,,Sześć lat niemieckiej okupacji ziem polskich pokazał, że zamiar zniszczenia narodu polskiego został nie tylko uzewnętrzniony, ale też w znacznej mierze zrealizowany. Wbrew antypolskiej aktywności i oczekiwaniom państwa niemieckiego, działającego przez swoich przedstawicieli wielu Polaków uniknęło wyznaczonego im losu. ''

Ocena zbrodni niemieckich na Polsce w trakcie II wojny światowej.
Odpowiedzialność Niemiec za zbrodnie na Polsce, i kompleksowe uzasadnienie - uzupełnienie luki prawniczej w polskiej literaturze.
Eksterminacja ok 2,3 mln osób narodowości polskiej, wyrządzenie szkód na polskim majątku prywatnym i publicznym szacowanym na 643,4 mld dolarów. O tym jest ta książka.
Maciej Jan Mazurkiewicz opisuje niezwykle wyrachowaną i bezlitosną machinę śmierci którą skutecznie opracowali Niemcy i oni też ponoszą odpowiedzialność za zbrodnie na narodzie polskim. Ogrom tych zbrodni przeraża i jednocześnie budzi pewnego rodzaju zadumę - po dziś dzień Niemcy nie chcą w żaden sposób wziąć odpowiedzialności za to co zrobili. I to jest tutaj w tym momencie rechot historii. I kpina z ofiar, a tych było wiele, bardzo, bardzo dużo. Polska miała nie istnieć takie są fakty. Miało nas zwyczajnie nie być i to jest prawda i za to wszystko odpowiedzialni są nasi zachodni sąsiedzi ( o tych ze wschodu też wspomniano ) ale do rzeczy.....i jeszcze dziś tyle już dziesiąt...lat po wojnie i jeszcze kłamstwa się mnożą i dzielą- nie jakieś państwo nazistowskie, nie jacyś hitlerowcy, ale zwyczajnie NIEMCY ! są za to wszystko odpowiedzialni i tak też stanowczo mówić wszem i wobec. Wszędzie tam gdzie jest zakłamywana historia. Gdzie z katów robi się ofiary.
Autor w sposób szczegółowy krok po kroku opisuje nie tylko plan zniszczenia Polski i narodu polskiego, ale także pokazuje nam problem od strony prawnej- sytuacje początek XX wieku- wszelkiego rodzaju zobowiązania prawne, traktaty, umowy- wszystko to nakłada się jednoznacznie na brutalność, bezprawie i wyrachowanie jakim posłużyły się Niemcy w myśl swoich wybujałych ambicji. Wszelkie traktaty, umowy zostały zerwane - czy to ustnie czy też wraz z wejściem 1 września 1939 roku.
Ja wiem i zdaję sobie z tego sprawę, że duża liczba osób związanych z polityką czy też środowisk naukowych- ogólnie rzec ujmując osoby wykształcone nie mogły uwierzyć w to co się dzieje, nie wierzyły, że Niemcy mogą być tak brutalne i bezwzględne, niestety prawda okazała się brutalna......Oprawcy pokazali się w jak najgorszym świetle. II wojna światowa przyniosła zupełnie inny obraz konfliktu. Obozy koncentracyjne, używanie spopielonych szczątków ludzkich jako nawozu, eksterminacja, komory gazowe, krematoria... dążenie za wszelką cenę do wygrania wojny i panowanie nad światem.....długo by opowiadać......

,,Sześć lat niemieckiej okupacji ziem polskich pokazał, że zamiar zniszczenia narodu polskiego został nie tylko uzewnętrzniony, ale też w znacznej mierze zrealizowany. Wbrew antypolskiej aktywności i oczekiwaniom państwa niemieckiego, działającego przez swoich przedstawicieli wielu Polaków uniknęło wyznaczonego im losu. ''

Ocena zbrodni niemieckich na Polsce w trakcie II...

