2 część serii. Tym razem historia Donatelli, która jest nieodwzorowaną córką matki Melody. Pragnie władzy, ale wie ze jej nie uzyska. Nagle znikąd pojawia się tajemniczy Gabriel o którym ni ma żadnych informacji oświadczając, że Donatella musi za niego wyjść. Tą umowę podpisali jeszcze za życia jej rodzice. Ciągle czuć w książce tą nutę tajemnicy. Gabriel okazał się nie byle kim. Dzięki niemu może zyskać władze której tak pragnie Donatella. Jednak to zakończenie robi największe wrażenie. Aż zbierałam szczękę z podłogi.

2 część serii. Tym razem historia Donatelli, która jest nieodwzorowaną córką matki Melody. Pragnie władzy, ale wie ze jej nie uzyska. Nagle znikąd pojawia się tajemniczy Gabriel o którym ni ma żadnych informacji oświadczając, że Donatella musi za niego wyjść. Tą umowę podpisali jeszcze za życia jej rodzice. Ciągle czuć w książce tą nutę tajemnicy. Gabriel okazał się nie...

No inco ja mogę napisać...kurde Donatella Callahan kupila mnie totalnie...zmijowata jak mamusia, bezczelna jak tatuś. .. ale koniecznie trzeba znac serię ruthless people bo to inaczej nie ma sensu i spojlerowac sobie. Takze moc, mafia, zgrzyty, aranzowane małżeństwo, wszystko co uwielbiam 🖤 jest moc inoby w kolejnej części tez tak było

No inco ja mogę napisać...kurde Donatella Callahan kupila mnie totalnie...zmijowata jak mamusia, bezczelna jak tatuś. .. ale koniecznie trzeba znac serię ruthless people bo to inaczej nie ma sensu i spojlerowac sobie. Takze moc, mafia, zgrzyty, aranzowane małżeństwo, wszystko co uwielbiam 🖤 jest moc inoby w kolejnej części tez tak było

Ostatnio mam ogromny problem z wątkiem mafijnym w książkach. Tak jak kiedyś non stop czytałam mafijne romanse tak teraz kompletnie nie mogę się na nich skupić.

Książki J.J. McAvoy są świetne, trzymają w napięciu, a seria „Ruthless People” nadal utrzymuje się na pierwszym miejscu. Jednak seria „Children of Vice” chyba po prostu nie jest dla mnie. Lubie wiedzieć co dzieje się z bohaterami po dłuższym czasie lub z ich dziećmi, jednak w tym przypadku mówię nie.

Donatella jest całkowicie jak Melody. Ufa tylko sobie, wszelkie mocniejsze uczucia do ludzi spoza rodziny są niedopuszczalne.
Twarda, silna i chciałam cieszyć się każdym dniem na jej zasadach, jednak w mafii są zasady, których twardo trzeba się trzymać czy się tego chce czy nie.

Długo zmagałam się z tą książką i nie dlatego, że była ona zła. Chociaż początek nie wskazywał na dobra i wciągająca lekturę. Ale jak to mówią im dalej w las tym lepiej. Tak jak w poprzednich książkach autorki nie brakuje tu emocji, porachunków mafijnych, silnych uczuć, czy adrenaliny.
Jednak najlepsze co jest w tej książce to zakończenie. Ale o czym dokładnie mówię, musicie dowidzieć się sami.

Ostatnio mam ogromny problem z wątkiem mafijnym w książkach. Tak jak kiedyś non stop czytałam mafijne romanse tak teraz kompletnie nie mogę się na nich skupić.

Książki J.J. McAvoy są świetne, trzymają w napięciu, a seria „Ruthless People” nadal utrzymuje się na pierwszym miejscu. Jednak seria „Children of Vice” chyba po prostu nie jest dla mnie. Lubie wiedzieć co dzieje...

Nadal dzieci nie dorównują rodzica. Tamte części miałby w sobie coś takiego, że uwielbiało się tych okrutnych bohaterow. A końcówka....ehhhh

Nadal dzieci nie dorównują rodzica. Tamte części miałby w sobie coś takiego, że uwielbiało się tych okrutnych bohaterow. A końcówka....ehhhh

“Children of Ambition”, J.J. Mcavoy
“Children of Vice” #2

współpraca @niezwyklezagraniczne

“Wskaż mi silną kobietę, a pokażę ci blizny na jej duszy, dzięki którym taka się właśnie stała[...]”

