Dave Shadow Johnson jest gwiazdą rocka, znaną na całym świecie.
Zdobył sławę w wieku 17 lat, gdy opublikował swój pierwszy kawałek na YouTube i został zauważony przez wytwórnię M-Rock Records.
Jego sława rozwijała się z prędkością światła, a brak miłości ze strony rodziców, czy prześladowania w szkole szybko pchnęły go w narkotykowy świat.
Shadow z dnia na dzień staczał się w coraz większą przepaść.
Po jednym z koncertów, gdy definitywnie przesadził, został zmuszony do terapii, miał zacząć uczęszczać na koło wsparcia „Ocaleni”.
Początkowo miał ren pomysł w szerokim poważaniu, ale już na pierwszej sesji spotkał Melisę.
Melisa posiada traumatyczną przeszłość, która zmusiła ją do nałogu.
Dziewczyna mimo wszystko szybko zrozumiała swój błąd i postanowiła zakończyć z używkami, stąd chęć uczestniczenia w terapii.
Mimo okrutnej przeszłości Melisa potrafiła się cieszyć z najmniejszej rzeczy i doceniała każdy miły gest w jej stronę.
Dave i Melisa są zupełnymi przeciwieństwami, aspektem łączącym te dwie osobowości jej uzależnienie i ból.

Czy tych dwoje pomoże sobie nawzajem i pozbędą się swych demonów przeszłości?
Czy uzależnienie okaże się być silniejsze i naszych bohaterów czeka szybko koniec?

Nie mogłam się doczekać, aż przeczytam tę książkę!
Historię Shadow’a poznałam poprzez antologię „W pogoni za…” i od razu wiedziałam, że potrzebuje więcej!
Cała historia ukazuje, jak łatwo jest się zagubić i zejść na złą drogę, jak używki łatwo mogą zniszczyć ludzkie życie, jak brak miłości, akceptacji ma destrukcyjny na nas wpływ i jak wiele musimy zrobić i ile nas to kosztuje czasu, samozaparcia, by wrócić na właściwe tory.
Książka jest przepełniona emocjami, jest w niej wiele bólu, nadziei, radości i nienawiści.
Początkowo możecie nie polubić Dave’a, ale dajcie mu szansę!
Ja jako fanka złych postaci, od razu pokochałam Shadow'a, a im dalej byłam w książce, tym moje serce rosło.
Uważam, że książka ma też idealną grubość i cała historia zaczyna się i kończy tam, gdzie powinna, oczywiście ktoś może się nie zgodzić, bo można by było dopisać kilka rozdziałów, ale po co?
Historia właśnie taka, jaka jest, jest idealna i polecę Wam ją z całego serca!

Ocenka: 10/10

Dave Shadow Johnson jest gwiazdą rocka, znaną na całym świecie.
Zdobył sławę w wieku 17 lat, gdy opublikował swój pierwszy kawałek na YouTube i został zauważony przez wytwórnię M-Rock Records.
Jego sława rozwijała się z prędkością światła, a brak miłości ze strony rodziców, czy prześladowania w szkole szybko pchnęły go w narkotykowy świat.
Shadow z dnia na dzień staczał się...

Powiedzcie, że nie tylko ja tak mam... Mam książkę na półce tyle czasu...tyleeee czasu...a jak się za nią zabieram to żałuję,że ona tam tak sama stała 🥹 ta książka jest R E W E L A C Y J N A!
Będę szczera. Z narkotykami nigdy nie miałam do czynienia. Byłam autentycznie przerażona czytając jakie rzeczy po zażyciu ich mogą się stać. Omamy? 😳 Krasnoludki? Utrata pamięci, brak kontroli ? 😳 I ludzie to biorą na własne życzenie?! Oczywiście klnęłam pod nosem, że co z niego za rozpieszczony gówniarz 🙈
I kiedy myślałam, że wiem jak się potoczy historia, przewracając oczami, że pewnie jak zwykle, autorka robi tu takie BUM! Takie bum! Że i łezki miałam. Znajdziecie tu przyjaźń, wyjście z nałogów, prawdziwe opisy skutków zażycia narkotyków. Oraz nadzieję i szansę na lepsze życie. Czytajcie !!!


A czy ktoś kto czytał tę książkę zwrócił uwagę na jakość papieru? Te kartki są takie milusie w dotyku 🥹

Powiedzcie, że nie tylko ja tak mam... Mam książkę na półce tyle czasu...tyleeee czasu...a jak się za nią zabieram to żałuję,że ona tam tak sama stała 🥹 ta książka jest R E W E L A C Y J N A!
Będę szczera. Z narkotykami nigdy nie miałam do czynienia. Byłam autentycznie przerażona czytając jakie rzeczy po zażyciu ich mogą się stać. Omamy? 😳 Krasnoludki? Utrata pamięci, brak...

