Chłopcy Jo. Wydanie ilustrowane

Po małych mężczyznach, nie bardzo chciałam łapać za tą część. Ale zdecydowanie jest moją drugą ulubioną zaraz po Małych Kobietkach :)

Po małych mężczyznach, nie bardzo chciałam łapać za tą część. Ale zdecydowanie jest moją drugą ulubioną zaraz po Małych Kobietkach :)

Czytało mi się zdecydowanie lepiej niż część trzecią. Nie porywa jakoś szczególnie, ale jest pełna ciepła znanego z poprzednich części serii, bawi, wzrusza i przynosi pociechę. Z jednej strony losy chłopców mnie aż tak nie wciągnęły jak sióstr March, ale z drugiej smutno, że to już koniec tej pięknej opowieści, którą zaczęłam pięć lat temu...

Czytało mi się zdecydowanie lepiej niż część trzecią. Nie porywa jakoś szczególnie, ale jest pełna ciepła znanego z poprzednich części serii, bawi, wzrusza i przynosi pociechę. Z jednej strony losy chłopców mnie aż tak nie wciągnęły jak sióstr March, ale z drugiej smutno, że to już koniec tej pięknej opowieści, którą zaczęłam pięć lat temu...

Choć czytanie "Chłopców Jo" niewyobrażalnie mi się ciągnęło, muszę przyznać, że ten tom jest zdecydowanie lepszy od "Małych mężczyzn", choć i tak nie dorównuje dwóm pierwszym tomom serii Alcott.

Przede wszystkim bohaterowie są już starsi a ich problemy stają się poważniejsze. Już nie ma tych nieustających figli młodych wychowanków, które bywały męczące przy poprzednim tomie. Wreszcie pojawiają się dramaty, które interesują oraz sytuacje, które zagrażają życiu. Postaci są dojrzalsze, ale to nie znaczy, że nie unikają wielu poważnych błędnych decyzji.

Ponadto wreszcie nowa generacja otrzymuje fascynujące wątki miłosne, często skomplikowane i nie zawsze szczęśliwe. To były zdecydowanie moje ulubione momenty w "Chłopcach Jo", bo byłam świadkiem wielu emocji młodych ludzi, którzy pragną kochać i być kochani, ale nie zawsze mogą sobie na to pozwolić. Często robiło mi się przykro, a to świadczy o wykonaniu dobrej roboty przez Louisę May Alcott.

Nie zabrakło umoralniających lekcji Jo oraz innych doświadczonych bohaterów, które mogą być postrzegane jako cenne rady również współcześnie.

Ogólnie seria stworzona przez Louisę May Alcott postrzegam jako dobrą literaturę, którą warto poznać. Jednak i tak często pojawia się myśl, że autorka powinna zakończyć perypetie bohaterów wraz z drugim tomem.

Choć czytanie "Chłopców Jo" niewyobrażalnie mi się ciągnęło, muszę przyznać, że ten tom jest zdecydowanie lepszy od "Małych mężczyzn", choć i tak nie dorównuje dwóm pierwszym tomom serii Alcott.

Przede wszystkim bohaterowie są już starsi a ich problemy stają się poważniejsze. Już nie ma tych nieustających figli młodych wychowanków, które bywały męczące przy poprzednim...

Czytelnik powraca do Plumfield, aby zapoznać się z dalszymi losami chłopców. Jak powiodło się w ich życiu? Czy odnaleźli swoją drogę?

Książka w pełni poświęcona jest tytułowym chłopcom Jo. Wielu z nich stało się młodymi mężczyznami, którzy poznali życie w college’u oraz trudy pierwszej pracy. Wyruszyli w podróż wracając z niej odważniejsi, a zarazem pokorniejsi.

Autorka perfekcyjnie wykorzystała motyw syna marnotrawnego. Między wierszami Czytelnik spostrzeże proste nauki wpajane nam od dziecka. Głównym przekazem stała się uległość, pobożność, uczciwość i chęć pomocy. Przedstawiono też drugie dno. Porównano krnąbrność, egoizm i chytrość do nadmiernie okazywanych cech dobrego samarytanina. Pokazano, iż świat jest szary – bez względu na to, którą drogą kroczysz.

