Loki

Loki z 2004 roku to jest nietypowe dzieło w historii marvela. Z jednej strony jest to związane z jednym z najważniejszych antagonistów w historii tej marki, z drugiej nie doświadczymy tutaj żadnej superbohaterowości. Historia opiera się na tym że lokiemu finalnie udaje się zdobyć Asgard a jedynym zadaniem które zostaje mu do finalnego zwycięstwa jest zabicie thora. Jest ona przedstawiona tutaj w postaci brudnych i szkaradnych lecz realistycznych obrazów, co dobrze współgra z wątkami tu przedstawionymi. Mamy tu do czynienia z dużą ilością tła w rozmowach z biologiczną matką, przyszywanymi rodzicami czy też zwykłymi asgardczykami ukazujące co spowodowało że loki stał się tym kim jest i co doprowadziło się do ukształtowania umysłu złoczyńcy. Brak miłości w rodzinie, gnębienie i poniżanie doprowadziło do tego kim się stał, czego jest świadom. Bardzo dobrze kształtowanie morderców w ten sposób ukazują badania prowadzone przez fbi w latach 70. Jest tu też dużo odniesień do oryginalnej historii lokiego z mitologii. Począwszy od samego tematu, czyli lokiego zasiadającego na tron, który jest oparty na micie gdzie niektórzy po skazaniu lokiego, wierzyli że kiedyś obejmie on tron i rozpocznie Ragnarok będący wielką walką bogów. Mamy też wspomniane przygarnięcie lokiego, ścięcie włosów sif, spowodowane drwinami z jego wyglądu, wspólne braterstwo thora i lokiego i sposób zakończenia, jak i finalny los lokiego jakim było przypięcie do skały nad którym zawieszony jest jadowity wąż którego jad ma kąpać w jego twarz. Warto też podkreślić ze można w tej książce zobaczyć ludzką część lokiego, gdyż w związku z jego czasem miłą przeszłością z thorem podczas wcześniej wspomnianych przygód waha się go zabić co podkreśla genialne, realistyczne przedstawienie świata w tej produkcji. Uważam iż to dzieło genialnie ukazuje jak ludzie troszczą się o pamięć mitów w obecnym społeczeństwie, nie tylko tych greckich.

Loki

Loki z 2004 roku to jest nietypowe dzieło w historii marvela. Z jednej strony jest to związane z jednym z najważniejszych antagonistów w historii tej marki, z drugiej nie doświadczymy tutaj żadnej superbohaterowości. Historia opiera się na tym że lokiemu finalnie udaje się zdobyć Asgard a jedynym zadaniem które zostaje mu do finalnego zwycięstwa jest zabicie thora....

Mroczny, ciężki klimat, zaskakująco dobrze sprawdzający się jeśli chodzi o opowieść o Lokim, bogu psot. Komiks godny polecenia.

Mroczny, ciężki klimat, zaskakująco dobrze sprawdzający się jeśli chodzi o opowieść o Lokim, bogu psot. Komiks godny polecenia.

Świetny komiks, świetna historia o superbohaterach, ale ukazanych w taki surowy sposób. Tytułowy Loki jest głównym bohaterem i osią wszystkich wydarzeń. Jakimś cudem udaje mu się zdobyć władzę w Asgardzie, ale czy zasiadanie na tronie Odyna zapewni mu poważanie ludu? Czy na pewno takiego zwycięstwa pragnął?

Loki - jedna z bardziej skomplikowanych psychicznie postaci w nordyckiej mitologii, psotnik, wielki kłamca. Czy inni bogowie, wyśmiewając go, sami doprowadzili do swojej zguby czy mieli od początku rację, widząc w nim czarną owcę? Ten bohater co chwilę przechodzi przeobrażenia, raz jest słaby i żałosny, by za chwilę ukazać swoje groźne i brutalne oblicze.

Z taką historią świetnie współgrają rysunki w ciemnej, mrocznej kolorystyce. To dalej postacie Marvela w swoich skąpych i obcisłych strojach, ale wszystkie barwy są przygaszone i dodają tragiczności już i tak beznadziejnej sytuacji, w której znajdują się bohaterowie. Podobają mi się zbliżenia i mimika. Loki nie raz wydał mi się wręcz obrzydliwy, ogarnięty szaleństwem.