🖤Jest to drugie spotkanie z twórczością Klaudia, ale wiedziałam, że zostanie ona jedną z moich ulubionych autorek. Po przeczytaniu książki "Mów do mnie szeptem" myślałam, że emocjonalnie nie przeczołga mnie tak jak po tej książce. Mogę tylko przyznać, że się myliłam.
🩶Jest to historia o młodym mężczyźnie, który miał wszystko: sławę, pieniądze, kobiety i swoją muzykę. Ale był też uzależniony od narkotyków które sprawiały, że życie stawało się łatwiejsze. Nie obchodzili go inni ludzie i to w jakiej są sytuacji. Dopiero kiedy spotkał na swojej drodze Melisę tak podobną do niego nie mógł przejść obojętnie.
🤍Fabuła wciąga nas w brutalny i bezlitosny świat jakim rządzą narkotyki. Autorka idealnie oddała uczucia, przeżycia a także walkę jaką toczyli bohaterowie, aby wyjść na prostą. On brał, aby poczuć się lepiej a dla niej narkotyki kojarzyły się z bólem i cierpieniem.
🖤„Shadow” to książka o tym jak uzależnienie może zawładnąć naszym życiem, o powodach, dlaczego zaczynamy brać a także jak wpływa to na nasze życie. W tej książce poznałam dwie osoby, które cierpiały tak samo, dopóki nie odnalazły siebie.
🩶Gdybym mogła opisać tą książkę kilkoma słowami powiedziałabym, że jest: wciągająca przez idealnie dopracowane postacie bohaterów, zasmucająca, bo historia Dave i Melisy pokazuje jak wiele przeszli, prawdziwa, bo mogła przydarzyć się każdemu a co najważniejsza sprawiła, że moje serce zabiło szybciej na zakończenie jakie zafundowała mi autorka.

🖤Jest to drugie spotkanie z twórczością Klaudia, ale wiedziałam, że zostanie ona jedną z moich ulubionych autorek. Po przeczytaniu książki "Mów do mnie szeptem" myślałam, że emocjonalnie nie przeczołga mnie tak jak po tej książce. Mogę tylko przyznać, że się myliłam.
🩶Jest to historia o młodym mężczyźnie, który miał wszystko: sławę, pieniądze, kobiety i swoją muzykę. Ale...

Na początku książki znajdziecie ostrzeżenie proszę przeczytajcie,żeby się przekonać,że jesteście gotowi na to co was czeka🤔

Dave ,,Shadow" Johnson nie miał łatwego startu w życiu jako dzieciak stał się obiektem drwin przez swoje okulary,które wybrali mu rodzice.Pewnego dnia nagrał kawałek i wrzucił go do sieci,a pewna wytwornia napisała do niego z propozycją współpracy co przyczyniło się do rozwoju kariery chłopaka i odmiany jego losu.Obecny Shadow to mężczyzna,który nadal gra,a jego umysł przytępiają używki,przez co nie może odblokować się i od dawna nie napisał już ani jednego kawałka.Skandaliczne zachowanie stawia jego karierę na ostrzu noża i zostaje zmuszony do zapisania się do grupy wsparcia ,,Ocaleni",żeby pokazać fanom,że się zmienia.Czy można naprawić kogoś kto sam sobie zaprzecza,że nie potrzebuje pomocy?

Melisa dziewczyna, której przejścia zrobiły niezłe spustoszenie w psychice.Melisa w przeciwieństwie do Dave'a naprawdę skupia się na zajęciach grupy wsparcia ,,Ocaleni".Kiedy poznaje Dave'a nie rozumie jego niespodziewanego zainteresowania nią i chęci by trochę poprawić jej życie.Melisa nie rozumie dlaczego mężczyzna jej pomaga,skoro ,,Ocalonych" traktuje jak przykry obowiązek,gdzie poprostu musi się pojawić,a dla niej ta grupa to powrót do normalności do tego by nie być już uzależniona.Czy Melisa w której Dave dostrzega światło stanie się jego promyczkiem dla mrocznej duszy,a może pochłonie go ciemność?

Ta historia była taka jakiej potrzebowała?.Kiedy przeczytałam po raz pierwszy opis ,,Shadow" czułam,że to coś dla mnie.Ta mroczna historia przyciągała mnie do tego stopnia,że nie spodziewałam się,że poprostu nie będę mogła od niej odejść nawet na krok jak zacznę czytać.Shadow wydaje się zepsutym do szpiku kości facetem,który ma gdzieś co media o nim mówią, najważniejsze,żeby mówili dlatego kiedy spotyka Melise ona staje się dla niego powodem by pomimo przymusu chodzenia na zajęcia dla uzależnionych,być tam poprostu tylko dla niej🥺 Poprawić komfort jej życia i patrzeć jak się cieszy z rzeczy,które dla niego są błachostką podczas,gdy dla Melisy to powód do radości.Czy tych dwoje tak różnych ludzi ma szansę na wzajemną drogę do ocalenia?

Nie powiem wam jak ta książka się skończy,ale powiem wam jedno co zrozumiałam po przeczytaniu ,,Shadow". Myślę,że autorka chciała przekazać tą historią,że ludzie może i są zepsuci przez swoje uzależnienia,ale każdy zasługuje na danie mu szansy,nawet,gdy czasem wielokrotnie popełnia te same błędy,ale nigdy nie jest za późno na zmiany.Niektórzy potrzebują poprostu jakiegoś punktu zaczepienia by mieć powód do walki z własnymi nałogami,albo kogoś kto poda ci rękę w najgorszym momencie,zamiast pozwolić Ci na upadek na samo dno🥺.Chciałam tą recenzje wstawić wcześniej,ale kiedy siadłam do pisania recenzji nie mogłam znaleźć odpowiednich słów,bo ta historia siedziała we mnie nawet po zakończeniu książki.Skłoniła mnie do tego,że musiałam odetchnąć od niej by zebrać myśli.

Polecam z całego serca,ale zdecydowanie dla tych, którzy kochają owiane mrokiem, wywołujące w czytelniku emocję.Miejcie tą świadomość,że ta historia nie jest lekkim umilaczem czasu,tylko mroczną historią podczas czytania,której możesz chcieć wyklinać bohatera za to co robi🤭ileż razy chciałam wleźć do książki i skopać czasami tyłek Dave'owi🙈.Czasami,bo Dave też mocno zyskał w moim oczach.Dajcie mu szansę proszę🥺sami zobaczycie,że warto☺️.

