Specyfika naszego kręgu cywilizacyjno-kulturowego nie pozwala nam tak dogłębnie zrozumieć świata islamu i Bliskiego Wschodu. Pomimo, że napływ ludności z tego obszaru nie jest już dla nas Europejczyków czymś dziwnym, to jednak ich tradycje, zachowania a przede wszystkim wyznawana religia bywają dość szokujące. Myślę, że cokolwiek byśmy nie zrobili, nie próbowali się wczuć w ten egzotyczny "krajobraz", mówiąc najoględniej, to nie jesteśmy w stanie tak do końca pojąć o co w tym wszystkim chodzi.

Książka Yasminy Khadry pomimo swojej niewielkiej objętości nie jest lekką lekturą, wyraźnie daje się odczuć, że autor nie ma odpowiedniego warsztatu literackiego i niestety pomimo wyboru ciekawego tematu, Jaskółki... czyta się ciężko.

Opowiedziana historia pokazuje kilka skrajności, ale przede wszystkim skupia się na miłości, bólu, cierpieniu, sprzeciwie wobec narzuconych norm i co trzeba podkreślić, jest pewnego rodzaju wołaniem afgańskiej kobiety o uznanie jej praw i wolności w talibskiej rzeczywistości Kabulu.

Czy polecam, szczerze to sama nie wiem, jako ciekawostkę, czemu nie.

Specyfika naszego kręgu cywilizacyjno-kulturowego nie pozwala nam tak dogłębnie zrozumieć świata islamu i Bliskiego Wschodu. Pomimo, że napływ ludności z tego obszaru nie jest już dla nas Europejczyków czymś dziwnym, to jednak ich tradycje, zachowania a przede wszystkim wyznawana religia bywają dość szokujące. Myślę, że cokolwiek byśmy nie zrobili, nie próbowali się wczuć w...

Kiedyś, dzisiaj i jutro... Czy coś się zmieniło, zmienia lub zmieni?

Kiedyś było inaczej, lepiej. Dzisiaj jest na pewno gorzej. A jutro? Jak będzie jutro? Takiego pytania nie zadajemy sobie tylko my, ale również główni bohaterowie. Ich życie również się zmieniło, z pozoru na gorsze. A może jednak będzie w tym coś lepszego?

Czterech mieszkańców Kabulu — tak od siebie różnych, a jednak niespodziewanie los splótł ich ścieżki. Mohsen — były właściciel sklepu i jego żona Zunaira kiedyś byli szczęśliwi i snuli odważne plany na przyszłość. Teraz on bardzo się zmienił, a ona — prawniczka broniąca praw kobiet nie może swobodnie wyjść na ulicę. Czy jest między nimi jeszcze jakiekolwiek uczucie?

Atik — były żołnierz, a teraz strażnik w więzieniu dla kobiet opiekuje się ciężko chorą żoną Musarat, która kiedyś uratowała mu życie. Czy ją kocha? Tego nie jest pewny, ale wie, że nie może jej zostawić, bo jest jej to winny.

Wszystkie wydarzenia rozgrywają się we współczesnym Afganistanie. Kraju niezwykle zmienionym i zniszczonym przez wojnę ze Związkiem Radzieckim. Zmienił się również każdy z bohaterów — zarówno Mohsen, Zunaira, Atik i Musarat nie czują się już szczęśliwi. Ale czy w takim miejscu, w którym już nic nie jest takie, jak było i nigdy nie będzie, mają jeszcze szansę na względny spokój i satysfakcję z życia?

Początkowo nie do końca rozumiałam zamysł Autora. Opisywał losy każdego z bohaterów praktycznie osobno, nic nie wskazywało, że kiedyś mogą się połączyć, a jednak niespodziewany zwrot akcji sprawił, że... No właśnie musicie przeczytać, co takiego się stało.

Książkę dość realną poprzez dokładne opisy zaburzyła mi nagła i bardzo nieoczywista przemiana głównego bohatera. Być może Autor miał w tym jakiś cel, ale tak ogromna metamorfoza nawet po przemyśleniu wydaje mi się niemożliwa.

Nie tak wyobrażałam sobie tę historię, ale finalnie książkę czytało mi się przyjemnie. Oprócz opisu wydarzeń związanych z życiem postaci Yasmina Khadra pokazał również Afganistan. I nie jest to najpiękniejszy obraz Kabulu i jego otoczenia. Bardzo tajemniczy tytuł po przeczytaniu nabiera głębszego sensu.

