To przeciętna powieść grozy o oklepanej fabule, w której grupka licealistów pod wpływem starszego od siebie mentora „bawi się” w WAMPIRÓW, terroryzując mieszkańców odludnego amerykańskiego miasteczka. Taki sobie mroczny horror z udziałem ludzi pozbawionych wyrzutów sumienia, żalu, litości czy poczucia winy, którzy zabijają dla zaspokojenia „chorych” pragnień i żądzy.
Pod względem literackim jakość powieści jest równie przeciętna, jak i fabuła. To łatwa, nieskomplikowana książka o wartkiej i wciągającej akcji, którą bardzo szybko się czyta. Dla mnie należy do grupy PZ (przeczytać i zapomnieć). Jako powieść dostarczająca tylko rozrywki dla fanów gatunku MOŻE BYĆ, ale ja jej NIE POLECAM.

To przeciętna powieść grozy o oklepanej fabule, w której grupka licealistów pod wpływem starszego od siebie mentora „bawi się” w WAMPIRÓW, terroryzując mieszkańców odludnego amerykańskiego miasteczka. Taki sobie mroczny horror z udziałem ludzi pozbawionych wyrzutów sumienia, żalu, litości czy poczucia winy, którzy zabijają dla zaspokojenia „chorych” pragnień i żądzy.
Pod...

Świetny pomysł na kryminał z dreszczykiem. Duchy, zjawy i wampiry, pogoń za nieśmiertelnością są tłem dla całkiem przyziemnych porwań, trupów, bicia itp. Krew się leje w tej książce dość często, albo z zastrzelonego gliniarza, albo z porwanej "dziewicy". Natomiast brakowało mi jakiegoś pogłębienia postaci, ich emocji. Wiem, kto jest kim, wiem, co zrobił, ale nie poznałam tych ludzi, nie miałam szansy nikogo polubić albo znienawidzić. Wartka akcja wciąga, ale z większości opisanych scen dałoby się wykrzesać dużo, dużo więcej niż tylko kronika kryminalna dziwacznego miasteczka

Świetny pomysł na kryminał z dreszczykiem. Duchy, zjawy i wampiry, pogoń za nieśmiertelnością są tłem dla całkiem przyziemnych porwań, trupów, bicia itp. Krew się leje w tej książce dość często, albo z zastrzelonego gliniarza, albo z porwanej "dziewicy". Natomiast brakowało mi jakiegoś pogłębienia postaci, ich emocji. Wiem, kto jest kim, wiem, co zrobił, ale nie poznałam...

Musze przyznac, ze byla to wciagajaca historia. Polubilam glownych bohaterow, szczegolnie chorujacego na porfirie Evana Strouda, ktorym mieszkancy miasteczka strasza swoje dzieci. Evan wychodzi tylko po zachodzie slonca, bo nawet najmniejszy jego promien, moze prowadzic do smierci.
Powiesc grozy w dobrym smaku. Nie byla przesadzona w zadna strone. Nie byla ani obrzydliwa, ani smieszna. Taka wywazona, co najbardziej lubie. Zachowanie umiaru, to moim zdaniem bardzo dobre rozwiazanie, zeby trafic do szerszego grona czytelnikow.
W malym miasteczko Tuonela dochodzi do makabrycznej zbrodni. Ktos w parku porzucil pozbawione krwi cialo mlodej dziewczyny. Podejrzenia spadaja na Evana, ktory z racji swojej choroby, uwazany jest za odmienca, a wsrod niektorych nawet za wampira. Mieszkancom przypominaja sie wydarzenia sprzed wieku, kiedy to w Starej Tuoneli grasowal seryjny morderca, ktory wypijal krew ze swoich ofiar.
Czy Niesmiertelny powrocil ? Czy moze w miasteczku ukrywa sie jego nasladowca ?

Musze przyznac, ze byla to wciagajaca historia. Polubilam glownych bohaterow, szczegolnie chorujacego na porfirie Evana Strouda, ktorym mieszkancy miasteczka strasza swoje dzieci. Evan wychodzi tylko po zachodzie slonca, bo nawet najmniejszy jego promien, moze prowadzic do smierci.
Powiesc grozy w dobrym smaku. Nie byla przesadzona w zadna strone. Nie byla ani obrzydliwa,...

Długo już ta książka leżała na mojej kupce wstydu. Teraz gdy wykazuję się wręcz TYTANICZNĄ siłą woli i staram się nie kupować nowych książek powoli owa kupka zaczyna maleć. Tym razem padło na „Zew Nieśmiertelności”.

Jeśli mam być szczery ciężko mi ocenić tą książkę, ponieważ z reguły nie czytam kryminałów. Najbliżej tego są opowiadania z Sherlockiem Holmesem i „Imię Róży” Umberto Eco. To co mnie zachęciło do sięgnięcia po nią to wątek wampiryzmu (w sumie do przewidzenia).