Na początku książki znajdziecie ostrzeżenie proszę przeczytajcie,żeby się przekonać,że jesteście gotowi na to co was czeka🤔

Dave ,,Shadow" Johnson nie miał łatwego startu w życiu jako dzieciak stał się obiektem drwin przez swoje okulary,które wybrali mu rodzice.Pewnego dnia nagrał kawałek i wrzucił go do sieci,a pewna wytwornia napisała do niego z propozycją współpracy co...

Nastoletni chłopak, żyjący w cieniu zatraca się w popularności i wszelkimi używkami z nią związanymi. Historia dość ciekawa aczkolwiek spodziewałam się po opisie czegoś bardziej dramatycznego i mrocznego. Postać Dave'a była bardzo chaotyczna. Natomiast Melisa zbyt przesłodzona.

Nastoletni chłopak, żyjący w cieniu zatraca się w popularności i wszelkimi używkami z nią związanymi. Historia dość ciekawa aczkolwiek spodziewałam się po opisie czegoś bardziej dramatycznego i mrocznego. Postać Dave'a była bardzo chaotyczna. Natomiast Melisa zbyt przesłodzona.

Historia Dave’a jest naznaczona ogromnym cierpieniem i samotnością pośród wielkiej sławy.Używki,sex i kobiety stają się codziennością.Niestety nawet to nie przynosi mu ukojenia i zadowolenia.Zastanawialiście się co musi się stać,aby z czeluści piekła ocknąć się i zawalczyć wreszcie o siebie?

Poruszane tematy uzależnienia,niezrozumienia,traumy przeszłości czy nawet myśli samobójczych powodują,że lektura jest bardzo ucząca.To przestroga dla młodych osób,które szybko osiągają sukces i często staje się początkiem zagubienia w życiu.Myślą,że świat należy do nich,jednak to tylko pozory-gdy jesteś na szczycie każdy jest z tobą,gdy upadasz- zostają tylko mała garstka osób…

Podczas czytania łzy pojawiają się w oczach.Niejednokrotnie współczułam bohaterowie jego nierozsądnych decyzji.Można go potępić,za to,czego nie docenia.Dzięki Melisie widzimy w nim zmiany…Życie potrafiło zaskoczyć bohaterów przez nierozsądne zachowania.Później z konsekwencjami trzeba się zmierzyć.

Powieść nie jest cukierkową historią sławnego rockmana.To mocna lektura,która wyciska łzy przez otrzymywane informacje z życia postaci.
Uświadamia czytelnikowi,że świat potrafi być brutalny z rąk innych osób lub sami tworzymy sobie piekło na ziemi.

Nie oderwiecie się od niej dopóki nie skończycie ostatniej kartki z książki.

Z całego serca polecam Wam historie Shadow.

Historia Dave’a jest naznaczona ogromnym cierpieniem i samotnością pośród wielkiej sławy.Używki,sex i kobiety stają się codziennością.Niestety nawet to nie przynosi mu ukojenia i zadowolenia.Zastanawialiście się co musi się stać,aby z czeluści piekła ocknąć się i zawalczyć wreszcie o siebie?

Poruszane tematy uzależnienia,niezrozumienia,traumy przeszłości czy nawet myśli...

Klaudia ma nieprzeciętny talent do kreowania zagubionych i pogrążonych w beznadziei postaci. Świadomie i z premedytacją ukazała życie gwiazdy rocka jako płytką, zmętnioną kałużę, w której widać jedynie jego cień oraz otaczającą go zieleń tajemniczych oczu… a w nich szansę. Uwielbiam!

„Shadow” to książka, która mną zawładnęła i nie pozwoliła odejść ani na sekundę. Z zapartym tchem pochłaniałam kolejne strony, by jak najszybciej poznać zakończenie tej niesamowicie wciągającej historii. Jestem pewna, że zaskoczy przebiegiem wydarzeń i wzbudzi wiele emocji nawet u najbardziej wymagającego czytelnika. Pozwólcie otoczyć się cieniem. Serdecznie polecam.

Klaudia ma nieprzeciętny talent do kreowania zagubionych i pogrążonych w beznadziei postaci. Świadomie i z premedytacją ukazała życie gwiazdy rocka jako płytką, zmętnioną kałużę, w której widać jedynie jego cień oraz otaczającą go zieleń tajemniczych oczu… a w nich szansę. Uwielbiam!

„Shadow” to książka, która mną zawładnęła i nie pozwoliła odejść ani na sekundę. Z...

Cudownie było wrócić do historii bohaterów, których poznałam i pokochałam przy moim patronacie "W pogoni za...". Trochę czekałam na to, by móc przeczytać dalszą część pełnej emocji i bólu drogi naszych bohaterów do szczęścia. Wtedy płakałam i tym razem również uroniłam kilka łez. Po raz kolejny historia Davida Shadowa wtargnęła do mojego serca i rozerwała je na strzępy.

