Wojna i francuski ruch oporu w wersji dał niedouczonych i naiwnych. Nieprawdopodobne zlepki : więźniowie obozu koncentracyjnego sa przewożeni autobusami(!). Pracują, szyjac(!) skarpety (!) dla zolnierzy(!). Wnuczka jednej z głównych bohaterek dopiero z internetu dowiaduje się o obozach koncentracyjnych i przeżywa szok. Nie może wejść w relacje z chłopcem bo ma traumę po przeżyciach babci …. I mnóstwo temu podobnych perełek czeka nieszczęśnika, który będzie próbował przebrnąć przez to czytadło. Po inne wypociny tej autorki na pewno sięgnąć się nie odważę.

Wojna i francuski ruch oporu w wersji dał niedouczonych i naiwnych. Nieprawdopodobne zlepki : więźniowie obozu koncentracyjnego sa przewożeni autobusami(!). Pracują, szyjac(!) skarpety (!) dla zolnierzy(!). Wnuczka jednej z głównych bohaterek dopiero z internetu dowiaduje się o obozach koncentracyjnych i przeżywa szok. Nie może wejść w relacje z chłopcem bo ma traumę po...

Bardzo ciekawa książka. Pokazuje ciężki los kobiet żyjących w czasie wojny. Odwaga i siła walki o kraj doprowadza je do zesłania na roboty w obozie pracy, ale i tam przyjaźń pomaga im przetrwać trudny czas. Warto przeczytać, poznać historię trzech przyjaciółek które mają wolę walki

Bardzo ciekawa książka. Pokazuje ciężki los kobiet żyjących w czasie wojny. Odwaga i siła walki o kraj doprowadza je do zesłania na roboty w obozie pracy, ale i tam przyjaźń pomaga im przetrwać trudny czas. Warto przeczytać, poznać historię trzech przyjaciółek które mają wolę walki

To piękna opowieść o sile prawdziwej przyjaźni, która potrafi przetrwać nawet najgorsze piekło.
Paryż, 1940 roku. Trzy kobiety Claire, Mireille i Vivienne mieszkają na poddaszu, w budynku, w którym pracują jako krawcowe. Wojna trwa w najlepsze, a każda z nich chce zrobić wszystko, aby skrócić to okrucieństwo, które trawi Europę. Współpraca z ruchem oporu to jedyne wyjście, aby móc chociaż w jakimś stopniu przysłużyć się zakończeniu wojny. Nie jest to łatwe, ponieważ w okupowanym Paryżu, naziści posuwają się do coraz okrutniejszych działań, aby pozbyć się niewinnych ludzi. Gdy trzy przyjaciółki staną oko w oko z wrogiem, będą musiały podejmować najtrudniejsze w życiu decyzje, aby przeżyć, a przede wszystkim, żeby ratować siebie nawzajem. Chęć i wola walki jest silniejsza niż strach, dlatego nawet gdy dosięga je śmiertelne niebezpieczeństwo, nie mają zamiaru się poddać.

Paryż, rok 2017. Harriet jest wnuczką Claire. Przybyła do Francji, aby spełnić swoje marzenia, ale przede wszystkim przywiodło ją tutaj zdjęcie, które przedstawia jej babcię i dwie nieznajome kobiety. Los sprawia, że zaczyna pracę w tym samym budynku, w którym pracowała jej babcia przy Rue Cardinale. To właśnie sprawia, że Harriet, chce poznać losy swojej babci i jej przyjaciółek. Kiedy zagłębia się w historię, okazuje się, że historia jej babci jest znacznie bardziej skomplikowana niż jej się wydawało, a ona poznaje także prawdę o sobie samej. Historia Claire odkryje przed nią wydarzenia, o których nie miała pojęcia, a ona dzięki temu, będzie mogła zrozumieć, dlaczego jej życie było pełne niepowodzeń i traum. To właśnie przyjazd do Francji pomoże jej odnaleźć siebie i rozpocząć prawdziwe życie. Los lubi zaskakiwać, a Harriet na własnej skórze przekona się, jak zaskakujące potrafi być życie, a losy kilku pokoleń mogą się przeplatać, zataczając koło.

