Karolina Kasprzak-Dietrich „Podstępna schizofrenia” 🧡

Gniezno. Trzydziestodziewięcioletni policjant, Robert Nowacki dostaje wezwanie do lasu Jelonek. Wraz z kolegą na miejscu znajdują zmasakrowane zwłoki młodej dziewczyny, Kasi Szypółki. Kozica zapada w śpiączkę, a Nowackiemu zdiagnozowano schizofrenię paranoidalną. Sprawcę nie odnaleziono, dochodzenie zamknięto. Pomimo brania leków, śledczy nadal widzi i słyszy zamordowaną. Popada w jeszcze większą paranoję i robi różne głupstwa, przez co zostaje skierowany na oddział zamknięty. Tam udaje mu się przechytrzyć lekarzy i po wyjściu ze szpitala jedynie czego pragnie to znaleźć mordercę blondynki. Wszystkie tropy kierują go do rodziny mistrza zduńskiego. Kolejna śmierć, która łączy się ze sprawą zmarłej dziewczyny. Co odkryje funkcjonariusz?

„Przyzwyczaiłem się do obecności Kasi, a nawet ją polubiłem. Czasem z utęsknieniem czekam, aż się pojawi, zanuci. Polubiłem jej obecność do tego stopnia, że boję się, że odejdzie.”

„Lubię, jak nuci mi tę piosenkę, jak mnie woła, macha do mnie ręką, zapewnia, że jestem potrzebny. Chcę się czuć potrzebny.”

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i śmiem twierdzić, że bardzo udane. Czułam, że muszę przeczytać tę książkę. A może książka mnie wybrała?
Nie jest to lektura na hop-siup, dla mnie taka nie była. Należy się skupić, przyzwyczaić do braku rozdziałów i małego druku. Historia trzyma czytelnika w niepewności aż do ostatniej strony. Narratorem jest główny bohater, który mierzy się ze swoją chorobą i rozwikłaniem tajemnicy morderstwa. W trakcie czytania parokrotnie zastanawiałam się, czy któreś z wydarzeń prócz pojawiającej się Kasi, nie są też jego wytworem wyobraźni. A może wcale nie był chory i to tylko intuicja, która kierowała go do rozwiązania tej zagadki? 🤔 Z całych sił kibicowałam mu, by nie mylił się w swoich osądach i odkrył to, czego inni przegapili lub zatuszowali celowo. Bo nie tylko Robert myślał, że coś jest nie tak. 🕵🏻‍♀️

Trauma, samotność, zabójstwa, intryga, choroba, sekrety. To dobry i refleksyjny kryminał o podłożu psychologicznym. Szczerze polecam! U mnie już jest na półce ulubionych powieści. 💛

Karolina Kasprzak-Dietrich „Podstępna schizofrenia” 🧡

Gniezno. Trzydziestodziewięcioletni policjant, Robert Nowacki dostaje wezwanie do lasu Jelonek. Wraz z kolegą na miejscu znajdują zmasakrowane zwłoki młodej dziewczyny, Kasi Szypółki. Kozica zapada w śpiączkę, a Nowackiemu zdiagnozowano schizofrenię paranoidalną. Sprawcę nie odnaleziono, dochodzenie zamknięto. Pomimo...

📕Recenzja:

Główny bohater to policjant, którego życie zmieniło bieg o 180 stopni, przez pojawienie się schizofrenii. Sam wątek jest dość ciekawy, a zarazem brutalny. Pióro autorki jest specyficzne, aczkolwiek dobre i płynne. Sama kreacja rozwikłania zagadki od nitki do kłębka, dodawała pewną dozę dreszczyku. Spójność i logika kryminału jest bardzo, ale to bardzo zachęcająca a wręcz pociągająca.

📕Recenzja:

Główny bohater to policjant, którego życie zmieniło bieg o 180 stopni, przez pojawienie się schizofrenii. Sam wątek jest dość ciekawy, a zarazem brutalny. Pióro autorki jest specyficzne, aczkolwiek dobre i płynne. Sama kreacja rozwikłania zagadki od nitki do kłębka, dodawała pewną dozę dreszczyku. Spójność i logika kryminału jest bardzo, ale to bardzo...

