W Podstawach turkologii dla bałkanistów autor podjął się krótkiego zaprezentowania czytelnikom po raz pierwszy mało znanej dziedziny ‒ rumelistyki, tj. problemów wzajemnego oddziaływania na siebie języka tureckiego i języków bałkańskich. Była to jednocześnie dla autora okazja przedstawienia jego własnych, dotąd niepublikowanych poglądów (zob. np. rozdz. 7).
Pominąwszy „Wprowadzenie”, praca ta składa się z 7 rozdziałów: 1) Terminy, klasyfikacja i obecność języka tureckiego na Bałkanach; 2) Ważniejsze cechy języka tureckiego [przedstawione w 25 podrozdziałach tematycznych]; 3) Dialekty tureckie Anatolii i Rumelii; 4) Karamanlidzi i dialekt karamanlidzki; 5) Gagauzi i język gagauski; 6) Teksty transkrybowane i słowniki rymowane; 7) Przykłady problemów rumelistycznych. Całość zamykają: słowniczek turecko-polski, bibliografia i skróty.
Celem książki jest takie pokazanie problemów, żeby czytelnik mógł się potem samodzielnie poruszać w piśmiennictwie rumelistycznym.