„W ramach depolonizacji terenów okupowanych przez Niemcy podjęto wiele działań, aby podnieść śmiertelność wśród Polaków, pogorszyć stan ich zdrowia, podważyć podstawy bytowe i zanegować poczucie przynależności narodowej i religijnej. Zakładano przekształcenie narodu polskiego w bezideową masę, służącą interesom niemieckim i kierowaną przez niemieckich zwierzchników. Pozwoliłoby to zrealizować kolejny etap walki z Polakami – masowo zastosować radykalniejsze środki eksterminacji” (s. 367).
Muszę przyznać, że lektura tej książki była dla mnie sporym wyzwaniem. Publikacje o charakterze studium historycznoprawnego cechują się specyficznym językiem, który wymaga od czytelnika dużej koncentracji. Gdy jednak uda się już przyzwyczaić do tak prowadzonej narracji, otrzymuje się w zamian bogactwo ciekawych informacji, które z pewnością poszerzają horyzonty myślowe czytelników i zachęcają do podjęcia merytorycznej dyskusji oraz chwili refleksji. „Ludobójstwo Niemiec na narodzie polskim (1939-1945)” to praca, która ma na celu ustalenie, w jaki stopniu państwo niemieckie, działające przez swoje organy, zaplanowało a następnie świadomie przygotowało i zrealizowało politykę wyniszczenia Polaków z uwagi na ich narodowość. Recenzowana książka jest uzupełnioną rozprawą doktorską Mazurkiewicza, napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Stanisława Salomonowicza oraz dr hab. Marcina Kałduńskiego.
Jak słusznie zauważa autor, dotychczasowe badania dotyczące zbrodni ludobójstwa (tzw. „genocide studies” – autorem pojęcia „ludobójstwo” był polski badacz żydowskiego pochodzenia Rafał Lemkin) nie obejmowały działalności państwa niemieckiego przeciwko Polakom w latach 1939-1945. Głównymi celami badawczymi, które postawił przed sobą Mazurkiewicz dotyczyły: 1.) ustalenia stanu polsko-niemieckich zobowiązań prawnomiędzynarodowych w zakresie wypowiedzenia i zakończenia wojny, sposobów jej prowadzenia i metod okupacji; 2.) zaprezentowaniu planu, przygotowań, mechanizmu realizacji, skutków i typologii zbrodni niemieckich popełnionych na Polsce i Polakach w latach II wojny światowej; 3.) wskazaniu prawnomiędzynarodowej odpowiedzialności Niemiec za popełnione zbrodnie
„Natychmiastowa likwidacja wszystkich Polaków nie wchodziła w rachubę. Brak środków technicznych, inne zadania, niedostateczna ilość kadr zdolnych wykonać egzekucję, wreszcie ewentualny opór części opinii publicznej w kraju i za granicą – wszystko to sprawiało, że naród polski należało eksterminować etapami. Najpierw dokonano selekcji, wybrano Polaków, których trzeba było zamordować w pierwszej kolejności. Ogólnie działania podjęte w tym kierunku można określić mianem przygotowania” (s.196)
Monografia składa się ze wstępu, pięciu obszernych rozdziałów oraz zakończenia. Warto w tym miejscu pokrótce omówić treść poszczególnych rozdziałów. W pierwszym zostały szczegółowo zaprezentowane zagadnienia związane z aspektami politycznymi i prawnymi doktryny narodowego socjalizmu. Kolejny koncentruje się na źródłach prawa międzynarodowego i zobowiązań Niemiec wobec Polski w 1939 r. W trzecim rozdziale szczegółowo omówiono zobowiązania niemieckiego wobec II Rzeczpospolitej w stanie wojny, ze szczególnym nakreśleniem czasów okupacji ziem polskich lat 1939-1945. Czwarty, najobszerniejszy rozdział w całej książce, został poświęcony dogłębnej analizie przykładów zbrodni niemieckich z lat II wojny światowej. Ostatnia część publikacji skupia się na charakterystyce bezprawnych działań i zaniechań Niemiec w latach 1939-1945 przeciwko Polsce.