Książkę czytało mi się dobrze, jest krótka, ale wciąga i cały czas trzyma w napięciu. Bezsilność — to główne odczucie po przeczytaniu i to z nim zostawił mnie Autor aż do tej pory.

Kiedyś, dzisiaj i jutro... Czy coś się zmieniło, zmienia lub zmieni?

Kiedyś było inaczej, lepiej. Dzisiaj jest na pewno gorzej. A jutro? Jak będzie jutro? Takiego pytania nie zadajemy sobie tylko my, ale również główni bohaterowie. Ich życie również się zmieniło, z pozoru na gorsze. A może jednak będzie w tym coś lepszego?

Czterech mieszkańców Kabulu — tak od siebie...

Czy w czasach fanatyzmu religijnego, politycznego reżimu , czasach, które zmieniają duszę i ciało człowieka, uczucie miłości ma prawo bytu? istnienia? przetrwania? Na te pytania próbuje odpowiedzieć historia czwórki różnych miłości ludzi, których losy zachodzą na siebie, przenikając się, pozostawiając po sobie ślad. Jaskółki, małe, niepozorne ptaszki, śmigające po niebie niezauważone przez ludzi w tej historii są symbolem występujących w niej kobiet. Niezwykle zwykłych, oddanych, nie/docenianych, nie/kochanych, kochających. Piękna, przejmująca historia studium człowieczeństwa i miłości opowiedziana poetyckim językiem, za który Khadrę uwielbiam. Mocna. Niezmiennie polecam.
„W Kabulu radość została zaliczona do grzechów głównych.”
„Muzyka to prawdziwe tchnienie życia, je się żeby nie umierać z głodu. Śpiewa się, żeby czuć, że się żyje.”
„Tragedia człowieka polega głównie na tym, że nikt nie żyje w zgodzie ze swoimi pobożnymi życzeniami, które są zresztą podstawową przyczyną ludzkich nieszczęść.”
Dygresja: mało stron nie oznacza mało treści.

Czy w czasach fanatyzmu religijnego, politycznego reżimu , czasach, które zmieniają duszę i ciało człowieka, uczucie miłości ma prawo bytu? istnienia? przetrwania? Na te pytania próbuje odpowiedzieć historia czwórki różnych miłości ludzi, których losy zachodzą na siebie, przenikając się, pozostawiając po sobie ślad. Jaskółki, małe, niepozorne ptaszki, śmigające po niebie...

Niestety dla "Jaskółek..." porównanie do książek Hosseiniego nasuwa się samo, a książka Khadry kompletnie go nie wytrzymuje. Historia owszem, wstrząsająca, ale napisana słabiutko. Wygrywa na tym, że jest krótka, w przeciwnym razie, śmiem twierdzić, że byłaby kompletnie niestrawna.

Niestety dla "Jaskółek..." porównanie do książek Hosseiniego nasuwa się samo, a książka Khadry kompletnie go nie wytrzymuje. Historia owszem, wstrząsająca, ale napisana słabiutko. Wygrywa na tym, że jest krótka, w przeciwnym razie, śmiem twierdzić, że byłaby kompletnie niestrawna.

Krótko, bo żadne słowa nie zobrazują tego tragizmu, który zawarty jest na stronach książki. Jestem pod ogromnym wrażeniem wszystkiego: treści, języka i objętości też. Opis cierpienia głębiej przemawia jeśli jest wyważony w słowach.

Krótko, bo żadne słowa nie zobrazują tego tragizmu, który zawarty jest na stronach książki. Jestem pod ogromnym wrażeniem wszystkiego: treści, języka i objętości też. Opis cierpienia głębiej przemawia jeśli jest wyważony w słowach.

Interesuje mnie tematyka bliskowschodnia, Afganistan jest mi bliski poprzez opowieści mojego męża, który jako młody chłopak, odwiedził ten kraj, bagatela ponad 30 lat temu! Jednym z plusów książki jest język. Czytałam co prawda nie francuski oryginał, lecz tłumaczenie, jednak od razu można poznać, że autor ma duży talent do opisów. Gorzej z dialogami. Przyznam zupełnie szczerze, że kupiłam tą książkę także dlatego, ponieważ myślałam, że napisała ją kobieta. Nic bardziej mylnego, to jedynie pseudonim pewnego mężczyzny i wierzcie mi lub nie, ale płeć autora da się odgadnąć już po paru linijkach z pierwszych stron.