Gdy ponownie książka mnie pochłonęła, w każdej wolnej chwili zatracałam się w niej. Teraz było jeszcze lepiej, emocje dosłownie wylewały się z kart powieści, czułam wszystko tak mocno, dogłębnie, jakbym sama musiała uporać się ze wszystkim, co przechodził Dave. Historia została rozbudowana, Klaudia tym razem pokazała nam to, co działo się dosłownie przed bolesnym zakończeniem opowiadania. Pokazała, jakie relacje zaczęły łączyć Melisę i Dave'a, jak doszło do tej feralnej nocy, podczas której ich życie wywróciło się do góry nogami. Zawarła w historii jeszcze więcej bólu, który łamał serce na miliony kawałków. Poza bolesną historią przekazała, jak zgubne jest zażywanie substancji psychoaktywnych. Jak łatwo jest wpaść w nałóg i jak ciężko się później z niego wyrwać. Pokazała, do czego prowadzi branie narkotyków w mniejszej, czy większej ilości, jak wszystko wokół przestaje mieć sens i liczy się tylko to, by wciągnąć kolejną kreskę. Jak łatwo idzie się w tym zatracić, przez co rzeczy, które z początku dawały nam szczęście, przestają się liczyć. Tu było tak z pasją do muzyki naszego bohatera, gdyż był on gwiazdą, gwiazdą, która miała całe rzesze fanów, kupę kasy i laski na zawołanie. Ale czegoś mu brakowało. Dave nie był szczęśliwy, pomimo tylu ludzi wokół, czuł pustkę, która doprowadziła go do miejsca, w którym jest teraz. Poznanie Melisy miało wszystko zmienić, ta krucha dziewczyna, która również jak on miała problemy, została jego małym światełkiem. Światłem, które przez niego miało zgasnąć na zawsze...

Mogłabym tak pisać i pisać, aż poznalibyście całą historię od podszewki, ale wolę zostawić Wam wybór, który nie może być inny, jak tylko sięgnięcie jak najszybciej po tę książkę. "Shadow" to historia, przy której łzy będą lać się strumieniami, a ból na czas czytania zagości w Waszym sercu. Szczerze mówiąc, nie mogłam się doczekać, aż będę miała przyjemność poznać dalszą część tej bolesnej przeprawy bohaterów w drodze po szczęście. Tak też nazywał się jej pierwotny tytuł w opowiadaniu "W pogoni za... szczęściem". Jak myślicie, czy bohaterzy odnaleźli swoje szczęście w tym pogmatwanym świecie, pełnym rozterek i uzależnień od narkotyków? Czy udało im się pokonać mrok, w którym cały czas tkwili? Ja Wam powiem jedno, przeczytajcie, a sami się dowiecie i z pewnością nie pożałujecie żadnej chwili, którą poświęcicie na poznanie ich historii. Ale UWAGA! Chusteczki się przydadzą, a najlepiej gdybyście mieli jeszcze kogoś lub coś do przytulania, bo serce może Wam pęknąć kilkukrotnie!

Ogromnie dziękuję Autorce za zaufanie i możliwość zrecenzowania tej przepełnionej bólem książki. Polecam ją całym sercem, które muszę jakoś na nowo pozbierać w całość.

Cudownie było wrócić do historii bohaterów, których poznałam i pokochałam przy moim patronacie "W pogoni za...". Trochę czekałam na to, by móc przeczytać dalszą część pełnej emocji i bólu drogi naszych bohaterów do szczęścia. Wtedy płakałam i tym razem również uroniłam kilka łez. Po raz kolejny historia Davida Shadowa wtargnęła do mojego serca i rozerwała je na strzępy.

...

Jest to dużo bardziej rozwinięta historia z antologii W pogoni Za. Pamiętam doskonale uczucia, które mną targały po przeczytaniu tego opowiadania. Moją chęć mordu na autorce i potok wylanych łez. Zapytacie zapewnie dlaczego. Otóż Klaudia Leszczyńska trafia w moje serducho jak nikt inny. Potrafi zgnieść je, złamać rozwalić na kawałki, dosłownie poćwiartować, ale też ukoić, posklejać i dać nadzieję. Za to właśnie uwielbiam jej twórczość.
Jak się pewnie domyślacie książka, aż kipi od emocji.
Nie jest to łatwa historia, autorka porusza trudne tematy takie jak wykorzystywanie seksualne przemoc bullying, oraz uzależnienia. (Żadnego nie pochwala)

Przystojny i arogancki Dave Shadow Johnson po swoich kolejnych wybrykach zmuszony jest udać się na grupową terapię. Zupełnie nie spodziewa się spotkać tam kogoś o kim nie będzie potrafił zapomnieć. Mała drobna nieśmiała dziewczyna imieniem Melisa, wkroczy do świata muzyka rozświetlając jego mrok. Te dwie złamane duszę, musiały się spotkać. Są sobie przeznaczeni czy im się to podoba czy nie.
Niestety traumy z dzieciństwa ciągną się za naszymi bohaterami , dodatkowo Dave to standardowy facet, który musi dosłownie musi coś spieprzyć.
Nie da się zmienić biegu wydarzeń, a niektórych słów nie da się cofnąć. Czy w porę zrozumie co jest w życiu najważniejsze i o co tak naprawdę warto walczyć? Czy Melisa otworzy dla niego swoje zranione serce i duszę?

Przez tę historię się płynie i nie ma najmniejszej ochoty, aby się zatrzymać. Trudne tematy ostry język szokujące sytuację, delikatność dobro nadzieja, te wszystkie skrajności autorka serwuje nam od samego początku do końca. Całość tworzy niepowtarzalny klimat. Gorąco polecam 10/10

Jest to dużo bardziej rozwinięta historia z antologii W pogoni Za. Pamiętam doskonale uczucia, które mną targały po przeczytaniu tego opowiadania. Moją chęć mordu na autorce i potok wylanych łez. Zapytacie zapewnie dlaczego. Otóż Klaudia Leszczyńska trafia w moje serducho jak nikt inny. Potrafi zgnieść je, złamać rozwalić na kawałki, dosłownie poćwiartować, ale też ukoić,...

