Bardzo przyzwoite, choć przewidywalne czytadło. Historia życia nastolatki, zmuszonej po śmierci matki zamieszkać u niezajmującego się nią ojca i nienawidzącej jej przyrodniej siostry. No i o miłości. Wciąga, dobrze napisana, ale niestety.. tylko i aż czytadło.

Bardzo przyzwoite, choć przewidywalne czytadło. Historia życia nastolatki, zmuszonej po śmierci matki zamieszkać u niezajmującego się nią ojca i nienawidzącej jej przyrodniej siostry. No i o miłości. Wciąga, dobrze napisana, ale niestety.. tylko i aż czytadło.

Latarnia to opowieść o dwójce młodych ludzi, których bardzo mocno doświadczyło życie. Ona, już jako kilkunastoletnia dziewczyna, zaraz po śmierci matki trafia pod opiekę biologicznego ojca, z którym nigdy nie nawiązuje więzi. Podobnie jak z jego córką, która ciągle okazuje wrogie nastawienie wobec siostry.
On, wychowywany przez matkę, której pomaga w opiece nad młodszymi siostrami, zaprzyjaźnią się z główną bohaterką, do której coraz więcej czuje. W momencie, kiedy młodzi tracą kontakt, Liam w wyniku nieszczęśliwego wypadku traci również matkę i siostrę.
Po czasie oboje spotykają się i poniekąd są zmuszeni do odnowienia kontaktu, który przeradza się w piękne uczucie.
Latarnia, mimo że porusza dosyć trudne tematy, to całkiem przyjemna lektura, zwłaszcza dla młodych osób.

Latarnia to opowieść o dwójce młodych ludzi, których bardzo mocno doświadczyło życie. Ona, już jako kilkunastoletnia dziewczyna, zaraz po śmierci matki trafia pod opiekę biologicznego ojca, z którym nigdy nie nawiązuje więzi. Podobnie jak z jego córką, która ciągle okazuje wrogie nastawienie wobec siostry.
On, wychowywany przez matkę, której pomaga w opiece nad młodszymi...

Początek mi się spodobał, przedstawiana historia zainteresowala i wciągnęła. Jednak mniej więcej w 1/4 książki (od przyjazdu dorosłej już głównej bohaterki do domu) historia przestała się kleić. Jakieś naciągane akcje, które krążyły wokół jednego celu - spotkania sam na sam głównych bohaterów. Zrobiło się sztucznie, topornie, nielogicznie, a każda próba posklejania historii do kupy kończyła się generowaniem kolejnych niedorzeczności. A szkoda, bo opowieść miała potencjał i można było ją pięknie poprowadzić bez szycia wszystkiego grubymi nićmi.

Początek mi się spodobał, przedstawiana historia zainteresowala i wciągnęła. Jednak mniej więcej w 1/4 książki (od przyjazdu dorosłej już głównej bohaterki do domu) historia przestała się kleić. Jakieś naciągane akcje, które krążyły wokół jednego celu - spotkania sam na sam głównych bohaterów. Zrobiło się sztucznie, topornie, nielogicznie, a każda próba posklejania historii...

Książka o dorastaniu w patologicznych rodzinach, jak trudne dzieciństwo odbija się na życiu dzieci i wpływa na ich przyszłość. O pierwszej miłości, o tym, jak można stać się dla kogoś latarnią i sprowadzać go bezpiecznie do domu.

