Podzielam zdanie pana Romana, książka, którą pewnie czytano tylko dlatego, że kiedyś księgarnie świeciły pustkami. Zdecydowanie nie do polecenia. Uważam, że gdyby była dłuższa o tyle, ile liczy, może byłaby ciekawsza. Wszystkie wątki rozwinięte, każda historia jasna, a tu taka klapa...

Czytam kolejne książki autora, bo liczę, że zaskoczą jak ,,Tylko dla orłów".

Podzielam zdanie pana Romana, książka, którą pewnie czytano tylko dlatego, że kiedyś księgarnie świeciły pustkami. Zdecydowanie nie do polecenia. Uważam, że gdyby była dłuższa o tyle, ile liczy, może byłaby ciekawsza. Wszystkie wątki rozwinięte, każda historia jasna, a tu taka klapa...

Czytam kolejne książki autora, bo liczę, że zaskoczą jak ,,Tylko dla orłów".

Powiedziałbym taka typowa Macleanówka.
Pełno akcji jej zwrotów,tajemnic, podwójnych szpiegów itp.
Na pewno nie są to Działa Nawarony, w pełni dopracowane, raczej książka pisana w pośpiechu, jak to się mówi na kolanie, gdzie jest dość dużo niedociągnięć, lecz i tak fajnie było po nią sięgnąć.

Powiedziałbym taka typowa Macleanówka.
Pełno akcji jej zwrotów,tajemnic, podwójnych szpiegów itp.
Na pewno nie są to Działa Nawarony, w pełni dopracowane, raczej książka pisana w pośpiechu, jak to się mówi na kolanie, gdzie jest dość dużo niedociągnięć, lecz i tak fajnie było po nią sięgnąć.

Niezmiennie pozostaję pod urokiem Alistaira MacLeana. Każda książka jest niezbyt rozbudowana, nie sięga nawet dwustu stron, ale ma pełną emocji, wartką akcję i dostarcza świetnej rozrywki. Tak było i tym razem. Skarby nazistów, walki wywiadów poszukujących nazistów, mordercza wędrówka do Zaginionego Miasta w środku amazońskiej dżungli, anakondy i kanibale...To jest to. Mieszanka iście wybuchowa, niemniej uwielbiam takie klimaty, nawet jeśli mogą się wydawać naciągane. Znalazło się nawet co nieco o okupowanej Polsce i Auschwitz. Ale ci, którzy zasługiwali na karę w końcu ją ponieśli.. To także element rozpoznawczy autora. Dobro zwycięża. I o to chodzi.

Niezmiennie pozostaję pod urokiem Alistaira MacLeana. Każda książka jest niezbyt rozbudowana, nie sięga nawet dwustu stron, ale ma pełną emocji, wartką akcję i dostarcza świetnej rozrywki. Tak było i tym razem. Skarby nazistów, walki wywiadów poszukujących nazistów, mordercza wędrówka do Zaginionego Miasta w środku amazońskiej dżungli, anakondy i kanibale...To jest to....

DNO.
Pozycja zaczęła się dobrze. Myślałem, że to opowieść ze starych dobrych czasów, kiedy poprawność polityczna ie była jeszcze tak nachalna i wszechobecna, tak że można było pisac książki bez wątku... wiadomo jakiego.
Jakże się myliłem!
Co prawda nie ma tam akurat tego obowiązkowego wątku.... wiadomo jakiego i każdy z bohaterów kocha chyba normalnie. I początkowo zapowiada się na starcie cwaniaków (super).
Potem okazuje się, że jednak główny bohater jest bardzo, bardzo dobrym idealistą.
Potem wszystko przestaje być realne... I nagle natrafiamy na Niemców ukrywających się w dżungli przez 20 lat, którzy nadal noszą wypłowiałe już nazistowskie mundury (paradują w nich chyba po to, żeby nie było wątpliwości kim są i że się ukrywają). Ale najlepsze jest to, że towarzyszą im "Polscy nacjonaliści" i "ukraińscy renegaci". No i w tym momencie zrobiło mi się słabo....
Nie polecam.