Twórcy doskonale zdają sobie sprawę, skąd czerpią pomysły, nie odcinają się od faktycznej mitologii. Przywołują inne wydarzenia z przeszłości bohaterów i dają do zrozumienia, że istnieją inne światy, w których pewne rzeczy toczą się inaczej.

Ze wszystkich komiksów Marvela z wątkiem Thora, ten oceniam najwyżej. Widać, że twórcy odwalili kawał dobrej roboty i graficznie, i pod względem scenariusza. Może ktoś, kto liczył na dużo akcji i spektakularnych walk, poczuje się zawiedziony, ale ja doceniam, że w końcu można trochę odetchnąć od „efektów specjalnych” i zastanowić się, o co tym bohaterom tak naprawdę chodzi. Loki ma tutaj sporo czasu, żeby przemyśleć swoją motywację i stosunek do każdego z bogów, który jakoś na niego wpłynął.

Lepiej zrozumiałam zakończenie dzięki podsumowaniu, które zostało napisane prozą na ostatnich stronach. Można spokojnie tę książkę przeczytać, nie znając innych komiksów z tego uniwersum, jest odrębną całością.

Polecam, serio, nie spodziewałam się, że to będzie takie dobre.

Świetny komiks, świetna historia o superbohaterach, ale ukazanych w taki surowy sposób. Tytułowy Loki jest głównym bohaterem i osią wszystkich wydarzeń. Jakimś cudem udaje mu się zdobyć władzę w Asgardzie, ale czy zasiadanie na tronie Odyna zapewni mu poważanie ludu? Czy na pewno takiego zwycięstwa pragnął?

Loki - jedna z bardziej skomplikowanych psychicznie postaci w...

Komiksy czytam raczej okazyjnie, co muszę koniecznie zmienić, bo są rozrywką wyjątkowo rozluźniającą. Komiks "Loki" przeleżał u mnie prawie dwa lata, zanim zdecydowałam się po niego sięgnąć. A szkoda, że tak długo go ignorowałam, bo nieźle poruszył moją mózgownicę.
 ...
Loki jakimś sposobem zdobywa Asgard. Nie wiemy jakim, bo akcja skupia się na wydarzeniach po, kiedy bóg oszustwa w końcu dostaje to, o czym zawsze marzył. Więzi Thora oraz Odyna i postanawia zemścić się na wszystkich za krzywdy jakie mu wyrządzono. Jego chorobliwa chęć zdobycia władzy oraz nagromadzony gniew wobec przybranych członków rodziny przyczynia się do upadku bohatera. Rozterki tegoż bóstwa rzucają nowe światło na postać Thora. Scenarzysta pozbawił go cukierkowego uroku. 

Taka wizja Lokiego - władcy Asgardu nieźle mnie zaskoczyła, bo postać ta przeważnie grała drugie skrzypce w innych komiksach o Thorze. Akcja jest poprowadzona nieśpiesznie, ale uznaje to za plus tego zeszytu. Wszystkie wydarzenia poznajemy z perspektywy Lokiego, jego monologi są wymieszane z dialogami innych bohaterów, co też uważam za fajny zabieg. 
Solowy komiks o bogu podstępu bardzo przypadł mi do gustu, choć mrok i krzywda wypełniają go po brzegi. Rysunki Esada Ribica to małe dzieła sztuki. Pełno w nich dynamizmu, artyzmu, emocji i brzydoty. Loki nie jest pięknym młodzieńcem, lecz staruszkiem z poważnym brakiem w uzębieniu. Tym bardziej całość wydaje się prawdziwa i poruszająca. Spłowiałe, miejscami mdłe barwy oraz zabawa cieniem i światłem dopełniają dzieła. Rodiego i Ribica możecie kojarzyć też z innych komiksów np. "Thora Gromowładnego" z serii Marvel Now, które również gorąco polecam. Należą do moich ulubionych i często do nich wracam. 
...
Komiks potraktowałam jako fajną wariację na temat boga oszustwa, Lokiego. Scenarzysta z mitów czerpie nie tak dużą inspirację jakbyśmy chcieli, jednak uważam, że jest do ciekawa rozrywka i miła odmiana od czytania książek. Choć muszę zauważyć, że wątków związanych z mitologią naliczyłam dwa, ale nie przytoczę ich, by nie popsuć Wam zabawy. 
...
Komiks "Loki" ma w sobie to coś, co przyciąga oko i uważam, że warto go przeczytać chociażby dla wspaniałych i bardzo ekspresyjnych rysunków Esada Ribica. 