Sięgacie po książki gdzie jest motyw choroby- Czy to w roli pierwszoplanowej czy pobocznej?

Lubie psychologiczne książki. Mam zawsze duże oczekiwania względem nich.

Do "Podstępnej schizofrenii" podeszłam sceptycznie. Wcześniejsza książka autorki była dla mnie zagadką, ciężko do tej pory jest mi ocenić na którą szale bardziej się przychylam - czy podobała mi się czy niekoniecznie.

Stwierdziłam, że nie będę oczekiwać i nastawiać się na nic. Byłam gotowa na rozczarowanie. Jak początek książki był dla mnie kłopotliwy tak późniejsza czas sprawiła że nie mogłam i nie chciałam odłożyć tej książki.
Świetny pomysł na fabule. Chciałam wraz z Robertem rozwiązać zagadkę morderstwa młodej dziewczyny o imieniu Kasia.

Momentami bałam się tej książki.. Duch nawiedzający policjanta, odczucia i halucynacje.

To tylko niektóre objawy choroby. Rozmyślam nad czym z czym naprawdę osoby chore na schizofrenię muszą się zmagać w codziennym życiu.

Momentami brakowało mi emocji opisanych między dialogami. Czasami odniosłam wrażenie że są sztuczne wykreowane.
Motyw zabójstwa, sam styl zabójcy był dla mnie nowy. Nie spotkałam się z takim pomysłem w książce.
Nie byłam pewna żadnego bohatera. Podejrzewalam każdego na co autorka i tak wyprowadziła mnie w pole..

Świetnie napisana powieść, która trzyma w napięciu do ostatnich stron.

Sięgacie po książki gdzie jest motyw choroby- Czy to w roli pierwszoplanowej czy pobocznej?

Lubie psychologiczne książki. Mam zawsze duże oczekiwania względem nich.

Do "Podstępnej schizofrenii" podeszłam sceptycznie. Wcześniejsza książka autorki była dla mnie zagadką, ciężko do tej pory jest mi ocenić na którą szale bardziej się przychylam - czy podobała mi się czy...

Robert Nowacki, 39-letni policjant, dostaje wezwanie do lasu Jelonek, gdzie przeraźliwy krzyk kobiety zaniepokoił leśniczego. Na miejsce udaje się z partnerem, Kozicą, ma miejscu zastają makabryczny widok. Kozica dostaje udaru i zapada w śpiączkę. Robert popada w depresję, przyjmuje mnóstwo leków,które nie dają rezultatu. Żeby było mało to zaczyna nawiedzać go Kasia, zamordowana dziewczyna. Lekarz stawia diagnozę - schizofrenia paranoidalna. Policjant podejmuje się terapii, jednak przyjmowane leki powodują,że staje się agresywny. Pewnego dnia mierzył z broni do kolegi, innego pobił komendanta.. wszystko to powoduje,że zostaje skierowany na oddział zamknięty. Niestety hospitalizacja nie daje pożądanych efektów, Kasia Szypółka, zamordowana dziewczyna, prosi go o pomoc. Po opuszczeniu szpitala mężczyzna postanawia prowadzić śledztwo na własną rękę, chce odnaleźć mordercę.
Czy uda mu się ustalić kto popełnił tak przerażająca zbrodnie? Jak poradzi sobie z chorobą?

Było to już moje trzecie spotkanie z piórem autorki i jak do tej pory najlepsze. Nie bardzo mam się do czego przyczepić, może jedynie trosze do tego,że brak tu rozdziałów, tekst jest podzielony na epizody. Poza tym jestem naprawdę bardzo zadowolona.
Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Historia wciąga od samego początku i trzyma w niepewności do końca. Do ostatniej strony nie wiadomo kto jest mordercą, autorka zgrabnie wodzi czytelnika za nos. Znalazłam tu, to co lubię najbardziej, morderstwo, tajemnicę, intrygę oraz zaskakujące zakończenie. Na początku pojawia się sporo bohaterów i wątków,ale z czasem wszystko ładnie łączy się w całość.
Duży plus dla Pani Karoliny również za bardzo dobre opisanie czym jest schizofrenia, jakie są jej objawy i co ta choroba robi z człowiekiem.

