"Ślady nocy" Leily Mottley to książka nominowana do Nagrody Bookera 2022 .
Autorka zaczęła pisać tę powieść zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami mając zaledwie siedemnaście lat.
Siedemnastoletnia Kiara i jej brat Marcus mieszkają w biednej dzielnicy Oakland. Ojciec nie żyje. Matka uniknęła więzienia, ale przebywa w ośrodku przejściowym.
Dwoje nastolatków jest zdanych na siebie. Kiara jest kilka lat młodsza od brata. Był czas, że mogła na niego liczyć. Gdy zostali sami opiekował się nią. Wkrótce okazało się, że Kiara może liczyć tylko na siebie. Nikt jej nie chce zatrudnić, bo nie jest pełnoletnia.
Jednak czynsz za mieszkanie trzeba płacić. Trzeba też coś jeść. Marcus nieustannie marzy o sławie rapera. Kiara musi znaleźć pracę, by utrzymać siebie, brata i dziewięcioletniego syna sąsiadki, porzuconego przez matkę narkomankę.
Zdesperowana sprzedaje się nieznajomemu. Ten krok zamienia jej życie w koszmar.
Odtąd będzie wykorzystywana seksualnie przez tych, którzy powinni ją chronić. To policjanci w zamian za wolność urządzają sobie zabawy z wykorzystaniem nieletniej
dziewczyny. Nie mogąca liczyć na pomoc z jakiejkolwiek strony przerażona Kiara żyje w ciągłym strachu. Nie może znaleźć się na ulicy. Musi mieć pieniądze, by nie zostać wyrzuconą na bruk.
Jakie takie wsparcie ma w przyjaciółce z dzieciństwa. To jednak za mało. Cały czas myśli też o małym chłopcu, którego matka zostawiła. Zdaje sobie sprawę, że on ma tylko ją. Boi się, że w każdej chwili może go zabrać opieka społeczna.
"Ślady nocy" to niezwykle poruszająca powieść. Wywołuje szereg sprzecznych emocji. Przepełniona smutkiem, przemocą i niesprawiedliwością. Budzi ogromny sprzeciw na to co spotyka tę młodą, pozostawioną samej sobie dziewczynę, która poświęca się dla innych. Zwłaszcza w obliczu postępowania policjantów. To oni zamiast ją chronić niewyobrażalnie wykorzystują. Do tego są bezkarni.
Czytanie "Śladów nocy" wywołuje obrażenia, boli. Książka łamie serce. Zapada w pamięć. Pozostawia niesamowity smutek.
To bardzo dojrzała proza. Aż trudno uwierzyć, że książkę napisała zaledwie siedemnastoletnia Leila Mottley. Najmłodsza z nominowanych do Nagrody Bookera. Przeczytajcie. WARTO! GORĄCO POLECAM!

"Ślady nocy" Leily Mottley to książka nominowana do Nagrody Bookera 2022 .
Autorka zaczęła pisać tę powieść zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami mając zaledwie siedemnaście lat.
Siedemnastoletnia Kiara i jej brat Marcus mieszkają w biednej dzielnicy Oakland. Ojciec nie żyje. Matka uniknęła więzienia, ale przebywa w ośrodku przejściowym.
Dwoje nastolatków jest zdanych...

Poruszająca od pierwszych stron.
Wypełniająca żalem i smutkiem.
Wołająca o sprzeciw. O pomoc.
Niezwykle emocjonalna.

„Ślady nocy” to obraz niesprawiedliwości. Klasowej, rasowej, płciowej.
To obraz niemocy. Braku możliwości. Wybierania „mniejszego zła”.
To również obraz desperacji, poświęcenia siebie, walki o innych.

Kiedy Ci, którzy powinni stać na straży Twojego bezpieczeństwa, stają się oprawcami.
Kiedy Ci, którzy powinni walczyć z nierównością, przemocą i wykorzystywaniem sami się tego dopuszczają.
Kiedy jesteś tylko „dziewczyną z ulicy”, a oni są „stróżami prawa”, czy możesz liczyć na sprawiedliwość?