ᴋʟᴀᴜᴅɪᴀ ɴᴀᴘʀᴀᴡᴅᴇ̨ ᴘᴏʀᴜsᴢʏᴌᴀ ᴍᴏᴊᴇ sᴇʀᴄᴇ.
ᴛᴀ ʜɪsᴛᴏʀɪᴀ ᴡʏᴡᴏᴌᴀᴌᴀ ᴡᴇ ᴍɴɪᴇ ᴄᴀᴌᴀ̨ ɢᴀᴍᴇ̨ ᴇᴍᴏᴄᴊɪ - sᴢᴄᴢᴇ̨śᴄɪᴇ, ᴇᴋsᴄʏᴛᴀᴄᴊᴇ̨, ᴢᴅᴢɪᴡɪᴇɴɪᴇ, ᴀ ɴᴀᴡᴇᴛ ᴌᴢʏ. ᴡɪᴇʟᴜ ᴀᴜᴛᴏʀᴏᴍ ɴɪᴇ ᴜᴅᴀᴊᴇ sɪᴇ̨ ᴍɴɪᴇ ᴛᴀᴋ ɢᴌᴇ̨ʙᴏᴋᴏ ᴘᴏʀᴜsᴢʏᴄ́, ᴀʟᴇ "sʜᴀᴅᴏᴡ" ᴢᴀsᴌᴜᴢ̇ʏᴌᴏ ɴᴀ sᴡᴏᴊᴇ ᴍɪᴇᴊsᴄᴇ ᴊᴀᴋᴏ ᴊᴇᴅɴᴀ ᴢ ɴɪᴇᴡɪᴇʟᴜ ᴋsɪᴀ̨ᴢ̇ᴇᴋ, ᴘʀᴢʏ ᴋᴛᴏ́ʀᴇᴊ ᴜʀᴏɴɪᴌᴇᴍ ᴌᴢᴇ̨. ᴢᴀᴋᴏᴄʜɪᴡᴀᴌᴀᴍ sɪᴇ̨ ᴢ ʙᴏʜᴀᴛᴇʀᴀᴍɪ ɪ ᴢᴀʟᴇᴢ̇ᴀᴌᴏ ᴍɪ ɴᴀ ɪᴄʜ sᴢᴄᴢᴇ̨śᴄɪᴜ.
ᴄᴀᴌᴀ ᴏᴘᴏᴡɪᴇśᴄ́ ʀᴏᴢᴘᴏᴄᴢʏɴᴀ sɪᴇ̨ ʙᴏʟᴇśɴɪᴇ, ᴀ ᴡsᴘᴏᴍɴɪᴇɴɪᴀ sᴘʟᴀᴛᴀᴊᴀ̨ᴄᴇ sɪᴇ̨ ᴢ ᴛᴇʀᴀᴢ́ɴɪᴇᴊsᴢᴏśᴄɪᴀ̨ ɴɪᴇ sᴀ̨ ᴌᴀᴛᴡᴇ. ᴍɪᴍᴏ ᴛʏᴄʜ ᴛʀᴜᴅɴᴏśᴄɪ, sᴛʏʟ ᴘɪsᴀɴɪᴀ ᴀᴜᴛᴏʀᴋɪ ᴏᴋᴀᴢᴀᴌ sɪᴇ̨ ᴘʀᴢʏᴊᴇᴍɴʏ ɪ sᴘᴏ́ᴊɴʏ, ᴄᴏ sᴋᴜᴛᴋᴏᴡᴀᴌᴏ ᴛʏᴍ, ᴢ̇ᴇ ᴘᴏᴄʜᴌᴏɴᴀ̨ᴌᴇᴍ ᴛᴇ̨ ᴘᴏᴢʏᴄᴊᴇ̨ ᴡ ᴊᴇᴅɴᴀ̨ ɴᴏᴄ. ɴɪᴇ ᴘᴏᴛʀᴀғɪᴌᴇᴍ ᴏᴅᴇʀᴡᴀᴄ́ sɪᴇ̨ ᴏᴅ ɴɪᴇᴊ, ᴀ ᴡ ᴍɪᴀʀᴇ̨ ᴢʙʟɪᴢ̇ᴀɴɪᴀ sɪᴇ̨ ᴅᴏ ᴋᴏɴ́ᴄᴀ, ɴᴀᴡᴇᴛ ɴɪᴇ ᴢᴀᴜᴡᴀᴢ̇ʏᴌᴇᴍ, ᴊᴀᴋ sᴢʏʙᴋᴏ ᴍɪᴊᴀᴊᴀ̨ ᴋᴏʟᴇᴊɴᴇ sᴛʀᴏɴʏ.
ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴛᴏ ʟᴇᴋᴛᴜʀᴀ ᴅʟᴀ ᴋᴀᴢ̇ᴅᴇɢᴏ, ᴀ ɴɪᴇᴋᴛᴏ́ʀᴇ ᴋᴏɴᴛʀᴏᴡᴇʀsʏᴊɴᴇ ᴇʟᴇᴍᴇɴᴛʏ ᴍᴏɢᴀ̨ sᴘʀᴀᴡɪᴄ́, ᴢ̇ᴇ ɴɪᴇ ᴋᴀᴢ̇ᴅʏ ᴄᴢʏᴛᴇʟɴɪᴋ ᴏᴅɴᴀᴊᴅᴢɪᴇ sɪᴇ̨ ᴡ ᴛᴇᴊ ʜɪsᴛᴏʀɪɪ. ᴘᴏᴄᴢᴀ̨ᴛᴋᴏᴡᴇ sᴛʀᴏɴʏ ᴍᴏɢᴀ̨ ᴏᴅʀᴢᴜᴄɪᴄ́ ɴɪᴇᴋᴛᴏ́ʀʏᴄʜ ᴄᴢʏᴛᴇʟɴɪᴋᴏ́ᴡ, ᴢᴡᴌᴀsᴢᴄᴢᴀ ɢᴅʏ ᴘᴏᴢɴᴀᴊᴇᴍʏ ɢᴌᴏ́ᴡɴᴇɢᴏ ʙᴏʜᴀᴛᴇʀᴀ ᴡ ᴍᴏᴍᴇɴᴄɪᴇ ᴜᴢᴀʟᴇᴢ̇ɴɪᴇɴɪᴀ. ᴊᴇᴅɴᴀᴋ ᴡᴀʀᴛᴏ ᴘʀᴢᴇᴛʀᴡᴀᴄ́, ʙᴏ ᴘᴏ ᴘᴇᴡɴʏᴍ ᴄᴢᴀsɪᴇ ᴢᴀᴄᴢʏɴᴀᴍʏ ʀᴏᴢᴜᴍɪᴇᴄ́, ᴏ ᴄᴏ ᴛᴀᴋ ɴᴀᴘʀᴀᴡᴅᴇ̨ ᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴡ ᴛᴇᴊ ʜɪsᴛᴏʀɪɪ.