Jest to trudna lektura, o okrucieństwach wojny, jakie naziści wyrządzili ludziom w okupowanych państwach. Opisy morderczej pracy w obozach, dramatycznych przesłuchań i warunków życia, a także traktowania ludzi zarówno w obozach jak i zwykłych obywateli pozwalają znaleźć się w samym centrum tych wydarzeń i poczuć dreszcz strachu, a przede wszystkim gorycz i złość jaką czuły Claire, Mireille i Vivienne przeżywając piekło na ziemi. Najważniejsze w tej historii jest to, że wtedy ludzie znacznie bardziej doceniali wartości i małe rzeczy, które teraz są dla nas tak oczywiste, że czasami zapominamy o tym co jest naprawdę ważne w życiu.

To piękna opowieść o sile prawdziwej przyjaźni, która potrafi przetrwać nawet najgorsze piekło.
Paryż, 1940 roku. Trzy kobiety Claire, Mireille i Vivienne mieszkają na poddaszu, w budynku, w którym pracują jako krawcowe. Wojna trwa w najlepsze, a każda z nich chce zrobić wszystko, aby skrócić to okrucieństwo, które trawi Europę. Współpraca z ruchem oporu to jedyne wyjście,...

Uwielbiam książki z retrospekcją ale po raz pierwszy miałam problem czytając taką ksiązkę, bo losy obu bohaterek-tej ze współczesności i z lat wojennych bardzo się pokrywały i już nie wiedziałam co, gdzie i kiedy, ale w sumie miałam tak na początku. I jest to również pierwsza książka z retrospekcją w tle, w której losy bohaterki z przeszłości bardziej mnie pochłaniały niż tej z teraźniejszości. Mam wrażenie, że czasy współczesne były tylko po to spisane aby dać początek losom tym z przeszłości. Czasy współczesne były wręcz liźnięte i mało mnie absorbowały. Jednocześnie rozumiem co autorka chciała tu przekazać, że zarówno czasy wojny jak i współczesne ataki terrorystyczne na świecie tak samo przerażają i tak samo mogą być przyczyną traumy. Jednak cała ta analiza psychologiczna na ten temat, która jest już przy końcu ksiązki mogłaby być zdecydowanie o parę stron krótsza!!! Zrobił się z tego niepotrzebny bełkot... ogólnie jest jednak nieźle;)

Uwielbiam książki z retrospekcją ale po raz pierwszy miałam problem czytając taką ksiązkę, bo losy obu bohaterek-tej ze współczesności i z lat wojennych bardzo się pokrywały i już nie wiedziałam co, gdzie i kiedy, ale w sumie miałam tak na początku. I jest to również pierwsza książka z retrospekcją w tle, w której losy bohaterki z przeszłości bardziej mnie pochłaniały niż...

„Paryska krawcowa”
Powieść przez większą część, była dla mnie przeciętna, dopiero ostatnie 100 stron wzbudziło większe moje zainteresowanie, co ostatecznie podbija ocenę i dam naciąganą szóstkę. Fabuła prosta jak budowa cepa, pisana w dwóch przedziałach czasowych. Książkę czyta się szybko i jest dobra, jak ktoś chce coś lżejszego przeczytać w dwa wieczory.

„Paryska krawcowa”
Powieść przez większą część, była dla mnie przeciętna, dopiero ostatnie 100 stron wzbudziło większe moje zainteresowanie, co ostatecznie podbija ocenę i dam naciąganą szóstkę. Fabuła prosta jak budowa cepa, pisana w dwóch przedziałach czasowych. Książkę czyta się szybko i jest dobra, jak ktoś chce coś lżejszego przeczytać w dwa wieczory.

W paru miejscach trochę infantylna. W kilku niedopracowana. I temat traumy oparty na niepotwierdzonych badaniach.
Ale ogólnie ciekawa historia do szybkiego przeczytania.

W paru miejscach trochę infantylna. W kilku niedopracowana. I temat traumy oparty na niepotwierdzonych badaniach.
Ale ogólnie ciekawa historia do szybkiego przeczytania.

Piękna historia trzech kobiet, które połączyła wojna, chęć walki z okupantem, chęć życia. Wszystkie wiele przeszły, wiele poświęciły, wiele straciły, ale zawsze mogły liczyć na siebie.

Piękna historia trzech kobiet, które połączyła wojna, chęć walki z okupantem, chęć życia. Wszystkie wiele przeszły, wiele poświęciły, wiele straciły, ale zawsze mogły liczyć na siebie.

Przejmująca opowieść.

Przejmująca opowieść.

Książkę czyta się szybko. Dobra fabuła.

Książkę czyta się szybko. Dobra fabuła.

Bardzo dobra książka na podróż, szczególnie do Paryża.

Bardzo dobra książka na podróż, szczególnie do Paryża.