Mnóstwo trudnych emocji. Wiele sprzeciwu. Łza spływająca nad losem niewinnego chłopca.
I to oklepane stwierdzenie „nie ma sprawiedliwości na tym świecie”, tak żywo bijące po oczach i przypominające, że niestety nie jest to tylko slogan głoszony przez uciemiężonych, ale piętno, które każdy człowiek w pewnym momencie swojego życia wypala na swym na ciele.

Poruszająca od pierwszych stron.
Wypełniająca żalem i smutkiem.
Wołająca o sprzeciw. O pomoc.
Niezwykle emocjonalna.

„Ślady nocy” to obraz niesprawiedliwości. Klasowej, rasowej, płciowej.
To obraz niemocy. Braku możliwości. Wybierania „mniejszego zła”.
To również obraz desperacji, poświęcenia siebie, walki o innych.

Kiedy Ci, którzy powinni stać na straży Twojego...

Nadużycia seksualne to coś, z czym wciąż na świecie trzeba się mierzyć. Temat bardzo trudny i niewątpliwie traumatyczny. Historia, o której dziś Wam opowiem została oparta na prawdziwych wydarzeniach, które wyszły na jaw w Oakland w 2015 roku.

Kiara ma 17 lat, jej rodzice są po rozwodzie a ona sama mieszka ze starszym bratem nierobem, który wciąż wierzy, że nagra własną płytę. Dziewczyna robi co może by ich utrzymać ale to nie jest takie łatwe. Wkrótce nie widząc innego wyjścia zaczyna sprzedawać swoje ciało. Później jest tylko gorzej...

Policja, która powinna strzec prawa i samemu go przestrzegać zawiodła. Organ, który powinien sprawiać, że obywatel czuję się bezpiecznie zwyczajnie nawalił. Funkcjonariusze skrzywdzili Kiarę tak bardzo, że nie da się tego wymazać z pamięci. Robili z nią rzeczy, o których nawet nie chcę myśleć bo są tak okrutne.

Kiara przeszła przez okropne tortury. Jednak mimo tego, co ją spotykało, ona wciąż myślała o innych. Nie o sobie. O innych. Przyznam, że książka jest emocjonalna bo nie da się przeczytać jej i nie być wstrząśniętym (chyba). Jednak styl autorki nie pomaga wciągnąć się w fabułę. Nie czułam tego porywu by czytać koniecznie dalej. Jedyne co trzymało mnie przy tej książce to historia, jaką przedstawia i ciekawość jak to wszystko się skończy.

Najbardziej jednak boli mnie fakt, że wciąż na świecie takie rzeczy się dzieją. Nadal, każdego dnia gdzieś tam jakaś kobieta/dziewczynka jest wykorzystywana seksualnie, jest manipulowana, zastraszana... Podczas gdy ja siedzę i pije spokojnie kolejną kawę. To przerażające, kiedy człowiek sobie to uświadomi. Kawa już nie smakuje tak samo.

Zachęcam by poznać tę historię i wyrobić sobie własne zdanie na jej temat. Fabuła wstrząsająca i ciekawa. Styl już nie.

Nadużycia seksualne to coś, z czym wciąż na świecie trzeba się mierzyć. Temat bardzo trudny i niewątpliwie traumatyczny. Historia, o której dziś Wam opowiem została oparta na prawdziwych wydarzeniach, które wyszły na jaw w Oakland w 2015 roku.

Kiara ma 17 lat, jej rodzice są po rozwodzie a ona sama mieszka ze starszym bratem nierobem, który wciąż wierzy, że nagra własną...

📜RECENZJA 📜
Kira i Marcus to rodzeństwo,których dzieciństwo pozostawiało wiele do życzenia .Po śmierci ojca i aresztowaniu matki zostali pozostawieni sami sobie.Marcus miał być dla niej oparciem ,ramieniem na którym będzie mogła się wesprzeć.To on miał o nią dbać ,a jednak ich rolę się odwróciły.To Kira musiała stać się tą dorosłą i odpowiedzialną.Aby zapewnić im stabilność finansową,móc opłacić ciągle rosnące rachunki i uchronić ich przed mieszkaniem na ulicy postanawia zacząć wykonywać najstarszy zawód na świecie…