Polecam Wam ten bardzo dobry kryminał.

Moja ocena 8/10

Robert Nowacki, 39-letni policjant, dostaje wezwanie do lasu Jelonek, gdzie przeraźliwy krzyk kobiety zaniepokoił leśniczego. Na miejsce udaje się z partnerem, Kozicą, ma miejscu zastają makabryczny widok. Kozica dostaje udaru i zapada w śpiączkę. Robert popada w depresję, przyjmuje mnóstwo leków,które nie dają rezultatu. Żeby było mało to zaczyna nawiedzać go Kasia,...

"Podstępna schizofrenia" autorstwa Karoliny Kasprzak- Dietrich to książka, której mi osobiście ciężko określić gatunek... Wiem jednak, że to pozycja, której tytuł musicie zapamiętać.

Głównym bohaterem jest 39-cio letni Robert Nowacki. Pracuje jako policjant, został mu ostatni rok do emerytury. Niestety nie będzie to dla niego łatwy rok.

Zostaje wezwany do lasu Jelonek, gdzie leśniczy usłyszał przeraźliwy krzyk kobiety. Bierze ze sobą Kozicę i jadą na wezwanie. Gdy dochodzą na miejsce, jak się okazuje przerażającej zbrodni, Kozica dostaje udaru i zapada w śpiączkę, natomiast Robert wpada w depresję... To co tam zobaczył wyryło mu się w pamięci i powracało jak bumerang... W końcu ciężko wymazać z głowy widok tak zmasakrowanego ciała...

Nowacki zaczyna dostrzegać swój problem, więc udaje się do lekarza. Niepokoją go dźwięki i głosy, które notorycznie słyszy... Podejrzewa, że należą one do zamordowanej dziewczyny. Dostaje diagnozę schizofrenii depresyjno- maniakalnej, podejmuje się leczenia oraz terapii. Leki bardzo go otumaniają, ale nie może doczekać się upragnionej stabilizacji.

Sytuacja zaczyna się komplikować, gdy w pracy grozi bronią swojemu kumplowi, a niedługo potem napada na kolejnego... Po tej sytuacji z racji zagrożenia życia wobec drugiej osoby, zostaje skierowany na oddział zamknięty. Hospitalizacja nie przynosi oczekiwanych skutków... Robert nadal pogrążony w swojej chorobie, słyszy jak zamordowana dziewczyna - Kasia Szypólka- prosi go o pomoc. Mężczyzna postanowi poprowadzić ponowne śledztwo, tym razem na własną rękę.
Czy rozwiąże zagadkę morderstwa w lesie Jelonek? Czy uda mu się ujarzmić chorobę?
Na te pytanie znajdziecie odpowiedź w książce pani Karoliny pt. "Podstępna schizofrenia". Muszę przyznać, że historia choć nie należy do łatwych, wciąga już od pierwszych stron. Doskonale przedstawiony problem choroby psychicznej oraz narracja pierwszoosobowa sprawiają, że możemy wejść do głowy zaburzonej osoby i zobaczyć, co dzieje się w takim umyśle. Autorka doskonale nakreśliła problem i pozwala nam przybliżyć sobie problem schizofrenii.
Jedyne co nie bardzo mi się podobało, to podejście Roberta do leczenia w zakładzie zamkniętym. Już na początku książki powiedział, że nie wyraża zgody na hospitalizację, bo "nie będzie leżał wśród tylu czubków". Osobiście bardzo się cieszę, że choroby psychiczne w dzisiejszych czasach zaczynają być normalizowane i mówi się o nich głośno, dlatego wolałabym, aby i w książkach temat ten był oswajany. Tu jak najbardziej tak jest, tylko ta wizja szpitala średnio mi się podobała :) Jednak to tylko moje małe "ale", na które jestem wyczulona. Książka sama w sobie zdecydowanie warta uwagi i godna polecenia. Sięgnijcie po nią! :)

Za egzemplarz serdecznie dziękuję autorce.