April w wieku trzynastu lat traci matkę, która umiera na raka. Jej życie bardzo się zmienia. Musi zamieszkać ze swoim biologicznym ojcem, którego praktycznie nie zna, i swoją przyrodnią siostrą, o której istnieniu nie wiedziała, a która zgotuje jej prawdziwe piekło. Z biegiem czasu zaprzyjaźnia się z Liamem, który należy do paczki jej siostry, a który też nie miał lekko, (ojciec znęcał się nad nim i jego matką, później zrezygnował z własnych marzeń, aby pracować na utrzymanie rodziny, wspierać matkę). Jednak nawet to nie wpłynie na jej plany. Skrupulatnie realizuje postanowienia, wyjeżdza, pracuje na swoje utrzymanie i studiuje, zaczyna żyć, zawiera nowe znajomości, otacza się życzliwymi ludzmi, jednak nie zapomina o nim. Ale on po jej wyjeździe i tragedii, która dotyka jego rodzinę, zmienia się... Czy ich znajomość przetrwa? Tego musicie się sami dowiedzieć 😉
Fajny cytat związany z czytaniem książek, (mam podobne zdanie, co główna bohaterka):
"(...) zanurzam się w świecie czyjejś fantazji. Możliwe, że właśnie dlatego tak lubię książki – bo dają mi nadzieję, zajmują moje myśli i pokazują, że nie zawsze jest źle".

Książka o dorastaniu w patologicznych rodzinach, jak trudne dzieciństwo odbija się na życiu dzieci i wpływa na ich przyszłość. O pierwszej miłości, o tym, jak można stać się dla kogoś latarnią i sprowadzać go bezpiecznie do domu.

April w wieku trzynastu lat traci matkę, która umiera na raka. Jej życie bardzo się zmienia. Musi zamieszkać ze swoim biologicznym ojcem, którego...

Całkiem przyjemna młodzieżówka. Pierwsza miłość, straty i układanie sobie życia. Typowe rozterki, ból i miłość w tle.

Całkiem przyjemna młodzieżówka. Pierwsza miłość, straty i układanie sobie życia. Typowe rozterki, ból i miłość w tle.

Jak mnie denerwowała główna bohaterka, gdy była już dorosła. Dawno żaden bohater tak mnie nie irytował.
Po śmierci matki jedenastoletnia April trafia pod opiekę ojca, który w jej życiu pojawił się zaledwie kilka razy.
Dla niej to duża zmiana. Zamieszkanie w innym mieście, domu, rodzinie.
Pociesza się myślą, że przecież teraz będzie miała siostrę, z którą z pewnością się zaprzyjaźni.
Tymczasem stosunki z ojcem są ledwie letnie, a siostra okazuje jawną wrogość.
W nowym domu April czuje się bardzo samotna i pozostawiona sama sobie. Do tego złośliwa siostra uprzykrza jej życie.
Ojciec nie jest takim tatą o jakim mogłaby marzyć. Fakt- smaży naleśniki, zostawia pieniądze na zakupy, gdy wyjeżdża poza miasto z kolejną przyjaciółką, ale podczas konfliktów zawsze staje po stronie Oliv. Nie krzyczy, nie karze, ale jest obojętny. Chce mieć spokój.
April marzy o jednym- wyjechać na studia i już nigdy tu nie wrócić.

Gdy wydaje jej się, że nic nie może rozjaśnić jej życia, nagle pojawia się przyjaźń i ma na imię Liam.
Z czasem w niej rodzi się uczucie. Przywiązanie? wdzięczność? miłość?
Rozdarta pomiędzy uczuciem, a chęcią spełnienia marzeń, wyjeżdża na uczelnię.
Strach przed kolejną stratą kogoś kto jest dla niej ważny sprawia, że rzuca się w wir życia studenckiego, nauki i zabaw. Kontakt powoli się rozluźnia, wiadomości są coraz rzadsze, aż wreszcie ustają.
Jednak przychodzi czas, gdy April jest zmuszona wrócić tam skąd tak usilnie próbowała uciec.

