Mr. Garcia

I wracamy do promowania toksycznych związków... A już robiło się całkiem znośnie w poprzednim tomie. :)
Tej parze przydałaby się konkretna terapia. On mający problem z zaangażowaniem się do tego stopnia, że partnerka musi odgrywać rolę prostytutki... Ona rozumiejąca, wybaczająca wszystko, zawsze i wszędzie...
Polecam mocno...omijać ten tytuł.

I wracamy do promowania toksycznych związków... A już robiło się całkiem znośnie w poprzednim tomie. :)
Tej parze przydałaby się konkretna terapia. On mający problem z zaangażowaniem się do tego stopnia, że partnerka musi odgrywać rolę prostytutki... Ona rozumiejąca, wybaczająca wszystko, zawsze i wszędzie...
Polecam mocno...omijać ten tytuł.

Pan Garcia - T.L.Swan, to książka jest przede wszystkim o wielkiej roli seksu w związku.
Oczywiście nie zawsze w każdym związku tak musi być. Autorka lub autor, do końca nie jestem pewna, kto to napisał, przedstawiła tu wielokrotnie w bardzo naturalistyczny sposób krok po kroku zbliżenie dwojga ludzi. Są tu też opisy Sado macho. Mamy też poruszone problemy życia i dążenia do obranego celu, czyli kariery zawodowej studentki, która na pomoc finansową rodziców nie może liczyć.
Druga połowa książki staje się dla mnie ciekawsza, bo postaci w niej występujące ujawniają swoje wady i kompleksy. Autor/ka dokonuje analizy psychiki głównych bohaterów i inspiruje do zastanowienia nad podejmowanymi przez nich decyzjami . Nawet jest mały wątek kryminalny. Byłą żonę pana Garcii popycha do złych czynów namiętność, ale przede wszystkim do pieniądza.
Kto lubi rozbudzać swoje fantazje seksualne i nie tylko, niech poczyta.

Pan Garcia - T.L.Swan, to książka jest przede wszystkim o wielkiej roli seksu w związku.
Oczywiście nie zawsze w każdym związku tak musi być. Autorka lub autor, do końca nie jestem pewna, kto to napisał, przedstawiła tu wielokrotnie w bardzo naturalistyczny sposób krok po kroku zbliżenie dwojga ludzi. Są tu też opisy Sado macho. Mamy też poruszone problemy życia i dążenia...

Świetna seria 💗

Świetna seria 💗

" -Nie je­ste­śmy dla sie­bie od­po­wied­ni, Se­ba­stia­nie - mam­ro­czę przy jego ustach. Uj­mu­je moją twarz w obie dło­nie.
- Wiem. W takim razie bądź­my dla sie­bie nie­od­po­wied­ni."
.
"Pan Garcia" @tlswanauthor to trzeci tom trylogii MR.
.
Ta recenzja już długo zalegała w moim notatniku, chociaż byłam przekonana, że już dawno się z wami nią podzieliłam... No cóż. Jak się nie ma w głowie, to się nadrabia zaległości.
.
Ja wiem, że są podzielone zdania co do twórczości T.L. SWAN, ale ja należę do tej grupy osób, która bierze się za czytanie jej powieści nie oczekując niczego, żeby się nie rozczarować. Jedne książki lubię bardziej drugie mniej, a są też takie, które uwielbiam, jak na przykład seria MR. A zwłaszcza Pan Garcia. Ta część podobała mi się najbardziej.
.
"Pan Garcia" to jeden z tych romansów, który pomimo swojej dużej ilości stron, pochłonęłam w szybkim tempie i jeszcze było mi mało. Cóż to była za świetna zabawa czytając tę powieść. Od samego początku była pełna emocji i dobrego humoru. Dialogi poprowadzone w ciekawy sposób.
.
Sebastian to ten typ bohatera, którego masz ochotę strzelić w głowę, by zaraz nabrać chęci by go poprzytulać. Jest zaborczy, zazdrosny, dominujący, ale te jego teksty w stronę April... ach. Zazdrościłam jej, to muszę przyznać.
.
Gdybym mogła to przeniosłabym się do książki I przywłaszczyła sobie takiego Sebastiana 😅.
Polecam Wam sięgnąć po tę książkę.