ɴɪᴇ ᴍᴏɢᴌᴇᴍ ᴜᴡɪᴇʀᴢʏᴄ́, ᴊᴀᴋ ᴏᴅᴡᴀᴢ̇ɴɪᴇ ᴋʟᴀᴜᴅɪᴀ ʀᴏᴢᴘᴏᴄᴢᴇ̨ᴌᴀ ᴛᴇ̨ ʜɪsᴛᴏʀɪᴇ̨. ɴᴀ ᴘᴏᴄᴢᴀ̨ᴛᴋᴜ ɴɪᴇ ᴘʀᴢᴇᴘᴀᴅᴀᴌᴇᴍ ᴢᴀ ɢᴌᴏ́ᴡɴʏᴍ ʙᴏʜᴀᴛᴇʀᴇᴍ, ᴀʟᴇ ᴛᴇᴍᴀᴛ, ᴊᴀᴋɪ ᴘᴏʀᴜsᴢʏᴌᴀ ᴀᴜᴛᴏʀᴋᴀ, sᴋᴌᴏɴɪᴌ ᴍɴɪᴇ ᴅᴏ ᴋᴏɴᴛʏɴᴜᴏᴡᴀɴɪᴀ ᴄᴢʏᴛᴀɴɪᴀ.
ᴅᴀᴠᴇ ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴌᴀᴛᴡʏ ᴅᴏ ᴘᴏʟᴜʙɪᴇɴɪᴀ - ᴊᴇsᴛ ɴɪᴇʟᴜʙɪᴀɴʏ, ᴡʏśᴍɪᴇᴡᴀɴʏ, ᴛʀᴀᴋᴛᴏᴡᴀɴʏ ᴊᴀᴋ ɴɪᴄ. ɴɪᴇ ᴢɴᴀ ᴍɪᴌᴏśᴄɪ, ᴀ ᴊᴇᴅʏɴʏᴍ ᴊᴇɢᴏ ᴜᴄɪᴇᴄᴢᴋᴏᴡʏᴍ ᴍᴇᴄʜᴀɴɪᴢᴍᴇᴍ sᴀ̨ ɴᴀʀᴋᴏᴛʏᴋɪ.ᴍᴇʟɪsᴀ ᴛᴏ ᴅᴢɪᴇᴡᴄᴢʏɴᴀ,ᴋᴛᴏ́ʀᴀ ᴘʀᴢᴇsᴢᴌᴀ ᴘʀᴢᴇᴢ ᴢʙʏᴛ ᴡɪᴇʟᴇ, ʀᴏ́ᴡɴɪᴇᴢ̇ ᴘᴏʀᴜsᴢʏᴌᴀ ᴍɴɪᴇ ᴅᴏ ɢᴌᴇ̨ʙɪ.ᴅᴇᴛᴇʀᴍɪɴᴀᴄᴊᴀ ᴅᴀᴠᴇ'ᴀ , ᴀʙʏ ᴢᴌᴀɢᴏᴅᴢɪᴄ́ ᴊᴇᴊ ʙᴏ́ʟ, ᴅᴏsᴌᴏᴡɴɪᴇ ᴡᴢʀᴜsᴢʏᴌᴀ ᴍɴɪᴇ ᴅᴏ ᴌᴇᴢ.
ᴋʟᴀᴜᴅɪᴀ ᴡsᴘᴀɴɪᴀʟᴇ ᴏᴅᴅᴀᴌᴀ ʀᴇᴀʟɪᴀ ᴢ̇ʏᴄɪᴀ ᴏsᴏʙʏ ᴜᴢᴀʟᴇᴢ̇ɴɪᴏɴᴇᴊ. ᴊᴇᴊ ᴏᴘɪs ᴊᴇsᴛ ᴡɴɪᴋʟɪᴡʏ ɪ ᴀᴜᴛᴇɴᴛʏᴄᴢɴʏ, ᴜᴋᴀᴢᴜᴊᴀ̨ᴄ, ᴢ̇ᴇ ᴡʏᴊśᴄɪᴇ ᴢ ɴᴀᴌᴏɢᴜ ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴌᴀᴛᴡᴇ, ᴀ ᴋᴀᴢ̇ᴅʏ ᴋʀᴏᴋ ᴡʏᴍᴀɢᴀ ᴏɢʀᴏᴍɴᴇᴊ sɪᴌʏ ɪ ᴅᴇᴛᴇʀᴍɪɴᴀᴄᴊɪ.
ᴇᴍᴏᴄᴊᴇ sᴀ̨ ᴏʙᴇᴄɴᴇ ɴᴀ ᴋᴀᴢ̇ᴅᴇᴊ sᴛʀᴏɴɪᴇ, ᴀ ʙᴏʜᴀᴛᴇʀᴏᴡɪᴇ, ᴍɪᴍᴏ ᴛʀᴜᴅɴᴏśᴄɪ, ɴɪᴇ ᴍᴀᴊᴀ̨ ᴌᴀᴛᴡᴇɢᴏ ᴢ̇ʏᴄɪᴀ ᴘʀᴢᴇᴢ ᴄᴏ ɪᴄʜ ᴘʀᴢᴇsᴢᴌᴏśᴄ́ ᴍᴀ ᴡᴘᴌʏᴡ ɴᴀ ᴛᴏ, ᴊᴀᴄʏ sᴀ̨ ᴛᴇʀᴀᴢ