Słodkopierdzące to było, ale dość przyjemnie się słuchało. Trochę tego słodkiego międlenia bym powycinała, bo zbyt wiele lukru kręciło się wokół bohaterki, którą prawie wszyscy czytelnicy się zachwycają.
Ja jednak uważam, że w rezultacie okazała się egoistką, która sama nie wiedziała czego chce, a jak już wiedziała, to myślała, że należy jej się tu i teraz. Bo nagle ją olśniło, że kocha i to bardzo mocno.
Moim zdaniem została wykreowana tak, jakby cały świat miał się kręcić wokół niej.
Nie podobało mi się też to jak postąpiła na koniec z ojcem, mimo iż to z jego winy ich relacja kulała. Uważam, że była zbyt surowa. On nie potrafił być ojcem, a ona nie potrafiła dorosnąć i jako dorosła się z tym zmierzyć, a przecież taka była "dobra i miła i idealna". Nie usprawiedliwia jej przerwane dzieciństwo. Ubolewa nad tym iż nie ma kontaktu z dawną oddaną sąsiadką, która się nią opiekowała, ale przez cały ten czas nawet nie podjęła się by napisać do niej list.
I jak dla mnie autorka mogłaby wyjaśnić dlaczego matka Oliv porzucając wiarołomnego męża, porzuciła również córkę. Jak się powiedziało A to trzeba było powiedzieć i B. A nie musnąć temat po wierzchu. To byłoby ciekawsze niż wieczne użalanie się nad April.
Pierwsza połowa książki była dla mnie ciekawsza, bo druga to taki bardziej lukier z posypką i odrobiną dziegdziu, chociaż też przyciąga uwagę.
To książka dla tych, którzy ktoś lubią słodko-gorzki smak.

Jak mnie denerwowała główna bohaterka, gdy była już dorosła. Dawno żaden bohater tak mnie nie irytował.
Po śmierci matki jedenastoletnia April trafia pod opiekę ojca, który w jej życiu pojawił się zaledwie kilka razy.
Dla niej to duża zmiana. Zamieszkanie w innym mieście, domu, rodzinie.
Pociesza się myślą, że przecież teraz będzie miała siostrę, z którą z pewnością się...

"Latarnia" to książka skupiająca się na losach April i Liama. Po zobaczeniu okładki i przeczytaniu opisu byłam bardzo ciekawa tej historii i tego jak ona się potoczy. Biorąc pod uwagę fakt, że książka ta nie jest kto wie jak długa to chyba nikogo nie zdziwi, że od razu przechodzimy w niej do konkretów fabularnych. No i książkę zadziwiająco szybko się czyta co jest zasługą warsztatu pisarskiego autorki, który jest nad wyraz przyjemny dla oka i lekki co jest ogromnym plusem! Fabuła jest interesująca, porusza i przedstawia problemy z jakimi mierzy się młodzież. Między innymi z akceptacją i odrzuceniem. Nasza główna bohaterka April po śmierci mamy, pozostaje tak naprawdę, sama sobie. Niby mieszka z ojcem ale on wcale się nią nie interesuje a jej przyrodnia siostra traktuje ją gorzej niż źle i nastawia rówieśników przeciwko niej. Mimo wszystko dziewczyna nie chce się postawić i woli to wszystko przyjmować na klatę bo wie, że czy tak czy siak niedługo stąd wyjedzie. Wtedy pojawia się Liam, który jest takim promykiem tej historii bo mimo tego, że April go odrzuca on się nie poddaje i walczy o to by ją bliżej poznać i się z nią zaprzyjaźnić. Wszystko jest w porządku, ich relacja toczy się świetnym torem do momentu wyjazdu April. Rodzące się uczucie sprawia, że dziewczyna musi dokonać trudnego wyboru między miłością a spełnieniem marzeń o ucieczce z angielskiego zaścianka. Nie może zostać, ale nie może też zabrać Liama ze sobą. Wtedy też jest przeskok czasowy, po którym już nic nie jest takie jakie było. April się zmieniła. Liam też bardzo się zmienił bo w krótkim czasie stracił osoby, na których mu najbardziej zależało. Bardzo polubiłam Liama i April i z ogromnym zainteresowaniem śledziłam ich losy i trzymałam kciuki by ich relacja potoczyła się jak najlepiej. Jednak były momenty, w których oboje mnie irytowali. Był moment w którym April zachowała się dla mnie bardzo nie w porządku, co skutkowało całą zmianą jaka zaszła w Liamie. Fakt, on też nie zachowywał się wybitnie ale jego zachowanie było czymś spowodowane. Druga część tej historii to tak naprawdę walka o ponowne zaufanie, jednak czy zerwane zaufanie da się odbudować?🥺 O tym musicie przekonać się sami czytając "Latarnie"!💜

