Niestety druga część nie zrobiła na mnie takiego dobrego wrażenia co pierwsza. Mogę powiedzieć, że jestem zawiedziona. Nie tego się spodziewałam. No i liczyłam na happy end.

Niestety druga część nie zrobiła na mnie takiego dobrego wrażenia co pierwsza. Mogę powiedzieć, że jestem zawiedziona. Nie tego się spodziewałam. No i liczyłam na happy end.

“To nie miłość rani, tylko osoby zaślepione przez dumę, które boją się zaryzykować i przebaczyć. Miłość to najcudowniejsze uczucie, jakie może spotkać dwójkę ludzi.”

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki i przyznam szczerze, że czekałam na “Mroczną grę” z ogromną niecierpliwością. Gdy w końcu wpadła w moje rączki, miałam niestety zastój czytelniczy i tak naprawdę nic nie czytałam. Nie zmuszałam się do tego, bo wiedziałam, że wtedy moja recenzja będzie nieszczera. Od kilku dni wydaje mi się, że wena na czytanie wróciła, dlatego zaczęłam nadrabiać zaległości. Ta książka jest krótka i jej przeczytanie zajęło mi jeden dzień. Czy podobała mi się ta opowieść? Hmmm… Dobre pytanie. Pierwsza część była fajna, ale ta niekoniecznie. Odniosłam wrażenie, jakby książka została napisana na szybko i oddana, jako projekt zaliczony. Autorka chciała za dużo i wyszedł jeden wielki klops. Kupa wątków, która do siebie nie pasowała i została potraktowana po macoszemu. Męczyłam się podczas czytania i co chwila nachodziła mnie myśl, żeby odłożyć tę książkę, bo szkoda na nią czasu. Jednak nie potrafię tak i czytałam dalej, strasznie się irytując.

Pomysł na fabułę był, ale został dziwnie przedstawiony. Nie wiem, czy tylko ja tak uważam, czy ktoś się zgodzi ze mną. Utrata pamięci, depresja, wyjazd, miłość… To było ciągnięte na siłę i takie bezemocjonalne, a żeby tylko zapełnić czymś karki. Do tego bohaterzy, zamiast starać się do siebie przyciągać i przekonać, to odpychają i denerwują. Zdecydowanie było za dużo opisów, które przyznam się, że omijałam, bo nic nie wnosiły do książki.

Cóż, po raz kolejny zmarnowałam czas na książkę, który mogłam przeznaczyć na przeczytanie, czegoś ciekawszego. Autorka pisze lekko i spójnie, ale to czasami za mało, żeby napisać dobrą książkę. Co z tego, że ma się na nią pomysł, gdy za dużo by się chciało napisać. Lepiej dać mniej, a bardziej wiarygodnie. Niestety ta lektura jest kiepska, nudna, bez emocji, nużąca i miejscami absurdalna.

Nie polecam, ale jak zawsze powtarzam, wyróbcie sobie zdanie sami. Być może Wam akurat podpasuje i będziecie zadowoleni. Oceniam książkę 3/10.

Kasia
https://girlsbookslovers.blogspot.com/2022/05/linda-malczewska-mroczna-gra-ktos-madry.html

“To nie miłość rani, tylko osoby zaślepione przez dumę, które boją się zaryzykować i przebaczyć. Miłość to najcudowniejsze uczucie, jakie może spotkać dwójkę ludzi.”

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki i przyznam szczerze, że czekałam na “Mroczną grę” z ogromną niecierpliwością. Gdy w końcu wpadła w moje rączki, miałam niestety zastój czytelniczy i tak naprawdę...

Niby cieńsza od tomu pierwszego ale akcji więcej. Bardzo poruszająca, drastyczna, psychopatyczna,wybitna.Nie dla kogoś z miękkim sercem. Goraco polecam cała serię nie można się oderwać!

Niby cieńsza od tomu pierwszego ale akcji więcej. Bardzo poruszająca, drastyczna, psychopatyczna,wybitna.Nie dla kogoś z miękkim sercem. Goraco polecam cała serię nie można się oderwać!

