Cathy Weaver jedzie z wizytą do ciężarnej przyjaciółki, gdy podczas ulewy niedaleko Garberville pod jej samochód omal nie wpada półprzytomny mężczyzna, u którego w szpitalu stwierdzają ranę postrzałową. Rejestracja szpitalna odnotowuje nie tylko dane pacjenta, znalezione w jego dokumentach, także osoby, która go przywiozła, czyli Cathy. Pacjent, Victor Holland, biochemik zatrudniony w Viratek Industries w San Francisco, jak tylko odzyskuje przytomność ucieka ze szpitala. Ale teraz już nie jedynie jego życie jest zagrożone.

Określenie whistleblower zyskało ogólnoświatową popularność - w związku z Edwardem Snowdenem - dwie dekady po wydaniu książki Tess Gerritsen. W powieści mianem tym nazywa Victor swego nieżyjącego przyjaciela z Virateku, dzięki któremu uzyskał dostęp do danych dotyczących tajnego projektu Cerberus, czyli niezgodnych z prawem międzynarodowym badań nad produkcją broni biologicznej. Film z dokumentacją utknął gdzieś między wypadkiem na drodze, szpitalem i tymczasowym miejscem pobytu Cathy w Garberville. Ludzie odpowiadający za projekt zrobią wszystko, aby go odzyskać.

Akcja powieści to rozpisana na kilka przygód ucieczka Victora i Cathy przed polującymi na nich i na film tropicielami oraz rozłożony na parę części final, w iście bondowskim stylu, z udziałem byłych kumpli Victora ze Stanfordu i agenta FBI. A na to wszystko nakłada się oczywiście romans.

Doceniając ambitny zamysł autorki, jednocześnie nie będąc w stanie ocenić wiarygodności Cerberusa, podsumuję w miarę krótko. Niektóre wybiegi podczas ucieczki są pomysłowe, ale całe polowanie trwa po prostu za długo i nieźle mnie znudziło. Pomysłodawczynię i wykonawczynię pierwszych akcji finałowych koledzy Cathy z przekąsem lecz trafnie nazywają Jane Bond. Natomiast syruacja,, w której dziewczyna pełni rolę głównej ofiary killerów powiela schematy kiepskich powieści sensacyjnych. Najgorzej jednak wypada , ocierająca się chwilami o melodramat, historia miłosna. Sama nie wiem, czy bardziej współczuć Cathy takiego psychicznie rozmemłanego faceta, czy denerwować się na nią, że nie dała sobie z Victorem spokoju.

Postscriptum: Wydany w 1992 roku „Whistleblower” w polskim przekładzie ukazał się pod tytułami „Zagrożenie” i „Bez odwrotu”

Cathy Weaver jedzie z wizytą do ciężarnej przyjaciółki, gdy podczas ulewy niedaleko Garberville pod jej samochód omal nie wpada półprzytomny mężczyzna, u którego w szpitalu stwierdzają ranę postrzałową. Rejestracja szpitalna odnotowuje nie tylko dane pacjenta, znalezione w jego dokumentach, także osoby, która go przywiozła, czyli Cathy. Pacjent, Victor Holland, biochemik...

Dwa czynniki sprawiły, że książka mnie nie porwała. Po pierwsze, Gerritsen chyba nie mogła zdecydować się, czy napisać kryminał czy romans. Dobry kryminał będzie wartki, wciągający, zaskakujący. Ale w dobrym romansie bohaterom trzeba dać trochę czasu. Tu te gatunki są kuriozalnie wymieszane, rezultat zaś - groteskowy. Po drugie, książka jest szalenie przewidywalna, zwłaszcza jeśli czytało się już coś tej autorki.

Dwa czynniki sprawiły, że książka mnie nie porwała. Po pierwsze, Gerritsen chyba nie mogła zdecydować się, czy napisać kryminał czy romans. Dobry kryminał będzie wartki, wciągający, zaskakujący. Ale w dobrym romansie bohaterom trzeba dać trochę czasu. Tu te gatunki są kuriozalnie wymieszane, rezultat zaś - groteskowy. Po drugie, książka jest szalenie przewidywalna,...

Cathy Weaver jedzie odwiedzić przyjaciółkę. Po drodze pomaga Victorowi, który wyszedł na szosę tuż przed jej maską. Odwozi go do szpitala, a sama jedzie do Sarah nie przeczuwając niczego z tego co później ma się wydarzyć.
Tej samej nocy Sarah zostaje zamordowana, a ktoś skradł wszystkie filmy fotograficzne z samochodu Cathy. Wkrótce w mieszkaniu Cathy zjawia się Victor, pokazując jej, że ktoś zamordował inną Cathy Weaver, też mieszakającą w San Francisco. Od tego momentu rozpoczyna się lawina zdarzeń, które w wciągną naszych bohaterów w szaleńczą ucieczkę. Nie mając pojęcia komu w ogóle mogą ufać, bo wygląda na to, że macki tej intrygi sięgają Kongresu, będą musieli podjąc szereg potencjalnie śmiertelnych decyzji.

