W końcu udało mi się przeczytać książkę autorstwa Katarzyny Mak pod tytułem „Żywioł gangstera”. Głównymi bohaterami powieści jest Elena, Marcello oraz Dolo. Po rozstaniu we Włoszech odtrącona, poniżona i zraniona Elena wraca do Polski. Natomiast Marcello zostaje we Włoszech gdzie musiał podjąć najtrudniejszą decyzję w swoim życiu. Ale jedyne co dla niego jest najważniejsze to zdrowie ukochanej. Mimo swoich postanowień, że nie będzie miał kontaktu z Eleną nie udaje mu się to. Natomiast Dolo stara się być lojalna wobec przyjaciółki, ale mimo wszystko jest w stałym kontakcie z Marcello i przekazuje mu informacje o jego ukochanej. Czy Elena wyzna prawdę Marcello, że jest w ciąży? Czy Marcello dojdzie do porozumienia z Giulią? Czy Giulia dotrzyma słowa? Jakie niebezpieczeństwa czyhają na Elenę ze strony Giuli? Jaki związek z całą sprawą ma ojciec Marcello? Do czego będzie zdolny Marcello by ochronić ukochaną? Jak zareaguje Elena na kłamstwa Marcello? Kim jest mały Ignaś? I czy Elena zaopiekuje się nim?
Nie wiem kiedy wciągnęłam się w tą cudowną książkę autorstwa Katarzyny Mak pod tytułem „Żywioł gangstera”. Pierwszą część tej serii czytałam jakoś w marcu lub w kwietniu. Całkowicie zapominając o tym by przeczytać drugą część tej historii. Ale teraz to nadrabiam. I nie żałuję, że trochę mi się z tym nie spieszyło. Książka ta jest cudowna. I czyta się ją bardzo szybko. Więc z całego serca polecam się z nią zapoznać. Oczywiście po przeczytaniu pierwszej części.

W końcu udało mi się przeczytać książkę autorstwa Katarzyny Mak pod tytułem „Żywioł gangstera”. Głównymi bohaterami powieści jest Elena, Marcello oraz Dolo. Po rozstaniu we Włoszech odtrącona, poniżona i zraniona Elena wraca do Polski. Natomiast Marcello zostaje we Włoszech gdzie musiał podjąć najtrudniejszą decyzję w swoim życiu. Ale jedyne co dla niego jest najważniejsze...

Tragedia. Ta laska nie ma syndromu sztokholmskiego, a coś o wiele gorszego. Opisana relacja jest tak toksyczna, że nawet nie da się o tym czytać.
Gość jest zazdrosny, oskarża ją, że się puściła i bach na łóżko, chce ją zgwałcić. A my mamy takie WTF? Laska ryczy, coś tam mamrota, żeby przestał. I nagle bach cliffchanger - wystaje jej sznurek od tamponu, więc gość zdębiał, ta ucieka do łazienki, a gość za nią i pada na kolana, błagając o wybaczenie. Normalny człowiek by go piep... w tą głupią gębę, prawda? Ale nie Elena... Nagle jej się zachciewa dzikich sexów z niezrównoważonym psychopatą, który chciał ją jeszcze minutę wcześniej zgwałcić. Fuck logic! xD
W 365 laska przynajmniej odeszła od mafioza psychopaty i przygruchała sobie innego...

Tragedia. Ta laska nie ma syndromu sztokholmskiego, a coś o wiele gorszego. Opisana relacja jest tak toksyczna, że nawet nie da się o tym czytać.
Gość jest zazdrosny, oskarża ją, że się puściła i bach na łóżko, chce ją zgwałcić. A my mamy takie WTF? Laska ryczy, coś tam mamrota, żeby przestał. I nagle bach cliffchanger - wystaje jej sznurek od tamponu, więc gość zdębiał,...