Callahanowie to ludzie pełni zawiści, wewnętrznej siły i fizycznych umiejętności, które po połączeniu dają ogromną władzę. Każde z rodzeństwa chce utrzymać godną w ich mniemaniu pozycję, jednak nie jest to proste.

Donatella, wychowana przez matkę, która pokazała jej czym jest strach i ból, nie zna teraz litości. Otacza się ludźmi równie okrutnymi, co ona… Razem jednoczą swoje siły, by przetrwać. By pozostać w potędze, jaką jest ich rodzina.

Callahanowie to chodząca śmierć.

“Miłość rodzi się, kiedy możesz w pełni i bez wątpienia ufać oraz polegać na drugiej osobie.”

Wiele można o Donatelli powiedzieć, ale nie to, że zdolna jest komuś zaufać bardziej, niż samej sobie. Kobieta ta, mam wrażenie, kieruje się tym, by nie żywić do nikogo silnych uczuć, za wyjątkiem rodziny. Nie przywiązuje się do ludzi, do przedmiotów, bo są to rzeczy, które z dnia na dzień mogą zniknąć. Osobiście uważam, że obawia się tej straty - stąd właśnie ta jej zimna strona.

“Oddałaś swój uśmiech za miłość umierającego psa, Donatello.”

Kiedyś Donatella nie była zawistną i budzącą strach kobietą, wręcz przeciwinie - chciała cieszyć się każdym dniem, spędzać czas na zabawie. Mafia ma jednak swoje zasady, a płeć piękna musi trzymać się ich jeszcze bardziej, niż możnaby pomyśleć. Dlatego matka Dony kreuje ją na człowieka zimnego, by mogła utrzymać się na powierzchni, gdy wokół pływają rekiny.

Rozpisuję się tak o Donatelli w tej recenzji, bo Autorka w tej części o dzieciach Callahanów skupiła się właśnie na niej. Ukazała szersze tło, wyjaśniające zachowania kobiety zarówno z tej, jak i z poprzedniej części. Oczywiście, jej osoba nie była rozpatrywana przez 100% treści, bo pojawili się jej bracia czy inni bohaterowie.

Jednak to właśnie Dona jest tutaj głównym wątkiem tej historii, o ile można tak powiedzieć.
Na dobrą sprawę możnaby stworzyć jej profil psychologiczny na podstawie opisów J.J.Mcavoy.

Odniosę się może do treści i mojej szerszej opinii o książce, a przede wszystkim: czy ją Wam polecam.

Cóż, ja generalnie w COA pokładałam ogromne nadzieje przez wzgląd na pierwszą część tej serii. Byłam niemalże przekonana, że książka ta porwie mnie od razu po jej zaczęciu; tak się jednak nie stało.

Przeczytałam trzy pierwsze rozdziały i nie byłam w stanie kontynuować dalej. Dopiero po miesiącu udało mi się wziąć ją do ręki, nadal jednak z lekką obawą przed zastojem.

Ogólnie, określiłabym tę książkę zdaniem: im dalej, tym lepiej. Serio!

Zmusiłam się do wrócenia do COA, to już wiecie, ale przyznam się Wam, że dalsze rozdziały mnie porwały na tyle, że w ciągu dwóch dni udało mi się ją skończyć. Z wiadomych obaw nie sięgnę jednak póki co po trzeci tom.

Jestem ciekawa jednak Waszego zdania o całej serii. Jak dla mnie część pierwsza była świetna, natomiast druga - już niekoniecznie, ale nadal emocjonująca i zaskakująca, szczególnie za połową.

asia xx

“Children of Ambition”, J.J. Mcavoy
“Children of Vice” #2

współpraca @niezwyklezagraniczne

“Wskaż mi silną kobietę, a pokażę ci blizny na jej duszy, dzięki którym taka się właśnie stała[...]”

Callahanowie to ludzie pełni zawiści, wewnętrznej siły i fizycznych umiejętności, które po połączeniu dają ogromną władzę. Każde z rodzeństwa chce utrzymać godną w ich mniemaniu...

