Bardzo tendencyjna książka, której celem nadrzędnym wydaje się być udowodnienie z góry przyjętej tezy, że Indie to cywilizacja przemocy, dyskryminacji, okrucieństwa i barbarzyństwa. W czasach kolonialnych może i by to przeszło, ale dzisiaj... Słowem: ani to historia Indii, ani nawet wartościowa opowieść.

Bardzo tendencyjna książka, której celem nadrzędnym wydaje się być udowodnienie z góry przyjętej tezy, że Indie to cywilizacja przemocy, dyskryminacji, okrucieństwa i barbarzyństwa. W czasach kolonialnych może i by to przeszło, ale dzisiaj... Słowem: ani to historia Indii, ani nawet wartościowa opowieść.

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2012/07/historia-koem-sie-toczy.html

Były ambasador w Indiach Krzysztof Mroziewicz - znany publicysta opisuje swoim okiem historię tego ciekawego kraju. Przedstawia w specyficzny dla siebie sposób niepozbawiony ironii, sarkazmu i gawędziarskiej swady historię, obyczajowość i postrzeganie świata typowe dla Indusów (przyjąłem nazewnictwo autora książki). Dlaczego kołowa historia Indii? Ano dlatego, że Idusi przez wieki nie znali linearnego pojęcia czasu, do którego przyzwyczajeni są ludzie Zachodu. Kołem toczą się ich m in. cykl narodzin, śmierci i ponownych narodzin, z którego starają się wydostać osiągając nirwanę. Oczywiście w szczególności wyznawcy różnych sekt buddyjski i hinduistycznych.

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2012/07/historia-koem-sie-toczy.html

Były ambasador w Indiach Krzysztof Mroziewicz - znany publicysta opisuje swoim okiem historię tego ciekawego kraju. Przedstawia w specyficzny dla siebie sposób niepozbawiony ironii, sarkazmu i gawędziarskiej swady historię, obyczajowość i postrzeganie świata typowe dla Indusów (przyjąłem...

Ta książka powinna się raczej nazywać ,,Skołowana historia Indii''. To zresztą w ogóle historia Indii nie jest. Nie ma tu niemal niczego, co historyczna monografia powinna zawierać, za to jest sporo błędów. Koncepcja zataczania koła przez dzieje Indii jest w praktyce realizowana tylko tak, że autor zatacza koła między jakimiś wyrwanymi wątkami z dziejów Indii i swoimi prywatnymi doświadczeniami. Autor nie tylko nie zna się na historii Indii, ale nawet nie rozróżnia historii w sensie dziejów od historii w sensie nauki i od historiografii. Świadczą o tym kuriozalne wzmianki takie jak stwierdzenie, że w Indiach nie było w danym okresie historii, a w Nepalu, o dziwo, była. Autor twierdzi słusznie, że pisząc o danym kraju należy się opierać na źródłach w językach kraju, ale w bibliografii ani jednego takiego źródła nie znajdziemy, straszą tam natomiast jakieś pozycje kompletnie z Indiami niezwiązane. Należy trzymać się od tej książki z dala, żeby nie wypaczyć sobie wyobrażenia o dziejach Indii.

Ta książka powinna się raczej nazywać ,,Skołowana historia Indii''. To zresztą w ogóle historia Indii nie jest. Nie ma tu niemal niczego, co historyczna monografia powinna zawierać, za to jest sporo błędów. Koncepcja zataczania koła przez dzieje Indii jest w praktyce realizowana tylko tak, że autor zatacza koła między jakimiś wyrwanymi wątkami z dziejów Indii i swoimi...