Księgi zaginione, nieukończone, niezaczęte oraz nieczytelne. Od Homera po dzieła XX wieku. Nieszczęśliwy splot wydarzeń, zawirowania historii, osobiste dramaty. W miarę czytania ogarnia nas coraz większa melancholia i zaduma nad kruchością naszego świata, arcydzieł - tych zachowanych i tych zaginionych. Złudności sławy i wielkości. Fajerwerki erudycji, kopalnia ciekawostek i zapomnianych faktów i zdarzeń... Warto poświęcić nieco czasu na westchnienie w intencji ksiąg zagubionych w dziejach świata.

Księgi zaginione, nieukończone, niezaczęte oraz nieczytelne. Od Homera po dzieła XX wieku. Nieszczęśliwy splot wydarzeń, zawirowania historii, osobiste dramaty. W miarę czytania ogarnia nas coraz większa melancholia i zaduma nad kruchością naszego świata, arcydzieł - tych zachowanych i tych zaginionych. Złudności sławy i wielkości. Fajerwerki erudycji, kopalnia ciekawostek...

Spodziewałam się więcej po tej książce :/ Liczyłam, że będzie to fachowy punkt wyjścia do dalszych dociekań nad zaginionymi książkami, poparty solidną bibliografią. Nic z tego. Co do bibliografii - autor sprytnie się wytłumaczył, że próżno podawać bibliografię, skoro opowiada o książkach, których fizycznie nie ma. No, ok, ale przecież musiał bazować choćby na biografiach i monografiach pisarzy i poetów, których opisuje? Chyba że wszystkie niezbędne informacje wyczytał w jakichś pokątnych i mało wiarygodnych źródłach? Przynajmniej we mnie ten manewr wzbudził takie podejrzenie...

Sporo tu puszczania oka do czytelnika, czego bardzo nie lubię w opracowaniach, które, jak by nie było, przekazują pewną sprawdzalną fachową wiedzę. Albo ktoś pisze pracę badawczą, albo czytadło dla zabicia czasu. Po co wszystko trywializować?

Autor wybrał dość irytujący sposób na przekazanie informacji o zagubionych i zniszczonych książkach, skupiając się bardziej na ich autorach. Stąd uporządkowanie rozdziałów według chronologii i poszczególnych twórców, stąd przydługie nieraz wtręty biograficzne. Przy kilkunastu nazwiskach w zasadzie trudno się nawet doszukać, które z ich dzieł można uznać za zaginione - tak pokrętnie prowadzony jest cały wywód.

Tak więc w moim odczuciu słowo "rozczarowanie" najlepiej opisuje wrażenia po lekturze...

Spodziewałam się więcej po tej książce :/ Liczyłam, że będzie to fachowy punkt wyjścia do dalszych dociekań nad zaginionymi książkami, poparty solidną bibliografią. Nic z tego. Co do bibliografii - autor sprytnie się wytłumaczył, że próżno podawać bibliografię, skoro opowiada o książkach, których fizycznie nie ma. No, ok, ale przecież musiał bazować choćby na biografiach i...

Chyba nie ma sensu się męczyć.

Pomysł zacny, godny pochwały. To, co zaginęło, nie powstało bądź też nie zostało skończone jest zwykle najbardziej kuszące i interesujące. Szkoda, że tak mało jest o samych książkach, więcej o ich autorach. Co mam na myśli? Notki biograficzne, które może napisane lżejszym niż język słownikowy, jednak nie dają wiele więcej ponad to. O dziwo - więcej można dowiedzieć się o dziełach ze starożytności niż tych nowożytnych - nie przeczytałam wszystkiego z utraconej "nowej" literatury, ale to, co przeczytałam wygląda jak przepisana notka z wikipedii + kilka zdań, że taka a taka książka była, ale już nie jest.

Jak ktoś lubi i mało wie o autorach wymienianych w tej pozycji... Czemu nie. Ale nic ponadto.

Chyba nie ma sensu się męczyć.

Pomysł zacny, godny pochwały. To, co zaginęło, nie powstało bądź też nie zostało skończone jest zwykle najbardziej kuszące i interesujące. Szkoda, że tak mało jest o samych książkach, więcej o ich autorach. Co mam na myśli? Notki biograficzne, które może napisane lżejszym niż język słownikowy, jednak nie dają wiele więcej ponad to. O dziwo -...

W książce tej napewno znajdziemy wiele tytułów, informacji. Dobrze się czyta poszczególne rozdziały, ale tylko na wyrywki. Gdyby ktoś podjął się czytania wszystkiego po kolei zmęczy się, tak bynajmiej było ze mną. Miła lektura, ale tylko na chwilę, na jedno popołudnie. Czytania "na raz" jak inne książki nie polecam

W książce tej napewno znajdziemy wiele tytułów, informacji. Dobrze się czyta poszczególne rozdziały, ale tylko na wyrywki. Gdyby ktoś podjął się czytania wszystkiego po kolei zmęczy się, tak bynajmiej było ze mną. Miła lektura, ale tylko na chwilę, na jedno popołudnie. Czytania "na raz" jak inne książki nie polecam

Niestety nie jestem w stanie ocenić tej książki dobrze. Jest to to jedna z najniżej ocenionych przeze mnie pozycji. Pomysł świetny, dobór autorów i utworów również. To dlaczego tak niska ocena z mojej strony? Proszę nie odebrać tego co za chwilę napiszę jako wywyższanie się, ale kilka lat po skończeniu studiów polonistycznych o większości autorach i ich dziełach jestem w stanie powiedzieć mniej lub więcej bez specjalnego przygotowania niż pan Stuart Kelly.
Przepis na "Księgę ksiąg utraconych" jest bardzo prosty. Włączamy komputer, otwieramy dowolną przeglądarkę internetową, wpisujemy hasło "Wikipedia", a tam w wyszukiwarce nazwiska, które nas interesują. I voila! Przepisujemy to co znajdziemy, dodajemy kilka czerstwych żartów i uwag nadających pseudo-naukowy charakter, drukujemy i gotowe. Książka jest kolejnym przykładem, że nie można sugerować się "rekomendacjami" na okładce. Najbardziej rozbawił mnie fragment z NY Times: "Dzieło wielkiej pasji, wnikliwości i erudycji"... Niestety nic z tych rzeczy nie dostrzegłem.
Najbardziej żal zmarnowanego świetnego pomysłu. Mam nadzieję, że kiedyś ktoś podejmie się na nowo stworzenia takiej książki. Mogę poczekać na to lata (stworzenie prawdziwej "Księgi ksiąg utraconych" na pewno wymaga wielu lat ciężkiej pracy),w przeciwnym razie powstać może kolejny gniot pokroju "dziełka" Kelly'ego.
Jedynie za pomysł daję 2 gwiazdki.

Niestety nie jestem w stanie ocenić tej książki dobrze. Jest to to jedna z najniżej ocenionych przeze mnie pozycji. Pomysł świetny, dobór autorów i utworów również. To dlaczego tak niska ocena z mojej strony? Proszę nie odebrać tego co za chwilę napiszę jako wywyższanie się, ale kilka lat po skończeniu studiów polonistycznych o większości autorach i ich dziełach jestem w...

http://zatytulowany.blogspot.com/2014/02/ktokolwiek-widzia.html

http://zatytulowany.blogspot.com/2014/02/ktokolwiek-widzia.html

Dobrze napisana, ciekawe historie jednak szału nie ma.

Dobrze napisana, ciekawe historie jednak szału nie ma.

Przepiekna historia

Przepiekna historia