Donatella Aviela Callahan, córka Melody i Liama, jest twarda, ambitna i nie zna litości. Mimo uprzywilejowanej pozycji mafijnej księżniczki, kobieta nie miała w życiu łatwo.
Matka dobrze przygotowała ją do objęcia przyszłej roli, nie traktowała jej jak delikatniej i kruchej dziewczyny. Wręcz przeciwnie, zadbała, żeby jeszcze w młodości poznała, czym jest strach i ból. Pragnęła pokazać córce brutalność świata, aby nikt nie zdołał jej skrzywdzić. Teraz Donatella zajmie należne jej miejsce wśród rodziny między ludźmi równie zimnymi i okrutnymi jak ona. Każdy z nich musi zachować żelazne nerwy, jeżeli chce przetrwać i utrzymać rządy swojego rodu.

"Children of Ambition" jest to drugi tom serii mafijnej o losach dzieci bohaterów z Ruthless People. Jest to historia pełna tajemnic, intryg, sekretów, niepewności czy też niebezpieczeństwa oraz namiętności.
Za każdym razem jak sięgam po książki J.J. McAvovy, to wiem że się nie zawiodę. Historie autorki są zawsze dopracowane pod każdym względem, nie raz zostaniemy totalnie zaskoczeni. Bardzo lubię pióro J.J. McAvovy które jest bardzo przyjemne oraz lekkie, a jej książki wciągające. Historia początkowo zaczyna się dość spokojnie, aby później nas wbić w fotel. Niektóre momenty tak mnie zszokowały że musiałam odłożyć książkę na bok i zastanowić się czy napewno dobrze przeczytałam. Uwielbiam również w książkach autorki to że nigdy nie wiesz czego możesz się spodziewać, dlatego i tu nie raz byłam zszokowana, a zakończenie to już w ogóle. Bohaterowie zostali wykreowani świetnie, wręcz genialnie. W pierwszym tomie to właśnie Donatella zrobiła na mnie największe wrażenie i bardzo nie mogłam się doczekać aż poznam jej losy. Donatella, jest dumną, ambitną, żadną władzy kobietą. Przez co bardzo przypomina swoją matkę - Melody. Kobieta wychowała swoją córkę aby mogła sobie poradzić w męskim świecie, i tak też się stało, bo Donatella nie da sobą pomiatać. Gabriel, jest osobą w pewnym sensie pozytywną oraz sympatyczną, ale żeby poznać jego prawdziwe oblicze trzeba przeczytać książkę, bo nie raz byłam zdziwiona jego zachowaniem. Zakończenia zdecydowanie się takiego nie spodziewałam, czytałam je z szokiem wymalowanym na twarzy. Na ten moment nie pozostaje mi nic innego jak wyczekiwać kontynuacji losów bohaterów. Zdecydowanie bardzo polecam, dla fanów romansów mafijnych!

Donatella Aviela Callahan, córka Melody i Liama, jest twarda, ambitna i nie zna litości. Mimo uprzywilejowanej pozycji mafijnej księżniczki, kobieta nie miała w życiu łatwo.
Matka dobrze przygotowała ją do objęcia przyszłej roli, nie traktowała jej jak delikatniej i kruchej dziewczyny. Wręcz przeciwnie, zadbała, żeby jeszcze w młodości poznała, czym jest strach i ból....

Children of Ambition to drugi tom serii mafijnej o losach dzieci bohaterów „Ruthless People”. Autorka w tej części skupia się na losach Donatelli Callahan, córki Melody i Liama. Żałuję, że nie mogłam poznać jej rodziców i koniecznie będę musiała to naprawić. Po poznaniu pierwszego tomu tej serii, z niecierpliwością czekałam na tę część.

Uwielbiam to, w jaki sposób autorka wykreowała Donatelle. Była taka, jaką lubię. Była uparta i pewna siebie, nie pozwoliła sobie wejść na głowę. Uwielbiam takie silne bohaterki w romansach mafijnych.

Kolejnym plusem tej książki jest naprzemienna narracja, dzięki której mogłam lepiej poznać bohaterów. Fabuła, choć schematyczna, to poprowadzona dość fajnie, a całość wypadła dość ciekawie. Wyciągnęłam się w tę historię już od pierwszych stron. Może nie zarwałam dla niej nocy, ale czasu napewno nie zmarnowałam. Spędziłam z nią naprawdę fajnie czas.

„Children of Ambition” to książka, w której nie zabraknie intryg, tajemnic i adrenaliny, a wszystko to przeplatane świetnie napisanymi scenami erotycznymi. Ja polecam!