,,Ślady nocy,, to niezwykle emocjonalna i trudna powieść .
Historia o ogromnym bagażu życiowych doświadczeń.Trudnym dzieciństwie ,zmierzeniu się ze śmiercią ,biedą i narkotykami.Braku wzorców do naśladowania,bezpieczeństwa i miłości.Zmaganiu się każdego dnia z trudną rzeczywistością,problemami i troskami dnia codziennego.O walce każdego dnia aby utrzymać się na powierzchni.
Historia o trudnych wyborach .Doświadczenia ogromnego strachu,bólu i cierpienia.Staniu się marionetką w rękach ludzi,którzy powinni zapewniać bezpieczeństwo.Ponoszeniu konsekwencji swoich decyzji.Próbie odnalezienia się w smutnej rzeczywistości i zapewnienia stabilności.Wzięciu na siebie odpowiedzialności za innych.Ukazująca siłę ,odwagę ,determinację i poczucie odpowiedzialności.
Historia pełna trudnych tematów,emocji i doświadczeń,ale i nadziei na lepsze …

Intrygujący opis skłonił mnie do sięgnięcia po tą książkę.Nie wiedziałam czego mogę od niej oczekiwać,gdyż jest to debiut autorki.Otrzymałam niezwykle emocjonalną i wzruszającą powieść.Napisana poetyckim językiem,ale takim,który wciąga i przy którym kartki znikały w mgnieniu oka.Fabuła ciekawa i wciągająca ,poruszane wątki niezwykle intrygujące i momentami bolesne zapewniały ogrom emocji.Akcja poprowadzona płynnie ,przeplatana wspomnieniami i wydarzeniami z przeszłości ,tworząc spójną całość .
Autorka w tej książce zawarła prawdziwość i realność.Podział na lepszych i gorszych ,ukazała sposób postępowania wobec kobiet z biednych regionów,obojętność wobec słabszych.
Emocjonalna ,brutalnie szczera skłaniająca do przemyśleń i refleksji.Wywierająca ogrom wrażeń ,zapadająca w pamięci i nie pozwalająca odłożyć się na bok.

Polecam

📜RECENZJA 📜
Kira i Marcus to rodzeństwo,których dzieciństwo pozostawiało wiele do życzenia .Po śmierci ojca i aresztowaniu matki zostali pozostawieni sami sobie.Marcus miał być dla niej oparciem ,ramieniem na którym będzie mogła się wesprzeć.To on miał o nią dbać ,a jednak ich rolę się odwróciły.To Kira musiała stać się tą dorosłą i odpowiedzialną.Aby zapewnić im stabilność...

Porusza bardzo ważny temat, ale trochę się po nim ślizga. Można było niektóre wątki zgłębić bardziej i obnażyć mechanizmy władzy.

Porusza bardzo ważny temat, ale trochę się po nim ślizga. Można było niektóre wątki zgłębić bardziej i obnażyć mechanizmy władzy.

„Ślady nocy” to książka oparta na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w 2015 roku w kalifornijskim mieście Oakland. Dochodziło wtedy do nadużyć seksualnych, których dopuszczała się lokalna policja wobec szesnastoletniej dziewczyny. To nie jest dokument, ale autorka mocno inspirowała się tą historią.

Główną bohaterką powieści jest siedemnastoletnia Kiara Johnson, która po tym jak zostają z bratem zupełnie sami, usilnie stara się związać koniec z końcem i utrzymać siebie oraz starszego brata Marcusa skupionego głównie na swojej niezbyt udanej karierze muzycznej rapera. Kiara czuje się także odpowiedzialna za porzuconego przez matkę narkomankę dziewięcioletniego sąsiada Trevora.

Aby uniknąć głodu i eksmisji, po nieudanych poszukiwaniach pracy, Kiara jest zmuszona podjąć się pracy jako prostytutka cały czas oszukując siebie, że jest to tylko tymczasowe wyjście z sytuacji, dopóki jej brat nie znajdzie wreszcie dobrze płatnej pracy…

,,To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać”.

W tej historii jest mrok złagodzony pięknem i dojrzałością jezyka, którym posługuje się Leila Mottley. To opowieść o walce o przetrwanie pomimo nędzy i miażdżącej niesprawiedliwości. To niezwykle poruszająca historia opowiedziana prozą, która hipnotyzuje. Aż trudno uwierzyć, że powieść napisała zaledwie siedemnastolenia letnia autorka (Leila Mottley została nominowana do nagrody Bookera).