Historia standardowa, ot znaleźli ciało dziewczyny kompletnie pozbawionej krwi. Podejrzenie padnie na chorego na porfirię Evana Strouda. I dalej historia się toczy tak jak zapewne przewidujecie, że się potoczy, szczególnie kiedy jesteście wielbicielami gatunku.

Bohaterowie są źle zrobieni. Weźmy np. Rachel – panią koroner miasteczka. Było wspomniane, że widzi zmarłych (a raczej zmarłą – Victorię) od dziecka. Co książka z tym zrobiła? Absolutnie nic. Ot bohaterka widzi Victorię i ucieka. Nie wiem czy to będzie rozbudowane w późniejszych książkach, ale na razie pozostaje bezcelowe i kompletnie niepotrzebne.

Pewnym problemem jest długość tej książki, ma zaledwie 230 stron. Nie pozwala się to rozwinąć skutecznie żadnej intrydze, autorka nie wiem czy specjalnie czy przypadkowo zdradziła część spisku. Zakończenie ma pewne oznaki napisania go pod presją czasu, ponieważ niektóre jego elementy rozwiązują się wręcz samoistnie.

Ogólnie jest to średnia książka z jakąś tam zagadką kryminalną, która przez krótki okres pozwoli czytelnikowi zabawić się w detektywa zanim odsłoni wszystkie karty. Fani kryminału będą zwiedzeni, fani wampiryzmu pozostaną z niedosytem.

Długo już ta książka leżała na mojej kupce wstydu. Teraz gdy wykazuję się wręcz TYTANICZNĄ siłą woli i staram się nie kupować nowych książek powoli owa kupka zaczyna maleć. Tym razem padło na „Zew Nieśmiertelności”.

Jeśli mam być szczery ciężko mi ocenić tą książkę, ponieważ z reguły nie czytam kryminałów. Najbliżej tego są opowiadania z Sherlockiem Holmesem i „Imię Róży”...

Dziś chciałbym przedstawić Wam książkę z gatunku thriller, z domieszką elementów paranormalnych. Jest to Zew Nieśmiertelności Anne Frasier. Może przedstawię bliżej miejsce akcji, małe spokojne miasteczko z przeszłością. W tym miejscu nagle dochodzi do morderstwa. Policja znajduje ciało dziewczyny bez kropli krwi. Podejrzenie od razu pada na mężczyznę który cierpi na pewną chorobę przez którą wychodzi tylko nocą. O ile dobrze kojarzę nazywa się ona porfiria i w przeszłości nazywa się ją chorobą ..., ale nie będę zdradzał jej nazwy. Jeśli dobrze zapisałem nazwę to na pewno znajdziecie gdzieś w internecie jej potoczną nazwę. Osobą która nie wierzy w winę mężczyzny jej lekarka sądowa Rachel Burton. Książka mimo troszkę mdłego początku, szybko rozwija się, a ostatnie sto stron człowieka pochłaniają w całości.

Dziś chciałbym przedstawić Wam książkę z gatunku thriller, z domieszką elementów paranormalnych. Jest to Zew Nieśmiertelności Anne Frasier. Może przedstawię bliżej miejsce akcji, małe spokojne miasteczko z przeszłością. W tym miejscu nagle dochodzi do morderstwa. Policja znajduje ciało dziewczyny bez kropli krwi. Podejrzenie od razu pada na mężczyznę który cierpi na pewną...

Nawet niezły pomysł oparty na legendzie o wampirze, grasującym niegdyś w miasteczku i jego oddziaływaniu na czasy współczesne. Cóż z tego, jak napisane byle jak, krótkie oznajmujące zdania, w zasadzie brak charakterystyki postaci, przez co nie można się do nich przywiązać ani niepokoić o ich los, co stanowi zwykle powód, dla którego chce się czytać dalej tego typu literaturę. Do zapomnienia zaraz po przeczytaniu.

Nawet niezły pomysł oparty na legendzie o wampirze, grasującym niegdyś w miasteczku i jego oddziaływaniu na czasy współczesne. Cóż z tego, jak napisane byle jak, krótkie oznajmujące zdania, w zasadzie brak charakterystyki postaci, przez co nie można się do nich przywiązać ani niepokoić o ich los, co stanowi zwykle powód, dla którego chce się czytać dalej tego typu...

Anne Frasier jest znaną amerykańską autorką thrillerów psychologicznych. Jest laureatką nagród RITA i Daphne du Maurier Award oraz wyróżnień przyznanych przez stowarzyszenia Mystery Guild i Literary Guild. Do tej pory w Polsce ukazały się cztery jej książki: “Śmiertelny sen”, “Zabawa w śmierć”, “Zew nieśmiertelności” oraz “Ogród ciemności”. W swoich powieściach autorka skupia się na najmroczniejszych aspektach ludzkiego umysłu, często też wprowadza elementy paranormalne.