"Podstępna schizofrenia" autorstwa Karoliny Kasprzak- Dietrich to książka, której mi osobiście ciężko określić gatunek... Wiem jednak, że to pozycja, której tytuł musicie zapamiętać.

Głównym bohaterem jest 39-cio letni Robert Nowacki. Pracuje jako policjant, został mu ostatni rok do emerytury. Niestety nie będzie to dla niego łatwy rok.

Zostaje wezwany do lasu Jelonek,...

Karolina Detrich w swej nowej książce wytacza ponownie grube działa- tym razem mierzy się z chorobami psychicznymi, które w naszym kraju nadal są osnute mnóstwem mitów, niedopowiedzeń, strachem i niezrozumieniem- są wręcz tematem tabu.
Autorka doskonale opisuje schizofrenię* i pokazuje, jak bardzo może spustoszyć ona ludzki umysł i doprowadzić na skraj obłędu, lub co jeszcze gorsze samodeskrucji. Pokazuje, jak ważna jest dokładna diagnoza i terapia, która pozwala w miarę normalnie funkcjonować.
Pierwszoosobowa narracja pozwala zrozumieć, co dzieje się w głowie chorej osoby, poczuć ten nieustanny strach towarzyszący człowiekowi każdego dnia. Możemy dokładnie zaobserwować, jak bardzo chory jest odosobniony i samotny, choć przebywa w tłumie.

"Podstępna schizofrenia" zaczyna się od grubego "C" i do końca nie schodzi poniżej zawieszonej wysoko poprzeczki. Wciąga od pierwszych stron i niejednokrotnie zaskakuje. Przyznaję, zakończenie sprawiło, że zrobiłam wielkie oczy.
Początkowo może zaskakiwać spora ilość bohaterów, i pobocznych zdarzeń, na pierwszy rzut oka zupełnie zbędnych, jednak z każdą kolejną stroną ich obecność jest coraz bardziej frapująca, i wiele wnosi do toczącej się akcji.
Akcja dzieje się szybko, niejednokrotnie zaskakuje i powoduje, że adrenalina i ciekawość utrzymuje się na wysokim poziomie.
Nie chce się odłożyć książki do samego końca- jak na taki miks gatunkowy, znalazło się tu wszystko, co powinno.
Genialnie uknuta i poprowadzona intryga, tajemnice, które nie powinny nigdy wypłynąć na światło dzienne, mataczenie w śledztwie, zaskakujące dowody, niepewność, zaskoczenie i wiele innych emocji.

Biorąc do ręki "Podstępną schizofrenię" nie przypuszczałam jaka emocjonalna bomba na mnie spadnie, i że będę się czuła jak na rozpędzonej kolejce górskiej- jest to jedna z tych książek, która wycisnęła ze nie wszystkie emocje i jestem pewna, że zostanie mi w pamięci na długi czas.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. Dla mnie pani Karolina jest mistrzynią gatunku. Uwielbiam jej pióro i zawsze czekam z wielką niecierpliwością na kolejne mocne powieści.

**Schizofrenia- pochodzi od greckich słów schizein, - rozszczepić i phren – umysł. Mimo iż niewiele osób zna greckie korzenie tego słowa, wszyscy na słowo „schizofrenia” reagują jednym skojarzeniem – „wariat”. Wbrew temu powszechnemu przekonaniu, schizofrenia nie oznacza posiadania więcej niż jednej osobowości (tzw. rozdwojenia jaźni). Chodzi tu bardziej o rozszczepienie pomiędzy tym, co chora osoba myśli, robi i czuje. Najczęściej schizofrenia przejawia się niedostosowaniem do sytuacji uczuć oraz zachowania. W konsekwencji dochodzi do zaburzenia funkcjonowania i rozpadu osobowości człowieka. Schizofrenik nie potrafi krytycznie i realistycznie ocenić własnej osoby, otoczenia oraz kontaktów z innymi ludźmi. Chora osoba nieświadomie ucieka od świata zewnętrznego, odsuwa się od bliskich dotąd ludzi. Jedno jest pewne - schizofrenia to przewlekła choroba, którą trzeba leczyć. Schizofrenia ma wiele rodzajów (np. katatoniczna, hebefreniczna, niezróżnicowana),chociaż w Polsce spotykamy się najczęściej ze schizofrenią paranoidalną. Dowiedziono, że u schizofreników w jednej części mózgu wydzielana jest w nadmiarze dopamina, natomiast w innych okolicach mózgu brakuje tego neuroprzekaźnika. Nadmierne produkowanie dopaminy w znacznym stopniu zakłóca odczuwanie bodźców ze świata zewnętrznego.
(Źródło: Internet)