Tess Geritsen w naprawdę dobrym stylu zbudowała bohaterów i grozę sytuacji. Mimo, że schemat ksiązki jest przewidywalny jak dowolny film akcji, to mimo wszystko super się ją czyta dzięki ciągłemu poczuciu zagrożenia i bycia ściganym. Autorka w idealnych momentach umiejscawia zwroty akcji, które budują napięcie.
Victor Holland mógłby spokojnie nazywać się Jack Reacher, mimo że nie jest byłym wojskowym, a naukowcem :)

Cathy Weaver jedzie odwiedzić przyjaciółkę. Po drodze pomaga Victorowi, który wyszedł na szosę tuż przed jej maską. Odwozi go do szpitala, a sama jedzie do Sarah nie przeczuwając niczego z tego co później ma się wydarzyć.
Tej samej nocy Sarah zostaje zamordowana, a ktoś skradł wszystkie filmy fotograficzne z samochodu Cathy. Wkrótce w mieszkaniu Cathy zjawia się Victor,...

No..... fajne to było, ale wątek miłosny Catherine i Victora to jakaś porażka wg mnie.
Myślę, że Tess jest świetna w wątkach kryminalno-medycznych, a miłosne powinna obchodzić szerokim łukiem.
Ale tak jak mówię - to jest moje zdanie. Może akurat Wam się spodoba.
Mimo wszystko polecam.

No..... fajne to było, ale wątek miłosny Catherine i Victora to jakaś porażka wg mnie.
Myślę, że Tess jest świetna w wątkach kryminalno-medycznych, a miłosne powinna obchodzić szerokim łukiem.
Ale tak jak mówię - to jest moje zdanie. Może akurat Wam się spodoba.
Mimo wszystko polecam.

Pomysł na książkę bardzo fajny, ale w trakcie trochę zabrakło emocji.

Pomysł na książkę bardzo fajny, ale w trakcie trochę zabrakło emocji.

To nie pierwsza książka autorki przeczytana przeze mnie. Ta jest dla mnie beznadziejna. W ogóle nie kupuję tej historii, jak kiepski scenariusz filmu. Nie udało mi się doczytać do końca. Nie mogę zdzierżyć stylu, w jakim była napisana. Nie polecam.

To nie pierwsza książka autorki przeczytana przeze mnie. Ta jest dla mnie beznadziejna. W ogóle nie kupuję tej historii, jak kiepski scenariusz filmu. Nie udało mi się doczytać do końca. Nie mogę zdzierżyć stylu, w jakim była napisana. Nie polecam.

Nudna, tendencyjna i bez polotu. Miał być kryminał/thriller, a wyszło słabe i przewidywalne romansidło. Nie mogłam się doczekać końca.

Nudna, tendencyjna i bez polotu. Miał być kryminał/thriller, a wyszło słabe i przewidywalne romansidło. Nie mogłam się doczekać końca.

Niekiedy jest tak, że nasze dotychczasowe życie może się w jednej chwili skończyć. I nawet, jeśli nie byliśmy zadowoleni z dotychczasowej egzystencji, to teraz może zamienić się ona w koszmar. A wszystko to za sprawą złośliwego chichotu losu, który uwielbia sobie kpić z ludzi.
Coś o tym wie Catherine Weaver, trzydziestosiedmioletnia charakteryzatorka, zatrudniona w wytworni filmowej swojego byłego męża. Już dawno doszła do siebie po rozwodzie i przyzwyczaiła się do myśli, że jej były mąż po prostu jest beznadziejnym przypadkiem i pasmo romansów nigdy się nie skończy. Wciąż jednak dla niego pracuje, bo choć kręci on firmy mało ambitne, to jednak dające spory dochód, a ona nie widzi powodu, by rezygnować z pracy, którą lubi. Całkowicie pochłonięta życiem zawodowym skrycie marzy jednak o miłości i o mężczyźnie, który da jej dziecko. Jej przyjaciółka Sarah straciła złudzenia, że takiego mężczyznę znajdzie, dlatego zdecydowała się na sztuczne zapłodnienie i za kilkanaście tygodni cieszyć się będzie macierzyństwem. Catherine właśnie jedzie z San Francisco ją odwiedzić, ale nigdy by się nie spodziewała, że ta wizyta będzie miała daleko idące skutki.
W ciemną, deszczową noc, w drodze do przyjaciółki, Catherine potrąca nieznajomego przechodnia. Ten pojawił się znikąd, ale całe szczęście wypadek nie miał śmiertelnych skutków. Kobiecie udaje się dowieźć nieznajomego do szpitala, informuje tez policje o zdarzeniu, po czym jedzie wreszcie do przyjaciółki nieświadoma, że ściąga na nią śmiertelne niebezpieczeństwo. Sarah, odświeżając samochód Caherine po nocnym zdarzeniu trafia na film, ale obie są przekonane, że należy od do znajomego Catherine, fotografa. Żadnej nie przyjdzie na myśl, że mógł go podrzucić mężczyzna, którego Catherine zawiozła do szpitala. O ile jednak ten wypadek był przykrym zdarzeniem, to w ciągu kilku godzin życie kobiety zamienia się w koszmar. Nad ranem odkrywa bowiem ciało swojej ciężarnej przyjaciółki, ale ani policja ani ona nie wiąże tego z nocnym potrąceniem.
Jak się okazuje film, który był w samochodzie to dowody przeciwko firmie Viratek, Potrącony mężczyzna, Victor Holland jest biochemikiem i tam pracuje, a właściwie do niedawna pracował. Jego kolega przekazał mu przed śmiercią materiały, które mogą pogrążyć firmę. Jak się bowiem okazuje ta zajmuje się badaniami nad bronią biologiczną i to wszystko na zlecenie państwa, oczywiście nieoficjalne. Dlatego prawdopodobnie w sprawę wmieszane jest też FBI co powoduje, że nigdzie tak naprawdę nie jest bezpiecznie. Victor jest tego świadomy, pragnie zatem odnaleźć Catherine, by odzyskać film, ale też ostrzec kobietę przed zagrożeniem. Znajduje ją jednak niemal w tym samym momencie, co mordercy, z ledwością udaje im się uciec, ale naukowiec jest świadomy, że firma nie odpuści.
Czy życie Catherine i Victora już zawsze będzie przypominało zabawę w kotka i myszkę? Czy uda im się przeżyć i udowodnić, że tajny projekt federalny może narazić życie milionów istnień? Jak zakończy się ta książka? Przekonamy się o tym dzięki niezwykle wciągającej powieści pt. „Bez odwrotu”. Tess Gerritsen stworzyła pasjonujący kryminał, który mimo niewielkiej objętości, dostarcza wielu emocji, zachwycając zarówno wielbicieli kryminałów, jak i thrillerów. Zawrotne tempo akcji, rządowy spisek, świadomość, że bohaterowie (doskonale zresztą wykreowani) są zdani tylko na siebie, czyni książkę niezwykle frapującą. Mimo iż fabuła mogłaby być dużo bardziej rozbudowana, to i tak książkę czyta się z zapałem i rosnącym poziomem adrenaliny. Jak zresztą zawsze u Gerritsen.