"Latarnia" to historia przede wszystkim o dorastaniu, o nadziei, o skutkach nierozważnych decyzji i przede wszystkim o zaufaniu, które jest niezwykle ważne. Jeśli szukacie poruszającej i cennej historii, do pochłonięcia w jeden wieczór, z interesującą fabułą i ciekawie wykreowanymi bohaterami to serdecznie polecam wam "Latarnie"!🥺💜

"Latarnia" to książka skupiająca się na losach April i Liama. Po zobaczeniu okładki i przeczytaniu opisu byłam bardzo ciekawa tej historii i tego jak ona się potoczy. Biorąc pod uwagę fakt, że książka ta nie jest kto wie jak długa to chyba nikogo nie zdziwi, że od razu przechodzimy w niej do konkretów fabularnych. No i książkę zadziwiająco szybko się czyta co jest zasługą...

„Latarnia” to wielowątkowa historia burzliwego dorastania, w obliczu konsekwencji za podjęte decyzje. To tutaj świat marzeń i pragnień, nieustannie walczy z realiami, które mogą złamać silnego wojownika. 😎 Autorka umiejętnie kontrastuje mury, które otaczają bohaterów z tymi, które tak naprawdę są tylko w ich wyobrażeniu. 🙈 April to niezaprzeczalnie jedna z tych kobiet, która nieraz zajdzie za skórę czytelnikowi. Chwilami przesadnie zamknięta w sobie, obsesyjnie unikająca konfliktowych sytuacji ... z wielkim apetytem na lepsze życie. Z kolei Liam to zagniewany młody mężczyzna, który ukrywa w głębi duszy, niejedną bliznę. Opiekuńczy, z niebywałym talentem do pojawiania się tam, gdzie jest potrzebny. 😄 W lekturze spotkamy szereg różnorodnych relacji – od tych przyjaznych i będących lekiem na całe zło świata, po te toksyczne. 🎁 Zaskakująca opowieść, w której bohaterowie drugoplanowi mają wielką moc wpływania na bieg historii innych.😈 Mocne zderzenie z rzeczywistością sponsorowane przez autorkę – dla zamkniętej w marzeniach bohaterki.💋

Egzystencjalne rozterki, błędy ze świata dorosłych i nastolatkowie, którzy musieli zbyt szybko dorosnąć. ❤ Pisarka bezdusznie serwuje swoim bohaterom wyboistą drogę życia. Dzikie rozterki i dorosłość, której ciężar tak trudno unieść na samotnych barkach. 😜 Powieść wyróżnia się kwiecistym językiem autorki, dodatkowo jej bohaterowie wyznaczają terytoria swoim charakterkiem. 😍 Opowieść fantastycznie wzbudza skrajne emocje czytelnicze – od niedowierzania po frustracie, nadzieje czy rozczarowanie – chociażby jedną niepewną decyzją. 🔥

„Latarnia” to wielowątkowa historia burzliwego dorastania, w obliczu konsekwencji za podjęte decyzje. To tutaj świat marzeń i pragnień, nieustannie walczy z realiami, które mogą złamać silnego wojownika. 😎 Autorka umiejętnie kontrastuje mury, które otaczają bohaterów z tymi, które tak naprawdę są tylko w ich wyobrażeniu. 🙈 April to niezaprzeczalnie jedna z tych kobiet,...