Czytam dalej tak naprawdę po to, aby odhaczyć całą serię, aby przeczytać dla zasady od A do Z. Nie powiem żeby sprawiało mi to dużą przyjemność... im głębiej w las tym gorzej. Sięgnę po tym trzeci, aby postawić kropkę nad "i". Aby mieć ogólny pogląd na całą serię, a nie każdy tom z osobna. Drugi niestety podobnie jak pierwszy - nie powalił mnie.

Czytam dalej tak naprawdę po to, aby odhaczyć całą serię, aby przeczytać dla zasady od A do Z. Nie powiem żeby sprawiało mi to dużą przyjemność... im głębiej w las tym gorzej. Sięgnę po tym trzeci, aby postawić kropkę nad "i". Aby mieć ogólny pogląd na całą serię, a nie każdy tom z osobna. Drugi niestety podobnie jak pierwszy - nie powalił mnie.

Ten tom jest kontynuacją książki "Kaprys gangstera " więc konieczna jest znajomość pierwszego tomu, by odnaleźć się w tej historii.

Zraniona, porzucona Elena, wraca do Polski, próbuje ułożyć sobie życie, znajduje pracę. Pojawia się nawet intrygujący mężczyzna.
Marcello mimo, iż to on odesłał Elenę do domu, nie potrafi bez niej żyć, zapomnieć o niej. Poświęcił miłość w imię pokoju i spokoju. Ogromnie przeżywa rozstanie, stoczył się, próbuje zagłuszyć uczucia topiąc smutki w alkoholu, zażywając narkotyki, czy przygodnym seksem.
Nadal ingeruje w życie Eleny, kontroluje i jest bardzo zazdrosny, nie pozwoli jej o sobie zapomnieć.
Nagła tragiczna w skutkach sytuacja ponownie ich do siebie zbliży. Jednak nie będzie im dane zaznać spokoju i szczęścia. Jest jeszcze Guilia , Marcello nie może ot tak jej porzucić, sytuacja jest bardzo skomplikowana, mężczyzna jest rozdarty. Nie potrafi pozwolić Elenie odejść, chciałby zjeść ciastko i mieć ciastko.
Usiłuje chronić ukochaną, utrzymuje ją w nieświadomości, zwodzi, bardzo dziwna sytuacja. A kłamstwo ma krótkie nogi, trzeba o tym pamiętać.
Wydaje się że to związek bez przyszłości. Jak Marcello wybrnie z kłopotów, które przyjmują coraz bardziej skomplikowaną formę?
Czy znów czeka ich rozstanie?

Pierwszy tom zakończył się w takim momencie iż cieszyłam się, że mam drugi pod ręką.
Ta część zaskakuje, szokuje jeszcze bardziej niż poprzednia.
Oprócz romansu, mamy tu wątek sensacyjno-kryminalny. Naprawdę dużo się dzieje, ale w pozytywnym znaczeniu, nie zamęcza nas natłokiem wydarzeń czy zbędnymi opisami, a kolejne kartki książki niezauważalnie przelatują przez palce.

Elena dziwiła mnie, że nie rozpacza po traumatycznym zdarzeniu, bynajmniej ja za bardzo tego nie czułam. Zbyt szybko ponownie dopuściła do siebie Marcello, chociaż z drugiej strony myślę że podyktowane było to tym, iż ogromnie potrzebowała uczucia, wsparcia.

Dolores szalona, pozytywna wariatka, cudowna przyjaciółka, jak lwica broni Eleny, oddałaby życie za nią, nie zawaha się stanąć twarzą w twarz z uzbrojonym mafioso.

