To niepozorne z wyglądu wydanie zawiera 9 różnorodnych opowiadań grozy, które dosłownie mrożą krew w żyłach. Autor zaprasza nas w głąb ludzkiej psychiki, odkrywając najskrytsze tajemnice, pragnienia i żądze bohaterów. Gołym okiem widać, że Adrian Chrząszcz dał tutaj upust swojej szalonej wyobraźni. Brawo, Panie Adrianie! Opowiadania w tej książce są mroczne, pełne strachu i pożądania. Mi ten klimat i specyficzny styl bardzo przypadł do gustu. Oczywiście, jak to bywa często w zbiorach opowiadań - ich poziom bywa nierówny. Podobnie było i w tym wypadku. Według mnie trzy z nich zasługuja jednak na dużą uwagę, a są to: "Stare kino", "Krótka historia o obsesji" oraz "Azyl tysiąca duchów". W takie rejony w prawdziwym życiu wolałabym się nie zapuszczać 🙂 Zazwyczaj trudno mnie wystraszyć, za pomocą tekstu. Tym razem jednak autorowi udało się zasiać we mnie ziarnko niepewności, były momenty, że pojawiły się ciary na plecach, a jakże - udało się to autorowi, bez dwóch zdań. Uczucie grozy narastało stopniowo w oparciu o niesamowitość wydarzeń i świata przedstawionego. Jako całość książka wywarła na mnie naprawdę dobre wrażenie. Jedyne do czego mogła bym się przyczepić to bohaterowie - fajnie, gdyby byli bardziej rozbudowani. Brakowało mi lepszej ich charakterystyki. Miałam wrażenie, że postacie były za mało wyraziste. Druga sprawa to forma wydania - okładka świetnie nawiązuje do treści, grafika idealnie w punkt dopasowana, ale niestety po przeczytaniu kilku stron zauważyłam, że bardzo szybko się niszczy - lepiej sprawdziłoby się wydanie w sztywnej oprawie. To taka moja subiektywna ocena.
W ogólnym rozrachunku - to debiut godny zauważenia. mogę polecić tę lekturę miłośnikom mroczniejszych klimatów. Ja zdecydowanie się do nich zaliczam. 😉
To fajna rozrywka na jeden lub dwa wieczory. Sami się przekonajcie i po prostu chwyćcie po tę książkę.

Dziękuję bardzo Wydawnictwo Alternatywne za egzemplarz do recenzji.

To niepozorne z wyglądu wydanie zawiera 9 różnorodnych opowiadań grozy, które dosłownie mrożą krew w żyłach. Autor zaprasza nas w głąb ludzkiej psychiki, odkrywając najskrytsze tajemnice, pragnienia i żądze bohaterów. Gołym okiem widać, że Adrian Chrząszcz dał tutaj upust swojej szalonej wyobraźni. Brawo, Panie Adrianie! Opowiadania w tej książce są mroczne, pełne strachu...

📚 Osiedle Martwych Marzeń
✒ Adrian Chrząszcz
📓 Wydawnictwo Alternatywne
Współpraca barterowa

"Czas, a w zasadzie jego upływ, jest najstraszliwszym przeciwnikiem wszystkiego, co trwałe. Potrafi zamienić nowy samochód w zdezelowany gruchot, zepsuć jedzenie, którego nie zdążyliśmy zjeść, a także sprawić, że miłość wypala się niczym zapałka. "
*****