Historie przedstawione w książce malują różnorodne obrazy. Siedmioro chłopców tworzy własną historię na przemian z ich ulubienicami. Autorka nie zapomina o dziewczętach zamieszkujących okolice. Wątek dziewcząt jest krótki, aczkolwiek równie ważny.

Chłopcy Jo jest lekturą spokojną, pozwalającą na powolne pożegnanie się z ulubionymi bohaterami. Na ponad czterystu stronach odkrywamy troski oraz osiągnięcia wychowanków. Przypominamy sobie ich dziecięce rozterki i marzenia. Towarzyszymy im w realizacji pragnień, a także doświadczamy wspólnie upadki.

Seria Małych Kobietek należy do lektur kojących rozwichrzone umysły.

recenzjeladydevi

Czytelnik powraca do Plumfield, aby zapoznać się z dalszymi losami chłopców. Jak powiodło się w ich życiu? Czy odnaleźli swoją drogę?

Książka w pełni poświęcona jest tytułowym chłopcom Jo. Wielu z nich stało się młodymi mężczyznami, którzy poznali życie w college’u oraz trudy pierwszej pracy. Wyruszyli w podróż wracając z niej odważniejsi, a zarazem pokorniejsi.

Autorka...

Jak się zaczęła ta historia, tak się skończyła. Takie ciepło z niej bije i choć idylliczny obraz przedstawiony jest mało realistyczny, czasami tego nam potrzeba. Naiwną wiarę, że tym, którzy na to zasłużyli, wszystko się uda. Lekka, łatwa i przyjemna lektura.

Jak się zaczęła ta historia, tak się skończyła. Takie ciepło z niej bije i choć idylliczny obraz przedstawiony jest mało realistyczny, czasami tego nam potrzeba. Naiwną wiarę, że tym, którzy na to zasłużyli, wszystko się uda. Lekka, łatwa i przyjemna lektura.

,,Chłopcy Jo" to zdecydowanie kontynuacja trzeciego tomu - o wychowankach szkoły prowadzonej przez Jo March i jej męża. Początkowo czułam się zawiedziona, gdy się okazało, że poznajemy dalsze perypetie tylko kilku wybranych chłopców, ale ostatecznie zrozumiałam, że pisarka postanowiła się po prostu skupić na losach ulubionych postaci.
Postaci, do których i ja zapałałam sympatią. Zwłaszcza do Dana, wskazywanego ciągle jako niesfornego urwisa, z którym są wiecznie kłopoty. W sumie to on, według wielu, powinien zostać zepchnięty w pierwszej kolejności na margines powieści, ale tak się nie stało. Dlaczego? Bo nawet jego trudny charakter nie był w stanie odwieść pisarki od postrzegania w nim osoby pod każdym względem wyjątkowej.
Piękną miłość tu mamy ukazaną - miłość Jo do ukochanych wychowanków, o których (pomimo iż dawno opuścili gniazdo) jedna z sióstr March bez przerwy myśli, kocha i na których listy wyczekuje zawsze z maksymalną niecierpliwością. I to bez względu na to, czy ich życie ułożyło się po jej myśli, czy wręcz przeciwnie.
Czytamy o ich sukcesach, porażkach, chwilach szczęścia i nawet niebezpiecznej niedoli. I co najciekawsze - poza ich losami poznajemy również te tyczące się nowo powstałej szkoły, która oprócz chłopców kształci także dziewczęta. I to określiłabym jako przysłowiową wisienkę na torcie całego cyklu, którą z pewnością potwierdza następujący cytat: ,,Ze starych panien nie drwi się już nawet w połowie tak bardzo jak dawniej, odkąd niektóre z nich stały się sławne i dowiodły, że kobieta nie jest połówką, ale całym człowiekiem i może być samodzielna". Kobiety w powieści Louisy May Alcott wspierają mężczyzn, stoją u ich boku, ale również się kształcą dążąc jednocześnie do pełnej niezależności. Pięknym przykładem jest tutaj śliczna Nan, która poświęcając swe życie zawodowi lekarza, postanawia nigdy nie wychodzić za mąż.
Czy w takim razie żałuję, że musiałam się wreszcie rozstać z siostrami March? Piszę tego posta i już tęsknię za błogą przyjemnością przy lekturach pani Alcott, więc już chyba nie muszę niczego więcej dodawać. Interesująco i przyjemnie mi się czytało część ostatnią, więc z pewnością uważam, że warto ,,dotrwać" do czwartego tomu.