Marcello widać iż cierpi po rozstaniu, ale i tak byłam na niego zła z powodu jak traktował ukochaną.
W tej części przypomni nam się jak okrutnym człowiekiem jest ojciec Marcello.
I choć to postać negatywna, to właśnie dzięki takim bohaterom dużo się dzieje, jest intrygująco i niebezpiecznie.
Autorka zaskoczyła mnie wielokrotnie w tej powieści, wplecenie wątku kryminalnego bardzo mi się podobało, wywołało mnóstwo emocji. Płakałam razem z Eleną, cierpiałam kiedy działa jej się krzywda, byłam przerażona brutalnością, oraz zaskoczona tym do czego zdolni są ludzie pragnący zemsty.
Autorka świetnie poprowadziła fabułę, buduje napięcie i zaskakuje.
Dajcie szansę tej historii! Obiecuję, iż nie będziecie zawiedzeni. Jestem pewna że spodoba się nie tylko fankom romansów.
A ja zabieram się za czytanie ostatniej części, jestem ciekawa jak zakończy się ta historia. Jako romantyczna dusza liczę na happy end...

Ten tom jest kontynuacją książki "Kaprys gangstera " więc konieczna jest znajomość pierwszego tomu, by odnaleźć się w tej historii.

Zraniona, porzucona Elena, wraca do Polski, próbuje ułożyć sobie życie, znajduje pracę. Pojawia się nawet intrygujący mężczyzna.
Marcello mimo, iż to on odesłał Elenę do domu, nie potrafi bez niej żyć, zapomnieć o niej. Poświęcił miłość w imię...

Zazdrosna kobieta to niebezpieczna kobieta.... Za dużo wspomnień, tekstu z pierwszego tomu

Zazdrosna kobieta to niebezpieczna kobieta.... Za dużo wspomnień, tekstu z pierwszego tomu

Im dalej tym tylko gorzej

Im dalej tym tylko gorzej

Było lepiej niż w pierwszej części i przede wszystkim mniej skojarzeń ze znaną serią Blanki Lipińskiej.
Nie mogę jednak zrozumieć w fabule jak wielki szef sardyńskiej mafii mógł się tak dać podporządkować swojej ex i wykonywać jej polecenia.
To jednak sprawia, że nie da się odłożyć książki i przeżywa się sytuacje, które się w związku z tym wywołały.
Oczywiście muszę się dowiedzieć co będzie dalej...

Było lepiej niż w pierwszej części i przede wszystkim mniej skojarzeń ze znaną serią Blanki Lipińskiej.
Nie mogę jednak zrozumieć w fabule jak wielki szef sardyńskiej mafii mógł się tak dać podporządkować swojej ex i wykonywać jej polecenia.
To jednak sprawia, że nie da się odłożyć książki i przeżywa się sytuacje, które się w związku z tym wywołały.
Oczywiście muszę się...

„Czasem miłość to za mało, by poczuć pełnię szczęścia.”

Życie Eleny u boku Marcello przypominało bajkę. Miała u swego boku mężczyznę, który ją kochał i nie widział świata poza nią. Planowali ślub, który miał rozpocząć ich wspólną drogę ku szczęściu…

Niestety w jednej chwili wszystko zostaje doszczętnie zniszczone w momencie, kiedy jej ukochany wyznaje, że była dla niego nic nie znaczącym kaprysem. Elena wraca do Polski z roztrzaskanym sercem i brakiem chęci do dalszego życia.

Marcello mimo, że odesłał Elenę do jej ojczyzny nie może zapomnieć o kobiecie i w dalszym ciągu ingeruje w jej życie. Doskonale wie, iż powinien pozwolić ułożyć jej sobie na nowo życie jednak myśl, że jego ukochana mogłaby być z kimś innym niż on doprowadza go na skraj szaleństwa.

Kiedy Elena stara się zacząć żyć bez swej miłości, nieoczekiwane wydarzenia sprawiają, że Marcello kolejny raz wkracza do jej życia.

