Kolejny, ale na pewno nie ostatni w tym roku tytuł związany z historią kulinariów. Tym razem Francja i Włochy późnego średniowiecza.

Zespół autorski przybliża czytelnikom świat królewskich, książęcych i mieszczańskich uczt. Jak sami zauważają i podkreślają, jest to kuchnia zdecydowanie "wysoka", ponieważ żaden kuchmistrz nie zaprzątał sobie głowy zwyczajami żywieniowymi gminu (chociaż niektóre potrawy mogły trafić na stoły bogatszych chłopów). W pierwszej części książki wyjaśniają i wymieniają źródła, z których czerpali przepisy - poczesne miejsce zajmują wśród nich "Libro de Arte Coquinaria" mistrza Martino (XV-wiecznej gwiazdy kulinarnej i kucharza m.in. patriarchy Akwilei) czy "Le Ménagier de Paris" anonimowego mieszczanina paryskiego (który, będąc mężczyzną dojrzałym, postanowiłem stworzyć poradnik prowadzenia gospodarstwa domowego dla swojej młodej żony). Tutaj również opisują zwyczaje kulinarne poszczególnych grup społecznych (chociaż głównie tych wyższych),średniowiecznych Włoch i Francji, a także ówczesne poglądy na temat żywienia, techniki, wyposażenie kuchni, itd. (Np. sporym zaskoczeniem było dla mnie jak dużą rolę odgrywały migdały, a zwłaszcza mleko migdałowe). Pierwszą część kończą wyjaśnienia na temat doboru i ułożenia przepisów, porady praktyczne oraz to, jak zespół autorski do tego wszystkiego doszedł. Nie są to bowiem suche, wrzucone 1 do 1 fragmenty manuskryptów, ale zaadaptowane przepisy, które autorzy wielokrotnie testowali w praktyce, nie tylko na sobie, ale również na innych osobach.

Druga część książki to właśnie lista 150 (i kilku) przepisów na najróżniejsze potrawy. Każdemu towarzyszy odpowiedni fragment ze źródła - zarówno tekst oryginalny, jak i jego tłumaczenie. Po nim autorzy załączają wskazówki praktyczne, dodatkowe wyjaśnienia, albo ciekawostki na temat jednego ze składników, samej potrawy lub dzieła, z którego pochodzi. Na końcu dostajemy uwspółcześniony, odtworzony przepis ze znanymi nam miarami i instrukcjami. Niektóre przepisy są bardzo skomplikowane i ich odtworzenie w domowej kuchni może stanowić wyzwanie, jednak inne wydają się być na tyle łatwe, że nawet niedzielny kucharz sobie z nimi poradzi. Sporo potraw bazuje na mięsie - najróżniejsze polewki, zupy, pieczyste, ryby - ale dzięki znaczeniu postu ścisłego znajdą się tam również propozycje, które zadowolą też osoby na diecie wegetariańskiej, a nawet wegańskiej.

Jeżeli kogoś w jakimkolwiek stopniu interesuje historia kulinariów, zdecydowanie polecam. Nawet jeśli ktoś nie ma zacięcia do gotowania, to i tak dowie się z tej książki wielu ciekawostek na temat kuchni średniowiecznej. Tylko ostrzegam, lepiej nie czytać na pusty żołądek, bo burczenie w brzuchu może rozpraszać przy lekturze :v

Kolejny, ale na pewno nie ostatni w tym roku tytuł związany z historią kulinariów. Tym razem Francja i Włochy późnego średniowiecza.

Zespół autorski przybliża czytelnikom świat królewskich, książęcych i mieszczańskich uczt. Jak sami zauważają i podkreślają, jest to kuchnia zdecydowanie "wysoka", ponieważ żaden kuchmistrz nie zaprzątał sobie głowy zwyczajami żywieniowymi...