POLECAM...

"Przyzwyczaiłem się do obecności Kasi, a nawet ją polubiłem. Czasem z utęsknieniem czekam, aż się pojawi, zanuci. Polubiłem jej obecność do tego stopnia, że boję się, że odejdzie. Dwa czy trzy razy nie przyszła, zapomniałem o wizycie w przychodni. Jakoś tak pomyliłem daty, tygodnie. Paliperidon przestaje działać. I Kasi w ten dzień nie było. Teraz już wiem, że nie mogę zrezygnować z lekarstw, bo boję się, że zniknie. Nie mogę przerwać leczenia. Przecież powinno być odwrotnie, powinna teraz zniknąć, a ona znikała tylko wówczas, kiedy lekarstwa traciły swoją moc."
- Karolina Kasprzak- Dietrich "Podstępna schizofrenia" str. 40

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję wydawnictwu WFW.

Karolina Detrich w swej nowej książce wytacza ponownie grube działa- tym razem mierzy się z chorobami psychicznymi, które w naszym kraju nadal są osnute mnóstwem mitów, niedopowiedzeń, strachem i niezrozumieniem- są wręcz tematem tabu.
Autorka doskonale opisuje schizofrenię* i pokazuje, jak bardzo może spustoszyć ona ludzki umysł i doprowadzić na skraj obłędu, lub co...

Ciężko mi podać dziedzinę literatury pod którą podchodzi ta pozycja. Jest to niby kryminał, niby thriller psychologiczny, choć znajdą się również wątki romansu. I to nie byle jakiego! Jednak zaczynając od początkowej oceny powiem, że trudno jest porównać styl autorki do jakiegokolwiek innego pisarza. W książce pani Dietrich odnajdziecie nie tylko wątki chorobowe, gdzie całkiem otumaniony lekami pacjent nie jest pewien co jest fikcją, a co rzeczywistością. Odnajdziemy również dwa śledztwa z czego jedno będzie prowadzone pobieżnie, wszystko po to, by ukryć dowody zbrodni i drugie, gdzie pewien bardzo zdolny policjant zostanie zmanipulowany i odrzucony od sprawy. Z łatką schizofrenika będzie prowadził własne nielegalne śledztwo, które nie raz wpakuje go w kłopoty. W pierwszej chwili jego omamy można wziąć za skutek pobierania leków. Następnie zaczynamy wierzyć w to, że jego podświadomość jest nadzwyczaj rozwinięta i faktycznie przeczucie wciąż pchało go w prawidłową stronę. On czuł, że w morderstwie były niedociągnięcia i nie potrafił zrozumieć dlaczego taki ogrom ludzi je bagatelizował. Na dodatek postać zamordowanej wciąż prześladowała go za dnia i w nocy. Zwierzchnicy nawet postarali się, by zamknąć go w zakładzie dla obłąkanych. Niby obdarli go z godności, człowieczeństwa i poczucia bycia wolnym i mądrym, jednak on nadal nie potrafił zaznać spokoju. Wierzył w prawdę, choć nie miał podstaw by ufać własnej intuicji. Robił to, co wypadało i mówił to, co chcieli usłyszeć. Chwilami serce mnie ściskało ze wzruszenia, kiedy słuchał obelg na swój temat. Dodatkowo miał własne, jakby oderwane od innych problemów traumy, które również niszczyły jego przekonania co do własnej atrakcyjności. Aby nie zdradzić wszystkiego napiszę tylko, że czuję się w stu procentach usatysfakcjonowana końcem książki. Jest nietuzinkowa, inteligentna, chwilami zabawna i kipiąca erotycznością. Zawiera całe stosy dawnych sekretów i garstkę bohaterów z których każdy mógłby być winnym. Doprawdy niesamowita!!!