Książkę oczywiście polecam, ale uważam, że nie jest to lektura dla każdego. Osoby wrażliwe na przemoc seksualną wobec slabszych powinny raczej przemyśleć tę lekturę. Uważam też, że jest to książka dla osób pełnoletnich.

„Ślady nocy” to książka oparta na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w 2015 roku w kalifornijskim mieście Oakland. Dochodziło wtedy do nadużyć seksualnych, których dopuszczała się lokalna policja wobec szesnastoletniej dziewczyny. To nie jest dokument, ale autorka mocno inspirowała się tą historią.

Główną bohaterką powieści jest siedemnastoletnia Kiara Johnson,...

🎀🌔 Są takie książki, które już na samym początku dają ci w twarz. Wtedy przeważnie czytasz je na jeden raz, bo inaczej jest ci ze sobą źle. Tzn: książki nieodkładalne — czy są idealne? Jasne, że nie! W końcu nie istnieje na świecie książka która zadowoliłaby nas wszystkich. Ale czy to dobrze? Oczywiście — bo dzięki temu każdy z nas się czegoś uczy, o czymś dowiaduje. Szkoda tylko, że czasami lekcje, które dają nam książki są niesamowicie trudne do przęłknięcia. Właśnie taką historią są Ślady Nocy, wydane już kilka dni temu przez zdolną ekipę @wydawnictwomuza

🎀🌔 Młodziutka bowiem ledwo siedemnastoletnia Kiara stoi pod ścianą. Ścianą życiową, emocjonalną i ekonomiczną. Życie jej oraz jej brata Marcusa w jednej z biedniejszych dzielnic Oakland wisi na włosku. Wskutek pewnych bardzo tragicznych wydarzeń rodzeństwo zostaje samo, nie mają szansy na wsparcie ze strony kogokolwiek. Marcus w przeciwieństwie do Kiary stara się kurczowo trzymać swoich marzeń — mimo tragedii nie potrafi odpuścić marzenia o zostaniu raperem, dziewczyna postawiona w takiej sytuacji przez całe swoje życie, jak i brata — ma tylko jedno rozwiązanie. Aby mieć szansę na jakiekolwiek spięcie końca z końcem zostaje prostytutką. Bo jakby tego wszystkiego było mało Kiara walczy o utrzymanie również malutkiego sąsiada - który został porzucony przez swoją matkę narkomankę. Ale przecież czym tu się przejmować? W końcu jak możemy przeczytać .. - To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać -

🎀🌔 Uderzyła mnie ta książka — i zrobiła to naprawdę umiejętnie. Uderzyła poziomem tragizmu i emocji bohaterki. Wszystkie odczucia naszej bohaterki są bardzo głęboko opisane z niezwykłą rozwiązłością, która mi nie przeszkadzała. Jednakże miejscami irytował mnie fakt że zamiast przy tych emocjach zostać (dać czytelnikowi szansę, aby samodzielnie wyciągnął wnioski) za mocno uciekaliśmy w suche fakty. Z jednej strony rozumiem takie rozwiązanie — wszak Leia Montley pisała swoją książkę inspirując się realnymi problemami i faktami z drugiej strony jednak wolę takie książki, kiedy mam szanse pewne problemy przepracować sama. Zwyczajnie nie umiem sobie wyobrazić pewnych sytuacji gdzie bohaterka zamiast rozmyślać o tym co ją spotkało zaczyna deliberować nad statystykami. Mimo wszystko nie sposób odmówić autorce (oraz tłumaczeniu) kunsztu pisarskiego. Tekst miejscami jest tak esencjonalny, że w moim odczuciu bliżej mu do literatury pięknej niżeli młodzieżówki. Po prostu trafiła się nam czytelnikom młodzieżówka absolutnie wybitna pod względem stylistyki językowej.

🎀🌔 Czy polecam? Zdecydowanie, ale nie każdemu. Jeżeli ciężko czytać ci o problemie wykorzystywania seksualnego, braku zaufania do władz, wykorzystywania kobiet — zdecydowanie warto odpuścić. Zwyczajnie szkoda nerwów. Jeśli jednak lubisz książki inteligentne takie, które będą wymagać od ciebie pracy umysłowej przy lekturze — wtedy absolutnie warto. Książka jest ambitna i pełna dobrych momentów, które sprawią, że czas poświęcony na lekturę nie będzie zmarnowany.

