Człowiek zbuntowany
- Kategoria:
- filozofia, etyka
- Seria:
- Spectrum
- Tytuł oryginału:
- L'Homme révolté
- Wydawnictwo:
- Muza
- Data wydania:
- 1998-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1991-01-01
- Data 1. wydania:
- 1975-01-01
- Liczba stron:
- 322
- Czas czytania
- 5 godz. 22 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 8372001065
- Tłumacz:
- Joanna Guze
- Tagi:
- egzystencjalizm filozofia esej bunt
Bunt ludzki w swoich formach wysokich i tragicznych jest może tylko ciągłym protestem przeciw śmierci, szaleńczym oskarżeniem losu, który określa powszechna kara śmierci. Sprzeciw wobec śmierci, pragnienie trwania i jasności są motorami tych wszystkich szaleństw, wzniosłych albo dziecinnych. Czy byłoby to tylko tchórzliwe i egoistyczne odmówienie zgody na własną śmierć? Nie, ponieważ wielu zbuntowanych zapłaciło, co trzeba było zapłacić, by móc znaleźć się na wysokości swoich wymagań. Zbuntowany nie domaga się życia, ale racji życia. Odrzuca logiczność śmierci. Jeśli nic nie trwa, jeśli nie ma żadnych usprawiedliwień, śmierć pozbawiona jest sensu. Walczyć ze śmiercią, znaczy więc domagać się sensu życia, walczyć o regułę i jedność.
Fragment rozdziału "Nihilizm i Historia"
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 1 689
- 475
- 71
- 28
- 27
- 27
- 21
- 10
- 8
- 5
OPINIE i DYSKUSJE
Filozofia Camusa ma niewiele treści więc posiłkuje się cały czas analizą literaturoznawczą i swoim stylem. Jednak nie trzeba mieć mu tego bardzo za złe, łatkę egzystencjalisty też mu przypięli potem, to bardziej pisarz.
Filozofia Camusa ma niewiele treści więc posiłkuje się cały czas analizą literaturoznawczą i swoim stylem. Jednak nie trzeba mieć mu tego bardzo za złe, łatkę egzystencjalisty też mu przypięli potem, to bardziej pisarz.
Pokaż mimo toAutor prezentuje historię ludzkości i jej buntu wobec zastanej rzeczywistości, począwszy od Prometeusza i Sade, poprzez nihilizm, romantyzm, dandysów, niewolnictwo (w tym powstanie Spartakusa),chrześcijaństwo, królobójstwo, rewolucję francuską oraz rewolucję bolszewicką, anarchizm, nazizm, marksizm, rosyjski terroryzm, a na powieści jako zbuntowanym gatunku literackim kończąc.
Bez wątpienia tematyka jest niezwykle interesująca. Książka była dla mnie jednak ciężka do czytania chyba z tego względu, że została napisana w formie eseju. Ponadto autor odwołuje się w niej do dzieł innych pisarzy i bez ich znajomości (np. Bracia Karamazow) czytelnik może mieć trudności ze zrozumieniem przesłania.
Autor prezentuje historię ludzkości i jej buntu wobec zastanej rzeczywistości, począwszy od Prometeusza i Sade, poprzez nihilizm, romantyzm, dandysów, niewolnictwo (w tym powstanie Spartakusa),chrześcijaństwo, królobójstwo, rewolucję francuską oraz rewolucję bolszewicką, anarchizm, nazizm, marksizm, rosyjski terroryzm, a na powieści jako zbuntowanym gatunku literackim...
więcej Pokaż mimo toKsiążka, do której myśli często wracam. Gdy czytałam ją pierwszy raz w młodości, miałam wrażenie, że czytam własne myśli. A Alberta Camus uznałam za swojego brata duchowego. Teraz po latach nie podchodzę już tak emocjonalnie, ale nadal uważam Alberta Camus za jednego z najważniejszych dla mnie twórców.
"Gdy bunt zapominając o swoich wielkodusznych początkach wybiera urazę, zaprzecza życiu i idzie ku zniszczeniu."