Drugi tom też jest świetny. Nie jest przewidywalnie, czy nudno. A autorka pisze w taki sposób, że naprawdę mocno przeżywa się to co się czyta. Jest prawdziwie i emocjonalnie. Sposób, w jaki zakończył się drugi tom stawiam, że będzie trzecia część. MUSI BYĆ. Oni muszą być razem.

Drugi tom też jest świetny. Nie jest przewidywalnie, czy nudno. A autorka pisze w taki sposób, że naprawdę mocno przeżywa się to co się czyta. Jest prawdziwie i emocjonalnie. Sposób, w jaki zakończył się drugi tom stawiam, że będzie trzecia część. MUSI BYĆ. Oni muszą być razem.

Kurcze, naprawdę całkiem niezła książka. Co prawda spodziewałam się innego zakończenia relacji bohaterów, ale ta mnie chyba bardziej przekonuje. W końcu jakaś bohaterka nie puszcza w niepamięć wszystkiego bohaterowi tylko dlatego że facet "to ciacho" i jest dobry w łóżku, itp.
Chce odnaleźć siebie i chce by patrząc na nią, widziano ją.
Nie wiem czy będzie kolejna część, ale jeśli tak to boję się cd.

Kurcze, naprawdę całkiem niezła książka. Co prawda spodziewałam się innego zakończenia relacji bohaterów, ale ta mnie chyba bardziej przekonuje. W końcu jakaś bohaterka nie puszcza w niepamięć wszystkiego bohaterowi tylko dlatego że facet "to ciacho" i jest dobry w łóżku, itp.
Chce odnaleźć siebie i chce by patrząc na nią, widziano ją.
Nie wiem czy będzie kolejna część,...

„To nie miłość rani, tylko osoby zaślepione przez dumę, które boją się zaryzykować i przebaczyć. Miłość to najcudowniejsze uczucie, jakie może spotkać dwójkę ludzi.”

Po przeczytaniu sporej liczby książek coraz trudniej mnie zaskoczyć i zauważam, że w wielu książkach jestem w stanie przewidzieć kierunek, w jakim dana historia pójdzie. Dlatego jeszcze bardziej doceniam autorów, którzy są w stanie wymyślić nieszablonową fabułę. Linda Malczewska pokierowała historią w naprawdę zaskakujący sposób. Spodziewałam się trochę innego biegu wydarzeń, więc za to na pewno duży plus. Poza tym książkę czytało się szybko, dużo się w niej działo i akcja potrafiła zaintrygować. Bardzo podobała mi się postać psychopaty, którą wykreowała autorka! Jego sposób myślenia i postępowania naprawdę mnie przekonał i był bardzo realny. Świetnie zostały też opisane przeżycia bohaterki. Jej rozterki, problemy i strach. Walka o przetrwanie i niezłomność. Wszystko to miało dla mnie autentyczny wydźwięk i zostałam tym przekonana. A dodatkowo styl autorki utrzymał poziom z pierwszego tomu, co w mojej ocenie również zasługuje na docenienie.

Ale mimo wielu pozytywów nie podobała mi się jedna kwestia: kierunek w jakim podążyła relacja Eleny i Logana. Zabrakło mi większej interakcji między bohaterami, których drogi w pewnym momencie kompletnie się rozeszły. Zabrakło mi walki, determinacji i usilnych starań o zbliżenie. Choć może był to celowy zabieg, żeby jeszcze bardziej zdezorientować czytelnika i zaintrygować go przed kolejnym tomem powieści. Ale na ten moment czuję się odrobinę rozczarowana relacją tej dwójki i liczę, że w kolejnej części czeka mnie więcej walki i ognia. Bo na pewno sięgnę po kolejny tom tej serii 😊

„To nie miłość rani, tylko osoby zaślepione przez dumę, które boją się zaryzykować i przebaczyć. Miłość to najcudowniejsze uczucie, jakie może spotkać dwójkę ludzi.”

Po przeczytaniu sporej liczby książek coraz trudniej mnie zaskoczyć i zauważam, że w wielu książkach jestem w stanie przewidzieć kierunek, w jakim dana historia pójdzie. Dlatego jeszcze bardziej doceniam...

