Czescio i Trema

Każdego czasem zżera TREMA. Ta, która dopadła Czesia, wygląda jak duży niebieski miś i nie chce odejść. O trudnej sztuce oswajania tremy przeczytacie w wyjątkowej książce Anny Majcherczyk „Czesio i Trema” od Wydawnictwa Buka.
Przychodzi znienacka, „trzyma za gardło”, „wiąże brzuch w supeł”, „zalewa falą gorąca”, „plącze język”, powoduje „łomot serca”. Któż jej nie zna? Tytułowy bohater Czesio zauważa, że wszyscy domownicy (mama, tato i siostra) jej doświadczają. Dochodzi do przekonania, że nie istnieje świat bez tremy. Jego też osaczyła przed koncertem. I co teraz?
Niezwykły klimat w książce budują przekonujące ilustracje Kasi Adamek-Chase, przedstawiające różne oblicza tremy za pomocą języka graficznego. Trema jako niebieski misiowy potwór, który groźnie łypie na nas okiem, to taki nieoczywisty wróg. Czy można się z kimś takim zaprzyjaźnić? Na szczęście w książce pojawia się trener Tremy – to on pokaże misiowi gdzie jego miejsce. Jesteście ciekawi jak to zrobi? Odsyłamy zatem do lektury.
Okazało się, że podczas pisania książki autorka zainspirowała się własnymi doświadczeniami z dzieciństwa. Dlatego wyszło tak wiarygodnie, lekko i z humorem. Historia inspiruje czytelnika do podjęcia próby poszukiwania sposobu na własną tremę. Co więcej obrazowo wyjaśnia czym ona jest. Dla najmłodszych to nowa sytuacja, w której trzeba się odnaleźć. Warto więc zajrzeć do tej lektury. W końcu wkroczyliśmy w nowy rok szkolny 😉.

Każdego czasem zżera TREMA. Ta, która dopadła Czesia, wygląda jak duży niebieski miś i nie chce odejść. O trudnej sztuce oswajania tremy przeczytacie w wyjątkowej książce Anny Majcherczyk „Czesio i Trema” od Wydawnictwa Buka.
Przychodzi znienacka, „trzyma za gardło”, „wiąże brzuch w supeł”, „zalewa falą gorąca”, „plącze język”, powoduje „łomot serca”. Któż jej nie zna?...

Nikt jej nie lubi!

Bo trudno lubić kogoś, kto zawsze wpada nieproszony, bez zapowiedzi i robi zamieszanie. Wszystko komplikuje, we wszystkim miesza, odbiera radość z tego, co mogłoby być piękne…

Bezlitosna – trzyma za gardło, zawiązuje brzuch w supeł, wzbudza fale gorąca, pobudza łomoty serca, zmiękcza kolana i wywiewa wszystko z głów. To ona – TREMA.

Chyba każdy miał z nią do czynienia. Wcześniej czy później każdego ściśnie swoją łapą i tylko od nas zależy, jak sobie poradzimy – czy damy się jej przytłoczyć, czy chwycimy za tę łapę i usuniemy ją z naszej drogi. Radzenia sobie z tremą uczymy się przez całe życie, z różnym skutkiem.

Przyjdzie taki moment, że zapuka też do spokojnego życia naszych dzieci, a wtedy warto być przygotowanym, np. wyposażonym w „Czesia i Tremę” urzekającą książkę autorstwa Anny Majcherczyk, która w spójny, piękny sposób ujarzmia Wielką Niedźwiedzicę, która uosabia tremę. To, co autorka wyraziła poprzez proste, ale niezwykle trafnie skonstruowane słowa Kasia Adamek-Chase ubrała w tak niesamowicie sugestywne ilustracje, że trudno oderwać od nich wzrok.

Tekst i ilustracje tworzą zachwycającą całość, która sprawia, że ta mało sympatyczna bohaterka opowieści – Trema, wydaje się mniej straszna, nadająca się do oswojenia i obłaskawienia. Ubranie jej w niedźwiedzią skórę ma potęgować ten wydźwięk – z jednej strony to przecież niebezpieczny drapieżnik, a z drugiej słodki pluszowy miś… Bo to, co groźne zawsze można ujarzmić posiadając odpowiednią wiedzę, ćwicząc pewne umiejętności i mając wsparcie bliskich. Marzę tylko, aby każdy przytrzymywany wielką łapą Tremy mógł się ukryć w „uścisku mocy” i pokazać jej, gdzie jest jej miejsce.

Warto podkreślić, że autorka nie idealizuje zaproponowanych rozwiązań, nie sugeruje, że można tremę pożegnać raz na zawsze, ale zwraca uwagę, że można nauczyć się z nią sobie radzić, a ona sama może mieć na nas pozytywny wpływ.

Piękna jest ta książka.

Nikt jej nie lubi!

Bo trudno lubić kogoś, kto zawsze wpada nieproszony, bez zapowiedzi i robi zamieszanie. Wszystko komplikuje, we wszystkim miesza, odbiera radość z tego, co mogłoby być piękne…

Bezlitosna – trzyma za gardło, zawiązuje brzuch w supeł, wzbudza fale gorąca, pobudza łomoty serca, zmiękcza kolana i wywiewa wszystko z głów. To ona – TREMA.

Chyba każdy miał...