Kiedyś bardzo nie lubiłam opowiadań, wręcz od nich uciekałam. Jednak w końcu uświadomiłam sobie, że one mają w sobie coś niesamowitego. Krótka forma, by zostać w nas na dłużej musi być mocna, i tylko wybitny moim zdaniem autor potrafi to zrobić.
Czy tutaj się to udało? Posłuchajcie zatem, co duszek Wam opowie 👻👻👻
👻 Okładka fascynuje mnie swoim klimatem, tytuł pobudza ciekawość. I wiecie co? Uwierzcie mi na słowo. Ja bałam się przewracać strony, bałam się, że i mnie wchłonie ciemność i mroczna osobowość przeniknie moją duszę....
👻Każde z 9 opowiadań ma swój klimat, wszędzie napotykamy lęk, strach i niepokój. I muszę przyznać, że przy żadnym się nie nudziłam. Fakt, może nie każde zakończenie zrozumiałam i może oczekiwałam innego, jednak to nie ja je stworzyłam. Autor chciał właśnie takiego zakończenia i ja to szanuje.
👻Spotkamy tu zwyczajne osoby, z normalnymi problemami. Ofiary przemocy domowej, patologii, ciekawości, pasji, miłości...
Które nagle stają się katalizatorem dla zła, które są żywicielem dla siły nieczystej...w ich mózgach nagle tworzy się chęć mordu, zemsty nad swoim katem czy nienormalna wręcz żądza seksualnej władzy...
👻Typowe dla horroru ķrwiste macki splatają słowa w cieknące obrzydliwością popełnionych czynów zdania...
👻Pojawia się opuszczone kino z przerażającą historią sprzed lat, szpital psychiatryczny pełen krzyku pacjentów, opuszczony cmentarz skąpany w gęstej mgle, małe dziecko piekące się w piekarniku czy morze krwi...
👻Absolutnym numerem 1 dla mnie jest opowiadanie "Krótka historia o obsesji. ", którego zakończenie wbiło mnie w fotel ! Mistrzostwo ! Numer dwa to "Drewniane figury " za mgłę, którą kocham i fascynującą scenerię.
Na wielki szacunek zasługuje również "Definicja lęku ", żałuję, że nie zostało bardziej rozwinięte.
👻Zdecydowanie autor ma ogromny talent i wprost jestem zachwycona stylem pisania. Zostaję Twoją Fanką Drogi Adrianie.!!!
Pisz!!! Czekam 👻👻👻

Opis wydawcy:
Co widzisz, gdy zamykasz oczy? O czym marzysz, kiedy nie musisz niczego udawać? O czym myślisz, gdy mijasz grupę dzieciaków? Czy wiesz, co kryje się w starym opuszczonym budynku?

Osiedle martwych marzeń to zbiór opowiadań, które zabiorą cię w niezwykłą podróż do tego, co groźne i niezbadane. Poznasz najskrytsze tajemnice, żądze i pragnienia bohaterów… a oni mogą przypominać twoich sąsiadów bardziej, niż myślisz.

Dziewięć historii, które zmrożą ci krew w żyłach. Czy odważysz się je poznać?

📚 Osiedle Martwych Marzeń
✒ Adrian Chrząszcz
📓 Wydawnictwo Alternatywne
Współpraca barterowa

"Czas, a w zasadzie jego upływ, jest najstraszliwszym przeciwnikiem wszystkiego, co trwałe. Potrafi zamienić nowy samochód w zdezelowany gruchot, zepsuć jedzenie, którego nie zdążyliśmy zjeść, a także sprawić, że miłość wypala się niczym zapałka. "
*****

Kiedyś bardzo nie...

Uwielbiam opowiadania. Lubię grozę w prozie i jako fanka Stephena Kinga doskonale bawiłam się czytając te krótkie, dobrze napisane utwory. Są konkretne, straszne, dużo w nich potworów, duchów, ludzi. Bo to właśnie oni wydają się być najstraszniejsi, nie tylko w tej książce. Opętani przez demony swoje lub cudze, brutalni i ulegli. Żądze, nienawiść, zło wszystko wychodzi z tych postaci. Przemoc, psychoza i opętanie rządzi Osiedlem Martwych Marzeń. Jeśli nie lubisz, nie masz mocnych nerwów - nie czytaj przed snem, nie wchodź do pustego, strasznego kina, nie wjeżdżaj do ciemnego lasu, nie rozmawiaj z nieznajomymi, nie przebywaj na tym osiedlu. Przygotujcie się na silne emocje, na strach i poruszenie. Na krew i niemoc wobec diabła, ogólnie pojętego jako zło, które pożera ludzkie istnienia. Opowiadania balansujące na granicy paranoi, mroczne i psychodeliczne. Horrory w pełnym tego słowa znaczeniu, dla fanów gatunku, genialne.

