Książka z jednej strony pełna tajemnic, zagadek z drugurk zaś cierpienia, bólu... A także miłości ❤️ Miłości różnej postaci ... miłości do żony... dzieci... pracy.. miłości skrywanej ... nieodwzajemnionej...
Jest to Książka, która zabiera w podróż przez Kręte drogi emocji ...
Z każdym kolejnym rozdziałem wzbudza ciekawość co znajdzie się za zakrętem...
Uważajcie bo jadąc tą trasą trzeba być bardzo czujnym 🤫

Książka z jednej strony pełna tajemnic, zagadek z drugurk zaś cierpienia, bólu... A także miłości ❤️ Miłości różnej postaci ... miłości do żony... dzieci... pracy.. miłości skrywanej ... nieodwzajemnionej...
Jest to Książka, która zabiera w podróż przez Kręte drogi emocji ...
Z każdym kolejnym rozdziałem wzbudza ciekawość co znajdzie się za zakrętem...
Uważajcie bo jadąc...

Zaciekawienie wzbudziło we mnie osadzenie powieści w moich rodzinnych stronach - w okolicach Częstochowy. Bardziej nazwałabym tą książkę obyczajową, niż stricte kryminalną. Przedstawiona historia jest ciekawa i niesztampowa. Niektóre wątki wymagały jednak więcej czasu na przyswojenie. Brakowało mi także bardziej spójnej i przejrzystej psychologicznej charakterystyki postaci.

Zaciekawienie wzbudziło we mnie osadzenie powieści w moich rodzinnych stronach - w okolicach Częstochowy. Bardziej nazwałabym tą książkę obyczajową, niż stricte kryminalną. Przedstawiona historia jest ciekawa i niesztampowa. Niektóre wątki wymagały jednak więcej czasu na przyswojenie. Brakowało mi także bardziej spójnej i przejrzystej psychologicznej charakterystyki postaci.

Już dawno żadna książka polskiego autora nie wciągnęła mnie tak jak "Czynności wyjaśniające". Książka od pierwszych stron zaintrygowała mnie, wciągnęła, akcja była dynamiczna i powieść nie pozwalała by odłożyć ją na bok, czytałam w każdej wolnej chwili by dowiedzieć się jak ostatecznie się skończy. Zakończenie było zaskakujące ale fenomenalne. Nie spodziewałam się takiego finału dlatego uważam że jest to 10/10.

Już dawno żadna książka polskiego autora nie wciągnęła mnie tak jak "Czynności wyjaśniające". Książka od pierwszych stron zaintrygowała mnie, wciągnęła, akcja była dynamiczna i powieść nie pozwalała by odłożyć ją na bok, czytałam w każdej wolnej chwili by dowiedzieć się jak ostatecznie się skończy. Zakończenie było zaskakujące ale fenomenalne. Nie spodziewałam się takiego...

Szymon Hołysz, policyjny technik kryminalistyczny po prawie rocznej przerwie po pogrzebie żony wraca do pracy. Niestety bardzo szybko nowy przełożony daje do zrozumienia, że Szymon nie jest zbyt mile widziany w jego wydziale. Przenosi się więc do innego miasta i do innego wydziału. Podczas nocnego powrotu do domu dochodzi do kolizji w której kierowane przez niego auto uderza w ….
Nazajutrz dowiaduje się, że w tym samym miejscu dochodzi do potrącenia pijanego rowerzysty. Świadkowie zdarzenia znikają lub są szantażowani. Śledztwo prowadzi nasz bohater.

„Czynności wyjaśniające” to powieść kryminalno-obyczajowa. Oba wątki, to znaczy policyjnego śledztwa i życia rodzinnego Szymona przeplatają się i wpływają na siebie. Autor umiejętnie kładzie nacisk raz na jeden, innym razem raz na drugi aspekt książki. Wszystko jednak zgrabnie połączone i czyta się z przyjemnością. Nie oczekujmy jednak super porywającej powieści, która wciągnie i wbije w fotel czytelnika.