RECENZJA
„To nie miłość rani, tylko osoby zaślepione przez dumę, które boją się zaryzykować i przebaczyć”.
„Mroczna gra” Lindy Malczewskiej to drugi tom serii pt. „Mroczne pożądanie". Autorka bardzo długo kazała czekać na drugą część. Ale! Kiedy tylko się pojawiła, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. W tej części poznajemy dalsze losy Eleny i Logana. Tym razem o wiele bardziej i mocniej odczuwamy ich emocje.
Elena budzi się w nieznanym miejscu. Szybko uświadamia sobie, że znajduje się w mackach psychopaty. Staje się jego więźniem. Zdana na jego łaskę i nie łaskę. Nie spodziewała się jednak, że jej oprawcą stanie się bliska osoba. Jej codzienność to codzienna walka i próba wyrwania się z tego piekła. Mężczyzna, który ją przetrzymuje, nie zna granic. Nie ma hamulców i nie zna granic. Posuwa się do coraz drastyczniejszych czynów. Tymczasem poczynania porywacza obserwuje Logan. Czy zdoła uratować Elenę? Czy będzie tego chciał?
Pierwsza część „Gra pozorów” porwała mnie w swoje objęcia i nie pozwoliła odejść, za to drugi tom wciągnął mnie niczym wir wodny, z którego nie ma ucieczki. Nie potrafiłam odłożyć tej książki. Pełno w niej emocji, łez, brutalności, niedopowiedzeń i tajemnic. Tak wiele pytań i tak mało odpowiedzi. Śmiałam się i płakałam. Czułam się jak na karuzeli, tak bardzo przeżywałam każde, nawet najdrobniejsze wydarzenie. Do samego końca łudziłam się, że miłość wszystko zwycięży, wszystko przetrwa. Nie myliłam się, miłość wygrała, ale czyja, tego musicie dowiedzieć się sami. Kolejny raz dowiadujemy się, że pomiędzy miłością a nienawiścią istnieje cienka granica. Jak niewiele brakuje, by ją przekroczyć. W tej części autorka również trzyma poziom. Swoim stylem i treścią przekazu zachęca czytelnika to pozostania z jej twórczością. Po tej części czuje jeden wielki niedosyt. Mam nadzieję, że kolejny tom niedługo się pojawi. Jestem ciekawa czy przekorny los znowu zagra na nosie bohaterom. Lindo, mam nadzieje, że wszystko znowu się ułoży i kolejny raz nie zostawisz mnie, ze złamanym książkowym sercem.
Dziękuję wydawnictwu NieZwykłe za egzemplarz recenzencki książki.

RECENZJA
„To nie miłość rani, tylko osoby zaślepione przez dumę, które boją się zaryzykować i przebaczyć”.
„Mroczna gra” Lindy Malczewskiej to drugi tom serii pt. „Mroczne pożądanie". Autorka bardzo długo kazała czekać na drugą część. Ale! Kiedy tylko się pojawiła, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. W tej części poznajemy dalsze losy Eleny i Logana. Tym razem o wiele...

Dziś na tapecie dawno POCHŁONIĘTA przeze mnie książka, jaką jest "Mroczna gra".
Po pierwszej części tej serii mało nie powyrywałam sobie włosów. Dostałam dużą dawkę emocji w tych kilkuset stronach. Na każdej z nich były uczucia, różnego rodzaju.
Autorka utrzymała klasę także w drugim tomie, któremu nic nie brakowało.
Linda Malczewska ma świetne pióro, które jest dużym plusem, ponieważ czytanie jest czystą przyjemnością.
O jej stylu mogłabym mówić wiele pozytywnych rzeczy, tak naprawdę bez końca. Kobieta wie o czym pisze i to po prostu czuć.
Autorka ma bardzo dojrzałe pióro, które ja osobiście uwielbiam.
Czytanie jej książek jest jak delektowanie się, choć historia jest bardzo hmm.. poważna!
Tak naprawdę nie da się usiedzieć w miejscu, ponieważ emocji jest ogrom.
Od uśmiechu na twarzy po samo przerażanie.
W tym tomie słońce chowa się głęboko za chmurami i niekoniecznie chce się przebić.
"Mroczna gra" jest niebeczpieczną i pełną lęków historią i to mrok jest przewagą i nieustającym czynnikiem.
Ta książka jest taka, jak być powinna. Dla mnie po prostu genialna.
W tym wnętrzu, na tych kilkuset stronach znajdziemy także fragmenty, które z całą pewnością rozgrzewają do czerwoności.
Brawa dla autorki, ponieważ drugi raz przyprawiła mnie o szybsze bicie serca, zaróżowione policzki i strach- obawę o dalsze losy bohaterów.
Podtrzymuję zdanie, że to istny rollercoaster. Masa wrażeń, naprawdę ogrom!
Ciągle nie umiem wyjść z podziwu i kolejny raz brawo.