sowazwieruszowa.blogspot.com

,,Chłopcy Jo" to zdecydowanie kontynuacja trzeciego tomu - o wychowankach szkoły prowadzonej przez Jo March i jej męża. Początkowo czułam się zawiedziona, gdy się okazało, że poznajemy dalsze perypetie tylko kilku wybranych chłopców, ale ostatecznie zrozumiałam, że pisarka postanowiła się po prostu skupić na losach ulubionych postaci.
Postaci, do których i ja zapałałam...

Bardzo fajna kontynuacja dobrze bylp przeczytac co nowego u Marchów i ich podopiecznych...lubię takie historie to takie oderwanie się od dzisiejszych czasów przepełnionych technologią

Bardzo fajna kontynuacja dobrze bylp przeczytac co nowego u Marchów i ich podopiecznych...lubię takie historie to takie oderwanie się od dzisiejszych czasów przepełnionych technologią

“Weź kilka książek i czytaj, to ogromnie pomaga, a książki zawsze są dobrym towarzystwem, jeśli ma się właściwe.”📚

“Chłopcy Jo” Louisy May Alcott to czwarty i zarazem ostatni tom opowieści o siostrach March i ich bliskich. Ciepło wspominam wcześniejsze tomy serii, choć obawiałam się lektury książki zamykającej losy bohaterów. Wszystko dlatego, że poprzednia część była najsłabsza i martwiłam się, że ten tom nie spełni moich oczekiwań. Z wielką ulgą stwierdzam, że obawy okazały się zbędne. “Chłopcy Jo” to doskonałe zwieńczenie przygód bohaterów i według mnie druga najlepsza część serii zaraz po “Małych kobietkach”.

Książka “Chłopcy Jo” urzekła mnie ukazaniem dążenia młodych ludzi do wyznaczonych sobie celów, a także sielankowym obrazem ich wolnych dni. Przypomniał mi on obozy letnie, na które przed laty wyjeżdżałam, gdzie wspólnie z uczestnikami dzieliliśmy się radością i cieszyliśmy każdą wspólną chwilą. Czytałam o zażyłości postaci i beztrosce ich dni z uśmiechem na ustach i tęsknotą w sercu, gdyż żyjemy w ciężkich czasach niesprzyjających dzieleniu się choćby swoją obecnością. Cieszę się, że mogłam do tego wrócić przynajmniej za sprawą książki. Cenię sobie również poruszony wątek roli kobiety w dawnych czasach oraz niesprawiedliwości z jakimi musiały się one mierzyć. Alcott ukazała w tej książce młode kobiety, które nie godzą się z wyznaczonymi im rolami żony, matki i pani domu, chyba że decydują o tym, iż właśnie tego pragną w swoim życiu. Dało mi to do myślenia, bo chociaż czasy opisane w książce znacznie różnią się od tych współczesnych, to część niesprawiedliwości pozostała, tak samo jak wola walki kobiet o swoje prawa i godne życie.

