Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A prologu można posłuchać tutaj: https://open.spotify.com/episode/31N6ZPl0tQKjHjvc2Zw9m0?si=3DMWDx99RLmAYekT18hNHQ

A prologu można posłuchać tutaj: https://open.spotify.com/episode/31N6ZPl0tQKjHjvc2Zw9m0?si=3DMWDx99RLmAYekT18hNHQ

Czuję się oszukana! Książka, która w tytule ma „trening mindfulness na co dzień” nie opisuje ani jednego narzędzia do ćwiczenia uważności 🤡 Zmieniłabym ten tytuł na „W czym pomocna jest uważność, której Cię nie nauczymy”

Czuję się oszukana! Książka, która w tytule ma „trening mindfulness na co dzień” nie opisuje ani jednego narzędzia do ćwiczenia uważności 🤡 Zmieniłabym ten tytuł na „W czym pomocna jest uważność, której Cię nie nauczymy”

Ostrożnie podchodzę do autobiografii, bo zwykle to po prostu przechwałki. To nie jest kolejna historia o chłopcu, który klepał biedę, a potem stał się KIMŚ. Na początku wybrzmiewało mi w niej dużo pokory, ale może po prostu po biografii MJ każdy sprawia wrażenie pokornego. 🤡
Książka pokazuje nam, że zdolności fizyczne mają jakąkolwiek szansę na sukces, tylko przy jednoczesnej ogromnej sile psychicznej. To nie jest książka o koszykówce, ale o człowieku, kontuzjach, kompromisach, a także o trenerskim kunszcie. Może kompozycja książki ze szczegółowymi opisami meczów (zwłaszcza tych szkolnych) to nie jest najlepszy pomysł, ale finalnie czyta się bardzo przyjemnie.

Ostrożnie podchodzę do autobiografii, bo zwykle to po prostu przechwałki. To nie jest kolejna historia o chłopcu, który klepał biedę, a potem stał się KIMŚ. Na początku wybrzmiewało mi w niej dużo pokory, ale może po prostu po biografii MJ każdy sprawia wrażenie pokornego. 🤡
Książka pokazu...

Rozwiń

Zwiń

Świetny temat. Niestety podany w sposób nie do strawienia dla mnie. Spokojnie można przeczytać tylko pierwsze strony każdego podrozdziału, bo na kolejnych ma się wrażenie, że czyta się jedno i to samo zdanie.

Świetny temat. Niestety podany w sposób nie do strawienia dla mnie. Spokojnie można przeczytać tylko pierwsze strony każdego podrozdziału, bo na kolejnych ma się wrażenie, że czyta się jedno i to samo zdanie.

Psy
„Na przykład nie ma sensu przytulanie psów. To w większości przypadków przyjemność dla nas, nie dla nich. Niektóre mogą się czuć jak w pułapce. To trochę tak, jakby ktoś nas przyduszał albo obejmował na siłę, mówiąc, że to z miłości”.

Nie po drodze mi z psami. Szanuję, ale trudno mi pokochać po tym, jak jako dziecko zostałam zaatakowana do utraty przytomności. Skoro ktoś taki jak ja przeczytał taką książkę, to znaczy, że jest naprawdę dobrze napisana. Oto mamy historię psów, pokazaną w bezkompromisowy sposób. Na szczęście nie tylko przez pryzmat ludzi, którzy robią z żywych istot zabawki, modyfikują gatunki, w nosie mając schorzenia, na jakie narażają nowe rasy, robią z nich atrakcje w SM „traktując jak gadżet, jak tło dla właściciela.” I to wszystko z miłością na ustach. Nie, mamy tutaj chociażby psy w literaturze i filmie (i ich traktowanie na planach filmowych), mamy metody działania hycli i dowód na to, że Szarik z czterech pancernych nie był odosobnionym przypadkiem. Ciężko miały (i mają psy) z człowiekiem… nadal uważam, że nie każdy właściciel psa powinien dostąpić takiego zaszczytu. Ale też nadal uważam, że miłość do psów nie jest obowiązkowa, w przeciwieństwie do szacunku. A mówienie ofiarom, że widocznie sprowokowały atak (brzmi znajomo? Chyba lubimy tę frazę…) jest mocno krzywdzące.
(…)człowiek, wiążąc się z psem, wziął na siebie ogromną odpowiedzialność.”

Psy
„Na przykład nie ma sensu przytulanie psów. To w większości przypadków przyjemność dla nas, nie dla nich. Niektóre mogą się czuć jak w pułapce. To trochę tak, jakby ktoś nas przyduszał albo obejmował na siłę, mówiąc, że to z miłości”.

Nie po drodze mi z psami. Szanuję, ale trudno mi p...

Rozwiń

Zwiń

„Co jest najbardziej atrakcyjne w mężczyznach? Co pociąga z największą siłą? Intelekt, ale nie suchy i spekulatywny, tylko okraszony dowcipem.”

Oto biografia bez lukru. Autorka doskonale oddzieliła Mrożka pisarza od Mrożka człowieka. Bardzo często tracimy go z oczu, alby skupić się na innych ludziach i wydarzeniach, co sprawia, że postać jest wyjątkowo mocno osadzona w historii. I to w biografiach lubię najbardziej.

„Co jest najbardziej atrakcyjne w mężczyznach? Co pociąga z największą siłą? Intelekt, ale nie suchy i spekulatywny, tylko okraszony dowcipem.”

Oto biografia bez lukru. Autorka doskonale oddzieliła Mrożka pisarza od Mrożka człowieka. Bardzo często tracimy go z oczu, alby skupić się na inn...

Rozwiń

Zwiń