Ostatni tom trylogii. Ostatnia walka, poniesione straty, rozwiązanie wszelkich zagadek. Niby powinno być fajnie, a jednak coś tu nie pykło.

Daje 3 gwiazdki bol jednak przeczytałam, ale o ile pierwsza część była całkiem fajna, drugą dało się czytać, to tu widać było, że komuś skończył się pomysł i wyszło poplątanie z pomieszaniem. Najróżniejsze wątki, wszystko napisane tak jakby od niechcenia.

Dialogi to była jakaś kompletna porażka. Ja już jestem starsza, a książka niby młodzieżowa, ale uważam, że odzywki jakie tam były nawet dla młodzieży mogą być denne.

Jeśli ktoś przeczytał 2 poprzednie części to myślę, że jednak można poświęcić czas i przeczytać, ale jeśli ktoś się dopiero zastanawia czy zacząć trylogię, to stwierdzam, że patrząc całościowo, szkoda czasu.

Ostatni tom trylogii. Ostatnia walka, poniesione straty, rozwiązanie wszelkich zagadek. Niby powinno być fajnie, a jednak coś tu nie pykło.

Daje 3 gwiazdki bol jednak przeczytałam, ale o ile pierwsza część była całkiem fajna, drugą dało się czytać, to tu widać było, że komuś skończył się pomysł i wyszło poplątanie z pomieszaniem. Najróżniejsze wątki, wszystko napisane tak...

Po nawet okej pierwszym ale już słabym drugim tomie moje oczekiwania były bardzo nisko.
No ale autorki dały radę. Jest jeszcze gorzej. Fabuła znajduje jakieś tam rozwiązanie, ale dotarcie do niego to już sama męka.
Idziemy na największe zło w krainie? Na pewno drewniana łyżka będzie najlepszym orężem.

Przez całą opowieść protagonistka szuka tylko okazji do seksu, a opisom naprężonego penisa autorki przy każdej okazji poświęcają parę zdań.
Nawet nie wiadomo kiedy zaczynamy czytać bieda erotyk. Po zakończeniu głównego wątku książki dostajemy niejako dwa epilogi. Jeden z nich jest bardzo obrazową i wulgarną sceną seksu głównych bohaterów.

Po nawet okej pierwszym ale już słabym drugim tomie moje oczekiwania były bardzo nisko.
No ale autorki dały radę. Jest jeszcze gorzej. Fabuła znajduje jakieś tam rozwiązanie, ale dotarcie do niego to już sama męka.
Idziemy na największe zło w krainie? Na pewno drewniana łyżka będzie najlepszym orężem.

Przez całą opowieść protagonistka szuka tylko okazji do seksu, a...

W tej części w końcu coś się działo. Ale wszystko trochę za szybko się zmieniało... Te zwroty akcji, myślałam że nigdy się nie skończą.
I samo zakończenie zakończenia... serio?
Szczęśliwa że skończyłam tą serię. Nie zamierzam do niej wracać

W tej części w końcu coś się działo. Ale wszystko trochę za szybko się zmieniało... Te zwroty akcji, myślałam że nigdy się nie skończą.
I samo zakończenie zakończenia... serio?
Szczęśliwa że skończyłam tą serię. Nie zamierzam do niej wracać

7,5/10
Po długiej przerwie przeczytałam tom trzeci. Muszę przyznać, że nie jest to najgorsza seria i naprawdę miło spędziłam przy niej czas. W pewnym momencie jednak miałam już przesyt tego, że ciągle ktoś przerywał Faolanowi i Alli igraszki. Niby już coś ruszyło do przodu, ale zaraz hamulec, bo ktoś przesolił zupę i Alli musi sprawdzić, czy taka może być...

Nie da się jednak odmówić autorkom tego, że stworzyły ciekawy świat i bohaterów, a trzeci tom jest tego zwieńczeniem. Na koniec zastosowały naprawdę ciekawe plot twisty, będące idealnym podsumowaniem tej trylogii.

Chciałabym napisać cokolwiek więcej o fabule, ale wtedy zdradziłabym najciekawsze :) Polecam, jeśli ktoś szuka nieskomplikowanej historii, pełnej akcji, gdzie nie ma scen $ek$u co drugą stronę.

7,5/10
Po długiej przerwie przeczytałam tom trzeci. Muszę przyznać, że nie jest to najgorsza seria i naprawdę miło spędziłam przy niej czas. W pewnym momencie jednak miałam już przesyt tego, że ciągle ktoś przerywał Faolanowi i Alli igraszki. Niby już coś ruszyło do przodu, ale zaraz hamulec, bo ktoś przesolił zupę i Alli musi sprawdzić, czy taka może być...

Nie da się...

Przeczytałam Polska wersje, ale dodawanie książek na lubimyczytac jest bardzo niewygodne 🙄

Przeczytałam Polska wersje, ale dodawanie książek na lubimyczytac jest bardzo niewygodne 🙄

Ta książka nie do końca trafia w mój gust.Nie mam jakiś konkretnych zarzutów,jest poprawnie napisana,historia w miarę spójna,bohaterowie zróżnicowani i nieźle scharakteryzowani.Lubię fantastykę z elfami,ta mnie jednak nie wciągnęła.Nie odradzam,bo książka może się spodobać i trzeba samemu się przekonać.Dla mnie średnio ciekawa.