🎀🌔 Są takie książki, które już na samym początku dają ci w twarz. Wtedy przeważnie czytasz je na jeden raz, bo inaczej jest ci ze sobą źle. Tzn: książki nieodkładalne — czy są idealne? Jasne, że nie! W końcu nie istnieje na świecie książka która zadowoliłaby nas wszystkich. Ale czy to dobrze? Oczywiście — bo dzięki temu każdy z nas się czegoś uczy, o czymś dowiaduje. Szkoda...

,,To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać”.
,,Ślady nocy" zostały napisane na kanwie prawdziwych wydarzeń z 2015 roku. Dotyczą nadużyć seksualnych stosowanych przez policjantów z Oakland głównie na czarnych kobietach. Mottley główną bohaterką uczyniła nastolatkę, która starając się zarobić na czynsz i godniejsze warunki bytowania dla siebie, brata i sąsiada decyduje się na drastyczny krok: zostaje prostytutką, co doprowadza do tragedii całkowicie zmieniającej zastaną rzeczywistość całego systemu rodzinnego. Ciekawie oddaje kłębiące się uczucia dziewczyny. Jednak momentami za bardzo ucieka metaforykę, która spłyca emocje. Nie pasuje mi to do tak granicznych zdarzeń i cierpienia postaci. Nie mogę jednak pominąć niewątpliwego talentu wyciągania esencji ze słów przez autorkę, który znakomicie pasowałby do literatury pięknej. Łączy lirykę z językiem młodzieży i brutalizacją życia niskich warstw społecznych starających wyrwać się z marazmu. Obrazuje metody przemocy (także seksualnej) na nieletnich stosowane przez tych, którzy mieli ich ochraniać. Statystyki przytoczone przez Mottley są zatrważające. ,, [...] badanie z 2010 roku wykazało, że przemoc seksualna ze strony funkcjonariuszy to drugi najczęściej spotykany przypadek policyjnych nadużyć i nieproporcjonalnie często dotyka kobiety niebiałe”. Pisze o seksualizacji dzieci i zgniliznach własnej małej Ojczyzny. O systemowej przemocy "kobiecości i dorosłości czarnych dziewcząt", nierównościach społecznych, poszukiwaniu sprawiedliwości i wydarzeniach, które na zawsze odcisnęły piętno na mieszkańcach tego specyficznego miejsca, w którym szara rozprzestrzenia się jak febra. Powieść docenioną przez O. Winfrey i szeroko komentowaną w klubie książki czyta się z lekkością pomimo poruszonej tematyki, co dla jednych czytelników będzie wadą, dla drugich zaletą.

Przekł. Kaja Gucio

,,To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać”.
,,Ślady nocy" zostały napisane na kanwie prawdziwych wydarzeń z 2015 roku. Dotyczą nadużyć seksualnych stosowanych przez policjantów z Oakland głównie na czarnych kobietach. Mottley główną bohaterką uczyniła nastolatkę, która starając się zarobić na czynsz i godniejsze warunki bytowania dla siebie, brata i...

Rozdzierała moje serce na kawałki. Przeżywałam, cierpiałam razem z bohaterką i prosiłam o to, by życie dało jej odetchnąć. Ze ściśniętym gardłem przerzucałam kolejne kartki, nie mogąc się oderwać. Wstrząsająca, niesamowicie trudna i momentami absurdalna, bo napisana tak pięknym, poetyckim językiem, że czytałam z zachwytem te same zdania kilkukrotnie. Emocjonalny rollercoaster.

„Ślady nocy" to przejmująca historia o siedemnastoletniej Kiarze, która padła ofiarą przemocy z rąk tych, którzy powinni ją chronić. W akcie desperacji, starając się zapewnić byt sobie i swoim bliskim, bohaterka zostaje zmuszona do podjęcia drastycznych kroków, które prowadzą jedynie do cierpienia i strachu... W tle prawdziwe wydarzenia i policyjny skandal z 2015 roku, który zainspirował autorkę do napisania całej historii.

Książka w mistrzowski sposób łączy realia społeczne z głęboko osobistą historią Kiary. Opisuje trudne wybory, przed jakimi stają osoby z marginesu społecznego oraz ich walkę o godność i sprawiedliwość. Mottley z niezwykłą wrażliwością oddaje emocje bohaterki, jej ból, strach, ale i nadzieję na lepsze jutro. Kiara, choć młoda i niewinna, staje się symbolem siły i odwagi, inspirującym świadectwem tego, jak głęboko można sięgnąć, by wydobyć się z ciemności.

Książka napisana jest w wyjątkowy sposób, łączący surowość codzienności z poetyckim pięknem języka. To również on sprawił, że „Ślady nocy" to jedna z tych książek, które pozostają z czytelnikiem na długo po zamknięciu ostatniej strony, bo wywołuje całą gamę emocji — od głębokiego bólu i współczucia, po podziw dla niezłomności ducha głównej bohaterki.

Jeśli szukasz literatury, która porusza, złości, inspiruje i skłania do głębokiej refleksji - nie przechodź obok niej obojętnie. Dla fanów mocnych, trudnych i życiowych opowieści, „Ślady nocy” będzie idealnym wyborem.

Rozdzierała moje serce na kawałki. Przeżywałam, cierpiałam razem z bohaterką i prosiłam o to, by życie dało jej odetchnąć. Ze ściśniętym gardłem przerzucałam kolejne kartki, nie mogąc się oderwać. Wstrząsająca, niesamowicie trudna i momentami absurdalna, bo napisana tak pięknym, poetyckim językiem, że czytałam z zachwytem te same zdania kilkukrotnie. Emocjonalny...

Brutalna, poetycka, skandaliczna... a przede wszystkim prawdziwa. Ślady Nocy to powieść, którą powinien przeczytać każdy.

Recenzja powstała przy współpracy reklamowej z wydawnictwem Muza.

Siedemnastoletnia Kiara mieszka wraz z bratem w biednej dzielnicy Oakland, gdzie ludzie ledwie wiążą koniec z końcem, a ulicą rządzą narkotyki i prostytucja. Choć dziewczyna o miłości, cieple i domu - postawiona pod ścianą wybiera ulicę, by utrzymać siebie, starszego brata i dziewięcioletniego syna sąsiadki.

"To tylko ciało, tłumaczę sobie. Skóra."

Ślady Nocy to ten typ historii, która stawia wszystkie twoje przekonania na temat pewnego tematu do góry nogami. Wielu z nas, zwłaszcza w Polsce, chorowało lub choruje na "American Dream" - by przeżyć choć chwilę tego amerykańskiego życia, które widzieliśmy w komediach czy pięknych filmach zza oceanu. Leila Mottley pokazuje, co dzieje się kilka ulic dalej od centrum miasta, gdzie wzrok Hollywood rzadko zagląda, gdzie tak właściwie niewielu ma odwagę zajrzeć.

"Pędzimy ulicą, nie zatrzymujemy się, żeby sprawdzić, czy nie przejeżdżają samochody. Śpiew klaksonów ciągnie się za nami."

Historia Kiary nie pozostawia złudzeń, wzrusza i wzbudza silne emocje. Dowodzi, że człowiek jest w stanie przetrwać wiele w imię wolności, w imię miłości do drugiego człowieka. Pokazuje Amerykańską miejską dżunglę, która niewiele różni się od tej prawdziwej - jest nieprzewidywalna, pełna drapieżników i pułapek, gotowa odrzeć z człowieka ostatni kawałek skóry. Świat nastolatek, które rzucają szkołę by zarobić na czynsz. Świat zostawionych samym sobie dzieci, których matki wybierają wielotygodniowy haj i zapomnienie.

Przeczytanie Śladów Nocy to jakby ktoś uderzył cię obuchem w głowę - na początku szokuje, zmusza wyobraźnię do analizy na pełnych obrotach, by potem pozostawić w umyśle okrutne i dewastujące obrazy, podczas gdy serce wykrwawia się z żalu.

Brutalna, poetycka, skandaliczna... a przede wszystkim prawdziwa. Ślady Nocy to powieść, którą powinien przeczytać każdy.

Recenzja powstała przy współpracy reklamowej z wydawnictwem Muza.

Siedemnastoletnia Kiara mieszka wraz z bratem w biednej dzielnicy Oakland, gdzie ludzie ledwie wiążą koniec z końcem, a ulicą rządzą narkotyki i prostytucja. Choć dziewczyna o miłości,...