Czytane przez Krystynę Czubówną opowieści przygód Marcina Kostrzyńskiego, który w gawędziarski sposób opisuje obserwacje życia zwierząt w ich naturalnym środowisku, szuka tropów i próbuje uchwycić najciekawsze momenty aparatem fotograficznym.

Już sama okładka przyciągnęła moje oko - zielona, z zarysem równie zielonych świerków, a nad nimi nocne niebo w formie ogromnego niedźwiedzia, wokół odciski jego łap.

Natomiast w środku jest szukanie salamandry w lesie bukowym i spotkanie stada jeleni, byka z przepięknym porożem i łani, nocna wyprawa na rykowisko z latarką na baterie i plecakiem z aparatem fotograficznym, obserwacja sów, szukanie fok, dziki.. i wiele innych.

Rozczulały mnie sentymentalnie opisy sprzętu fotograficznego sprzed 20 lat i tego jak sobie autor radził bez komórki, której wtedy jeszcze nie było i bez GPS, który był tylko w posiadaniu wojska. Świat, który minął, a nastał inny. Razem z autorem smuciły mnie niszczycielskie działania człowieka i to, do czego jesteśmy zdolni podążając za zyskiem. Chociaż jest to gorzki smutek, przepleciony wkurzeniem i bezsilnością. Tak bardzo chciałoby się, żeby człowiek przestał niszczyć przyrodę i, co za tym idzie, siebie samego.

W książce przeplata się smutek z radością uchwycenia Natury w jej najpiękniejszych momentach, widać wrażliwość przyrodniczą autora i wielki szacunek do zwierząt i przyrody. Autor jest w większości biernym obserwatorem z ogromną wiedzą i równie ogromnym sercem. Cała przyjemność poznania Przyrodyjek jest po mojej stronie <3

Recenzja również na Insta: https://www.instagram.com/p/CzMaflqtRxm/?img_index=1

Czytane przez Krystynę Czubówną opowieści przygód Marcina Kostrzyńskiego, który w gawędziarski sposób opisuje obserwacje życia zwierząt w ich naturalnym środowisku, szuka tropów i próbuje uchwycić najciekawsze momenty aparatem fotograficznym.

Już sama okładka przyciągnęła moje oko - zielona, z zarysem równie zielonych świerków, a nad nimi nocne niebo w formie ogromnego...

Nie rozumiem jak „przyrodnik” zajmujący się edukacją młodych pokoleń może powielać tak szkodliwe przekonanie, że miejsce kota domowego jest poza domem. Jeśli rzeczywiście jest się człowiekiem wrażliwym na krzywdę zwierząt, to nie wypuszcza się kotów domowych poza dom. Każdy prawdziwy przyrodnik powinien zdawać sobie sprawę, jak szkodliwy wpływ na rodzime drobne zwierzęta ma wprowadzony przez nas do środowiska kot domowy. To jest dokładnie to samo, co wypuszczanie psów przez leśniczego wspomnianego w tej książce, z tą tylko różnicą, że autor nie kłusuje psami, lecz kotem.

Już nie wspomnę nawet o tym, że dla samego kota jest to niebezpieczne. Bieszczad najprawdopodobniej nie wybrał „wolności”. Raczej jego właściciel wybrał za niego smierć pod kołami samochodu lub inny równie przyjemny kres żywota. Nie muszę chyba dodawać, że jest to skrajnie nieodpowiedzialna postawa właściciela zwierzęcia.

Poza tym brakowało uwagi na temat wpływu kotów domowych na zanikającą populację żbika w Polsce, a była ku temu doskonała okazja. Może gdyby ludzie przeczytali, że koty domowe krzyżują się w naturze z naszym rodzimym gatunkiem dzikiego kota, przyczyniając się tym samym do jego wymierania, to może zastanowili się czy nie zrobić czegoś dobrego dla przyrody i nie zatrzymać swojego kota w domu.

Mam nadzieję, że nie jestem pierwszą osobą, która zwróciła na to uwagę i że sam autor zadaje już sobie sprawę z tego, że pisząc rozdział o Bieszczadzie zadziałał na niekorzyść przyrody.

Nie rozumiem jak „przyrodnik” zajmujący się edukacją młodych pokoleń może powielać tak szkodliwe przekonanie, że miejsce kota domowego jest poza domem. Jeśli rzeczywiście jest się człowiekiem wrażliwym na krzywdę zwierząt, to nie wypuszcza się kotów domowych poza dom. Każdy prawdziwy przyrodnik powinien zdawać sobie sprawę, jak szkodliwy wpływ na rodzime drobne zwierzęta ma...