Szymon Hołysz, policyjny technik kryminalistyczny po prawie rocznej przerwie po pogrzebie żony wraca do pracy. Niestety bardzo szybko nowy przełożony daje do zrozumienia, że Szymon nie jest zbyt mile widziany w jego wydziale. Przenosi się więc do innego miasta i do innego wydziału. Podczas nocnego powrotu do domu dochodzi do kolizji w której kierowane przez niego auto...

Kryminał to raczej nie jest. Bardziej powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Przyjemnie się czyta, z zaciekawieniem. Bohater , mimo swoich wad, wzbudza sympatię.Polecam.

Kryminał to raczej nie jest. Bardziej powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Przyjemnie się czyta, z zaciekawieniem. Bohater , mimo swoich wad, wzbudza sympatię.Polecam.

A mi się podobała. Wszystko na początku wskazuję na co innego niż jest w rzeczywistości. Kto jest odpowiedzialny za wypadek? Komisarz, a może to jego zwidy. Czytało się fajnie.

A mi się podobała. Wszystko na początku wskazuję na co innego niż jest w rzeczywistości. Kto jest odpowiedzialny za wypadek? Komisarz, a może to jego zwidy. Czytało się fajnie.

Duże rozczarowanie. A może to ja miałam zupełnie inne oczekiwania. A może to opis z tyłu książki był mylący. Zachęcił mnie, przyznaję.
Zamiast kryminału z wątkiem obyczajowym dostałam nie najlepszą obyczajówkę z elementem zagadki. Sprawa wypadku jednak jest tak banalna, że jej rozwiązania można domyślić się od razu. Śledztwo zajmuje bardzo mało miejsca w tej książce. Poza tym mamy średnio poprowadzony romans, przepychanki na policyjnych stanowiskach i prywatne animozje między funkcjonariuszami. Język i styl początkującego autora jest słaby, zbyt prosty i drętwy. Poza tym pojawiają się stanowczo zbyt liczne błędy, wśród których można wymienić "ukłócie" czy "mochito". Z czasem stwierdziłam, że korektor nie widział chyba tego tekstu na oczy, mimo że w posłowiu autor przyznaje, że przed redakcją było jeszcze gorzej (o zgrozo! To jakim cudem wydawnictwo skusiło się na wydanie tego czegoś, skoro było jeszcze mniej spójnie i było więcej błędów?). Pełno literówek, interpunkcja mocno kuleje, a poza tym mamy jeszcze kompletnie zbędne częstochowskie regionalizmy, takie jak "ciątać" (co oznacza "błąkać się bez celu", jak łatwo sprawdzić w Google; w sumie dało się to wywnioskować z kontekstu, ale w takim razie zastanawiam się, po co w ogóle używać tego słowa?).
Podsumowując, cienka powieść, która niczym nie zaskakuje, nadawałaby się może na Wattpada. Totalnie zabrakło jakiegoś klimatu, jakiegokolwiek. Było sztucznie. Czy to w wątku, powiedzmy, kryminalno-policyjnym, czy w tym obyczajowym. Nie wiem, dlaczego doczytałam tę książkę do końca, na szczęście czytało się dosyć szybko, choć nie obyło się bez zbędnych fragmentów, zgrzytania zębami i przewracania oczami.

Duże rozczarowanie. A może to ja miałam zupełnie inne oczekiwania. A może to opis z tyłu książki był mylący. Zachęcił mnie, przyznaję.
Zamiast kryminału z wątkiem obyczajowym dostałam nie najlepszą obyczajówkę z elementem zagadki. Sprawa wypadku jednak jest tak banalna, że jej rozwiązania można domyślić się od razu. Śledztwo zajmuje bardzo mało miejsca w tej książce. Poza...

Mało intrygi i za dużo romansu.... Zagadka kryminalna zbyt łatwa, zachowania bohaterów irracjonalne, zakończenie za słodkie. Trochę się poznęcam, bo drażniła mnie ta powieść między innymi górnolotnością np "Mikołaja posadziła na kolanach. Jej książę musiał zasiąść na godnym siebie tronie, a nie na byle jakim tapicerowanym krześle" albo "Entuzjazm po dobrze przespanej nocy opadł. Wyjrzał przez okno na podwórko, które zionęło pustką"...!!! Olga zbija z nóg wszystkich, nawet twardych komendantów i prowadzi cichą terapię, Szymon wyżywa się na dzieciach, jest cyniczny i bezczelny. Opisane w książce zachowania i sytuacje są nierealne, że nie wspomnę w ogóle o nieprecyzyjnych nazwach czynności policyjnych... Irytowała mnie ta książka!