„Na podstawie metod użytych do tłumienia powstania warszawskiego można stwierdzić, jak wyglądałyby niemiecka polityka depolonizacyjna w okolicznościach sprzyjających propagandowo rozwinięciu eksterminacji. Choć plan całkowitego wyniszczenia narodu polskiego istniał od dawna, dopiero zryw niepodległościowy w Warszawie pozwolił Niemców zrealizować go na dużą skalę w polskiej stolicy i jej okolicach” (s.349)
Trzeba przyznać, że książka nie należy do łatwych w lekturze. Nie mam tu na myśli wyłącznie specyficznego języka prawnego, którym operuje w swojej publikacji Maciej Jan Mazurkiewicz. Przede wszystkim, najbardziej przerażająca jest pokazanie przez autora olbrzymiej skali zaplanowanych i skrupulatnie realizowanych działań antypolskich przez nazistowski reżim. Państwo niemieckie, jak podkreśla badacz: „w pierwszej kolejności przygotowywało się do zniszczenia elity politycznej, religijnej, społecznej i finansowej Polski, następnie zaś do rozwinięcia działalności obliczonej na unicestwienie pozostałej części narodu, regularną likwidację odradzającego się ruchu oporu i przymusową germanizację wyselekcjonowanych Polaków” (s.180). W trakcie lektury, trudno jest nie poczuć - delikatnie rzecz ujmując - negatywnych emocji wobec niemieckich działań wobec Polaków.
Ilość łamanych przez Niemców aktów prawnych, umów międzynarodowych, tworzenie własnych pseudo prawniczych aktów, operowanie enigmatycznie brzmiącymi sformułowaniami na eksterminacje polskich obywateli, to smutny i tragiczny obraz realiów okupacji Polski przez III Rzeszę w latach 1939-1945. Zagładę narodu polskiego rozpoczęto jeszcze przed wybuchem wojny – Polaków prześladowano w Rzeszy i Wolnym Mieście Gdańsku. Od pierwszych dni wojny zbrodniczy plan pozbycia się polskich elit politycznych, intelektualnych i finansowych, mających predyspozycje do przekazania wzorców narodowych i twórczego ich rozwijania, systematycznie mordowano.
Praca Macieja Jana Mazurkiewicza to publikacja, która bardzo szczegółowo, dosłownie krok po kroku wyjaśnia, jak doszło do zaplanowanej i realizowanej z bezwzględnością przez Niemcy licznych zbrodni na Polsce i Polakach w okresie II wojny światowej. Książka Mazurkiewicza, to lektura wymagająca. Jednakże uważam, że każdy zainteresowany tematyką dziejów wojny z lat 1939-1945, a w szczególności tragicznymi losami Polaków, powinien ją przeczytać. W moim bardzo subiektywnym odczuciu, książka dr Mazurkiewicza to doskonałe „antidotum” dla wszystkich tych, którzy chcą umniejszać skalę niemieckich zbrodni i uważają, że za ich wykonaniem stali tzw. „naziści”. Pozostaje mieć nadzieje, że publikacja doczeka się zagranicznych tłumaczeń, bo jest z pewnością tego warta.
„Zbrodniom nienazwanym trudno zaistnieć w świadomości ludzi i odnaleźć właściwie miejsce w historii. Dlatego kończąc to studium, które być może zmieni postrzeganie tragicznych lat okupacji, chciałbym zaproponować historiograficzne określenie niemieckiej zbrodni ludobójstwa na narodzie polskim jako „Wytępienie Polaków”, a tych którym nie było dane przeżyć zagłady, zaliczyć do grona „Wytępionych” (s.399)

„W ramach depolonizacji terenów okupowanych przez Niemcy podjęto wiele działań, aby podnieść śmiertelność wśród Polaków, pogorszyć stan ich zdrowia, podważyć podstawy bytowe i zanegować poczucie przynależności narodowej i religijnej. Zakładano przekształcenie narodu polskiego w bezideową masę, służącą interesom niemieckim i kierowaną przez niemieckich zwierzchników....