Komiksy czytam raczej okazyjnie, co muszę koniecznie zmienić, bo są rozrywką wyjątkowo rozluźniającą. Komiks "Loki" przeleżał u mnie prawie dwa lata, zanim zdecydowałam się po niego sięgnąć. A szkoda, że tak długo go ignorowałam, bo nieźle poruszył moją mózgownicę.
 ...
Loki jakimś sposobem zdobywa Asgard. Nie wiemy jakim, bo akcja skupia się na wydarzeniach po, kiedy bóg...

7/10 – BARDZO DOBRY

„Uważaj czego pragniesz, bo może się to spełnić.”

Scenariusz – 7/10
Dzieło Roberta Rodiego jest chyba pierwszym marvelowskim komiksem w pełni skupionym na nordyckim bogu oszustw, będąc jednocześnie bardzo ciekawym studium tej niezwykle skomplikowanej postaci. Lokiemu wreszcie udaje się osiągnąć to, czego zawsze pragnął – obalił Odyna, zniewolił Thora i zasiadł na tronie jako władca Asgardu. Prawdziwe trudności jednak dopiero nadchodzą, a najbardziej zasadnym pytaniem wydaje się być – co dalej? Tego protagonista nie wie, jest kompletnie zagubiony i nieprzygotowany do pełnienia nowej roli. Ukazanie tragizmu postaci jest głównym motywem tego komiksu, a Rodi bardzo rzetelnie kreuje charakterystykę Lokiego. Przedstawia udręczonego zazdrością i poczuciem braku akceptacji antybohatera, który nie wie czego chce i nie potrafi przewidzieć konsekwencji swoich czynów. Wszystko wskazuje na to, że przeznaczeniem Lokiego jest gonienie króliczka, a nie złapanie go, a świadczy o tym między innymi dosadny finał tej opowieści. Sama historia jest raczej oczywista i nie ma co się po niej spodziewać jakichś zaskakujących zwrotów akcji. Fajne jest to, że Rodi podpiera fabułę swego komiksu licznymi odniesieniami do nordyckich mitów. I tu drobna ciekawostka – otóż w marvelowskiej wersji ojcem Lokiego jest Laufey, a matką Farbauti, gdy w oryginale jest dokładnie odwrotnie. Ciekawe jaka jest geneza tej osobliwej zamiany ról.

Ilustracje – 8/10
Znakomite ilustracje Esada Ribicia okraszone ładną pastelową kolorystyką, są jednym z najmocniejszych punktów tego komiksu. Plastyczny styl chorwackiego artysty idealnie pasuje do tej niespiesznej historii utrzymanej w stylistyce nordyckich mitów.

Wydanie i dodatki – 8/10
Bardzo ładne wydanie plus kilkanaście stron całkiem fajnych dodatków – szczególnie graficznych.

Podsumowanie
„Loki” to komiksowy dramat napisany w iście szekspirowskim stylu. Robert Rodi przedstawia protagonistę w sposób, jaki nikt do tej pory tego jeszcze nie zrobił. Scenarzysta pozwalając wyjść Lokiemu z cienia swojego potężnego przyrodniego brata, kreuje boga oszustów jako targaną emocjami i pełną sprzeczności tragiczną postać. Ten pięknie namalowany komiks opowiada historię będącego owocem własnych pragnień uczynku, który przynosi jego sprawcy więcej szkód niż zadowolenia. Polecam!

***

ZAWARTOŚĆ
Loki vol. 1 #1-4 (wrzesień – listopad 2004)

SCENARIUSZ
Robert Rodi

ILUSTRACJE
Szkic: Esad Ribić
Tusz: Esad Ribić
Kolor: Esad Ribić

DODATKI
Okładki wydań zeszytowych.
„Loki – propozycja czteroczęściowej miniserii”, czyli krótki tekst scenarzysty.
Szkicownik Esada Ribicia, a w nim: studium postaci oraz niewykorzystane szkice okładek.
Krótkie biogramy autorów.
Jedna dodatkowa grafika autorstwa Esada Ribicia.

