Głównymi bohaterkami tej historii są cztery siostry – Meg, Jo, Beth i Amy – które muszą zmagać się z wieloma problemami. Cierpliwie czekają na powrót ojca z wojny i starają się jak najlepiej wykorzystać nauki otrzymywane od matki. Wytrwale pracują, nie tylko nad własnymi charakterami – dwie starsze dziewczynki samodzielnie zarabiają na własne utrzymanie, wszystkie mają też domowe obowiązki, co nie znaczy, że nigdy nie znajdują czasu na zabawę. I choć nieraz wzdychają na myśl o rzeczach, na które nie mogą sobie pozwolić, potrafią być szczęśliwe mimo braku pieniędzy. Bogactwo nie jest przecież najważniejsze, o czym doskonale wie Laurie – chłopiec z sąsiedniego domu, żyjący w luksusie, ale bardzo samotny.

Trudno dziwić się młodemu dziedzicowi, który z zazdrością patrzy na skromny dom Marchów, bo któż nie chciałby ogrzać się w jego cieple? Kto odrzuciłby przyjaźń czterech dziewczynek o diametralnie różnych osobowościach, ale jednakowo dobrych sercach? Każda z panien March stanowi odbicie którejś z panien Alcott – autorka nigdy nie kryła, że ona i jej trzy siostry stanowią pierwowzory głównych postaci. Relacjom między Meg, Jo, Beth i Amy nie można zarzucić braku wiarygodności – w historii o ich wspólnym życiu znajdziemy nie tylko miłość i troskę, ale również żal i gniew, choć pozytywne emocje i reakcje bez wątpienia występują tu częściej.

Od premiery powieści minęło ponad 150 lat i warto mieć to na uwadze. Każdy, kto sięgnie po „Małe kobietki”, musi być przygotowany na pewną dawkę uwag, które trudno dziś traktować poważnie. Dzięki nim możemy jednak zauważyć, jak wiele zdążyło się zmienić przez te półtora wieku – zwłaszcza jeśli chodzi o pozycję kobiet.

Widziałam różne wydania słynnej powieści Alcott, ale to podoba mi się szczególnie – myślę, że klasyczne dzieła najlepiej wyglądają w klasycznej, eleganckiej oprawie (bo nie okładka jest tu filmowa, a jedynie obwoluta). Warto zauważyć, że w książce od Poradni K znajdziemy dwa pierwsze tomy czteroczęściowego cyklu, a więc nie tylko „Małe kobietki”, ale i „Dobre żony”.

Wiele było utworów, które z każdym kolejnym rokiem traciły na atrakcyjności i powoli odchodziły w niepamięć, niejedna historia utknęła na pożółkłych kartkach, bez skutku wołając o czytelników. „Małe kobietki” wciąż urzekają jednak ciepłem i humorem – stanowią doskonały prezent dla każdego, kto ceni sobie piękne, rozbudowane opowieści, przy których można zarówno się uśmiechnąć, jak i wzruszyć.

Małgorzata Pawlak