Children of Ambition to drugi tom serii mafijnej o losach dzieci bohaterów „Ruthless People”. Autorka w tej części skupia się na losach Donatelli Callahan, córki Melody i Liama. Żałuję, że nie mogłam poznać jej rodziców i koniecznie będę musiała to naprawić. Po poznaniu pierwszego tomu tej serii, z niecierpliwością czekałam na tę część.

Uwielbiam to, w jaki sposób autorka...

"– Za da­le­ko za­sze­dłem, aby po­zwo­lić cze­mu­kol­wiek lub ko­mu­kol­wiek mi prze­szko­dzić – od­par­łem i od­da­łem broń. – Nawet gdyby sam dia­beł sta­nął mi na dro­dze, spło­nął­bym żyw­cem, wal­cząc z nim.
– I wła­śnie dla­te­go zna­la­złeś się tu, gdzie się zna­la­złeś – pod­su­mo­wał. – Nie walcz z dia­błem, tylko stań się nim… Niech inni spło­ną, pró­bu­jąc cię po­ko­nać".

"Pie­kło (…) próż­ne jest teraz, a wszyst­kie dia­bły zbie­gły na nasz okręt".

"Oto cała wie­dza o męż­czy­znach i ko­bie­tach: ko­bie­ty są sza­lo­ne, a męż­czyź­ni głupi. A głów­ną przy­czy­ną sza­leń­stwa ko­biet jest głu­po­ta męż­czyzn".
– Geo­r­ge Car­lin

▪️Tytuł: Children of Ambition. Tom 2
▪️Seria: Children of Vice
▪️Autor: J. J. McAvoy @jjmcavoy
▪️Wydawnictwo: NieZwykłe @wydawnictwoniezwykle
@niezwyklezagraniczne
▪️Premiera: 16.03.2023 r.
▪️▪️▪️
(Współpraca barterowa @wydawnictwoniezwykle)
▪️▪️▪️

Donatella Aviela Callahan, córka Melody i Liama, niewątpliwie jest postacią charakterystyczną. Twarda, inteligentna, przebiegła, sprytna, ambitna i dodatkowo nie znająca litości. Mimo uprzywilejowanej pozycji mafijnej księżniczki, kobieta nie miała w życiu łatwo. Już od dziecka była przygotowywana do życia jakie będzie jej prowadzić w przyszłości. Obecnie zajmie należne miejsce pomiędzy ludźmi równie zimnymi i okrutnymi jak ona. Każdy z nich musi zachować żelazne nerwy, jeżeli chce przetrwać i utrzymać rządy swojego rodu...

"Children of Ambition" to już drugim tom należący do serii Children of Vice. O ile pierwsza część nam się podobała tak druga podobała nam się bardzo. Po pierwsze historia przedstawiona jest z perspektywy różnych bohaterów pozwalając nam poznać różne perspektywy. Po drugie postać samej Donatelli została wykreowana w naprawdę interesujący sposób.

Autorka pokazuje nam dwa zupełnie różne oblicza bohaterki. Z jednej strony w pewnym sensie pragnie być jak normalne kobiety - zakochać się, iść na randkę, mieć partnera który w pełni ją zaakceptuje. Z drugiej zaś jest mroczną, żadną krwi księżniczką mafii, której boją się nawet najsilniejsi mężczyźni...😎

W trakcie przebiegu historii J. J. McAvoy zrobiła coś co spowodowało, że nawet gdybyśmy chciały to byśmy nie mogły odłożyć książki na bok. Mianowicie wprowadziła do fabuły postać bardzo tajemniczą, której za żadne skarby nie mogłyśmy rozgryźć 🤷 kim jest tajemniczy nieznajomy? I czego tak naprawdę chce...?

"Children of Ambition" w naszym odczuciu to książka zagadka pokazująca do jakich poświęceń ludzie są gotowi aby zdobyć władzę absolutną. Nie znajdziecie tu wielu ekstremalnie niebezpiecznych scen, mnóstwa porwań czy strzelanin natomiast poznacie lepiej relacje łączące bohaterów oraz pobudki jakimi się kierują. Zaobserwujecie także jak zacznie się rozwijać pewna więź dwóch zadziornych charakterów, która momentami będzie naprawdę urocza 😁 A zakończenie....🙈🙈🙈 Zakończenie niektórych może pozostawić w osłupieniu wbijając głęboko w fotel...