"Latarnia" to debiut autorki. Bardzo lubię sięgać po debiuty, bo nigdy nie wiem co mnie czeka. Pozytywne zaskoczenie czy zawiedzione nadzieje?
Jak było tym razem?
Kiedy nastoletniej April umiera mama jej świat chwieje się w posadach. Dziewczyna zamieszkuje ze swoim ojcem, który do tej pory był nieobecny w jej życiu.
I teraz... zaczyna się bajka...?
Nie!!! Teraz zaczyna się samotne pozbawione radości życie i codzienne stawianie czoła przysłowiowej Balladynie, która ani na krok nie odpuszcza.
Lecz w tym pozbawionym radości życiu jest jedna osoba, której zależy na April, która dodaje jej otuchy, wspiera w decyzjach. To Liam jedyna osoba, na którą może liczyć. Czy przyjaźń łącząca tych dwoje przetrwa mimo rozłąki? Czy dane im będzie jeszcze się spotkać? Co przyniesie los?
W życiu tak jak i na morzu są przypływy i odpływy, sztormy i cisza... Jest też latarnia morska która wyznacza drogę i prowadzi zbłąkanych do celu.
Ta historia pokazuje jak kruche jest życie, jak delikatna jest przyjaźń, jak delikatna jest miłość.
"Latarnia" to piękna historia o bólu, o samotności, o przyjaźni, o dorastaniu, o rodzących się uczuciach, o wzlotach, upadkach i przewrotności losu.
Między kartami powieści znajdziemy wskazówki co w życiu jest ważne, nad czym warto się pochylić, nad czym zatrzymać na chwilę.
Ta historia pokazuje jak bolesne może być życie. A także to, ile człowiek jest w stanie znieść choć czasem się wydaje, że więcej już nie udźwignie.
Po przeczytaniu tej książki przypomniał mi się poniższy cytat. Który moim zdaniem idealnie oddaje treść powieści.
„Nie możesz przekroczyć morza tylko stojąc i wpatrując się w wodę”.
– Rabindranath Tagore
Polecam wam tą debiutancką powieść, która moim zdaniem jest godna polecenia. Czytajcie. Warto.
Dziękuję autorce za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki.

"Latarnia" to debiut autorki. Bardzo lubię sięgać po debiuty, bo nigdy nie wiem co mnie czeka. Pozytywne zaskoczenie czy zawiedzione nadzieje?
Jak było tym razem?
Kiedy nastoletniej April umiera mama jej świat chwieje się w posadach. Dziewczyna zamieszkuje ze swoim ojcem, który do tej pory był nieobecny w jej życiu.
I teraz... zaczyna się bajka...?
Nie!!! Teraz zaczyna...

Gdy tracimy tych, którzy utrzymują nas w ryzach, niezwykle ciężko jest żyć dalej.

"Latarnia" to historia przedstawiająca młodą dziewczynę April, która po śmierci matki zostaje pozostawiona sama sobie. Trafia do ojca, z którym nie utrzymywała kontaktu i części jego nowej rodziny. Druga córka jej rodziciela pała do niej nienawiścią i udowadnia to dzień po dniu. Gdy jest już naprawdę źle, a April zatraca się w mroku nieszczęścia, pojawia się Liam. Przyjaciel jej przyrodniej siostry wnosi trochę ożywienia do codzienności dziewczyny, jednak gdy April postanowi zmienić coś w swoim życiu, opuści tych, którym zaczęło na niej zależeć.
Czy po długim czasie, gdy postanowi powrócić, odnajdzie się znów w dawnej codzienności?

Momentami nie do końca rozumiałam postępowanie bohaterów, przez co ciut ciężej było mi przebrnąć przez treść. "Latarnia" nie jest lekką opowieścią. To rozważanie młodzieńczych przeżyć, prześladowań i trudności, które zdecydowanie nie ułatwiają wejścia w dorosłość. Relacja głównych bohaterów jest skomplikowana, bowiem gdy jedno się "otwiera", drugie znów zamyka się w sobie. Myślę, że jest to ciekawa pozycja, dla tych, którzy lubią skomplikowane ludzkie relacje.

Gdy tracimy tych, którzy utrzymują nas w ryzach, niezwykle ciężko jest żyć dalej.

"Latarnia" to historia przedstawiająca młodą dziewczynę April, która po śmierci matki zostaje pozostawiona sama sobie. Trafia do ojca, z którym nie utrzymywała kontaktu i części jego nowej rodziny. Druga córka jej rodziciela pała do niej nienawiścią i udowadnia to dzień po dniu. Gdy jest już...