„Chłopaki nie płaczą”, „nie maż się jak baba”, „jesteś facetem, musisz być silny” - to tylko malutka część tego, co jest przekazywane małym chłopcom. Moim zdaniem zupełnie niesłusznie. Jestem mamą zarówno chłopca, jak i dziewczynki i niejednokrotnie byłam wściekła na zupełnie obcych ludzi, który coś nie pasowało. Mój syn miał okres, że lubił prowadzić wózek z lalką. Czy to znaczy, że jest inny, że robię z niego dziewczynkę, bo mu pozwalam? Zdecydowanie nie. To nauczyło go, że mężczyźni też opiekują się dziećmi, że to nie tylko „kobiece” zajęcie. Od zawsze dzieci postrzegałam nie przez pryzmat płci, a tego, kim one są.

Wracając do książki, jest moim zdaniem wspaniała i powinni ją przeczytać nie tylko dzieci, ale i wielu dorosłych. Wraz z głównym bohaterem szukamy odpowiedzi „jak być prawdziwym mężczyzną”, poznajemy mężczyzn z różnych czasów (piratów, Spartan itp.) i dochodzimy do bardzo ważnych wniosków. Bo to nie od siły zależy męskość, a wrażliwość i opiekuńczość wcale nie sprawia, że ktoś przestaje być męski.

Ilustracje ciekawe, przyciągające wzrok oraz zachęcające do poznania treści. Zajmują większą część strony.

Okładka w książce jest twarda i solidna, dzięki niej książka posłuży dłuższy czas.

„Jak być prawdziwym mężczyzną” to bardzo wartościowa pozycja, która moim zdaniem powinna być dołączona do lektur szkolnych (zamiast wielu, mało wartościowych w dzisiejszych czasach książek). Z ogromną przyjemnością polecam zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych (szczególnie tych, co lubią innym wytykać, co niby jest niemęskie).

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/06/znak-emotikon-ksiazka-pt-jak-byc.html

„Chłopaki nie płaczą”, „nie maż się jak baba”, „jesteś facetem, musisz być silny” - to tylko malutka część tego, co jest przekazywane małym chłopcom. Moim zdaniem zupełnie niesłusznie. Jestem mamą zarówno chłopca, jak i dziewczynki i niejednokrotnie byłam wściekła na zupełnie obcych ludzi, który coś nie pasowało. Mój syn miał okres, że lubił prowadzić wózek z lalką. Czy to...

Plusy: Jest to niezwykle ważny temat i brawa dla autora za podjęcie go z odwagą i dowcipem. Plus też za kolorowe i humorystyczne ilustracje. Wielki plus za to, że książka tak naprawdę nie opisuje cech, które mają być typowo męskie, a raczej skupia się na tym, że wartością jest wiara w siebie i akceptacja, chęć pomagania innym i odwaga by mówić i robić to, w co się wierzy.

Minusy: Część, że tak powiem, językowa mnie nie urzekła. Momentami humor i rym wydają się trochę naciągane. Nie wiem na ile to kwestia tłumaczenia, a na ile oryginalnego tekstu, ale wydaje mi się, że coś można by było trochę poprawić, bo poza tym – książka jest naprawdę sympatyczna.

Plusy: Jest to niezwykle ważny temat i brawa dla autora za podjęcie go z odwagą i dowcipem. Plus też za kolorowe i humorystyczne ilustracje. Wielki plus za to, że książka tak naprawdę nie opisuje cech, które mają być typowo męskie, a raczej skupia się na tym, że wartością jest wiara w siebie i akceptacja, chęć pomagania innym i odwaga by mówić i robić to, w co się...

Obalanie stereotypów wychodzi autorowi genialnie! Już kolejna pozycja (po "Mój cień jest różowy") dodaje najmłodszym otuchy, wskazuje drogę wśród życiowych meandrów, pokazuje, że bycie mężczyzna to nie zaciśnięte zęby i brak emocji, ale odwaga w byciu sobą, dostrzeganie potrzeb innych, siła - ale charakteru.
Jak pokazuje Scott Stuart, nie jest to łatwe, choćby ze względu na wielowiekowe tradycje... Obrazowe ich przywołanie dobitnie dowodzi, że to właśnie my, teraz, tworzymy nową tradycję, nowy sposób wychowywania, nowy model postępowania.
Lektura w duchu tolerancji i otwartości - a do tego miła dla oka.

Obalanie stereotypów wychodzi autorowi genialnie! Już kolejna pozycja (po "Mój cień jest różowy") dodaje najmłodszym otuchy, wskazuje drogę wśród życiowych meandrów, pokazuje, że bycie mężczyzna to nie zaciśnięte zęby i brak emocji, ale odwaga w byciu sobą, dostrzeganie potrzeb innych, siła - ale charakteru.
Jak pokazuje Scott Stuart, nie jest to łatwe, choćby ze względu...