Uwielbiam opowiadania. Lubię grozę w prozie i jako fanka Stephena Kinga doskonale bawiłam się czytając te krótkie, dobrze napisane utwory. Są konkretne, straszne, dużo w nich potworów, duchów, ludzi. Bo to właśnie oni wydają się być najstraszniejsi, nie tylko w tej książce. Opętani przez demony swoje lub cudze, brutalni i ulegli. Żądze, nienawiść, zło wszystko wychodzi z...

Moje doświadczenie ze zbiorami opowiadań jest takie ,że często na cały zbiór ,na przykład na 10 opowiadań cztery są do bani , a tu mamy do czynienia ze zbiorem , w którym każde opowiadanie było świetne.

Może to fakt iż każde z opowiadań straszy nas czymś innym?
Wydaje mi się ,że to ma duże znaczenie .

Historię zawarte w tym zbiorze nawiązują do duchów, eksperymentów i wszelakich lęków.

Każde opowiadanie zabiera nas w niezwykle Mroczne zakątki wyobraźni.

Demony, duchy ,eksperymenty przeprowadzane na ludziach i całe spektrum ludzkiego szaleństwa w jednej książce 🤯

Ciężko mi jest wybrać moje ulubione opowiadanie, ale mogę wam powiedzieć , że jednym z najlepszych jest "Krótka historia obsesji" oraz tytułowe opowiadanie "Osiedle martwych marzeń".

Jeśli lubicie opowiadanie, które są mega Mroczne i zaskakują swoimi zakończeniami ,bo naprawdę to muszę przyznać ,że autor wprowadza nas w historie, które rozwalają system na końcu to będzie to książka idealna dla ciebie !

Polecam miłośnikom horrorów !

Moje doświadczenie ze zbiorami opowiadań jest takie ,że często na cały zbiór ,na przykład na 10 opowiadań cztery są do bani , a tu mamy do czynienia ze zbiorem , w którym każde opowiadanie było świetne.

Może to fakt iż każde z opowiadań straszy nas czymś innym?
Wydaje mi się ,że to ma duże znaczenie .

Historię zawarte w tym zbiorze nawiązują do duchów, eksperymentów i...

Lubicie czytać opowiadania? Ja nie za bardzo, bo są dla mnie za krótkie. Jednak są wyjątki kiedy po nie sięgam. I "Osiedle martwych marzeń" jest właśnie takim wyjątkiem, gdyż czytałam już opowiadania autora napisane pod pseudonimem i mi się podobały.

Czy najnowsze przypadły mi do gustu?? O tak, to był dobry wybór. "Osiedle martwych marzeń" to zbiór 9 opowiadań, które wstrząsną czytelnikiem. Ze mną tak było, zresztą dużo mi nie potrzeba, żeby się bać. Każde jest wyjątkowe, niebanalne i przerażające. Jeżą się włosy na rękach. Strach się bać. Moje oczekiwania zostały spełnione. Wywarły na mnie wrażenie. Plusem jest również styl autora. To był dobrze spędzony czas.

Lubicie czytać opowiadania? Ja nie za bardzo, bo są dla mnie za krótkie. Jednak są wyjątki kiedy po nie sięgam. I "Osiedle martwych marzeń" jest właśnie takim wyjątkiem, gdyż czytałam już opowiadania autora napisane pod pseudonimem i mi się podobały.

Czy najnowsze przypadły mi do gustu?? O tak, to był dobry wybór. "Osiedle martwych marzeń" to zbiór 9 opowiadań, które...

“Osiedle martwych marzeń” to zbiór opowiadań, który przenosi czytelnika w świat pełen grozy i tajemnic. Książka składa się z dziewięciu historii, które odkrywają najskrytsze żądze i pragnienia bohaterów, mogących przypominać osoby z naszego otoczenia. Autor prowadzi nas przez niezbadane zakątki ludzkiej psychiki, zadając pytania o to, co widzimy, gdy zamykamy oczy, co kryje się w starym, opuszczonym szpitalu psychiatrycznym oraz w jednej historii zahaczymy także o temat kanibalizmu 😦

Autor zręcznie łączy elementy horroru z głębokim psychologicznym wglądem, tworząc opowieści, które nie tylko bawią, ale również skłaniają do refleksji. Każde opowiadanie jest jak podróż do wnętrza ludzkiej duszy, gdzie mieszają się strach, pożądanie i mrok. To książka dla tych, którzy nie boją się spojrzeć w mroczne zakamarki własnego umysłu i zmierzyć się z prawdami, które mogą zmrozić krew w żyłach.