ᴘʟᴏᴛ ᴛᴡɪsᴛ ɴᴀ ᴋᴏɴ́ᴄᴜ ᴛᴇᴊ ᴋsɪᴀ̨ᴢ̇ᴋɪ ᴅᴏsᴌᴏᴡɴɪᴇ ᴢᴌᴀᴍᴀᴌ ᴍɪ sᴇʀᴄᴇ. ᴄʜᴏᴄɪᴀᴢ̇ ᴘᴏᴄᴢᴀ̨ᴛᴋᴏᴡᴏ ᴄʜᴄɪᴀᴌᴇᴍ ᴊᴜᴢ̇ ᴘɪsᴀᴄ́ ᴅᴏ ᴋʟᴀᴜᴅɪɪ, ᴘʏᴛᴀᴊᴀ̨ᴄ, ᴅʟᴀᴄᴢᴇɢᴏ ᴌᴀᴍɪᴇ ᴍɪ sᴇʀᴄᴇ, ᴢᴅᴀᴡᴀᴌᴇᴍ sᴏʙɪᴇ sᴘʀᴀᴡᴇ̨, ᴢ̇ᴇ ᴛᴏ ᴡᴌᴀśɴɪᴇ ᴛᴀ ᴢᴀsᴋᴀᴋᴜᴊᴀ̨ᴄᴀ ɪ ʙᴏʟᴇsɴᴀ ʀᴏᴢɢʀʏᴡᴋᴀ ᴜᴄᴢʏɴɪᴌᴀ ᴛᴇ̨ ᴋsɪᴀ̨ᴢ̇ᴋᴇ̨ ɴɪᴇᴢᴀᴘᴏᴍɴɪᴀɴᴀ̨. ᴘʀᴢᴇᴢ̇ʏᴌᴇᴍ ᴛᴇɴ ᴍᴏᴍᴇɴᴛ ᴛᴀᴋ ɪɴᴛᴇɴsʏᴡɴɪᴇ, ᴢ̇ᴇ ᴊᴇsᴢᴄᴢᴇ ᴅᴌᴜɢᴏ ᴘᴏ ᴢᴀᴋᴏɴ́ᴄᴢᴇɴɪᴜ ʟᴇᴋᴛᴜʀʏ ɴᴏsɪᴌᴇᴍ ᴢᴇ sᴏʙᴀ̨ ᴜᴄᴢᴜᴄɪᴇ ᴢᴀsᴋᴏᴄᴢᴇɴɪᴀ ɪ sᴍᴜᴛᴋᴜ.
ᴅᴏᴅᴀᴛᴋᴏᴡᴏ, ᴛᴀ ᴋsɪᴀ̨ᴢ̇ᴋᴀ ᴜᴋᴀᴢᴀᴌᴀ ᴍɪ, ᴊᴀᴋ ɴɪᴇᴢᴍɪᴇʀɴɪᴇ ɪsᴛᴏᴛɴᴇ ᴊᴇsᴛ ᴌᴀᴘᴀɴɪᴇ ᴄʜᴡɪʟ ᴡ ᴢ̇ʏᴄɪᴜ. ɴɪᴇ ᴡɪᴀᴅᴏᴍᴏ, ᴋɪᴇᴅʏ ᴍᴏᴢ̇ᴇ sɪᴇ̨ ᴢᴀᴋᴏɴ́ᴄᴢʏᴄ́, ᴅʟᴀᴛᴇɢᴏ ᴡᴀʀᴛᴏ ᴅᴏᴄᴇɴɪᴀᴄ́ ᴋᴀᴢ̇ᴅᴀ̨ ᴄʜᴡɪʟᴇ̨. ᴘᴏᴋᴀᴢᴀᴌᴀ ᴍɪ ᴛᴀᴋᴢ̇ᴇ, ᴊᴀᴋ ᴡᴀᴢ̇ɴᴇ ᴊᴇsᴛ sᴢᴜᴋᴀɴɪᴇ śᴡɪᴀᴛᴇᴌᴋᴀ ɴᴀᴅᴢɪᴇɪ ɴᴀᴡᴇᴛ ᴡ ᴛᴜɴᴇʟᴜ, ᴡ ᴋᴛᴏ́ʀʏᴍ ɴɪᴇ ᴡɪᴅᴀᴄ́ ᴡʏᴊśᴄɪᴀ. ᴛᴏ ᴘʀᴢᴇsᴌᴀɴɪᴇ ᴜᴋʀʏᴛᴇ ᴡ ғᴀʙᴜʟᴇ sᴘʀᴀᴡɪᴌᴏ, ᴢ̇ᴇ ᴘᴏ ʟᴇᴋᴛᴜʀᴢᴇ ᴢᴀᴄᴢᴀ̨ᴌᴇᴍ ʙᴀʀᴅᴢɪᴇᴊ ᴅᴏᴄᴇɴɪᴀᴄ́ ᴅʀᴏʙɴᴇ ʀᴀᴅᴏśᴄɪ ɪ sᴢᴜᴋᴀᴄ́ ᴘᴏᴢʏᴛʏᴡɴʏᴄʜ ᴀsᴘᴇᴋᴛᴏ́ᴡ ɴᴀᴡᴇᴛ ᴡ ᴛʀᴜᴅɴʏᴄʜ sʏᴛᴜᴀᴄᴊᴀᴄʜ.
ʜɪsᴛᴏʀɪᴀ ᴘᴏʀᴜsᴢᴀ ᴛᴇᴍᴀᴛʏ ᴍʀᴏᴄᴢɴᴇ, ᴛᴀᴋɪᴇ ᴊᴀᴋ ᴜᴢᴀʟᴇᴢ̇ɴɪᴇɴɪᴀ, ᴢɴᴇ̨ᴄᴀɴɪᴇ ᴘsʏᴄʜɪᴄᴢɴᴇ ɪ ғɪᴢʏᴄᴢɴᴇ, ᴄᴏ sᴘʀᴀᴡɪᴀ, ᴢ̇ᴇ ᴘᴏʟᴇᴄᴀᴍ ᴊᴀ̨ ɢᴌᴏ́ᴡɴɪᴇ ᴏsᴏʙᴏᴍ ᴘᴇᴌɴᴏʟᴇᴛɴɪᴍ. ᴀᴜᴛᴏʀᴋᴀ ɴɪᴇ ᴜɴɪᴋᴀ ᴛʀᴜᴅɴʏᴄʜ ᴢᴀɢᴀᴅɴɪᴇɴ́, ᴀ ɢᴌᴇ̨ʙᴏᴋɪᴇ ʀᴇʟᴀᴄᴊᴇ ᴍɪᴇ̨ᴅᴢʏ ʙᴏʜᴀᴛᴇʀᴀᴍɪ ɴᴀᴅᴀᴊᴀ̨ ᴛᴇᴊ ᴘᴏᴡɪᴇśᴄɪ ᴢᴌᴏᴢ̇ᴏɴᴏśᴄ́. ,,sʜᴀᴅᴏᴡ " ᴛᴏ ᴏᴘᴏᴡɪᴇśᴄ́ ᴏ ᴍɪᴌᴏśᴄɪ sᴋᴏᴍᴘʟɪᴋᴏᴡᴀɴᴇᴊ, ᴘᴇᴌɴᴇᴊ ᴡʏᴢᴡᴀɴ́, ᴘʏᴛᴀɴɪᴇ ᴛʏʟᴋᴏ, ᴄᴢʏ ᴢᴀᴋᴏɴ́ᴄᴢʏ sɪᴇ̨ ᴏɴᴀ ʜᴀᴘᴘʏ ᴇɴᴅᴇᴍ? ᴏᴅᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢɪ ɴᴀ ᴛᴏ ᴘʏᴛᴀɴɪᴇ ᴍᴜsɪᴄɪᴇ sᴢᴜᴋᴀᴄ́ ᴡ sᴀᴍʏᴍ ᴛᴇᴋśᴄɪᴇ ᴛᴇᴊ ᴘᴏʀʏᴡᴀᴊᴀ̨ᴄᴇᴊ ᴋsɪᴀ̨ᴢ̇ᴋɪ.

