Europejczycy myśląc o ludobójstwie najczęściej wskazują Stalina, Hitlera, bardziej obeznani w historii, krucjaty przeciwko Katarom. Czytając o obozach koncentracyjnych, bądź gułagach zawsze byłem mocno poruszony, ale jeżeli można oczywiście porównywać, masakra nankińska wywołała u mnie największe emocje. Bestialstwo, barbarzyństwo, brak jakichkolwiek ludzkich uczuć, to będzie już na zawsze ciążyć na Japończykach. Świetnie napisana książka, rzetelność faktów, poparta źródłami historycznymi. Jeżeli czytelnik jeszcze będzie chciał zgłębić temat polecam film "Nankin, Nankin" z 2007 roku.

Europejczycy myśląc o ludobójstwie najczęściej wskazują Stalina, Hitlera, bardziej obeznani w historii, krucjaty przeciwko Katarom. Czytając o obozach koncentracyjnych, bądź gułagach zawsze byłem mocno poruszony, ale jeżeli można oczywiście porównywać, masakra nankińska wywołała u mnie największe emocje. Bestialstwo, barbarzyństwo, brak jakichkolwiek ludzkich uczuć, to...

To nie jest książka łatwa i nie książka do przebrnięcia "na raz". A przynajmniej do przebrnięcia trudna. I to m.in. stanowi o jej wadze. Opisuje kawałek dziejów XX w. mało u nas znany, a ściskający za gardło i po prostu - straszny. Jeszcze zanim świat usłyszał o zbrodniach nazistowskich, w Chinach miały miejsce opisane tu okrucieństwa. Co ważne do podkreślenia, książka nie epatuje przemocą, krwią, po prostu opisuje wydarzenia jak film dokumentalny (i to jest najbardziej straszne). W końcu oparta jest właśnie na dokumentacji, materiałach źródłowych. Są to materiały oficjalne, dyplomatyczne, dziennikarskie, relacje świadków, wojskowych i cywilów. Przedstawiają zbrodnię z perspektywy chińskiej, z perspektywy państw trzecich (m.in. obcokrajowców, którzy byli w tym czasie w Nankinie i którzy okazali się ostatnią - jedyną! - deską ratunku dla mieszkańców Nankinu),ale także z perspektywy japońskiej. Przemieszczanie się wojsk, tło, akty zbrodni, próby ratowania mieszkańców, a wreszcie zapiski z procesów trybunału ds. zbrodni wojennych.

To ważne, że ta książka się ukazała. Takich opracowań zdecydowanie w j. polskim brakowało - zwłaszcza, że jest to książka naprawdę rzetelna, niestronnicza, mocno zakorzeniona w materiałach źródłowych i wolna od komentarza - chyba, że komentującymi są dziennikarze z epoki. A to także komentarze ważne. Szczególnie ciekawe może się wydawać spojrzenie niemieckie na zbrodnię - Niemcy przebywający w Nankinie byli świadkami zbrodni... popełnianej przez sojusznika. Podziwiam także rzetelność relacji dziennikarskich, również tych, które już wówczas potrafiły dostrzec siłę i niebezpieczeństwo propagandy faszystowskiej, która przyczyniła się do zbrodni na taką skalę. Bardzo ważna praca dla historyków, dla sinologów, a dla każdego - przyczynek do refleksji.

To nie jest książka łatwa i nie książka do przebrnięcia "na raz". A przynajmniej do przebrnięcia trudna. I to m.in. stanowi o jej wadze. Opisuje kawałek dziejów XX w. mało u nas znany, a ściskający za gardło i po prostu - straszny. Jeszcze zanim świat usłyszał o zbrodniach nazistowskich, w Chinach miały miejsce opisane tu okrucieństwa. Co ważne do podkreślenia, książka nie...