Kolejna świetna książka tego autora. Bardzo polecam tego typu książki, gdyż historie o zwierzętach to jest ważny temat. Gdy często zapominamy że na świecie nie tylko są ludzie i psuty przez nas klimat :)

Kolejna świetna książka tego autora. Bardzo polecam tego typu książki, gdyż historie o zwierzętach to jest ważny temat. Gdy często zapominamy że na świecie nie tylko są ludzie i psuty przez nas klimat :)

Polubiłem się z tymi wszystkimi zwierzątkami Pana Kostrzyńskiego. ;)

Polubiłem się z tymi wszystkimi zwierzątkami Pana Kostrzyńskiego. ;)

Sympatyczna i niedługa pozycja o spotkaniach ze zwierzętami na łonie dzikiej natury. Czuć miłość do tematu i mam wrażenie, że fani internetowej działalności autora będą usatysfakcjonowani. Lektorką audiobooka jest Krystyna Czubówna.

Sympatyczna i niedługa pozycja o spotkaniach ze zwierzętami na łonie dzikiej natury. Czuć miłość do tematu i mam wrażenie, że fani internetowej działalności autora będą usatysfakcjonowani. Lektorką audiobooka jest Krystyna Czubówna.

Marcin Kostrzyński o spotkaniach że zwierzętami, opowiada z czułością i mądrością. Zaraża czytelnika swoją pasją do zwierząt, od małych popielic, przez lisy i dziki, aż do fok i niedźwiedzi. Wspaniała pozycja, która daje do myślenia. Powinniśmy dbać o dzikie zwierzęta.

Marcin Kostrzyński o spotkaniach że zwierzętami, opowiada z czułością i mądrością. Zaraża czytelnika swoją pasją do zwierząt, od małych popielic, przez lisy i dziki, aż do fok i niedźwiedzi. Wspaniała pozycja, która daje do myślenia. Powinniśmy dbać o dzikie zwierzęta.

Bardzo przyjemna pozycja, od której bije niezwykła pasja do przyrody. W wersji audiobooka lektor dobrany idealnie, czytała Krystyna Czubówna.

Bardzo przyjemna pozycja, od której bije niezwykła pasja do przyrody. W wersji audiobooka lektor dobrany idealnie, czytała Krystyna Czubówna.

W tej książce jest to, o czym Marcin Kostrzyński mówił już wiele razy w swoich filmach - że niszczymy przyrodę, że niepotrzebnie zabijamy zwierzęta oraz eksploatujemy je dla tak banalnych rzeczy jak film (historia leniwca jest tu najbardziej smutna).

Dla mnie to nie jest książka optymistyczna, choć opisana barwnie i czasem z humorem. To informacja: człowieku, ogarnij się. Jak zwykle to wołanie na puszczy.

Magiczne u Autora jest to, że zwiedził kawał świata, a i tak wylądował finalnie u siebie. Czyli w lesie. I tam robi to, co najbardziej szlachetne. Szacuneczek :)

Minusik za opisy zabijania ryb. To przecież też zwierzęta. A wielki plus za rozdział ostatni, o dzikach, istotach czułych, mądrych i sympatycznych. Tłumacząc na ludzki: idealnych do zabicia.

Czekam na kolejne części.

W tej książce jest to, o czym Marcin Kostrzyński mówił już wiele razy w swoich filmach - że niszczymy przyrodę, że niepotrzebnie zabijamy zwierzęta oraz eksploatujemy je dla tak banalnych rzeczy jak film (historia leniwca jest tu najbardziej smutna).

Dla mnie to nie jest książka optymistyczna, choć opisana barwnie i czasem z humorem. To informacja: człowieku, ogarnij się....

Wiele mądrości zawartych w opowieściach Pana Marcina. Uwielbiam i bardzo polecam.
Czyta; Krystyna Czubówna, jak zwykle fenomenalna.

Wiele mądrości zawartych w opowieściach Pana Marcina. Uwielbiam i bardzo polecam.
Czyta; Krystyna Czubówna, jak zwykle fenomenalna.

Mało kto potrafi tak barwnie opowiadać o otaczającej nas przyrodzie, jak pan Marcin. Już po „Gawędy o wilkach i innych zwierzętach” były rewelacyjne, więc gdy tylko zobaczyłem, że ten tytuł jest dostępny, zaraz zabrałem się za słuchanie. I nie pożałowałem. Człowiek aż nabrał ochoty, żeby wyjść gdzieś do lasu i samemu poszukać kontaktu z naturą. Piękna, ciepła opowieść ucząca szacunku do otaczającej nas przyrody.

Mało kto potrafi tak barwnie opowiadać o otaczającej nas przyrodzie, jak pan Marcin. Już po „Gawędy o wilkach i innych zwierzętach” były rewelacyjne, więc gdy tylko zobaczyłem, że ten tytuł jest dostępny, zaraz zabrałem się za słuchanie. I nie pożałowałem. Człowiek aż nabrał ochoty, żeby wyjść gdzieś do lasu i samemu poszukać kontaktu z naturą. Piękna, ciepła opowieść...