ᴋʟᴀᴜᴅɪᴀ ɴᴀᴘʀᴀᴡᴅᴇ̨ ᴘᴏʀᴜsᴢʏᴌᴀ ᴍᴏᴊᴇ sᴇʀᴄᴇ.
ᴛᴀ ʜɪsᴛᴏʀɪᴀ ᴡʏᴡᴏᴌᴀᴌᴀ ᴡᴇ ᴍɴɪᴇ ᴄᴀᴌᴀ̨ ɢᴀᴍᴇ̨ ᴇᴍᴏᴄᴊɪ - sᴢᴄᴢᴇ̨śᴄɪᴇ, ᴇᴋsᴄʏᴛᴀᴄᴊᴇ̨, ᴢᴅᴢɪᴡɪᴇɴɪᴇ, ᴀ ɴᴀᴡᴇᴛ ᴌᴢʏ. ᴡɪᴇʟᴜ ᴀᴜᴛᴏʀᴏᴍ ɴɪᴇ ᴜᴅᴀᴊᴇ sɪᴇ̨ ᴍɴɪᴇ ᴛᴀᴋ ɢᴌᴇ̨ʙᴏᴋᴏ ᴘᴏʀᴜsᴢʏᴄ́, ᴀʟᴇ "sʜᴀᴅᴏᴡ" ᴢᴀsᴌᴜᴢ̇ʏᴌᴏ ɴᴀ sᴡᴏᴊᴇ ᴍɪᴇᴊsᴄᴇ ᴊᴀᴋᴏ ᴊᴇᴅɴᴀ ᴢ ɴɪᴇᴡɪᴇʟᴜ ᴋsɪᴀ̨ᴢ̇ᴇᴋ, ᴘʀᴢʏ ᴋᴛᴏ́ʀᴇᴊ ᴜʀᴏɴɪᴌᴇᴍ ᴌᴢᴇ̨. ᴢᴀᴋᴏᴄʜɪᴡᴀᴌᴀᴍ sɪᴇ̨ ᴢ ʙᴏʜᴀᴛᴇʀᴀᴍɪ ɪ ᴢᴀʟᴇᴢ̇ᴀᴌᴏ ᴍɪ ɴᴀ ɪᴄʜ sᴢᴄᴢᴇ̨śᴄɪᴜ.
ᴄᴀᴌᴀ...