Ciężko mi podać dziedzinę literatury pod którą podchodzi ta pozycja. Jest to niby kryminał, niby thriller psychologiczny, choć znajdą się również wątki romansu. I to nie byle jakiego! Jednak zaczynając od początkowej oceny powiem, że trudno jest porównać styl autorki do jakiegokolwiek innego pisarza. W książce pani Dietrich odnajdziecie nie tylko wątki chorobowe, gdzie...

Choroby psychiczne to temat drażliwy. Schizofrenia pozostaje nadal bardzo wstydliwym tematem w naszym społeczeństwie. Większość z nas boi się tej choroby.
Karolina Kasprzak - Dietrich kolejny raz mnie zaskoczyła. W każdej swojej książce tworzy nietuzinkowe historie. A tutaj w "Podstępnej schizofrenii" pokazała nam różne oblicza tej choroby. Temat trudny ale ważny.

"Życie to jedna wielka zabawa, bal. Niech żyje bal".

Gniezno - autorka już nas przyzwyczaiła do tego ,że akcje swoich książek osadza w swoim mieście. I to mi się bardzo podoba. To tutaj poznajemy Roberta Nowackiego trzydziestodziewięcioletniego policjanta który dostaje wezwanie do zdarzenia w lesie Jelonek. Razem z kolegą Kozicą przybywają na miejsce i zastają makabryczny obraz. Zwłoki młodej, nagiej kobiety są poszarpane ręczną piłą. Na taki widok nikt nie jest przygotowany. Kozica dostaje udaru i zapada w śpiączkę, a Robert popada w depresję. Leki które przyjmuje nie przynoszą żadnych skutków. Zamordowana dziewczyna nawiedza go na jawie i we śnie. Prosi Roberta o pomoc. Diagnoza lekarza nie pozostawia żadnych złudzeń Robert cierpi na schizofrenię depresyjno-maniakalną.

"W tej chorobie nie istnieje ostateczność. Nie wiadomo, co przyniesie jutro".

Korzysta z pomocy terapeuty i psychiatry ale ukrywa swoją chorobę przed przełożonymi. Do emerytury pozostał jemu tylko rok. Robert traci nad sobą panowanie i staje się agresywny i niebezpieczny wobec kolegów. Przekracza granicę i trafia na oddział zamknięty. Po wyjściu ze szpitala na własną rękę i za wszelką cenę chce odnaleźć mordercę Kasi. Przez przypadek poznaje rodzinę Smithów. Ale to nie jest taka typowa kochająca się rodzina. Czy Robert trafi na trop mordercy Kasi? O tym musicie przeczytać już sami.

Czy choroby psychiczne rzeczywiście powinny być tematem tabu? Nie każda leczona przez psychiatrę jednostka stanowi chorobę psychiczną. O chorobach psychicznych często się milczy, jednakże ich występowanie jest tak naprawdę częstsze, niż można potencjalnie przypuszczać. Zaburzenia i choroby psychiczne wystąpić mogą u osób w każdym wieku.
Karolina podziwiam Ciebie, że podjęłaś się opisać taki trudny temat w swojej książce. Zrobiłaś to bardzo wnikliwie i przekonująco. Pokazałaś jak krótka jest droga od depresji do schizofrenii, jakie są jej przyczyny. Czytałam już książki o różnych chorobach ale jeżeli chodzi o schizofrenię to jest to dla mnie nowość. Chociaż zdążyłam się trochę rozeznać w temacie i natrafiłam w sieci na książki medyczne, poradniki z tej dziedziny. Natomiast jeżeli chodzi o powieść obyczajową to Twoja jest pierwsza. Gratulacje!

Polecam!

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję autorce.

