Chyba Trevor Noah mnie rozbestwił swoją świetną książką o dzieciństwie w RPA, bo po jej przeczytaniu pomyślałam, że czytanie książek o Afryce okiem białego turysty to jednak ślizganie się - czasami ciekawe i przyjemne, ale jednak ślizganie się po powierzchni. Niestety, po przeczytaniu dzieła p. Górskiej-Hogan utwierdziłam się w tym. Nie mam wrażenia, żeby moja wiedza na temat Afryki w jakiś istotny sposób wzrosła po tej lekturze, a stereotypów i uproszczeń w niej nie brak, np. stwierdzenie, że w Afryce da się żyć na poziomie i nawet założyć własny biznes, a afrykańskim mężczyznom po prostu się nie chce. Nawet, jeśli jakieś ziarno prawdy w tym jest, to pisanie takich mądrości bez choćby pobieżnego uwzględnienia kontekstu historycznego i kulturowego jest upraszczające i płytkie. Dużo lepiej kwestia wyuczonej bezradności jest poruszona np. w "Safa: nie okaleczajcie mnie" Dirie. A już całkiem rozwalił mnie fragment o całkowitym braku logicznego i ekonomicznego myślenia. Serio autorka musiała zrobić dziesiątki tysięcy kilometrów quadem, żeby odkryć, że człowiek nie rodzi się z umiejętnościami biznesowo-marketingowymi? Niezły był też fragment o ściganiu się ze strusiami na quadach (znaczy, autorka i jej mąż byli na quadach, nie strusie) i stwierdzenie, że gdyby ich ktoś przyłapał, to dostaliby karę za dręczenie zwierząt, ale tak świetnie się bawili. Cóż, może szkoda, że nikt ich nie przyłapał. Jak dla mnie głównym atutem tej książki są ładne zdjęcia, zwłaszcza zwierząt.

Chyba Trevor Noah mnie rozbestwił swoją świetną książką o dzieciństwie w RPA, bo po jej przeczytaniu pomyślałam, że czytanie książek o Afryce okiem białego turysty to jednak ślizganie się - czasami ciekawe i przyjemne, ale jednak ślizganie się po powierzchni. Niestety, po przeczytaniu dzieła p. Górskiej-Hogan utwierdziłam się w tym. Nie mam wrażenia, żeby moja wiedza na...

,,Na przełomie 2007 i 2008 roku Anna Górska-Hogan ( dla przyjaciół Górka ) podróżowała wraz z mężem po Afryce. W ciągu 8 miesięcy pokonali quadami 27 141 km. Z tej trasy zaledwie (!) 13 521km wystarczyło by pobić...rekord Guinnessa" Tekst z okładki

Autorka książki wraz z mężem udała się w podróż po Afryce. Już wtedy byli małżeństwem. Krótko przed wyprawą wzięli ślub. Chcieli pokonać rekord Guinnessa w jeździe quadami po Afryce i ... udało im się. Podróżowali 8 miesięcy. Opisane są wszystkie miasta i przystanki, w których się zatrzymywali. Najbardziej w pamięci utkwił mi incydent z hipciami, gdy dwa brały udział w walkach. Gdy przegrany wszedł do wody przywódca rzucił się na niego. Biedny skrzywdzony hipcio zaczął uciekać, a przywódca biegł za nim, gryząc go w tyłek :) Zdesperowany zwierz zbiegł do wioski, gdzie z kolei ludzie obawiali się o swoje życie ! Autorka miała też bliskie spotkanie z gepardem, lecz dzięki temu, że zachowała ostrożność niz jej się nie stało. Dodatkowo dowiedziałam się, że małe foczki są jedzone przez szakale ,a matki nie są w stanie ich uchronić...Jak zachowują się ludzie w poszczególnych regionach Afryki? Dlaczego są tacy pazerni? Czy afrykańskie córki są wysyłane do szkoły?


Muszę przyznać, że chyba pierwszy raz w życiu spotykam się z literaturą podróżniczą. Mimo tego ta książka bardzo mi się spodobała. Dużym plusem jest podzielenie jej na poszczególne dni podróży, jest też dużo zdjęć, więc możemy poczuć się, jakbyśmy sami brali udział w wyprawie :) Książkę czyta się błyskawicznie, nadaje się do wszystkich, bo nawet małe dzieci mogą pooglądać obrazki zwierzątek, a starsi mogą z niej wynieść coś dla siebie.

Moja ocena : 10/10

,,Na przełomie 2007 i 2008 roku Anna Górska-Hogan ( dla przyjaciół Górka ) podróżowała wraz z mężem po Afryce. W ciągu 8 miesięcy pokonali quadami 27 141 km. Z tej trasy zaledwie (!) 13 521km wystarczyło by pobić...rekord Guinnessa" Tekst z okładki

Autorka książki wraz z mężem udała się w podróż po Afryce. Już wtedy byli małżeństwem. Krótko przed wyprawą wzięli ślub....

"Afryka quadem" jest ciekawym albumem. Pełna przygód opowieść o podróży przez Czarny Ląd, jednak jak dla mnie cała ta podróż była trochę za bardzo komercyjna. Zagraniczni sponsorzy przyczynili się do tego, że zdjęcia wyglądają jak kolorowa gazetka z supermarketu, gdyż wszędzie są widoczne ich loga. Oprócz tego było mało spontanicznie. Zdecydowanie wolę wyprawy backpackersów, w których nie ma sponsorów, za to jest więcej ducha prawdziwej przygody. Jednak trzeba pogratulować autorom odwagi no i nowego rekordu Guinnessa :)
Podsumowując książka dobra, warto do niej zajrzeć.

"Afryka quadem" jest ciekawym albumem. Pełna przygód opowieść o podróży przez Czarny Ląd, jednak jak dla mnie cała ta podróż była trochę za bardzo komercyjna. Zagraniczni sponsorzy przyczynili się do tego, że zdjęcia wyglądają jak kolorowa gazetka z supermarketu, gdyż wszędzie są widoczne ich loga. Oprócz tego było mało spontanicznie. Zdecydowanie wolę wyprawy...