Ludzie od lat fascynowali się możliwościami jakie daje krew – bo przecież musi jakieś dawać! I nie chodzi tu tylko o Drakulę Brama Stokera, czy o błyszczącego Edwarda Stephanie Meyer, ale o prawdziwe przykłady z historii, gdy mordowano młode, dziewczyny i chłopców nie tylko pijąc ich krew, ale wykorzystując ją do smarowania się nią, wierząc, że taki zabieg odmładza. Po dziś dzień można spotkać się z terminami: wampiryzm, z tym, że teraz nie chodzi tylko o picie krwi, można także wysysać z innych ludzi energię…


[ Całość recenzji na moim blogu, zapraszam: http://miqaisonfire.wordpress.com/2014/01/31/458-zew-niesmiertelnosci-anne-frasier/ ]

Anne Frasier jest znaną amerykańską autorką thrillerów psychologicznych. Jest laureatką nagród RITA i Daphne du Maurier Award oraz wyróżnień przyznanych przez stowarzyszenia Mystery Guild i Literary Guild. Do tej pory w Polsce ukazały się cztery jej książki: “Śmiertelny sen”, “Zabawa w śmierć”, “Zew nieśmiertelności” oraz “Ogród ciemności”. W swoich powieściach autorka...

Przyznam, że jestem trochę tą książką rozczarowana. Zapowiadała się obiecująco, jednak fabuła była momentami wręcz zaskakująco przewidywalna.

Przyznam, że jestem trochę tą książką rozczarowana. Zapowiadała się obiecująco, jednak fabuła była momentami wręcz zaskakująco przewidywalna.

3/10 – SŁABY

Tuonela to senne i spokojne miasteczko, które ma jednak swoje mroczne tajemnice. Wśród jego mieszkańców wciąż krąży legenda o mitycznym wampirze - seryjnym mordercy, który przed stu laty grasował w okolicy. Kiedy policja znajduje pozbawione krwi ciało młodej dziewczyny, ludzie przypominają sobie o wydarzeniach sprzed wieku. Podejrzenia padają na Evana Strouda, miejscowego pisarza cierpiącego na ostrą odmianę porfirii (awersji na światło słoneczne). Aby oczyścić się z zarzutów, mogący poruszać się tylko w ciemnościach mężczyzna, musi odkryć tożsamość prawdziwego mordercy.

„Zew nieśmiertelności” autorstwa Anne Frasier miał być podobno klimatycznym i trzymającym w napięciu horrorem. Wampir i jego legenda, miasteczko skrywające mroczną tajemnice, zagadkowe morderstwa i groza… Wszystko to brzmi całkiem zachęcająco, niestety ja w tej książce nie odnalazłem nic z powyższych. Zamiast tego natrafiłem na niezbyt oryginalną fabułę, banalną i przewidywalną intrygę i mało wiarygodne postaci. Momentami odnosiłem wrażenie, że akcja powieści toczy się zrywami, tak jakby autorka nie miała zbytnio pomysłu jak ją spójnie poprowadzić i zapominając o logicznej ciągłości posługiwała się irytującymi skrótami. Bohaterowie tej książki są równie drażniący. Ich motywacje są czasami tak bzdurne, że aż nieprawdopodobne, a w wyborach których dokonują ewidentnie brak logiki i konsekwencji.

„Zew nieśmiertelności” to na tyle słaba pozycja, że jedyną poważną zaletą jaką w niej odnalazłem jest jej niewielka objętość. Książka jest na tyle krótka, że nie zdążyła mnie do siebie aż tak zrazić, bym nie doczytał jej do końca. Sam pomysł na fabułę prawdopodobnie by się obronił, nawet mimo braku innowacyjności, niestety słabe i niechlujne wykonanie sprawiło, że ogólna ocena nie może być pozytywna. Nie polecam.

3/10 – SŁABY

Tuonela to senne i spokojne miasteczko, które ma jednak swoje mroczne tajemnice. Wśród jego mieszkańców wciąż krąży legenda o mitycznym wampirze - seryjnym mordercy, który przed stu laty grasował w okolicy. Kiedy policja znajduje pozbawione krwi ciało młodej dziewczyny, ludzie przypominają sobie o wydarzeniach sprzed wieku. Podejrzenia padają na Evana Strouda,...

Autorka ma niezwykłą umiejętność "wżerania" się w psychikę czytelnika.. każda jej powieść zostaje w pamięci na długo

Autorka ma niezwykłą umiejętność "wżerania" się w psychikę czytelnika.. każda jej powieść zostaje w pamięci na długo