Bardzo potrzebna książka!

Bardzo potrzebna książka!

Chyba najbardziej obiektywna próba nakreślenia koszmaru polsko-białoruskiej granicy, z jaką miałam do czynienia.

Chyba najbardziej obiektywna próba nakreślenia koszmaru polsko-białoruskiej granicy, z jaką miałam do czynienia.

Porażające! Tego nie ma jak skomentować. Polacy są prawie w każdym zakątku świata. Jakoś się tam dostali, żyją, pracują. Jak możemy się odwracać od ludzi potrzebujących pomocy ??? Jak można różnicować uchodźców - czy dzieci z Syrii są inne niż dzieci z Ukrainy ??? Dla mnie to jest niepojęte.
Chylę czoła przed ludźmi, którzy pomagają na granicy z Białorusią.

Porażające! Tego nie ma jak skomentować. Polacy są prawie w każdym zakątku świata. Jakoś się tam dostali, żyją, pracują. Jak możemy się odwracać od ludzi potrzebujących pomocy ??? Jak można różnicować uchodźców - czy dzieci z Syrii są inne niż dzieci z Ukrainy ??? Dla mnie to jest niepojęte.
Chylę czoła przed ludźmi, którzy pomagają na granicy z Białorusią.

Zbiór rozmów z ludźmi zaangażowanymi w pomoc uchodźcom na polsko – białoruskiej granicy. Nie brakuje w nim pojedynczych wywiadów z funkcjonariuszami Straży Granicznej, które rzucają światło na celowość oraz legalność czynności służb mundurowych. Mikołaj Grynberg napisał tę książkę w odpowiednim momencie, ponieważ kryzys uchodźczy wcale nie ucichł. W dalszym ciągu wielu ludzi próbuje przedostać się przez zieloną granicę, tyle że w publicznych mediach informacje na ten temat giną w gąszczu innych komunikatów. Autor jest uważnym słuchaczem, kieruje nim dociekliwość, stawia ciekawe pytania. Zderza się z historiami o wydarzeniach na granicy, które nie mieszczą się w głowie. Rozmowy prowadzą do zbieżnych wniosków na temat kryzysu uchodźczego w Polsce, mimo że rozmówcy nie są konfrontowani. Pomaganie cudzoziemcom oznacza przekraczanie granic lęku i poświęcenia z narażeniem na fizyczne oraz psychiczne następstwa działań w niebezpiecznych warunkach. Rozmowy Mikołaja Grynberga odsłaniają podwójne standardy Straży Granicznej, która wykazała się przyzwoitością w czasie napływu ludności z Ukrainy, ale oblała egzamin z człowieczeństwa na polsko – białoruskiej granicy. Spór o uchodźców stanowi zasadnicze kryterium podziału Polaków na podporządkowanych i poważających służby mundurowe oraz przeciwstawiających się ich praktykom. Humanitaryzm nie pozwala odwrócić się od ludzi w potrzebie. Nie wszyscy są źli i nie każdy jest rasistą, aczkolwiek rozmówcy Mikołaja Grynberga akcentują wspomniane cechy przeciwników uchodźców, aby uzmysłowić czytelnikom, że zakorzenione w człowieku uprzedzenia stanowią jedną z przyczyn dramatu na polsko – białoruskiej granicy. Należy zadać sobie pytanie, czy ludzie w niedoli nie zasługują na pomoc. Niech każdy odpowie zgodnie z własnym sumieniem.

Zbiór rozmów z ludźmi zaangażowanymi w pomoc uchodźcom na polsko – białoruskiej granicy. Nie brakuje w nim pojedynczych wywiadów z funkcjonariuszami Straży Granicznej, które rzucają światło na celowość oraz legalność czynności służb mundurowych. Mikołaj Grynberg napisał tę książkę w odpowiednim momencie, ponieważ kryzys uchodźczy wcale nie ucichł. W dalszym ciągu wielu...

Obowiązkowa lektura dla wszystkich na temat miłosierdzia i niesienia pomocy bez względu na cenę.

Obowiązkowa lektura dla wszystkich na temat miłosierdzia i niesienia pomocy bez względu na cenę.

Mikołaj Grynberg - "Jezus umarł w Polsce"

Ten czas swoistego państwa w państwie w strefie przygranicznej z Białorusią przejdzie do niechlubnej historii naszego kraju i ich rządzących. Brak systemowych rozwiązań, brak regulacji prawnych, istny chaos na bagnach. Te rozmowy z aktywistami, które przeprowadził Grynberg wywołują wiarę w dobrych ludzi, aktywistów, czy jakkolwiek ich nazwiecie i wstrząsa jeśli chodzi o podległość, służalczość i brak jakiejkolwiek refleksji służb mundurowych.
Dobra nota za postawę dla Macieja Żywny. To ewenement w naszej polityce, w polityce w ogóle.
Książka potrzebna. Grynberg minimalizuje ornamentykę, tło, docierając do esencji ludzkich postaw w obronie życia i ochronie ekosystemu Puszczy Białowieskiej.