" -Nie je­ste­śmy dla sie­bie od­po­wied­ni, Se­ba­stia­nie - mam­ro­czę przy jego ustach. Uj­mu­je moją twarz w obie dło­nie.
- Wiem. W takim razie bądź­my dla sie­bie nie­od­po­wied­ni."
.
"Pan Garcia" @tlswanauthor to trzeci tom trylogii MR.
.
Ta recenzja już długo zalegała w moim notatniku, chociaż byłam przekonana, że już dawno się z wami nią podzieliłam... No cóż. Jak...

Aj, aj, aj, nie wiem co ostatnio dzieje się z @tlswanauthor .
Po świetnej serii o braciach Miles i całkiem dobrych dwóch pierwszych tomach MR. najpierw trafiam na delikatnie mówiąc średniego Doktora Stantona, a teraz na Pana Garcię.
Słaba książka, z mega toksyczna relacją, źle napisana, nudna i bez chemii. Kompletnie nie rozumiem motywów postępowania bohaterów. Jest to tak bez sensu, że aż kuriozalnie. Ja wiem, że większość tego typu pozycji jest przyjemną bajką, ale ta książka jest po prostu szkodliwa. Autorka próbuje jakoś wytłumaczyć motywy postępowania bohaterów , ale jest to mocno nieudolne. April jest w moich oczach totalnie pozbawiona do siebie szacunku osoba, a Sebastian zapatrzonym w siebie dupkiem.
Nie, nie, nie 🚩🚩🚩

Aj, aj, aj, nie wiem co ostatnio dzieje się z @tlswanauthor .
Po świetnej serii o braciach Miles i całkiem dobrych dwóch pierwszych tomach MR. najpierw trafiam na delikatnie mówiąc średniego Doktora Stantona, a teraz na Pana Garcię.
Słaba książka, z mega toksyczna relacją, źle napisana, nudna i bez chemii. Kompletnie nie rozumiem motywów postępowania bohaterów. Jest to tak...

Bardzo fajna trylogia. Każda część miała swój urok. Chociaż ostatnia podobała mi się najbardziej.
Każdy tom obfitował w charakterystyczne i ciekawe postacie, ciągle coś się działo, nie było nudy. Z czystym sumieniem polecam całą serię.

Bardzo fajna trylogia. Każda część miała swój urok. Chociaż ostatnia podobała mi się najbardziej.
Każdy tom obfitował w charakterystyczne i ciekawe postacie, ciągle coś się działo, nie było nudy. Z czystym sumieniem polecam całą serię.

April Bennet dwudziestokilkuletnia kobieta, która po nieudanym rozwodzie opuściła stany i wyjechała do Londynu, aby skończyć studia prawnicze.
Obecnie pracuje w kawiarni, mieszka w akademiku i jej sytuacja finansowa nie jest najstabilniejsza.
Pewnego dnia, idąc na zmianę w kawiarni jest świadkiem dobrego uczynku, empatii, którą coraz rzadziej można spotkać. Oprócz sytuacji z bezdomnym bardzo zainteresował ją mężczyzna, który oprócz dobrego serca roztacza wokół siebie inną aurę.

Nieoczekiwanie ten sam mężczyzna pojawia się w kawiarni i prosi o kawę, ale okazuje się, że April nie jest mistrzynią w parzeniu tego napoju. Doskonalę zdaje sobie sprawę, że zrobiła mu najgorsze świństwo, jakie pił w życiu, ale jakie, jest jej zaskoczenie, gdy mężczyzna pojawia się przez kolejne dni, prosząc o kawę. April liczy na zaproszenie na randkę.

Los sprawia, że ta dwójka spotyka się w najmniej dogodnym miejscu, jakie mogliby wymyślić i od tego momentu zaczyna się walka.


