Shannon Mayer

◾ Allie to pół-fae, której zależy na objęciu stanowiska wsród elity wojowników fae. Podczas kwalifikacji jednak dochodzi do zniszczenia Underhill - podziemnej krainy fae. Allie wie, że podejrzenia spadają na nią więc nie pozostaje jej nic innego jak uciec. Jednocześnie jest ona prawdopodobnie jedyną osobą zdolną do odkrycia tajemnicy zniknięcia Underhill. ◾ Przy ocenie tej książki bardzo nie chciałabym nawiązywać do serii Dworów autorstwa SJM, ale po prostu się nie da. Czytając natknęłam się na tak wiele "inspiracji" z Dworów i innych serii autorki, że domyślam się, że mógł być to celowy zabieg, mający na celu podpiąć się pod popularność innej serii? Pomijając już sam tytuł, w książce również występują "fae", bohater o imieniu Rowan, rzeka Dannan i pewnie inne nawiązania, których już nie wychwyciłam. ◾ Wiadomo, że na rynku czytelniczym też są różne trendy i przykładowo nie każdą nowo wydaną książkę o wampirach porównuje się do "Zmierzchu". Ale jeżeli zamysł twórców był taki, aby stworzyć coś dla czytelników w podobnym klimacie, bądź co możemy przeczytać po lekturze Dworów, to ewidentnie nie był on udany, bo jednak przy nich ta książka wypada blado i sama sobie szkodzi. ◾ Przechodząc już do książki, to jedno trzeba przyznać - jest akcja, która pozwala się wciągnąć w lekturę. Co do bohaterów mam jednak zastrzeżenia. Główna bohaterka jest kreowana na silną, pewną siebie wojowniczkę, która jasno stawia swoje cele, jednak nie ma w niej nic specjalnego. ◾ Z kolei opis jej przyjaciółki był nieco krzywdzący, bo skupiał się głównie na podkreśleniu jej fizyczności i niejednokrotnie padały określenia, że działa jak magnes dla facetów. Dobrze, że chociaż uzbrojono ją w poczucie humoru i umiejętność gotowania. ◾ Kolejnym aspektem, który nie przypadł mi do gustu było pomieszanie świata ludzi z światem typowo fantastycznym. I sam koncept nie jest zły, bo jest wiele książek, gdzie jest to zrobione dobrze. Ale tutaj ten miks nie był zbyt logiczny - w jedno miejsce dojedziemy tramwajem lub SUVem a gdzieś indziej wozem ciągniętym przez magiczne zwierzęta. Broni używamy typo fantastycznej jak strzały, sztylety ale ludźcy turyści mogą robić sobie selfie Podsumowując, gdyby ograniczyć nawiązania do innych książek to mogłaby być z tego niezła seria, bo widać u niej potencjał.