Książka, do której myśli często wracam. Gdy czytałam ją pierwszy raz w młodości, miałam wrażenie, że czytam własne myśli. A Alberta Camus uznałam za swojego brata duchowego. Teraz po latach nie podchodzę już tak emocjonalnie, ale nadal uważam Alberta Camus za jednego z najważniejszych dla mnie twórców.
więcej Pokaż mimo to"Gdy bunt zapominając o swoich wielkodusznych początkach wybiera urazę,...
Niewiarygodnie doskonałe. To zaszczyt móc taką książkę przeczytać.
Niewiarygodnie doskonałe. To zaszczyt móc taką książkę przeczytać.
Pokaż mimo toW swoim eseju Albert Camus szczegółowo opisuje postawę tytułowego człowieka zbuntowanego - kogoś, kto w imię określonych wartości przeciwstawia się niesprawiedliwości, istniejącemu stanowi rzeczy, sprzecznościom ludzkiej kondycji. Z jednej strony Camus sugeruje pewną moralną konieczność takiej postawy, podkreśla jej opozycję wobec nihilizmu, a poprzez utożsamienie buntu ze sztuką także twórczą siłę. Z drugiej strony ukazuje, do czego może doprowadzić taka postawa oderwana od swoich korzeni. Na człowieka zbuntowanego na każdym kroku czyhają pułapki. Jeśli jednostka osiąga całkowitą wolność, nie sposób zapomnieć o tym, że miliony pozostają zniewolone. Jeśli zamiast czekać na raj w niebie decydujemy się czekać na raj na ziemi, to nadal tylko czekamy.
Camus nie daje gotowych, precyzyjnych odpowiedzi. Wręcz przeciwnie, zdaje sobie sprawę, że niesprawiedliwość i cierpienie na świecie nie ustały i nie żywi wielkich nadziei, że ustaną. Bezpośrednio stwierdza, że postawa buntu wiąże się z ciągłym napięciem i rozdarciem między biernością a przemocą. Jednak z właściwym sobie humanizmem stawia na pierwszym miejscu ludzką godność i wolność (w granicach moralności); ostrzega przed utopijnymi ideologiami, które odsuwają przywrócenie tych wartości w bliżej nieokreśloną przyszłość. Nie są to zarazem czysto abstrakcyjne rozważania. Camus analizuje mnóstwo przykładów z filozofii, literatury i historii, m. in. Epikura, Hegla, Nietzschego, Dostojewskiego, rewolucję francuską, socjalizm, a nawet ruch surrealistyczny.
Szczególnie ciekawym przykładem, który przywołuje Camus, jest sztuka sama w sobie - bo właśnie w sztuce wyraża się niezgoda na rzeczywistość, na przemijanie, potrzeba jedności i uporządkowania świata. Ale tutaj także utopijne myślenie nie prowadzi donikąd. Pełny realizm w sztuce jest równie niemożliwy (bo twórca zawsze będzie subiektywny),jak jałowy, podobnie jak skrajny formalizm. Analogicznie między dwiema przeciwnymi postawami próbuje się odnaleźć człowiek zbuntowany.
W swoim eseju Albert Camus szczegółowo opisuje postawę tytułowego człowieka zbuntowanego - kogoś, kto w imię określonych wartości przeciwstawia się niesprawiedliwości, istniejącemu stanowi rzeczy, sprzecznościom ludzkiej kondycji. Z jednej strony Camus sugeruje pewną moralną konieczność takiej postawy, podkreśla jej opozycję wobec nihilizmu, a poprzez utożsamienie buntu ze...
więcej Pokaż mimo toCamus jak nie Camus.
Nie znajdziemy tu opowieści, nie spotkamy się z wewnętrznymi interpretacjami...no, prawie się nie spotkamy.
Jest to nader ciekawa i dobrze skonstruowana analiza zjawiska buntu, na kanwie historii, literatury i filozofii.
Nie jest to kompleksowe "studium przypadku", lecz interesujące wprowadzenie w temat.
Camus jak nie Camus.
Pokaż mimo toNie znajdziemy tu opowieści, nie spotkamy się z wewnętrznymi interpretacjami...no, prawie się nie spotkamy.
Jest to nader ciekawa i dobrze skonstruowana analiza zjawiska buntu, na kanwie historii, literatury i filozofii.
