Na książkę trafiłam przez przypadek i bardzo się cieszę. Autor wciąga w swój świat.

Na książkę trafiłam przez przypadek i bardzo się cieszę. Autor wciąga w swój świat.

„ Koperta była biała, welinowa. Rogi pobrudziły się, gdy ktoś bezszelestnie wsunął ją pod drzwi. Henryk Kuliński znajdował się w gabinecie wuja, przeglądając niezliczone ilości tomów, które traktowały o medycynie. Pochłonął go szczególnie jeden o pradawnej umiejętności diagnozowania zdrowia na podstawie pulsu przez tybetańskich lekarzy. Ta z pozoru magiczna sztuczka była precyzyjnym sposobem określania chorób. Lekarz poświęcał pacjentowi całą swoją uwagę i służył wiedzą medyczną, korzystając przy tym z umiejętności medytacji.”
Po stylu pisania autora widać, że jest on początkujący w tej dziedzinie. Miałam wrażenie, że niektóre zdania kompletnie nie pasują do kontekstu tekstu oraz zamierzonych przez autora celów. Mimo to reszta książki była po prostu dobra, nie kwalifikowałabym jej do świetnych książek ale także nie była zła. Typowa dobra obyczajówka z wątkiem kryminalnym opierającym się na tajemnicy. Niestety ale nie mogę tej książki nazwać mocnym i charakternym kryminałem. Autorowi zdarzały się błędy logiczne oraz liczne powtórzenia. Czasami fabuła była lekko irytująca przez to, że odniosłam wrażenie stylizowania stylu pisania na typ z lat, w których toczyła się cała akcja. Książka miała też swoje plusy jednym z nich było to, iż dość szybko się ją czytało. Pomijając niektóre momenty składnia wyrazowa również utrzymała się na dobrym poziomie. Pomimo tego książka była dosyć specyficzna przez co nie każdemu przypasuje ona do gustu. Uważam, że dało się to napisać lepiej lecz wtedy książka najprawdopodobniej byłaby o połowę krótsza. Brakowało mi obszernych opisów różnych podmiotów. Gatunek kryminału cechuje się właśnie takimi opisami. Popieram to, że autor eksperymentował pisząc książkę i wymyślając taką fabułę.
Niestety, przyznaję to z bólem serca. Nie mogę polecić tej książki…

„ Koperta była biała, welinowa. Rogi pobrudziły się, gdy ktoś bezszelestnie wsunął ją pod drzwi. Henryk Kuliński znajdował się w gabinecie wuja, przeglądając niezliczone ilości tomów, które traktowały o medycynie. Pochłonął go szczególnie jeden o pradawnej umiejętności diagnozowania zdrowia na podstawie pulsu przez tybetańskich lekarzy. Ta z pozoru magiczna sztuczka była...