Perła dzieł Jana Pawła II. Trudne do czytania, ponieważ głównie skierowane do biskupów, jednak treść warta również indywidualnej refleksji nad moralnością.

Perła dzieł Jana Pawła II. Trudne do czytania, ponieważ głównie skierowane do biskupów, jednak treść warta również indywidualnej refleksji nad moralnością.

Jan Paweł II uznał, że encyklika Veritatis Splendor ma stanowić fundamentalną, i dotąd znaną z trwałości i niezmienności odpowiedź Kościoła katolickiego na moralne zmiany zachodzące głównie w Europie Zachodniej, której domeną stała się relatywizacja wszelkiego zła i odziewanie go w płaszczyk czynów moralnie dobrych. Papież natomiast stara się uzmysłowić czytelnikowi, że prawda jest trwała i jedna, a źródłem jej jest prawo naturalne, zaś jego kotwicą ludzkie sumienie.
Dlatego też często w tym dokumencie ukazywana jest znamienna scena z Biblii, kiedy pewien młodzieniec składa Jezusowi zapytanie: „Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?” Wówczas Jezus rzekł do niego: „Czemu naszywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę”. W taki sposób uzmysłowiono, iż prawdy są uniwersalne, a zdecydowanie Jezusa nie pozostawiło miejsca na relatywizację i zaciemnianie. Dokument trudny, aczkolwiek warto pokonywać trudności.

Jan Paweł II uznał, że encyklika Veritatis Splendor ma stanowić fundamentalną, i dotąd znaną z trwałości i niezmienności odpowiedź Kościoła katolickiego na moralne zmiany zachodzące głównie w Europie Zachodniej, której domeną stała się relatywizacja wszelkiego zła i odziewanie go w płaszczyk czynów moralnie dobrych. Papież natomiast stara się uzmysłowić czytelnikowi, że...