Bohaterów jej publikacji poznaliśmy już wcześniej w książce "Mój cień jest różowy" tym razem sięgnęłam po kolejną książkę Scotta Stuarta pt. „Jak być prawdziwym mężczyzną” Która wiele powie nam o prawdziwych mężczyznach. „Jak być prawdziwym mężczyzną” W publikacji synek znalazł opis wikingów, którzy byli bardzo brutalni i ciągle bili się po głowach, lecz czy byli prawdziwymi mężczyznami? A piraci? Byli głośni wredni i dość odważnie, ale czy to wystarczy, aby być prawdziwym mężczyzną? Nasz bohater ma całkiem inne zdanie na temat prawdziwych mężczyzn. Uważa, że prawdziwy mężczyzna powinien być delikatny, a zarazem silny. Powinien umieć przyznać się do błędu i używać magicznych słów takich jak przepraszam, proszę i dziękuję. Prawdziwy mężczyzna powinien umieć przyznać się do swoich uczuć i się ich nie wstydzić. Ta publikacja pomoże chłopcom już od najmłodszych lat zrozumieć, że każdy z nich ma prawo do szczęścia i własnych wyborów wyboru. Jak się okazuje, być prawdziwym mężczyzną oznacza być po prostu sobą i kierować się sercem. Żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami i szanować drugiego człowieka. Oczywiście polecam!!!

Bohaterów jej publikacji poznaliśmy już wcześniej w książce "Mój cień jest różowy" tym razem sięgnęłam po kolejną książkę Scotta Stuarta pt. „Jak być prawdziwym mężczyzną” Która wiele powie nam o prawdziwych mężczyznach. „Jak być prawdziwym mężczyzną” W publikacji synek znalazł opis wikingów, którzy byli bardzo brutalni i ciągle bili się po głowach, lecz czy byli...

Męskie wzorce.

„Jak być prawdziwym mężczyzną” to lektura z jednej strony budująca, optymistyczna i pozytywna, z drugiej jednak strony – i nie zmienia tego faktu konwencja ukierunkowana na młodego czytelnika – dotykająca kwestii, które tak naprawdę są obecnie przedmiotem ciągłej debaty na temat tego, kim współcześnie jest i powinien być mężczyzna. To nie są wcale takie oczywiste sprawy.

Scott Stuart proponuje na łamach książki zestaw rad, mądrości i argumentów, które – poparte przykładami – docelowo mają posłużyć do wychowania pewnych siebie chłopców, którzy kiedyś staną się równie pewnymi siebie mężczyznami. Autor książki podkreśla, jak ważne jest tutaj wspieranie dziecka w jego wyborach oraz wychowanie go w szeroko pojętej otwartości oraz w duchu odrzucenia argumentów opartych na przemocy, czy na innych negatywnych wzorcach. Podejście zaprezentowane przez Scotta w tym elemencie jest jak najbardziej słuszne.

Gdzie zatem tkwi problem? Tkwi on w tym, że książka nie zawiera w zasadzie żadnych skonkretyzowanych odniesień do tego, kim powinien właściwie – ale tak konkretnie – być dzisiejszy mężczyzna. I w zasadzie książka nie miała (i nie ma) szans zawierać takowych odniesień, ponieważ współcześnie tak naprawdę nie wiadomo kim powinien być mężczyzna… Z jednej strony wciąż powinien on być silny, zdecydowany, zapewniać oparcie – ok, tutaj pełna zgoda. Jak jednak pogodzić ową siłę z wyrzeczeniem się typowo męskiej rywalizacji opartej także na – faktów się nie oszuka – elementach ostrych w tejże (podkreślmy to: zdrowej) rywalizacji, ocierających się o przemoc? Jak pogodzić męskie zdecydowanie z propagowaną męską delikatnością? Jak zapewniać oparcie – tudzież byt – i godzić to z panującym współcześnie duchem partnerstwa i równouprawnienia? To są szalenie istotne pytania, na które książka niestety nie daje odpowiedzi.

Można powiedzieć – ok, ale to książka skierowana do dzieci, a nie filozoficzna wykładnia życia. Tak, to prawda, jednakże jeśli mówimy o nauczeniu małego chłopca męskich ról i zadań, które będą jego udziałem w przyszłości, to od definicji dzisiejszej męskości uciec tutaj nie sposób. I mamy problem, bo to pojęcie jest na dzień dzisiejszy szalenie nieostre. Scott skupia się na propagowaniu otwartości w poznawaniu świata, w kontaktach z innymi, podkreśla konieczność prowadzenia samego dialogu z innymi ludźmi, neguje przemoc jako coś, co jest mężczyzny niegodne – i słusznie. To wszystko prawidłowe wnioski. Szkoda jednak, że nie może ich być tutaj więcej, ale to już „wina” stanu współczesnej debaty publicznej na temat męskości, która – moim zdaniem – swojej współczesnej definicji po prostu nie posiada.

Książka jak najbardziej do polecenia :)

Dziękuję Znak emotikon za egzemplarz recenzencki.

#jakbyćprawdziwymmężczyzną #scottstuart #znakemotikon

https://cosnapolce.blogspot.com/2021/06/jak-byc-prawdziwym-mezczyzna-scott.html

Męskie wzorce.

„Jak być prawdziwym mężczyzną” to lektura z jednej strony budująca, optymistyczna i pozytywna, z drugiej jednak strony – i nie zmienia tego faktu konwencja ukierunkowana na młodego czytelnika – dotykająca kwestii, które tak naprawdę są obecnie przedmiotem ciągłej debaty na temat tego, kim współcześnie jest i powinien być mężczyzna. To nie są wcale takie...