Choroby psychiczne to temat drażliwy. Schizofrenia pozostaje nadal bardzo wstydliwym tematem w naszym społeczeństwie. Większość z nas boi się tej choroby.
Karolina Kasprzak - Dietrich kolejny raz mnie zaskoczyła. W każdej swojej książce tworzy nietuzinkowe historie. A tutaj w "Podstępnej schizofrenii" pokazała nam różne oblicza tej choroby. Temat trudny ale ważny.

"Życie...

Dawno nie czytałam już kryminałów, więc to była dla mnie miła odmiana. Trochę obawiałam się tej pozycji, bo nie wiedziałam co mnie czeka. Tytuł był bardzo zagadkowy...Jednak moje zmartwienia były całkowicie nieuzasadnione. Jak już przysiadłam do tej pozycji, to ciężko mi się było od niej oderwać. To tylko potwierdza regułę, że autorka czuje się dobrze w każdym gatunku. ;)

Główny bohater - 39 - letni Robert Nowacki jest policjantem. Zostaje wezwany na akcję do lasu, gdzie leśniczy słyszał przeraźliwy krzyk. Okazuje się, że na miejscu znajdują się rozczłonkowane zwłoki młodej dziewczyny - Katarzyny Szypółki. Ten widok wywołuje w mężczyźnie taki szok, że zaczyna popadać w obłęd. Z czasem, zaczyna brać coraz więcej leków, które absolutnie mu nie pomagają. Na domiar złego zamordowana dziewczyna zaczyna się mu ukazywać a lekarze stwierdzają u niego schizofrenię paranoidalną. Robert stara się ukryć swój stan przed kolegami z pracy. Jednak leki powodują, że staje się agresywny co po wielu incydentach, doprowadza go do umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym na oddziale zamkniętym. Jednak leczenie nie przynosi zamierzonych rezultatów. A zamordowana dziewczyna prosi go o pomoc w celu rozwiązania sprawy jej zabójstwa. Gliniarz postanawia na własną rękę dowiedzieć się, co tak naprawdę się stało w tym lesie. Jednak zdaje sobie sprawę, że stąpa po bardzo cienkim lodzie a byle głupota może go całkowicie pogrążyć. Podczas swojego śledztwa, przypadkowo trafia na rodzinę o nazwisku Smith. Czy ta rodzina ma coś wspólnego z zabójstwem Kasi? Czy młody policjant uwikła się w kolejną trudną sprawę? Czy uda mu się odnaleźć winnych zbrodni na młodej dziewczynie ? Jaką cenę trzeba będzie zapłacić za ciekawski, policyjny nos? Kto tak naprawdę okaże się wrogiem a kto sprzymierzeńcem? Odpowiedzi na te wszystkie pytania poznacie, czytając tę publikację. Jesteście zaciekawieni? Mam nadzieję, że tak bo to naprawdę bardzo ciekawa historia! ;)

Książka wciąga absolutnie od pierwszych stron. Duża ilość bohaterów i tocząca się fabuła sprawiają, że pozycję czyta się z bardzo dużym zainteresowaniem. Przede wszystkim jednak podczas czytania zżera nas ciekawość, jaki będzie finał tej historii i kto tak naprawdę jest winny. A zakończenie? Przyznam że jest dość intrygujące. Już pod koniec można się było domyśleć pewnych rzeczy, jednak przez większość lektury podejrzanym był absolutnie każdy. Jak na kryminał przystało, były elementy i drastyczne, i zagadki, i tropy i ślady. Czyli wszystko co być powinno. Dodatkowo autorka dodała troszeńkę scen miłosnych uniesień ale są one naprawdę w stopniu minimalnym. Nie wpływają one znacząco na całą pozycję. Choć obawiałam się tej pozycji, to jednak absolutnie niepotrzebnie. Sądziłam, że mogę spodziewać się bardziej jakiegoś poradnika, a zostałam bardzo miło zaskoczona świetną historią. Dodatkowo, Autorka ma u mnie plusa za to, że akcja książki toczy się w Gnieźnie. Lubię jak losy bohaterów toczą się w kraju, ot takie moje przyzwyczajenie ;) jest to druga książka Pani Karoliny, którą miałam okazję przeczytać i z pewnością nie ostatnia. Jednak najbardziej cieszy mnie fakt, że mogłam poznać Autorkę zupełnie z innej strony. I ta historia zarówno jak poprzednia, choć tak od siebie różne, obie bardzo przypadły mi do gustu. ;)