Nie wciągnęła mnie ta lektura ani na moment. Przydługie dialogi o jednym i tym samym, bardzo dużo podobnych do siebie imion(myliłam jednych z drugimi, gubiłam się kto jest kim),brak wartkiej akcji i jej monotonia- wszystko to sprawiło, że bardzo się męczyłam przy tej lekturze.

Interesuje mnie tematyka bliskowschodnia, Afganistan jest mi bliski poprzez opowieści mojego męża, który jako młody chłopak, odwiedził ten kraj, bagatela ponad 30 lat temu! Jednym z plusów książki jest język. Czytałam co prawda nie francuski oryginał, lecz tłumaczenie, jednak od razu można poznać, że autor ma duży talent do opisów. Gorzej z dialogami. Przyznam zupełnie...

Życie w niezwykle ciężkich warunkach przed atakiem USA na kraj. Historia strażnika więziennego, który chce uratować skazaną na śmierć piękną kobietę.

Życie w niezwykle ciężkich warunkach przed atakiem USA na kraj. Historia strażnika więziennego, który chce uratować skazaną na śmierć piękną kobietę.

Wspaniała egzotyka, wspaniały temat - pomimo egzotyki bardzo uniwersalny. Książkę czytałam kilka lat temu, ale utkwiła mi bardzo w pamięci. Mam nawet zamiar do niej wrócić.

Wspaniała egzotyka, wspaniały temat - pomimo egzotyki bardzo uniwersalny. Książkę czytałam kilka lat temu, ale utkwiła mi bardzo w pamięci. Mam nawet zamiar do niej wrócić.

„Jaskółki z Kabulu” Yasmina Khadra to poetycka opowieść o życiu dwóch małżeństw żyjących w Kabulu. To miasto w Afganistanie , gdzie rządzą talibowie. Ich rządy są okrutne. Kobiety nie mają żadnych praw, mężczyźni nie wiele więcej. Przyjemność jest grzechem, właściwie nie istnieje w tym kraju. To również historia czterech miłości.
Miłości żarliwych ,a jednocześnie bolesnych, nieszczęśliwych. Tragiczne losy dwóch kobiet i dwóch mężczyzn ,które splatają się osiągając apogeum cierpienia i tragedii.

„To piekło na ziemi; to tęsknota, rozpacz i dławiący strach, zamieniony we wzruszającą poezję.” /J.M.Coetzee/

„Jaskółki z Kabulu” Yasmina Khadra …wstrząsająca ,brutalna proza, która wywołuje obrażenia u czytelnika…POLECAM!

„Jaskółki z Kabulu” Yasmina Khadra to poetycka opowieść o życiu dwóch małżeństw żyjących w Kabulu. To miasto w Afganistanie , gdzie rządzą talibowie. Ich rządy są okrutne. Kobiety nie mają żadnych praw, mężczyźni nie wiele więcej. Przyjemność jest grzechem, właściwie nie istnieje w tym kraju. To również historia czterech miłości.
Miłości żarliwych ,a jednocześnie...

„Jaskółki z Kabulu” Yasmina Khadra to poetycka opowieść o życiu dwóch małżeństw żyjących w Kabulu. To miasto w Afganistanie, gdzie rządzą talibowie. Ich rządy są okrutne. Kobiety nie mają żadnych praw, mężczyźni nie wiele więcej. Przyjemność jest grzechem, właściwie nie istnieje w tym kraju. To również historia czterech miłości.
Miłości żarliwych, a jednocześnie bolesnych, nieszczęśliwych. Tragiczne losy dwóch kobiet i dwóch mężczyzn, które splatają się osiągając apogeum cierpienia i tragedii.

„To piekło na ziemi; to tęsknota, rozpacz i dławiący strach, zamieniony we wzruszającą poezję.” /J.M.Coetzee/

„Jaskółki z Kabulu” Yasmina Khadra …wstrząsająca, brutalna proza, która wywołuje obrażenia u czytelnika…POLECAM!

„Jaskółki z Kabulu” Yasmina Khadra to poetycka opowieść o życiu dwóch małżeństw żyjących w Kabulu. To miasto w Afganistanie, gdzie rządzą talibowie. Ich rządy są okrutne. Kobiety nie mają żadnych praw, mężczyźni nie wiele więcej. Przyjemność jest grzechem, właściwie nie istnieje w tym kraju. To również historia czterech miłości.
Miłości żarliwych, a jednocześnie...