Nie jest to kompleksowe "studium przypadku", lecz interesujące wprowadzenie w temat.
Kwintesencja filozofii egzystencjalnej. Arcydzieło.
Kwintesencja filozofii egzystencjalnej. Arcydzieło.
Pokaż mimo toTam, gdzie zaczyna się Camus, kończy się we mnie obiektywizm (czy w ogóle istnieje?) i zaczyna podziw. Kocham/lubię dwie rzeczy - literaturę i wolność, a ta książka jest przecież literaturą o wolności. Camus w swoim stylu, w każdym zdaniu współzawodniczy z wiecznością i dość często wysuwa się na prowadzenie. Autor tą książką przypomina nam nas samych. Z innych epok, innych wyborów, innych perspektyw. Człowiek - istota, która uwielbia mówić "nie". Głośno, spektakularnie, i zazwyczaj śmiertelnie poważnie. Wnioski z książki mogą płynąć i płynąć, bo czytelnik ma przed sobą nieograniczoną esencję przeszłości i przyszłości człowieczeństwa. Jeden z moich wniosków brzmi: Wolność trwa zawsze, lecz nigdy w ten sam sposób. Zmusiłbym Was do przeczytania tej książki, ale jeszcze się zbuntujecie.
Tam, gdzie zaczyna się Camus, kończy się we mnie obiektywizm (czy w ogóle istnieje?) i zaczyna podziw. Kocham/lubię dwie rzeczy - literaturę i wolność, a ta książka jest przecież literaturą o wolności. Camus w swoim stylu, w każdym zdaniu współzawodniczy z wiecznością i dość często wysuwa się na prowadzenie. Autor tą książką przypomina nam nas samych. Z innych epok, innych...
więcej Pokaż mimo toPo okładce i tytule oczekiwałam, że przeczytam o czymś bardziej z wewnętrznego świata autora. Że będzie to osobista konfrontacja ze światem, ludźmi i wyodrębnione elementy składowe rzeczywistości powodujące w nim samym bunt, na które nie można się godzić , które trzeba zwalczać.
Myślałam, że będą to w jakiejś mierze lekcje życia, wystawiony, poukładany światopogląd.
A tu historia... Przejście przez różnego rodzaju bunty różnych epok historii. Większość wiedzy przeplatana czasem spostrzeżeniami. Jest tu jednak przewaga faktów nad opiniami.
Książka bardziej edukacyjna, dostarczy wiedzy, ale nie celowości posiadania tej wiedzy. Nauk życiowych dla mnie w niej nie było.
Przeczytałam ją opornie, nie lubię historii, choć jestem otwarta na rozmaite dziedziny i ciekawa nowej wiedzy, z tej nie jestem zadowolona , nie czułam zaabsorbowania, a jedynie nadzieję, że na następnej stronie będzie coś, co oderwie mnie od nudy.
Camus dokonał podsumowania człowieka w tym aspekcie, przyczyny, powody buntu, konsekwencje, władzę, która wyzwala w człowieku bunt, zagarnianie wolności, systemy, w których człowiek stanowi ogniwo, maszynę, a także przytacza bunt w sztuce, jego wyrazy artystyczne, celowość,itd..
Jest to druga książka autora, jaką przeczytałam, zupełnie inaczej pisania niż "Dżuma"-pisana w sposób pseudonaukowy, psychologiczno- historyczny. Stanowi to nieznane mi oblicze Alberta Camusa. O tym, czy jego poglądy stykają się z moimi, będą świadczyć następne książki, które przeczytam.
Po okładce i tytule oczekiwałam, że przeczytam o czymś bardziej z wewnętrznego świata autora. Że będzie to osobista konfrontacja ze światem, ludźmi i wyodrębnione elementy składowe rzeczywistości powodujące w nim samym bunt, na które nie można się godzić , które trzeba zwalczać.
więcej Pokaż mimo toMyślałam, że będą to w jakiejś mierze lekcje życia, wystawiony, poukładany światopogląd.
A tu...
Doskonała analiza i interpretacja buntu ludzkiego na gruncie historii, filozofii i literatury.
Doskonała analiza i interpretacja buntu ludzkiego na gruncie historii, filozofii i literatury.
Pokaż mimo to