Dziś na tapecie dawno POCHŁONIĘTA przeze mnie książka, jaką jest "Mroczna gra".
Po pierwszej części tej serii mało nie powyrywałam sobie włosów. Dostałam dużą dawkę emocji w tych kilkuset stronach. Na każdej z nich były uczucia, różnego rodzaju.
Autorka utrzymała klasę także w drugim tomie, któremu nic nie brakowało.
Linda Malczewska ma świetne pióro, które jest dużym...

Elena, główna bohaterka, zostaje porwana i uwięziona przez pewnego psychopatę, który jest dobrze znany Loganowi. Walczy o siebie i próbuje nie dać złamać się oprawcy, a Logan próbuje w tym czasie oszukać ją i uwolnić, pomimo ich bolesnego rozstania. Gdy w końcu kobiecie udaję się odzyskać wolność, próbuje na nowo poukładać swój świat. Mając u boku oddanych przyjaciół, starać się powrócić do równowagi. Logan pragnie natomiast odzyskać uczucie kobiety i sprawić, by wybaczyła mu wszystkie przewinienia. Czy jednak Elena będzie potrafiła po kłamstwach i traumatycznych przeżyciach wybaczyć Loganowi, zwłaszcza gdy na jej drodze stanie przystojny porucznik Sean?

"Mroczna Gra" jest kontynuacją losów bohaterów z "Gry Pozorów". I o ile pierwsza część podobała mi się bardzo, to o tyle druga mnie przyciągnęła do siebie jeszcze bardziej. Według mnie autorka kolejny raz udowodniła, że umie pisać i to jak! Czytając o wydarzeniach, które miały miejsce podczas uprowadzenia Eleny - udzielał mi się jej strach i rozpacz. Te rozdziały były bardzo dramatyczne, wręcz przerażające, a mój niepokój rósł z każdą kolejno przekładaną kartką. W dalszych rozdziałach było ciut spokojniej, ale zapewniam, że nie było nudno. W tej części możecie spodziewać się brutalności, okrucieństwa, śmierci, walki o przetrwanie, jak również o ukochaną osobę, mierzenia się z traumą, czy też próby zapomnienia o wielkim uczuciu.

Nie jestem usatysfakcjonowana, że historia skończyła się tak jak się skończyła i liczę, że trzeci tom pojawi się i to już niebawem. Zaręczam, że po tą serię warto sięgnąć 👍.

Elena, główna bohaterka, zostaje porwana i uwięziona przez pewnego psychopatę, który jest dobrze znany Loganowi. Walczy o siebie i próbuje nie dać złamać się oprawcy, a Logan próbuje w tym czasie oszukać ją i uwolnić, pomimo ich bolesnego rozstania. Gdy w końcu kobiecie udaję się odzyskać wolność, próbuje na nowo poukładać swój świat. Mając u boku oddanych przyjaciół,...

Pierwsza książka była w bardzo dobra, ale druga część. Jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam. W końcu jest na polskim rynku autorka, która nie boi się i potrafi pisać mroczne historie na naprawdę światowym poziomie. Z pewnością sięgnę po każdą książkę, która wyjdzie spod pióra autorki. Zgadzam się też z opiniami niżej, ze twórczość autorki budzi kontrowersje a właściwie zwykły hejt. Taka cena talentu i sukcesu.

Pierwsza książka była w bardzo dobra, ale druga część. Jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam. W końcu jest na polskim rynku autorka, która nie boi się i potrafi pisać mroczne historie na naprawdę światowym poziomie. Z pewnością sięgnę po każdą książkę, która wyjdzie spod pióra autorki. Zgadzam się też z opiniami niżej, ze twórczość autorki budzi kontrowersje a...