Mało intrygi i za dużo romansu.... Zagadka kryminalna zbyt łatwa, zachowania bohaterów irracjonalne, zakończenie za słodkie. Trochę się poznęcam, bo drażniła mnie ta powieść między innymi górnolotnością np "Mikołaja posadziła na kolanach. Jej książę musiał zasiąść na godnym siebie tronie, a nie na byle jakim tapicerowanym krześle" albo "Entuzjazm po dobrze przespanej nocy...

Oj, jakie to było słabe :(((
Przede wszystkim, to nie jest kryminał i nie powinien jako taki być reklamowany. "Harlekin" z najniższej półki, napisany stylem jak z opowiadania 12-latki. Koszmarnie irytujący bohaterowie, niesympatyczni i niewiarygodni w swoich motywach.
Facet przed 40-stką przysiągł żonie na jej "łożu śmierci", że nie weźmie sobie innej kobiety i do końca życia pozostanie jej wierny (WTF!). WTEM, widzi jakąś pannę, ich spojrzenia się spotykają, ich serce biją szybciej i oboje już wiedzą, że to miłość po grób. Panna, która do tej pory "bzyka co popadnie" w nocnych klubach dostaje obsesji, bo to przecież "ten jedyny". Ale... on nie chce złamać przysięgi, I CO TERAZ???
Nie wiem, bo po 130 stronach odpuściłam, co zdarza mi się niezwykle rzadko. W trakcie tych 130 stron nie pojawił się żaden wątek kryminalny, tylko bardzo kiepska obyczajówka.
Główny bohater po śmierci żony zachowuje się jak obrażony na cały świat nastolatek i "na złość mamie" odmraża uszy nie tylko sobie, ale również swoim dzieciom i ogólnie wszystkim naokoło.
Bohaterka, opisana wprost jako lafirynda, która biega non stop w za krótkich spódniczkach i używa swoich atutów do bajerowania męskiej części społeczeństwa, bardzo się oburza, bo ktoś spojrzał na jej nogi.
Jest mi tylko cholernie przykro, bo jestem na tym portalu od 10 lat i kiedyś jak książka miała ocenę ponad 7 to brałam ją w ciemno, i zawsze byłam zadowolona. Od jakiegoś czasu moje oceny zaczynają się rozjeżdżać. Nadal otrząsam się z traumy po przefatalnym "Wizjerze" Magdaleny Witkiewicz, który nadal ma ocenę 7,1.
Chyba się starzeję...

Oj, jakie to było słabe :(((
Przede wszystkim, to nie jest kryminał i nie powinien jako taki być reklamowany. "Harlekin" z najniższej półki, napisany stylem jak z opowiadania 12-latki. Koszmarnie irytujący bohaterowie, niesympatyczni i niewiarygodni w swoich motywach.
Facet przed 40-stką przysiągł żonie na jej "łożu śmierci", że nie weźmie sobie innej kobiety i do końca...

Nie rozumiem zachwytów nad tą pozycją. Fabuła zawiera wiele podobieństw do innej książki, a nowe aspekty dotyczą praktycznie tylko prowadzonych spraw.
Z plusów można wymienić styl pisarski, który nie nastręcza żadnych trudności w czytaniu oraz ogólny zarys fabuły. Jednak, minusów jest więcej. Po pierwsze brak klimatu, bardzo spłycony wątek kryminalny, irytujące i mało prawdopodobne zachowania postaci. Ja się wynudziłam.

Nie rozumiem zachwytów nad tą pozycją. Fabuła zawiera wiele podobieństw do innej książki, a nowe aspekty dotyczą praktycznie tylko prowadzonych spraw.
Z plusów można wymienić styl pisarski, który nie nastręcza żadnych trudności w czytaniu oraz ogólny zarys fabuły. Jednak, minusów jest więcej. Po pierwsze brak klimatu, bardzo spłycony wątek kryminalny, irytujące i mało...