Mikołaj Grynberg - "Jezus umarł w Polsce"

Ten czas swoistego państwa w państwie w strefie przygranicznej z Białorusią przejdzie do niechlubnej historii naszego kraju i ich rządzących. Brak systemowych rozwiązań, brak regulacji prawnych, istny chaos na bagnach. Te rozmowy z aktywistami, które przeprowadził Grynberg wywołują wiarę w dobrych ludzi, aktywistów, czy jakkolwiek...

chociaż sama się zastanawiam jak w ogóle mogę dawać tu ocenę…

chociaż sama się zastanawiam jak w ogóle mogę dawać tu ocenę…

Tu była cisza, las i spokój. Istna sielanka, która przerwana została w 2021 roku. To wtedy niczym niezmącony spokój przerwał odgłos helikopterów i poruszenie strażników. Wtedy jeszcze nikt nie wiedział, w najgorszych snach nie przypuszczał, że ich idylla na zawsze zostanie zburzona. W ich świat wedrze się cierpienie, bezradność i chaos. Pozostawiając pytania bez odpowiedzi i morze łez.

Mikołaj Grynberg nie raz pokazał, że nie ucieka od trudnych tematów. Z niebywałą empatią i zrozumieniem pokazuje odbiorcom zupełnie inny obraz i perspektywę. Tym razem przenosi czytelnika w sam środek konfliktu na polsko-białoruskiej granicy. Pyta uchodźców, przepytuje strażników i oddaje głos, tym, którzy nie bali się pomóc potrzebującym.

Autor opisał sprawę w bardzo prosty sposób. Nie starał się przedstawić drugiej strony. Co prawda znajdziemy dwa wywiady ze SG, ale mają one zupełnie inną narrację. Krótkie pytania, wręcz atakujące i przesłuchujące. Czytając je, czułam się bardzo niekomfortowo. Nie dziwie się, że strażnicy nie chcieli odpowiadać na pytania, które przepełnione były nienawiścią i zadawane były pod z góry ustaloną tezę.

Zupełnie inny przebieg miały wywiady z osobami udzielającymi pomocy uchodźcom. Nie brakowało w nich zrozumienia i pewnego rodzaju ciepła. Jednak dla mnie zabrakło wstępu, nakreślenia w kilku zdaniach kim była dana osoba. Ani ja, ani czytelnicy nie mają obowiązku znać ratowników, aktywistów, czy wojewody. Dopiero w czasie rozmowy wychodzi, czasem zupełnie przypadkiem, kim dana osoba była. Zabrakło mi również głosu mieszkańców, którzy mieli zupełnie inne zdania na temat konfliktu. Jakiegoś głosu krytycznego w tej sprawie.

Mam niestety poczucie i piszę to z bólem serce, że książka jest jednokierunkowa. Nie porusza wielu wątków i aspektów. Ma jedną z góry nakreśloną narrację i tego należy się trzymać. Dzięki takim zabiegom kolejne wywiady są tylko kolejnymi wywiadami, które po czasie zlewają się w jedną całość.

"Jezus umarł w Polsce" to pozycja, która prowokuje, ale czy coś nowego wnosi? Na to pytanie każdy z nas musi odpowiedzieć sobie sam.

Tu była cisza, las i spokój. Istna sielanka, która przerwana została w 2021 roku. To wtedy niczym niezmącony spokój przerwał odgłos helikopterów i poruszenie strażników. Wtedy jeszcze nikt nie wiedział, w najgorszych snach nie przypuszczał, że ich idylla na zawsze zostanie zburzona. W ich świat wedrze się cierpienie, bezradność i chaos. Pozostawiając pytania bez odpowiedzi...

Trudna książka, bardzo trudna. Kryzysowe sytuacje pokazują nasze najmroczniejsze oblicze.

Trudna książka, bardzo trudna. Kryzysowe sytuacje pokazują nasze najmroczniejsze oblicze.

Nie będę oceniał i komentował tej książki. Zachęcam jedynie do przeczytania innych książek na temat nowej migracji, które ostatnio przeczytałem:
1. Murray Douglas - Przedziwna śmierć Europy : imigracja, tożsamość, islam
2. Tubylewicz Katarzyna - Moraliści. Jak Szwedzi uczą się na błędach i inne historie

Nie będę oceniał i komentował tej książki. Zachęcam jedynie do przeczytania innych książek na temat nowej migracji, które ostatnio przeczytałem:
1. Murray Douglas - Przedziwna śmierć Europy : imigracja, tożsamość, islam
2. Tubylewicz Katarzyna - Moraliści. Jak Szwedzi uczą się na błędach i inne historie