Niekiedy jest tak, że nasze dotychczasowe życie może się w jednej chwili skończyć. I nawet, jeśli nie byliśmy zadowoleni z dotychczasowej egzystencji, to teraz może zamienić się ona w koszmar. A wszystko to za sprawą złośliwego chichotu losu, który uwielbia sobie kpić z ludzi.
Coś o tym wie Catherine Weaver, trzydziestosiedmioletnia charakteryzatorka, zatrudniona w wytworni...

Wiedziałam już, czego mogę się spodziewać po prozie autorki, więc tym chętniej zabrałam się za lekturę ,,Bez odwrotu" Tess Gerritsen. Powieść ma niecałe 240 stron, więc bez problemu zapoznałam się z nią w jeden dzień. O czym opowiada kolejna historia? Tym razem poznajemy Catherine Weaver, która wybiera się w odwiedziny do swojej ciężarnej przyjaciółki Sarah. Po drodze wpada w poślizg i potrąca mężczyznę. Okazuje się, że to nie jedyny problem Victora Hollanda. Cudem zdołał umknąć prześladowcy, goniącemu go z pistoletem. Czego chciał?

Okazuje się, że sprawa nieoczekiwanie przybiera coraz bardziej kryminalny obrót. Giną kolejni ludzie, okazuje się, że śmierć niektórych mogła nie być przypadkowa. Czy Cathy zaufa Victorowi, czy dadzą sobie razem szansę na odkrycie intrygi i doprowadzenie do prawdy? Sprawa jest tym bardziej skomplikowana, ponieważ nie wiadomo, jakie służby są w to wszystko zaangażowane. Z czasem jednak okazuje się, że gra toczy się o niemałą stawkę. Jak daleko posuną się oprawcy?

Tess Gerritsen po raz kolejny stworzyła historię, od której nie sposób się oderwać. Wciąga już od pierwszej strony i do końca zostawia czytelnika ze znakiem zapytania odnośnie dalszych losów bohaterów. Fajne jest to, że to jednotomowe powieści, więc nie musimy czekać na kontynuację. Niedawno nakładem wydawnictwa HarperCollins ukazało się wznowienie powieści autorki, więc jeżeli szukasz lekkiej powieści na zimowy wieczór, koniecznie rozważ zaproszenie prozy Tess Gerritsen do swojego domu. Polecam.

Wiedziałam już, czego mogę się spodziewać po prozie autorki, więc tym chętniej zabrałam się za lekturę ,,Bez odwrotu" Tess Gerritsen. Powieść ma niecałe 240 stron, więc bez problemu zapoznałam się z nią w jeden dzień. O czym opowiada kolejna historia? Tym razem poznajemy Catherine Weaver, która wybiera się w odwiedziny do swojej ciężarnej przyjaciółki Sarah. Po drodze wpada...

Lekki, dynamiczny kryminał. Fabuła wciąga. W sam raz na leniwe popołudnie przy kawie.

Lekki, dynamiczny kryminał. Fabuła wciąga. W sam raz na leniwe popołudnie przy kawie.