Ta książka nie do końca trafia w mój gust.Nie mam jakiś konkretnych zarzutów,jest poprawnie napisana,historia w miarę spójna,bohaterowie zróżnicowani i nieźle scharakteryzowani.Lubię fantastykę z elfami,ta mnie jednak nie wciągnęła.Nie odradzam,bo książka może się spodobać i trzeba samemu się przekonać.Dla mnie średnio ciekawa.

Zakochałam się w tej trylogii już podczas czytania pierwszej części, nie spodziewając się po niej tak naprawdę za wiele, a po prostu ją uwielbiam. Tak to właśnie bywa, że książki, po których nie spodziewasz się za wiele docierają do twojego serca.

„Korona z Płatków i Lodu” to zakończenie historii Kallik bez Domu zwanej Alli. Dziewczyny, która musi wziąć na swoje barki ciężar władania królestwem, ale nie jest to łatwe w miejscu, w którym cię nie chcą. Na dodatek wraca Rubezahl, który nie cofnie się przed niczym, aby dostać w swoje ręce to, czego pragnie, a jest to władza. Alli musi zrobić wszystko, aby nie tylko uratować swój lud, ale także ukochanego.

Ta książka, jak i cała Trylogia jest naprawdę cudowna. Bohaterowie są wykreowani w naprawdę świetny sposób, co widać poprzez trzy części, kiedy tak naprawdę dojrzewają i się zmieniają. Jednak najbardziej poruszające jest pokazanie tego, że czasami trzeba poświęcić siebie, aby uratować innych. Dokonanie wyborów bywa trudne i właśnie to musiała zrobić Kallik – podjąć najważniejszą decyzję jej życie, aby inni mogli żyć.

W końcu nastąpił finał, na który czekałam. To właśnie teraz miała się rozegrać ostateczna bitwa, w której naprzeciwko siebie stanęło dobro i zło, ale nikt nie mógł być pewien wygranej, bo przecież walka jest nieprzewidywalna. Ja ze swojej strony mogę powiedzieć, że uwielbiam całą fabułę, jaką wykreowały autorki. Dla mnie jest to jedna z tych historii przez które się płynie i nie można się spodziewać, jaki kierunek obierze fabuła.

Kallik to bohaterka, która mimo młodego wieku wzięła na siebie ciężar władania Seelie i Unseelie, doprowadzając do końca to, co się rozpoczęło. Cechowała się odwagą, którą chciałoby się częściej widywać w tym zwykłym, realnym świecie, w którym żyjemy.
Z całego serca polecam całą serię, obok której nie można przejść obojętnie. Mam nadzieję, że również Wam się ona spodoba.

Zakochałam się w tej trylogii już podczas czytania pierwszej części, nie spodziewając się po niej tak naprawdę za wiele, a po prostu ją uwielbiam. Tak to właśnie bywa, że książki, po których nie spodziewasz się za wiele docierają do twojego serca.

„Korona z Płatków i Lodu” to zakończenie historii Kallik bez Domu zwanej Alli. Dziewczyny, która musi wziąć na swoje barki...

„Trylogia miodu i popiołu” to seria, którą chciałabym przeczytać ponownie, tym razem bez przerw między poszczególnymi tomami. „Korona z płatków i lodu” to dobra historia, jednak odnoszę wrażenie, że gdybym była na świeżo ze wszystkimi szczegółami, odebrałabym ją jeszcze lepiej. Mimo wszystko z ciekawością śledziłam losy Kallik i ostateczne bitwy rozgrywające się na kartach powieści.
Jednym z największych zaskoczeń było dla mnie zakończenie. Spodziewałam się trochę innego finału, bardziej „słodkiego”, a tu autorki postanowiły zamieszać.
Na Kalik spadła ogromna odpowiedzialność. Musi rządzić nie tylko dworem Seelie, ale również Unseelie i sprawić, aby obydwa ludy współpracowały ze sobą. Nie jest to łatwe zadanie, a sytuacji nie poprawia fakt, że nie wszyscy są do niej przychylnie nastawieni. Przyznaje, że widać przemianę, jaka zaszła w głównej bohaterce. Co prawda nadal często postępowała dość pochopnie, coś robiła, a dopiero później myślała o konsekwencjach, jednak trzeba jej oddać, że miała wielkie serce. Była gotowa na największe poświęcenia dla istot, które jej podlegały. Nie bała się też iść w nieznane. Ryzykowała, aby inni mieli szansę na bezpieczną i szczęśliwą przyszłość.
Z kolei Rubezahl to postać, o której chciałabym wiedzieć więcej. Chętnie przeczytałabym dodatkową opowieść poświęconą jego przeszłości. Pomimo osadzenia go w roli złego charakteru, w moich oczach nie był całkowicie negatywnym bohaterem. Owszem, robił złe rzeczy, mamił innych, jednak w tym wszystkim tkwi drugie dno. Miał powody, aby nienawidzić obowiązującego porządku, jednak wybrał nieodpowiednią ścieżkę do walki z nim. Rozgrywki i jego pogawętki z Kallik były niezwykle interesujące i naprawdę wyczekiwałam tych ich spotkań. Byli równymi sobie przeciwnikami, co doceniam w książkach.
Fascynująca była również relacja Kallik z Faolanem. Na przestrzeni tych trzech tomów rzeczywiście się rozwinęła, i mimo że czasami brakowało mi tego ognia, to jednak kibicowałam im i trzymałam za nich kciuki.