Podsumowując, jeśli szukacie książki kryminalnej, w której jest dużo niewiadomych, sporo napięcia, mnóstwo zagadek i zaskakujący finał, śmiało powinniście sięgnąć po tę pozycję. Sądzę, że spodoba Wam się w takim samym stopniu co mi. Być może sprawi też, że sięgnięcie z większą ciekawością po pozostałe książki Pani Karoliny, do czego bardzo Was zachęcam ;) bardzo dziękuję Autorce bardzo dziękuję za egzemplarz do recenzji ;) a ja polecam Wam tę pozycję przyznając 9 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 punktów ;)

Dawno nie czytałam już kryminałów, więc to była dla mnie miła odmiana. Trochę obawiałam się tej pozycji, bo nie wiedziałam co mnie czeka. Tytuł był bardzo zagadkowy...Jednak moje zmartwienia były całkowicie nieuzasadnione. Jak już przysiadłam do tej pozycji, to ciężko mi się było od niej oderwać. To tylko potwierdza regułę, że autorka czuje się dobrze w każdym gatunku. ;)...

Autorka już kolejny raz zaskoczyła mnie
pomysłem na dobrą książkę, od której
nie sposób się oderwać, dopóki nie dobrnie
się do ostatniej strony, aby poznać
zakończenie.

Kiedy w brutalny sposób zostaje zamordowana
młoda dziewczyna, rozpoczyna się śledztwo.
Na miejsce zbrodni jedzie dwóch
policjantów, i po tym co tam zastali
nigdy nie powrócili do pełni zdrowia.
Jeden po stracie przytomności nigdy jej nie odzyskuje,
a drugi wpada w chorobę, zwaną
schizofrenią. Słyszy głos i śpiew zmarłej
dziewczyny, która tym prosi o złapanie
i ukaranie sprawcy jej śmierci.
Robert Nowacki, bo to on na własną rękę
próbuje rozwikłać zagadkę śmierci, krok
po kroku mimo zakazu, dochodzi do prawdy,
która szokuje.
Powiem szczerze, że sama się takiego zakończenia
nie spodziewałam.

Robert zostaje odsunięty od służby
z powodu choroby bo stanowi zagrożenie
dla otoczenia. Grozi bronią, i zostaje
zamknięty w szpitalu psychiatrycznym.
Czy rzeczywiście tak jest ? Czy zostaje
spławiony celowo, aby nie dążyć do wznowienia
sprawy, aby prawda nie wyszła na jaw ?
Tego wam nie powiem, bo musicie
przeczytać ją sami.

Książkę przeczytałam w dosłownie
kilka godzin, bo bardzo mnie ciekawiło
zakończenie i rozwiązanie zagadki śmierci,
która wstrząsnęła okolicą. Ponieważ nie była
to sobie taka zwyczajna zbrodnia, a wręcz makabryczna,
która może pozostawić ślad w psychice, i pozostawiła.

Uwielbiam książki autorki, jeszcze
na żadnej z przeczytanych się nie zawiodłam,
i myślę, że nie zawiodę bo za każdym razem
czymś ,mnie zaskakuje. Jak najbardziej
polecam wszystkim jej książki,
i myślę, że grono czytelników z każdą
przeczytaną lekturą będzie się powiększał.
Życzę jej tego.

''Podstępna schizofrenia'' bardzo mi się
podobała i
POLECAM BARDZO !!!

Autorka już kolejny raz zaskoczyła mnie
pomysłem na dobrą książkę, od której
nie sposób się oderwać, dopóki nie dobrnie
się do ostatniej strony, aby poznać
zakończenie.

Kiedy w brutalny sposób zostaje zamordowana
młoda dziewczyna, rozpoczyna się śledztwo.
Na miejsce zbrodni jedzie dwóch
policjantów, i po tym co tam zastali
nigdy nie powrócili do pełni zdrowia.
Jeden...