Muszę przyznać, że lubię książki od tej autorki, choć nie każda jakoś szczególnie mnie zachwyci, póki co „Bracia Miles” są nie do przeskoczenia.
„Pan Garcia” to trzeci tom z cyklu MR w dodatku, jest to mała cegiełka, a czy warta przeczytania?
Jeśli zapoznaliście się z poprzednimi przystojniakami, to warto sięgnąć po tę historię, aby z czystym sumieniem zakończyć ten cykl. Jednak muszę przyznać, że były momenty, gdzie byłam trochę sfrustrowana toczącą się akcją i gdy już myślałam, że będzie nudno, autorka potrafiła mnie ponownie wciągnąć w historię, ale nie czytałam jej z wielkim zapałem. Myślę, że książka mogłaby być trochę krótsza. Autorka zdecydowanie skupiła się na emocjach bohaterów i próby zbudowania czegoś trwałego po przykrych przeżyciach. Z pewnością możecie liczyć na częste zwroty akcji, aż Wam się w głowie zakręci. Książka przeczytana, odhaczona, ale nie do zapamiętania.

April Bennet dwudziestokilkuletnia kobieta, która po nieudanym rozwodzie opuściła stany i wyjechała do Londynu, aby skończyć studia prawnicze.
Obecnie pracuje w kawiarni, mieszka w akademiku i jej sytuacja finansowa nie jest najstabilniejsza.
Pewnego dnia, idąc na zmianę w kawiarni jest świadkiem dobrego uczynku, empatii, którą coraz rzadziej można spotkać. Oprócz...

“Pan Garcia” to kolejna książka, dzieła T. L. Swan z serii “Mr”. W tej historii poznajemy młodą kobietę April. Baristkę w kawiarnii w której spotyka starszego od niej Sebastiana Garcię. A jedno spotkanie poza kawiarnią powoduje, że rozbudza się w tych dwoje gorący żar, który mogą tylko oni sami ugasić. Jak dla mnie jest to jedna z lepszych książek z tej serii, nawet przewyższa ona Pana “Mastersa”. Jest to wyjątkowa powieść opowiadająca o młodej aspirującej studentce prawa i zamożnym mężczyźnie, których choć wiele dzieli to też jednak mimo wszystko mają ze sobą dużo wspólnego. Historia tej dwójki została przez autorkę, fenomenalnie przedstawiona, w bardzo intrygujący i nieszablonowy sposób. Mamy tutaj wiele emocjonujących scen takich jak przyciągające uwagę czytelnika pikantne i erotyczne obrazy oraz te kompletnie zwyczajne, nadające rzeczywistego wybrzmienia tej powieści. Niesłychanie ponadto przypadli mi do gustu główni bohaterzy tego dzieła. Dość w zaskakujący sposób zostali wykreowani a ich światopogląd i osobowość zostały w interesujący sposób przedstawione. Choć przyznaję, że czasami były takie momenty, gdzie nie podobało mi się zachowanie bohaterki- April. W tych sytuacjach była wtedy trochę według mnie zbyt podatna na wpływy innych osób, choć głównie w książce jej postać była kreowana jak dla mnie na silną i twardą kobietę. Zaś Sebastian Garcia to zaskakująca postać, w której w dużej mierze czai się mrok. Oczywiście, jednakże sam on się skądś nie wziął. Podczas czytania poznajemy przeszłość Sebastiana, która sprawiła, że stał się on takim człowiekiem jakim jest, a nie innym. Dlatego, żeby zrozumieć naszego bohatera polecam dać sobie czas na zaznajomienie się z nim, niż z góry go krytycznie oceniać. W tej książce mamy zdecydowanie dużo więcej seksualnych scen niż w dwóch poprzednich częściach serii, co z pewnością jest gratką dla wielbicielek/li takich opowiadań. Dość zaskakującym faktem jest też zastosowanie tutaj przeskoku czasowego, bo aż chyba 6 letniego (nie potwierdzam, nie zaprzeczam). Gdzie do tej pory nie spotkałam się w książkach z takim przewrotem czasowym, ale jest to też swoistą miłą odmianą dla czytelnika, gdy bohaterowie dostają od autorki/a więcej czasu jakby na zgłębienie tego co ich łączy i czy pasują do siebie. Przez co tej historii nie możemy zaliczyć do szybkiego love story.

“Pan Garcia” to kolejna książka, dzieła T. L. Swan z serii “Mr”. W tej historii poznajemy młodą kobietę April. Baristkę w kawiarnii w której spotyka starszego od niej Sebastiana Garcię. A jedno spotkanie poza kawiarnią powoduje, że rozbudza się w tych dwoje gorący żar, który mogą tylko oni sami ugasić. Jak dla mnie jest to jedna z lepszych książek z tej serii, nawet...