"To wcale nie takie trud­ne, jak może się wy­da­wać: po­ko­chać kogoś. Jeśli dwoje ludzi tra­fia na bez­lud­ną wyspę, gdzie będą zdani wy­łącz­nie na sie­bie na­wza­jem, w końcu się za­ko­cha­ją. Jasne, po­ciąg jest ważny, ale mi­łość… Ona rodzi się z więzi mię­dzy dwoj­giem ludzi, któ­rzy wie­dzą, że za­wsze mogą na sie­bie li­czyć, idą przez życie i wal­czą ramię w ramię. Mi­łość rodzi się, kiedy mo­żesz w pełni i bez wąt­pie­nia ufać oraz po­le­gać na dru­giej oso­bie".

@wydawnictwoniezwykle bardzo dziękujemy za egzemplarz i współpracę 😊🖤❤️

Książka dostępna na stronie:
https://wydawnictwoniezwykle.pl/children-of-ambition

"– Za da­le­ko za­sze­dłem, aby po­zwo­lić cze­mu­kol­wiek lub ko­mu­kol­wiek mi prze­szko­dzić – od­par­łem i od­da­łem broń. – Nawet gdyby sam dia­beł sta­nął mi na dro­dze, spło­nął­bym żyw­cem, wal­cząc z nim.
– I wła­śnie dla­te­go zna­la­złeś się tu, gdzie się zna­la­złeś – pod­su­mo­wał. – Nie walcz z dia­błem, tylko stań się nim… Niech inni spło­ną, pró­bu­jąc cię...

Zakończenie pierwszego tomu tej serii sprawiło, żeby byłam ciekawa jak potoczy się dalej sytuacja, na której stanęliśmy, niestety chyba nie tego się spodziewałam. Jeśli chodzi o "Children of ambition" to mam bardzo mieszane uczucia. Nie czytałam tej książki z zaangażowaniem, z żadną ciekawością czy zainteresowaniem, a przez główną bohaterkę - Donatellę, chciałam ją skończyć jak najszybciej.

Jej kreacja nie przypadła mi do gustu, o ile jej ambicja, dotycząca posiadania jak największej władzy w jakimś stopniu robiła wrażenie, to poza tym odbierałam ją jako zapatrzoną w siebie, egoistyczną kobietę, która jedyne o czym myślała, to właśnie władza. Choć miała momenty, w których podkreślana była jej lojalność wobec rodziny, to i tak wpadła w złość za każdym razem, gdy spychano ją gdzieś nieco w tył, bo jakby nie było to Ethan był ponad nią.

Gabriel nasz drugi bohater to typ, który także nie szczyci się dobrą kreacją. Jakoś nie kupił mnie tą swoją pewnością siebie i tajemniczością, która stale gdzieś tam mu towarzyszyła. Gdy przyszedł czas na poznanie jego pochodzenia, robiłam wielkie oczy i to nie dlatego, że byłam tak bardzo tym zaskoczona, a raczej przez to, że czułam iż autorkę trochę tutaj poniosło. Wiem, że to fikcja literacka, ale i tak wypadłoby to za mało realistycznie.

Wątek romantyczny jaki się tutaj pojawia, również nie zrobił na mnie wielkiego wrażenia. Nie poczułam, żeby między Gabrielem, a Doną tworzył się jakiś związek, czy jakakolwiek romantyczna relacja. Brakowało mi tutaj emocji. Cała historia została zdominowana samą Donatellą i jej pragnieniem posiadania władzy, sama fabuła również na tym się opierała.

Czuję się zawiedziona tym tytułem, i pomimo zakończenia, które było w tej historii najlepsze, pewnie nie zdecyduję się na kontynuację. Niemniej, jeśli macie poznać ochotę Donatallę i Gabriela, to polecam zapoznać się z tą książką. Być może Wam spodoba się ona bardziej.

Zakończenie pierwszego tomu tej serii sprawiło, żeby byłam ciekawa jak potoczy się dalej sytuacja, na której stanęliśmy, niestety chyba nie tego się spodziewałam. Jeśli chodzi o "Children of ambition" to mam bardzo mieszane uczucia. Nie czytałam tej książki z zaangażowaniem, z żadną ciekawością czy zainteresowaniem, a przez główną bohaterkę - Donatellę, chciałam ją skończyć...

Świetna książka.

Świetna książka.