To propozycja nie tylko dla miłośników horroru, ale także dla czytelników poszukujących literatury z głębszym przesłaniem. Autor udowadnia, że potrafi zaskoczyć i niepokoić, a jego opowieści pozostają w pamięci na długo po zakończeniu lektury. Opowiadania mają rożny poziom ale wszystkie są warte uwagi.

Z niecierpliwością będę czekał na kolejne teksty autora.

“Osiedle martwych marzeń” to zbiór opowiadań, który przenosi czytelnika w świat pełen grozy i tajemnic. Książka składa się z dziewięciu historii, które odkrywają najskrytsze żądze i pragnienia bohaterów, mogących przypominać osoby z naszego otoczenia. Autor prowadzi nas przez niezbadane zakątki ludzkiej psychiki, zadając pytania o to, co widzimy, gdy zamykamy oczy, co kryje...

Opuszczone kino, brat bliźniak, las, zdrada, patologia, morderstwo, kanibalizm, obsesja, opuszczony szpital psychiatryczny. Brzmi intrygująco? Zapewniam, że tak jest.

#osiedlemartwychmarzeń to zbiór dziewięciu opowiadań typu horror. W każdym opowiadaniu spotykamy się z mrożącymi krew w żyłach fragmentami. Książka wciągnęła mnie od początku, choć dwa opowiadania mniej mi się podobały. W tekście było sporo literówek, lecz nie przeszkadzało to w czytaniu. Okładka od pierwszego spojrzenia wprowadza w mroczny klimat. To moje pierwsze spotkanie z autorem i mam nadzieję, że nie ostatnie. Jeśli lubicie takie opowieści to zachęcam do przeczytania tej pozycji. Nie będę zdradzać więcej, żeby nie spoilerować, same zagadnienia mówią wiele 🙂

Opuszczone kino, brat bliźniak, las, zdrada, patologia, morderstwo, kanibalizm, obsesja, opuszczony szpital psychiatryczny. Brzmi intrygująco? Zapewniam, że tak jest.

#osiedlemartwychmarzeń to zbiór dziewięciu opowiadań typu horror. W każdym opowiadaniu spotykamy się z mrożącymi krew w żyłach fragmentami. Książka wciągnęła mnie od początku, choć dwa opowiadania mniej mi...

Po pierwsze dziękuję autorowi za zaufanie, po drugie to było niesamowite przeżycie. Zazwyczaj nie czytam opowiadań ale w tym przypadku zrobiłam wyjątek, skusiła mnie okładka i postanowiłam się przekonać cóż to się tam w środku skrywa. To było super doświadczenie, różnorodność opowiadań i ich treść przyprawia o szybsze bicie serca i ciarki na plecach. Przyznam szczerze, że czytałam za dnia bo w nocy raczej bym się bała. Zapraszam Was moi mili w podróż do ludzkiej psychiki, na wędrówkę po umyśle człowieka, który mógłby być naszym sąsiadem, znajomym, kolegą.Aż strach pomyśleć że to mogłaby być prawdą.
Książka nie nudzi, czyta się ją lekko z chęcią żeby przekonać się co tam autor dla nas przygotował na kolejnych stronach.

Po pierwsze dziękuję autorowi za zaufanie, po drugie to było niesamowite przeżycie. Zazwyczaj nie czytam opowiadań ale w tym przypadku zrobiłam wyjątek, skusiła mnie okładka i postanowiłam się przekonać cóż to się tam w środku skrywa. To było super doświadczenie, różnorodność opowiadań i ich treść przyprawia o szybsze bicie serca i ciarki na plecach. Przyznam szczerze, że...