Prezentowany tom studiów koncentruje się wokół trzech wątków przewodnich: okresu 1917–1922 na obszarze byłego państwa carów; politycznych, społecznych i ekonomicznych konsekwencji obalenia monarchii w Rosji i utrwalenia w niej władzy bolszewików, i w końcu funkcjonowania rewolucji rosyjskich w dwudziestowiecznych społeczeństwach. Rewolucja oznaczała radykalne zerwanie z wcześniejszym okresem w rosyjskiej historii, odrzucenie podstaw cywilizacji europejskiej na gruncie prawa, praktyk politycznych, relacji społecznych.

Istotną częścią tego przewrotu była przemoc, przyjęta przez sowieckie państwo jako instrument polityki wewnętrznej. Ciekawe jest zatem spojrzenie z różnych perspektyw badawczych na trwanie rewolucji rosyjskich w dwudziestowiecznych społeczeństwach (tworzenie mitu rewolucji, propagandę, rytuały rocznic, obecność rewolucji w kulturze – m.in. w filmie, literaturze, sztukach plastycznych, wreszcie współczesny stosunek do tego problemu na obszarze postsowieckim). Tom studiów jest pokłosiem międzynarodowej konferencji, przygotowanej jesienią 2017 r. przez Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Oddział Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu.