Izrael to państwo rozwinięte, dostatnie, wpływowe na arenie międzynarodowej i silne militarnie. Zarazem jednak tamtejsze życie polityczne sprawia wrażenie, jakby stale znajdowało się w kryzysie albo o krok od niego. Normą są przedterminowe wybory, rozdrobnione parlamenty, krótkotrwałe koalicje, efemeryczne ugrupowania, natłok liderów, skandale kryminalne oraz prowizoryczne rozwiązania prawne – a wszystko to w warunkach niemal ciągłej kampanii wyborczej przynoszącej wciąż nowe impulsy do zmian.

Rozdźwięk ten, jak również ogromna różnorodność i swoistość izraelskiej polityki sprawiają, że wydaje się ona mało zrozumiała z perspektywy zagranicznego obserwatora. Egzotyka, kontrasty i paradoksy przyciągają uwagę, ale też powodują, że tamtejsze uwarunkowania trudno odnieść do jakiegokolwiek zewnętrznego kontekstu, a co za tym idzie – zinterpretować, zaklasyfikować, porównać czy ocenić.

Opracowanie przedstawia ramy, w których rozgrywa się izraelska polityka, jej reguły oraz głównych uczestników. W podsumowaniu próbuje zaś odpowiedzieć na pytania, jak w ogóle możliwa jest widoczna gołym okiem jej ciągłość i skuteczność, a także w jakim kierunku ona zmierza.