Najbardziej boli fakt, że ta książka mogłaby być po prostu lepsza. Sam temat jest szalenie ciekawy, a fakt, że autor sam jest adwokatem, jest zdecydowanie na plus.
Jednak nie do końca przekonała mnie zastosowana forma. To bardzo dobrze, że rozmowy zostały przeprowadzone z ponad setką ludzi z branży, ale mam przekonanie, że można było z tego wycisnąć więcej. "Skakanie" po rozmówcach i w większości ich anonimowość sprawiają, że anegdoty tracą swoją podmiotowość.

Najbardziej boli fakt, że ta książka mogłaby być po prostu lepsza. Sam temat jest szalenie ciekawy, a fakt, że autor sam jest adwokatem, jest zdecydowanie na plus.
Jednak nie do końca przekonała mnie zastosowana forma. To bardzo dobrze, że rozmowy zostały przeprowadzone z ponad setką ludzi z branży, ale mam przekonanie, że można było z tego wycisnąć więcej. "Skakanie"...

Przez cały czas czytania kołatało mi się w głowie sformułowanie "zmarnowany potencjał". Najgorzej wypada struktura gdyż co chwilę rzucane są nam ułamki rozmów i krótkie opisy ze spotkań na kawie, spotkań przy obiedzie, spotkań w mieszkaniu, a rozmówcami jest adwokat z Gdańska, adwokat z Wielkopolski, pani mecenas ze Szczecina - nie wiadomo czy kiedy sformułowania te powracają to jest ta sama osoba czy już inny rozmówca?! I tak cały czas.

Na koniec autor chwali się, że przeprowadził wywiady z ponad setką osób. Więc moje pytanie brzmi, czemu tego nie wykorzystał? Tematyka jest bardzo ciekawa i wydaje się, że materiału starczyłoby na naprawdę solidny i ciekawy reportaż, a tak czytelnik zostaje z niedosytem i garścią anegdot ze światka prawników.

Przez cały czas czytania kołatało mi się w głowie sformułowanie "zmarnowany potencjał". Najgorzej wypada struktura gdyż co chwilę rzucane są nam ułamki rozmów i krótkie opisy ze spotkań na kawie, spotkań przy obiedzie, spotkań w mieszkaniu, a rozmówcami jest adwokat z Gdańska, adwokat z Wielkopolski, pani mecenas ze Szczecina - nie wiadomo czy kiedy sformułowania te...

Ciekawy zapis reportażu. Ten mi powiedział to, a tamta twierdzi tak, a ten stwierdził to. Zero nazwisk.
Książka czyta się bardzo płynnie. Jest naszpikowana wręcz nowinkami, anegdotami. Brak niepotrzebnych opisów.
Mi osobiście bardzo się podoba. Szkoda tylko, że taka krótka.

Ciekawy zapis reportażu. Ten mi powiedział to, a tamta twierdzi tak, a ten stwierdził to. Zero nazwisk.
Książka czyta się bardzo płynnie. Jest naszpikowana wręcz nowinkami, anegdotami. Brak niepotrzebnych opisów.
Mi osobiście bardzo się podoba. Szkoda tylko, że taka krótka.

Książka przyzwoita, jednakże momentami zbyt meandrująca. Niektóre fragmenty wtrącone bez potrzeby. Jednakże przeczytałem z zaciekawieniem.

Książka przyzwoita, jednakże momentami zbyt meandrująca. Niektóre fragmenty wtrącone bez potrzeby. Jednakże przeczytałem z zaciekawieniem.

Bardzo fajna

Bardzo fajna

Kompletnie mnie nie porwała. Spodziewałem się czegoś innego. Sięgając byłem przekonany, że książka zainteresuje mnie ciekawymi sprawami, a tych jest promil.

Kompletnie mnie nie porwała. Spodziewałem się czegoś innego. Sięgając byłem przekonany, że książka zainteresuje mnie ciekawymi sprawami, a tych jest promil.

Reportaż Artura Nowaka bardzo mi się podobał. Przedstawiał on fakty i wypowiedzi specjalistów, a tym samym napisany był w przystępnym stylu i nie powodował zmęczenia po zbyt długim posiedzeniu z lekturą.
Prawdopodobnie książka skierowana jest do osób, które rozważają podjęcie kariery prawniczej - wtedy staje się bardzo interesująca. Autor opisuje trudności z jakimi mierzą się studenci prawa, aplikanci oraz adwokaci na różnych etapach swojej kariery. Nie odradza, ale też nie zachęca - opierając się na doświadczeniach różnych prawników - opisuje jak jest - jak pracują, jakie relacje łączą ich z mentorami, jakie z klientami i jakie z sądem.
Owszem, nie przytacza nazwisk, ale czy to było naprawdę potrzebne?
Dla mnie najważniejsze były przykłady trudności w środowisku adwokackim, a one zostały przedstawione rzetelnie wraz z zachowaną chronologią zdarzeń, więc nie mam zastrzeżeń.