WYDANIE
Wydawca: Mucha Comics
Wydawca oryginału: Marvel Comics
Cykl: -
Seria: -
Data wydania: 7 grudzień 2016
Tłumacz: Robert Lipski
Format: 170 x 260 mm
Liczba stron: 112
Okładka: Twarda
Papier: Kredowy
Druk: Kolor
ISBN-13: 9788361319788
Cena okładkowa: 49,00 zł

7/10 – BARDZO DOBRY

„Uważaj czego pragniesz, bo może się to spełnić.”

Scenariusz – 7/10
Dzieło Roberta Rodiego jest chyba pierwszym marvelowskim komiksem w pełni skupionym na nordyckim bogu oszustw, będąc jednocześnie bardzo ciekawym studium tej niezwykle skomplikowanej postaci. Lokiemu wreszcie udaje się osiągnąć to, czego zawsze pragnął – obalił Odyna, zniewolił Thora i...

Alternatywna przyszłość Asgardu w uniwersum Marvela. Loki, bóg kłamstwa w końcu przejmuje władzę w krainie bogów, ale okazuje się, że nie wszystko jest tak dobrze jak myślał.

W typowych opowieściach o superbohaterach czy mitach rzadko superłotry wygrywają. Były takie historie jak „Wanted” czy „Staruszek Logan” ukazujące ponurą wizję świata, gdzie to czarne charaktery dyktują warunki. W „Lokim” jednak zamiast na okropieństwach nowej wersji świata skupiamy się na samym łotrze, który po osiągnięciu swojego celu nie ma co ze sobą zrobić. Nie ma już po co spiskować czy knuć, a zamiast tego musi zajmować się dosyć nudnymi obowiązkami władcy. Na dodatek jego dotychczasowi sprzymierzeńcy domagają się, żeby w końcu dał im trochę władzy, a także zabił Thora, swojego brata. Loki nie jest tu przedstawiony jako potwór czy sympatyczny facet tak jak jego filmowy odpowiednik, ale zagubiony bohatera, któremu tak naprawdę nie zależy na tym, żeby być bezwzględnym. Pojawia się przy tym kwestia czy to też takie, a nie inne traktowanie przez resztę bogów uczyniło Lokiego zgorzkniały człowiekiem – mamy tutaj liczne retrospekcje pokazujące jak większość bohaterów źle go traktowała.

Przedstawiona powyżej wizja tego łotra jest bardzo interesująca, ale niestety nie udało się zapewnić ciekawego scenariusza. Mamy tu tylko ciągle jęczącego Lokiego, a także gardzących nim bohaterów. W kółku poruszane są te same wątki, które w pewnym momencie zaczynają być nużące. Pojawia się wprawdzie na krótko motyw światów alternatywnych, ale zupełnie nie zostaje wykorzystany. Scenariusz ratuje dosyć dramatyczna końcówka.

Za rysunki opowiada tu znany w Polsce z komiksu „Silver Surfer – Requiem” czy serii „Thor Gromowładny” Esad Ribic. Jego pastelowe rysunki o lekko wyblakłych kolorach świetnie pasują do ponurej wizji Asgardu pod rządami Lokiego. Podoba mi się jak jest tu rysowany tytułowy bohater – przypomina zgarbionego starca, który jest zmęczony życiem i ciągłymi knowaniami. Nie przywodzi na myśl w żadnym stopniu przystojnej filmowej wersji.

Komiks wart przeczytania głównie ze we względu na sposób przedstawienie Lokiego i rysunki.

Alternatywna przyszłość Asgardu w uniwersum Marvela. Loki, bóg kłamstwa w końcu przejmuje władzę w krainie bogów, ale okazuje się, że nie wszystko jest tak dobrze jak myślał.

W typowych opowieściach o superbohaterach czy mitach rzadko superłotry wygrywają. Były takie historie jak „Wanted” czy „Staruszek Logan” ukazujące ponurą wizję świata, gdzie to czarne charaktery...

BŁAZEN U WŁADZY

Rzadko zdarza się by powstawały komiksy o superłotrach. Mamy wprawdzie kilku czołowych antybohaterów, jak chociażby Punisher, Deadpool, Venom czy Lobo, nie mniej najczęściej opowieści o nich są satyrą na typowe opowiastki graficzne, a oni sami w ten czy inny sposób opowiadają się (sporadycznie bądź regularnie) po stronie dobra i walczą o to, co słuszne – choć używają przy okazji innych zupełnie metod, niż herosi. Czasem jednak pojawia się wyjątek od reguły i jednym z takich właśnie wyjątków jest miniseria „Loki” dekonstruująca postać odwiecznego wroga Thora.