„Korona z płatków i lodu” to książka, która może nie stała się moim ulubieńcem gatunku, jednak miło będę ją wspominać. Na pewno planuje zrobić sobie maraton z całą serią, aby całkowicie przesiąknąć jej magią.

„Trylogia miodu i popiołu” to seria, którą chciałabym przeczytać ponownie, tym razem bez przerw między poszczególnymi tomami. „Korona z płatków i lodu” to dobra historia, jednak odnoszę wrażenie, że gdybym była na świeżo ze wszystkimi szczegółami, odebrałabym ją jeszcze lepiej. Mimo wszystko z ciekawością śledziłam losy Kallik i ostateczne bitwy rozgrywające się na kartach...

„Korona z płatków i lodu” jest trzecim tomem cyklu Trylogia miodu i lodu autorstwa Kelly St. Claire i Shannon Mayer. Nie mogę uwierzyć, że przyszedł czas, aby pożegnać się z bohaterami, pamiętam, że nie tak dawno temu czytałam pierwszy tom tej historii i nie mogłam się doczekać, aby sięgnąć po kontynuację, chciałam poznać dalsze losy Alli, dowiedzieć się, jak sobie poradzi z problemami, które zdają się jedynie mnożyć. Okładka jest piękna, niesamowita, idealnie dobrana do poprzednich książek. Czuje się zagrożenie ze strony Rubhezala, jak pokonać kogoś takiego? Autorki stworzyły historię, która potrafiła mnie sobą zaintrygować, nie mogłabym jej porzucić i nie wiedzieć, co stało się z Alli.
Główną bohaterką książki „Korona z płatków i lodu” autorstwa Kelly St. Claire i Shannon Mayer jest Kallik Bez Domu, lubi, kiedy nazywają ją Alli. Od czasu kiedy życie dziewczyny raptownie się zmieniło wydarzyło się wiele, dziewczyna została władczynią nie tyko seelie ale także unseelie. Na jej barkach spoczywa ogromna odpowiedzialność, musi uratować swój lud przed każdym zagrożeniem. Macocha Alli za wszelką cenę chce pozbawić jej tronu i zawładnąć go dla siebie. To nie jest jedyny problemem dziewczyny, jej poddani szepczą między sobą, plotki na temat zbliżającego się zagrożenia. Widmo wojny to jedno z wielu kłopotów, z którymi przyjdzie się zmagać Ali. Rubezahl pojawił się wcześniej niż zakładała dziewczyna, przyszła pora na finalne starcie dwóch potężnych armii, jaką poniosą cenę? Czy jest szansa na to, aby ocalić jej ukochanego?
„Korona z płatków i lodu” to ciekawe i intrygujące zwieńczenie Trylogii miodu i lodu, historia wciąga, a wyobraźnia czytelnika pracuje na wysokich obrotach. Dokonywanie wyborów nigdy nie należało do łatwych, za każdym razem są ofiary. Poświęcenie siebie dla innych to jeden z odwiecznych dylematów, czy jest szansa, aby choć w niewielki sposób to obejść? Shannon Mayer i Kelly St. Claire potrafią czarować słowem czytelnika, ukazują, że podczas całej tej historii bohaterowie się zmieniają. To spory plus, nie we wszystkich książkach autorzy pamiętają o tym, aby dokładniej nakreślić charakter postaci, nie wspominając o jego zmianie, dojrzewaniu. „Korona z płatków i lodu” to powieść, która sprawiła, że zaczynałam się martwić i troszczyć o świat, w którym pojawiła się Allie, była władczynią, zależało od niej tak wiele. Bitwa była dla mnie emocjonująca, nie wiedziałam, co za chwilę się wydarzy, czego można się spodziewać, wyczekiwałam jej końca, jednak obawiałam się, że zakończenie może być dla mnie trudne. Trylogia dobiegła końca, uważam, że była warta tego, aby ją przeczytać i cieszyć się każdą chwilą.

„Korona z płatków i lodu” jest trzecim tomem cyklu Trylogia miodu i lodu autorstwa Kelly St. Claire i Shannon Mayer. Nie mogę uwierzyć, że przyszedł czas, aby pożegnać się z bohaterami, pamiętam, że nie tak dawno temu czytałam pierwszy tom tej historii i nie mogłam się doczekać, aby sięgnąć po kontynuację, chciałam poznać dalsze losy Alli, dowiedzieć się, jak sobie poradzi...

taka sobie. w sumie to całą serie wymęczyłam. łektroka to tragedia!!!

taka sobie. w sumie to całą serie wymęczyłam. łektroka to tragedia!!!