Lubię czytać pięknie zilustrowane książki kucharskie. Często czerpie z nich inspiracje. Od dawna znam bloga rozkoszne.pl, a przeczytanie papierowego wydania pozwoliła poznać jeszcze inna odsłonę Michała. Inspirujące.

Lubię czytać pięknie zilustrowane książki kucharskie. Często czerpie z nich inspiracje. Od dawna znam bloga rozkoszne.pl, a przeczytanie papierowego wydania pozwoliła poznać jeszcze inna odsłonę Michała. Inspirujące.

Nie oceniam, bo nie wiem, na ile ocenić. Ponieważ nic z niej nie ugotowałam. Przejrzałam i zwróciłam do biblioteki. Autor był mi nieznany, zajrzałam na instagram (gdzie zgromadził zaskakująco wielu fanów) i szybko uciekłam - nie moja bajka. Przepisy hmm... powiedziałabym, że wydając książkę na rynek amerykański, "Rozkoszny" (obleśna ksywa btw) wychodził z siebie, żeby podrasować klasyczne polskie dania...
Ładne apetyczne zdjęcia, ale jakoś nie zachęcił mnie do przetestowania. Może przez te krytykowane przez innych recenzentów nudne opowieści o babci i przechwałki, jak to on bosko gotował od niemowlęctwa i zupełnie przypadkowo wygrał jakiś bliżej mi nieznany a prestiżowy konkurs. Tja.

Polecam fanom Rozkosznego, innym niekoniecznie.

Nie oceniam, bo nie wiem, na ile ocenić. Ponieważ nic z niej nie ugotowałam. Przejrzałam i zwróciłam do biblioteki. Autor był mi nieznany, zajrzałam na instagram (gdzie zgromadził zaskakująco wielu fanów) i szybko uciekłam - nie moja bajka. Przepisy hmm... powiedziałabym, że wydając książkę na rynek amerykański, "Rozkoszny" (obleśna ksywa btw) wychodził z siebie, żeby...

Pięknie wydana książka. Gruba okładka ze złoceniami, wspaniałe ilustracje. Przemyślenia autora i wspomnienia z rodzinnego domu, przewijające się przez całą książkę, nadają tej pozycji niezwykle osobisty wydźwięk.
Niektóre potrawy już znałam, ale dodatek choćby skórki z cytryny był w nich powiewem świeżości. Nawet zwykła jajecznica, smażona nie na po prostu rozgrzanym maśle a na palonym, była dla mnie odkryciem. To wszystko są drobne rzeczy, bo całym sekretem tej książki jest właśnie to, że te przepisy są dopracowane w szczegółach. Są tu też dania, o których istnieniu nie miałam wcześniej pojęcia, jak zupa krem z kiszonej kapusty, albo zupa migdałowa.
Mogę polecić tę książkę wszystkim, ale zwłaszcza tym, którzy chcą ograniczyć ilość mięsa w diecie, ale wegetariańska kuchnia kojarzy im się z sałatą posypaną natką pietruszki. Słowo ‘uczta’ w tytule jest naprawdę adekwatne.

Pięknie wydana książka. Gruba okładka ze złoceniami, wspaniałe ilustracje. Przemyślenia autora i wspomnienia z rodzinnego domu, przewijające się przez całą książkę, nadają tej pozycji niezwykle osobisty wydźwięk.
Niektóre potrawy już znałam, ale dodatek choćby skórki z cytryny był w nich powiewem świeżości. Nawet zwykła jajecznica, smażona nie na po prostu rozgrzanym maśle...

Książka pięknie wydana, z naprawdę zjawiskowymi zdjęciami- i to chyba na tyle. Kilka przepisów jest raczej na siłę- Przepis na kanapki, czy jajecznicę chyba nie do końca przystoi tak nagradzanej książce, jak o niej się mówi. Opisy potraw choć napisane lekko, wszystkie niemal na jedno kopyto- smak lata, babcia, dzieciństwo. Nie znam autora bardzo dobrze, jednak z opisu na koniec książki wynika, że lubi masło. Mimo wszystko jego ilość w książce może przyprawiać czytelników o mdłości, a autora przyprawić o rychłą wizytę u kardiologa.

Książka pięknie wydana, z naprawdę zjawiskowymi zdjęciami- i to chyba na tyle. Kilka przepisów jest raczej na siłę- Przepis na kanapki, czy jajecznicę chyba nie do końca przystoi tak nagradzanej książce, jak o niej się mówi. Opisy potraw choć napisane lekko, wszystkie niemal na jedno kopyto- smak lata, babcia, dzieciństwo. Nie znam autora bardzo dobrze, jednak z opisu na...