„Żywioł gangstera” jest kontynuacją „Kaprysu gangstera” Katarzyny Mak. W tej części poznajemy dalsze losy Eleny oraz Marcella. Niestety ta część nie należy do moich ulubionych. Mimo, że dosyć szybko przeczytałam książkę to miałam wrażenie, że akcja stoi w miejscu. Zachowanie Marcella doprowadzało mnie do szewskiej pasji, ponieważ zachowuje się jak pies ogrodnika.. Elena z kolei mam wrażenie, że całą książkę przepłakała… Oczywiście były momenty kiedy moje serce szybciej zabiło jednak mimo wszystko tych emocji dla mnie osobiście było za mało. Nie skreślam serii i mam nadzieje, że trzeci tom rozwali system i odczaruje bohaterów w moich oczach.

„Czasem miłość to za mało, by poczuć pełnię szczęścia.”

Życie Eleny u boku Marcello przypominało bajkę. Miała u swego boku mężczyznę, który ją kochał i nie widział świata poza nią. Planowali ślub, który miał rozpocząć ich wspólną drogę ku szczęściu…

Niestety w jednej chwili wszystko zostaje doszczętnie zniszczone w momencie, kiedy jej ukochany wyznaje, że była dla niego...

Druga część "Kaprysu Gangstera"

Druga część "Kaprysu Gangstera"

"Żywioł gangstera" to kontynuacja książki "Kaprys gangstera", jednocześnie stanowi tom drugi trylogii stworzonej przez Katarzynę Mak. Po lekturze pierwszej części i mieszanych odczuciach, skusiłam się na poznanie dalszych losów Eleny i Marcello. Z ciekawością poznawałam jakież to jeszcze czekają na nich przygody, a tych to, uwierzcie, nie brakowało.
To, co najbardziej rzuciło mi się w oczy podczas czytania tej pozycji to ogrom niezdecydowania głównych bohaterów. Elena po powrocie do Polski, można powiedzieć, że jest w opłakanym stanie. Wycieńczona psychicznie chce poukładać swoje życie na nowo, jednak Marcello, który nadal chce mieć nad wszystkim kontrolę nie pozwala jej na to. To tak w dużym skrócie. Odbijają się od siebie, raz chcą być razem, później odchodzą, istny Roller Coaster. W pewnym momencie było to już męczące i irytowało do granicy wytrzymałości. Dorośli bohaterowie, a nie potrafią ze sobą rozmawiać jak zwyczajni ludzie. Odniosłam wrażenie, że ten książkowy cykl byłby lepszy jako scenariusz filmu sensacyjnego aniżeli historie fabularne zamknięte w książkach. Wtedy to brak profili psychologicznych, głębszego poznania bohaterów i zbyt szybka, dynamiczna akcja wcale by nie przeszkadzały. W ogólnej ocenie, fabuła ma potencjał, jednak mocno niewykorzystany i zbyt mocno inspirowany innymi tytułami. Niemniej jednak tom drugi bardziej podobał mi się od swojego poprzednika. Po raz kolejny Katarzyna Mak udowodniła, że pomimo tego, że książka nie wywarła na mnie spektakularnego wrażenia, to i tak mam ochotę poznać kolejny tom. Cała huśtawka emocji, burzliwy związek, brak stabilizacji, to wszystko sprawia, że czytelnik rzeczywiście ma ochotę na więcej.
Nie będzie to tytuł, który będę długo wspominać, ale książka jest dobrym wypełniaczem wolnego czasu. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Jeśli macie ochotę na zwariowany tytuł, który pozwoli Wam się zrelaksować i zapomnieć o zwyczajnych problemach to ta pozycja jest dla Was.

"Żywioł gangstera" to kontynuacja książki "Kaprys gangstera", jednocześnie stanowi tom drugi trylogii stworzonej przez Katarzynę Mak. Po lekturze pierwszej części i mieszanych odczuciach, skusiłam się na poznanie dalszych losów Eleny i Marcello. Z ciekawością poznawałam jakież to jeszcze czekają na nich przygody, a tych to, uwierzcie, nie brakowało.
To, co najbardziej...