Całość mojej recenzji na portalu Sztukater https://sztukater.pl/komiksy/item/19739.html?highlight=WyJsb2tpIl0=

BŁAZEN U WŁADZY

Rzadko zdarza się by powstawały komiksy o superłotrach. Mamy wprawdzie kilku czołowych antybohaterów, jak chociażby Punisher, Deadpool, Venom czy Lobo, nie mniej najczęściej opowieści o nich są satyrą na typowe opowiastki graficzne, a oni sami w ten czy inny sposób opowiadają się (sporadycznie bądź regularnie) po stronie dobra i walczą o to, co słuszne –...

(...) Zgodnie z tytułem głównym bohaterem komiksu jest Loki, Asgardczyk, adoptowany syn Odyna i Frigg, przyrodni brat Thora. Jak dobrze wiemy Bóg kłamstw i psot nie jest pozytywną postacią. Knuje, spiskuje i zdradza. Od zawsze toczy spór z bratem, którego chciałby pokonać i upokorzyć. Ma ogromne ambicje: chciałby zastąpić przyszywanego ojca na tronie. Akcja recenzowanego komiksu rozpoczyna się w chwili, gdy osiąga wszystko o czym od dawna marzył: Thor i lady Sif uwięzieni w lochu, Odyn złamany i pozbawiony władzy, Frigg w areszcie domowym, a on sam zasiada na tronie. Wymarzony koncept został zrealizowany. Spełniło się. Tylko co dalej?

Z biegiem akcji czytelnik zaczyna dostrzegać, że Bogu kłamstw marzyła się władza sama w sobie, utarcie nosa wszystkim dawnym wrogom, ale niekoniecznie rządzenie. Nie radzi sobie „z codziennością” władcy. Scenarzysta wybornie ukazał miganie się postaci od podejmowania ważnych decyzji dotyczących obronności krainy, przyjmowania dyplomatów, spłacania długów zaciągniętych u byłych sojuszników, dbania o poddanych. Tak, Loki nie nadaje się na króla. Sprawowanie władzy go mierzi i nudzi. Dodatkowo dostajemy wgląd w uwarunkowania psychiczne postaci. Pisarz stawia pytanie: czy czasem protagonista nie stał się zły dlatego, że był permanentnie źle traktowany (odtrącenie, szyderstwa, kpiny i cięgi) przez Asów?

Na dokładkę musi spłacić dług jaki zaciągnął u bogini Heli, która chce, aby Thor zasilił szeregi jej armii umarłych. Pewnie zawiązując koalicję pomniejszych oligarchów i bóstw przeciw Odynowi nie brał takiej ewentualności pod uwagę. Teraz codziennie bije się z myślą i musi odpowiedzieć sobie na pytanie: czy chce zabić brata? Co prawda buduje wielką scenę, która ma pełnić funkcję miejsca kaźni, ale wciąż szuka rozsądnych (i nie) argumentów dla pozostawienia brata przy życiu.

(...) Początkowo zamysł scenarzysty wydaje się nadzwyczaj interesujący. Jednakże ostatecznie zaproponowane rozwiązania fabularne są przewidywalne i mało atrakcyjne. Z góry wiadomo, jak całość się zakończy. Najciekawiej wypada wątek poświęcony relacji przyrodnich braci. Ten, kto sięgając po komiks, liczy na epickie starcie między Lokim a Thorem pewnie się rozczaruje...

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2017/01/03/loki/

(...) Zgodnie z tytułem głównym bohaterem komiksu jest Loki, Asgardczyk, adoptowany syn Odyna i Frigg, przyrodni brat Thora. Jak dobrze wiemy Bóg kłamstw i psot nie jest pozytywną postacią. Knuje, spiskuje i zdradza. Od zawsze toczy spór z bratem, którego chciałby pokonać i upokorzyć. Ma ogromne ambicje: chciałby zastąpić przyszywanego ojca na tronie. Akcja recenzowanego...

Trochę świeżości w świecie superhero-god. Fajna grafika.

Trochę świeżości w świecie superhero-god. Fajna grafika.