Oj, zglodniejesz podczas lektury…

Oj, zglodniejesz podczas lektury…

Dopiero po przeczytaniu tytułu książki zdałam sobie sprawę, że Rozkoszny tworzy wegetariańskie przepisy. Zarówno jego blog jak i instagram inspiruje na co dzień w kuchni. W daniach nie brakuje mięsa, jest idealną opcją dla osób, które chcą ograniczyć jego spożywanie, natomiast nie chcą rezygnować z pozostałych produktów odzwierzęcych.

Dopiero po przeczytaniu tytułu książki zdałam sobie sprawę, że Rozkoszny tworzy wegetariańskie przepisy. Zarówno jego blog jak i instagram inspiruje na co dzień w kuchni. W daniach nie brakuje mięsa, jest idealną opcją dla osób, które chcą ograniczyć jego spożywanie, natomiast nie chcą rezygnować z pozostałych produktów odzwierzęcych.

Miód i masełko dla żołądka (przepisy) i serduszka (ich opisy i piękne historie).

Miód i masełko dla żołądka (przepisy) i serduszka (ich opisy i piękne historie).

Jestem bardzo nieobiektywna, bo uwielbiam Michała za jego osobowość i podejście do jedzenia (mnie samej bardzo bliskie).

Jego książka mnie oczarowała równie mocno jak jej autor. Mam wrażenie, że ona nie ma wad. Jest wydana przepięknie! Czyta się ją znakomicie, bo autor opatrzył ją osobistym wstępem, a każdy przepis jakaś anegdotką czy kilkoma słowami od siebie. Czuć w tym wszystkim bardzo dużą miłość do jedzenia, które dla autora stanowi sposób okazywania uczuć i troski swoim najbliższym.

Co ważne, przepisy typowe dla naszej kuchni (również regionalnych) zostały niejako udoskonalone, podkręcone, nabrały pazura. Uwielbiam takie eksperymenty w kuchni, bo wtedy nigdy nie jest nudno. Zdjęcia potraw wręcz do nas krzyczą, wszystko jest tak piękne, tak apetyczne, że ma się ochotę od razu zakasac rękawy i biec do kuchni. To potrawy niby proste, niby nam wszystkie znane, ale z twistem. Ja jestem absolutnie oczarowana i zakochana w tych smakach.

Jedyny minus to wydanie tej książki. Okładka jest przepiękna, bardzo symboliczna, ale zupełnie niepraktyczna. Jej tekstura przypomina w dotyku papier i, niestety, jeśli często się po nią sięga, to okładkła się niszczy, przedziera. Polecam zatem oprawić ją sobie choćby w papier do pieczenia, bo szkoda, żeby takie cudo uległo zniszczeniu kompletnie. A gwarantuję - jak raz się zacznie gotować z Rozkosznym, to później nie sposób przestać.

Polecam serdecznie, to chyba moja ulubiona (do kompletu z blogiem) książka kucharska obecnie.

Jestem bardzo nieobiektywna, bo uwielbiam Michała za jego osobowość i podejście do jedzenia (mnie samej bardzo bliskie).

Jego książka mnie oczarowała równie mocno jak jej autor. Mam wrażenie, że ona nie ma wad. Jest wydana przepięknie! Czyta się ją znakomicie, bo autor opatrzył ją osobistym wstępem, a każdy przepis jakaś anegdotką czy kilkoma słowami od siebie. Czuć w tym...

Rewelacyjna. Pięknie wydana, z wstążeczką (dla mnie to ważne). Pełne uroku i ciepła wstępy autora, dokładnie i jasno rozpisane przepisy oraz wykonanie jak i składni (podane w objętościach i wagowo). Dużo klasyków, ale z pazurem. Powszechnie dostępne składniki, dużo nababiału, glutenu i jajek, ale też warzyw, owoców i kasz. Świetna baza przepisów na cały rok bez mięsa.

Rewelacyjna. Pięknie wydana, z wstążeczką (dla mnie to ważne). Pełne uroku i ciepła wstępy autora, dokładnie i jasno rozpisane przepisy oraz wykonanie jak i składni (podane w objętościach i wagowo). Dużo klasyków, ale z pazurem. Powszechnie dostępne składniki, dużo nababiału, glutenu i jajek, ale też warzyw, owoców i kasz. Świetna baza przepisów na cały rok bez mięsa.

Książka pięknie wydana, przepisy jasno wytłumaczone. Świetna, polecam!

Książka pięknie wydana, przepisy jasno wytłumaczone. Świetna, polecam!