DNO.
Pozycja zaczęła się dobrze. Myślałem, że to opowieść ze starych dobrych czasów, kiedy poprawność polityczna ie była jeszcze tak nachalna i wszechobecna, tak że można było pisac książki bez wątku... wiadomo jakiego.
Jakże się myliłem!
Co prawda nie ma tam akurat tego obowiązkowego wątku.... wiadomo jakiego i każdy z bohaterów kocha chyba normalnie. I początkowo...

Rozwiązanie intrygi dość toporne.
Polski jednozdaniowy wątek - esesman miał być w towarzystwie "polskich nacjonalistów" i "ukraińskich renegatów".
Nie wiem czy to dobrze, że nie rozwinął tego pomysłu, mogłoby być śmieszne.

Rozwiązanie intrygi dość toporne.
Polski jednozdaniowy wątek - esesman miał być w towarzystwie "polskich nacjonalistów" i "ukraińskich renegatów".
Nie wiem czy to dobrze, że nie rozwinął tego pomysłu, mogłoby być śmieszne.

W dawnych czasach, kiedy księgarnie świeciły może nie pustkami, ale czymś w tym rodzaju, książki MacLeana były wartością samą w sobie. Część z nich się jednak zestarzała. Dziś już tak się nie pisze i książki nie polecam.

W dawnych czasach, kiedy księgarnie świeciły może nie pustkami, ale czymś w tym rodzaju, książki MacLeana były wartością samą w sobie. Część z nich się jednak zestarzała. Dziś już tak się nie pisze i książki nie polecam.

Na początku nie byłam przekonana do tego autora. Myślałam, że sensacja nie jest dla mnie, bo na swojej czytelniczej drodze spotkałam kilka niefortunnych pozycji tego gatunku. Jakże się myliłam!

Jest to już moja kolejna pozycja MacLeana, z którą się zapoznałam i która mnie nie zawodzi. Mało tego - skondensowane zostało tutaj chyba wszystko, co uwielbiam: dżungla, strzały, rwąca rzeka i... naziści! Brzmi to pewnie dosyć egzotycznie, ale książka na każdej ze stron przynosi mnóstwo wrażeń. Dodatkowym plusem są dla mnie rozsądnej długości rozdziały, które sprawiają, że nie trzeba przerywać czytania w połowie, gdy trzeba coś zrobić (bo tak się dłużą),a jednocześnie trzymają w napięciu.

Kto nie zna tego autora - niech jak najszybciej to zmieni :)

Na początku nie byłam przekonana do tego autora. Myślałam, że sensacja nie jest dla mnie, bo na swojej czytelniczej drodze spotkałam kilka niefortunnych pozycji tego gatunku. Jakże się myliłam!

Jest to już moja kolejna pozycja MacLeana, z którą się zapoznałam i która mnie nie zawodzi. Mało tego - skondensowane zostało tutaj chyba wszystko, co uwielbiam: dżungla, strzały,...

Jest to druga książka Macleana i jestem zadowolony ze sposobu prowadzenia akcji przez autor. Ciekawy główny bohater. Akcja szybko się zmienia i co najważniejsze czyta się bardzo przyjemnie.

Jest to druga książka Macleana i jestem zadowolony ze sposobu prowadzenia akcji przez autor. Ciekawy główny bohater. Akcja szybko się zmienia i co najważniejsze czyta się bardzo przyjemnie.

Bardzo sympatyczna powieść. Wartka akcja, czyli to, co u pana Alistaira MacLeana jest najlepsze. Książka jest stosunkowo krótka, przez co wszystko dzieje się w ekspresowym tempie, ale nie jest to w żadnym wypadku czymś złym. Fanom MacLeana z całą pewnością można polecić.

Bardzo sympatyczna powieść. Wartka akcja, czyli to, co u pana Alistaira MacLeana jest najlepsze. Książka jest stosunkowo krótka, przez co wszystko dzieje się w ekspresowym tempie, ale nie jest to w żadnym wypadku czymś złym. Fanom MacLeana z całą pewnością można polecić.

Jestem fanem Alistaira MacLeana ale muszę przyznać, że nie wszystkie jego powieści przypadły mi do gustu. Jedna z nich to właśnie "Rzeka śmierci"

Jestem fanem Alistaira MacLeana ale muszę przyznać, że nie wszystkie jego powieści przypadły mi do gustu. Jedna z nich to właśnie "Rzeka śmierci"