Średnio mi się podobało, można przeczytać ale nie oczekujcie za wiele.

Średnio mi się podobało, można przeczytać ale nie oczekujcie za wiele.

„April Bennet nie jest dobra dla moje¬go zdrowia psychicznego i w głębi serca wiem, że ja nie jestem dobry dla niej. To musi się skończyć.”

Poznała go w kawiarni, w której pracowała. I już po pierwszym spotkaniu stwierdziła, że jest najseksowniejszym mężczyzną, jakiego widziała. Zdecydowanie nie lubił kawy, którą mu parzyła, jednak codziennie wracał do kawiarni po kolejną. Kiedy się spotkali poza kawiarnią, April zrozumiała, że mrok w jego spojrzeniu to nie przypadek…

„Gdy sa¬mo¬chód za¬jeż¬dża na par¬king, czuję, że ko¬lej¬na cząst¬ka mojej pew¬no¬ści sie¬bie od¬cho¬dzi. Se¬ba¬stian Gar¬cia robi ze mnie sła¬be¬usza. Nie¬na¬wi¬dzę go za to.”

Poprzednimi dwoma tomami serii Mr się zachwycałam. Dlatego też z przyjemnością sięgnęłam i po tę cześć. Czytając ją bawiłam się naprawdę dobrze, jednak muszę przyznać, że nie przebrnęłam przez nią od deski do deski, jak to było z poprzednimi częściami. Tutaj potrzebowałam trochę odetchnąć, bo mimo wszystko działo się naprawdę sporo. I faktem jest to, że potrzebowałam czasu, aby się wkręcić w tę historię. Nie była ona zła, jednak początkowo mnie nudziła. I trochę się dłużyła.
Czytając ją, miałam czasem nerwy na bohaterów. Dosłownie chciałabym nimi rzucić, aby niektóre rzeczy zrozumieli. I cóż, Sebastiana naprawdę ciężko było lubić. Pomiędzy bohaterami pojawiała się namiętność, której tutaj nie brakowało, ale mamy również sporo emocji, intrygę i zwroty akcji, ale przede wszystkim autorka fajnie pokazała tutaj to, że życie na świeczniku wcale nie należy do łatwych. I przeszłość. Ta przeszłość, która za obojgiem się ciągnęła i ukształtowała ich w ten, a nie inny sposób. A jak dobrze wiemy, niektóre sytuacje z przeszłości potrafią pozostawić po sobie ślad na tyle, że ciężko przez nie przebrnąć.
Styl autorki? Naprawdę go bardzo lubię. I może ta historia nie skradła aż tak bardzo mojego serca jak dwie wcześniejsze części, o tyle muszę przyznać, że kolejny raz do stylu nie mogę się przyczepić. On zawsze jest lekki i przyjemny, a co za tym idzie zdecydowanie zachęca do zatracenia się w losach bohaterów.

„Nie chcę przyznać, że jestem przerażona miłością do niego – że wszystko inne straci wartość, a następnym razem, gdy moje serce zostanie złamane, nie da się go już naprawić. Gdy jestem sama, jestem bezpieczna. Nikt nie może mnie zranić.”

Podsumowując. „Pan Garcia”, choć nie skradł mojego serca w takim stopniu jak poprzednie części, to jednak bawiłam się z nim naprawdę fajnie. Choć początkowo się dłużyło, tak później nie potrafiłam się od historii oderwać. Nie brakuje tutaj emocji, intryg, namiętności, ale mamy też przeszłość, która się za bohaterami ciągnie. I życie na świeczniku, które nie jest łatwe. Ja spędziłam z tą historią mimo wszystko miło czas.

„April Bennet nie jest dobra dla moje¬go zdrowia psychicznego i w głębi serca wiem, że ja nie jestem dobry dla niej. To musi się skończyć.”

Poznała go w kawiarni, w której pracowała. I już po pierwszym spotkaniu stwierdziła, że jest najseksowniejszym mężczyzną, jakiego widziała. Zdecydowanie nie lubił kawy, którą mu parzyła, jednak codziennie wracał do kawiarni po kolejną....