Reportaż Artura Nowaka bardzo mi się podobał. Przedstawiał on fakty i wypowiedzi specjalistów, a tym samym napisany był w przystępnym stylu i nie powodował zmęczenia po zbyt długim posiedzeniu z lekturą.
Prawdopodobnie książka skierowana jest do osób, które rozważają podjęcie kariery prawniczej - wtedy staje się bardzo interesująca. Autor opisuje trudności z jakimi mierzą...

Ogólny wydźwięk tej ksiązki, to smutny obraz akutalnej sytacji adwokatów polskich, do których sam autor się zalicza. Moja pierwsza pozycja książkowa tego pisarza, znanego głównie z publicystyki telewizyjno-internetowej na temat Kościoła katolickiego. Reportaż, a może raczej zbiór rozmaitych anegdot przedstawianych przez adwokatów,czyta się dość lekko i przez większość czasu raczej bez znużenia. Jakkolwiek moim zdaniem w tej pozycji, nie przedstawiono niczego intrygującego na temat tej grupy zawodowej, dlatego nie sądze również, żeby ta książka mogła jakoś szczególnie zapisać się w pamięci osób, które nie orientują się co do meandrów pracy adwokatów w PL.

Ogólny wydźwięk tej ksiązki, to smutny obraz akutalnej sytacji adwokatów polskich, do których sam autor się zalicza. Moja pierwsza pozycja książkowa tego pisarza, znanego głównie z publicystyki telewizyjno-internetowej na temat Kościoła katolickiego. Reportaż, a może raczej zbiór rozmaitych anegdot przedstawianych przez adwokatów,czyta się dość lekko i przez większość czasu...

Autor chce wykorzystać 5 min. swojej popularności. Cała książka jest pełna wypowiedzi nieokreślonych adwokatów np. adwokat Jan K. ze znanego uniwersytetu (?!!). Szukanie na siłę sensacji i promowanie działań, które są naruszeniem etyki adwokackiej np. olewanie klienta - prezesa spółki; propozycja mataczenia ze strony adwokata - podrzucenie broni - zabawki klientowi, który był oskarżony o grożenie bronią palną. Absolutnie nie polecam.

Autor chce wykorzystać 5 min. swojej popularności. Cała książka jest pełna wypowiedzi nieokreślonych adwokatów np. adwokat Jan K. ze znanego uniwersytetu (?!!). Szukanie na siłę sensacji i promowanie działań, które są naruszeniem etyki adwokackiej np. olewanie klienta - prezesa spółki; propozycja mataczenia ze strony adwokata - podrzucenie broni - zabawki klientowi, który...

Jeśli ktoś miał do czynienia z pracą adwokata lub sądu, książka nie będzie dla niego odkrywcza. Potwierdzi tylko zdobyte doświadczenia lub obserwacje. Jest raczej skierowana do osób, które tej styczności jak dotąd nie miały. Na pewno odziera z wszelkich złudzeń etos zawodu adwokata. To ewidentnie nie jest łatwa i przyjemna praca, przynajmniej dla osób stąpających twardo po ziemi. W gruncie rzeczy nie żałuję teraz, że nie zdecydowałam się na tę ścieżkę, choć taka myśl chodziła mi kiedyś po głowie. Jak dla mnie, profesja ta wydaje się powoli przechodzić do lamusa, przynajmniej w wersji w jakiej ją znamy. Powierzchowne traktowanie spraw, teatralność rozpraw, wygłaszanie mów i opinii to dobry sposób na adwokacki zarobek i rozwijanie praktyki, ale słaby na wyciągnięcie z tarapatów klienta. W dzisiejszych czasach pozostaje bardziej sztuką dla samej sztuki niż pomocnym w życiu narzędziem. W sumie to trochę szkoda, marnuje się dość spory potencjał.

Jeśli ktoś miał do czynienia z pracą adwokata lub sądu, książka nie będzie dla niego odkrywcza. Potwierdzi tylko zdobyte doświadczenia lub obserwacje. Jest raczej skierowana do osób, które tej styczności jak dotąd nie miały. Na pewno odziera z wszelkich złudzeń etos zawodu adwokata. To ewidentnie nie jest łatwa i przyjemna praca, przynajmniej dla osób stąpających twardo po...