“Chłopcy Jo” amerykańskiej pionierki literatury kobiecej Louisy May Alcott to niezwykle pięknie wydana książka posiadająca równie piękne wnętrze. Uwielbiam spokój jaki można wyciągnąć z twórczości autorki i ciepłą atmosferę jej historii. Seria “Małe kobietki” to książki warte uwagi, w przystępny sposób przekazujące ponadczasowe wartości. Polecam ją zwłaszcza czytelniczkom lubiącym klasykę oraz historie wypełnione rodzinną miłością i zażyłością. ♥

“Weź kilka książek i czytaj, to ogromnie pomaga, a książki zawsze są dobrym towarzystwem, jeśli ma się właściwe.”📚

“Chłopcy Jo” Louisy May Alcott to czwarty i zarazem ostatni tom opowieści o siostrach March i ich bliskich. Ciepło wspominam wcześniejsze tomy serii, choć obawiałam się lektury książki zamykającej losy bohaterów. Wszystko dlatego, że poprzednia część była...

Ostatnia część serii "Małe Kobietki". Po dziesięciu latach powracamy do Plumfield, aby odkryć dalsze losy dobrze znanych bohaterów. Teraz funkcjonuje tam college ufundowany przez Pana Laurenca, zarówna dla dziewczyn jak i dla chłopców, którego rektorem jest pan Bhaer. Ściąga do niego młodzież z całego kraju, a opiekują się nią trzy siostry.
Bohaterzy "Małych Mężczyzn" są już w większości dorośli i wyfrunęli spod opiekuńczych skrzydeł Jo. Każdy z nich podąża w swoją stronę, realizując marzenia. Przeżywamy z nimi wzloty i upadki, sytuacje naprawdę groźne i smutne, ale także chwile pierwszych miłości. Gdziekolwiek jednak nie pójdą, zawsze jak bumerangi wracają do Plumfield, gdzie znajdą dom, pocieszenie i dobrą radę od Jo.
Chyba znalazłam swoją ulubioną część. Owszem, nadal mamy moralizatorskie tony, ale wreszcie zaczyna się leciutko przebijać ten feminizm, za który pierwsza część jest tak chwalona (?!?!) Mamy koedukacyjny college, mamy rozmowy o prawach kobiet. Nie jest to jednak typ książki, którą czyta się z wypiekami na twarzy i nie można się od niej oderwać. Spokojna powieść, lekko słodko-pierdząca, ze szczyptą smutku, żeby nie było za dobrze. Idealnie wpasowuje się w całą serię.

Ostatnia część serii "Małe Kobietki". Po dziesięciu latach powracamy do Plumfield, aby odkryć dalsze losy dobrze znanych bohaterów. Teraz funkcjonuje tam college ufundowany przez Pana Laurenca, zarówna dla dziewczyn jak i dla chłopców, którego rektorem jest pan Bhaer. Ściąga do niego młodzież z całego kraju, a opiekują się nią trzy siostry.
Bohaterzy "Małych Mężczyzn" są...

Autor: Louisa May Alcott
Tytuł: Chłopcy Jo. Wydanie ilustrowane.
Książka powstała za namową czytelników. Możemy w niej poznać kolejne losy bohaterów „małych kobietek”. Tym razem mamy możliwość poznania starszych bohaterów oraz w to w jaki sposób działają społecznie. Jo otwiera ze swym mężem szkołę, która jak na tate czasy wydała się nowoczesną. Autorka pokazuje nam losy wychowanków tej szkoły, lecz już w dorosłym życiu. Pozwala nam poznać ich wybory czy problemy. Dzięki temu mamy możliwość zobaczyć świat z perspektywy tych wszystkich uczniów. Tak jak uwielbiam tę serię to uważam, że ta książka jest idealnym dopełnieniem historii. Mimo że nie spodziewałam się takiego zobrazowania. Mimo wszystko myślałam, że będę miała możliwość przeczytać trochę więcej o siostrach, lecz to również mi się spodobało. Dodawane ilustracje są cudowne i dodają jeszcze więcej uroku. Ta seria jest dla mnie genialna jak już pisałam w poprzednich wpisach. Okładka zachęca do zaglądania, więc książkę chciałam przeczytać jeszcze szybciej. Pióro autorki jest przyjemne, dlatego szybko czytało mi się książkę.
Ocena 9/10

Autor: Louisa May Alcott
Tytuł: Chłopcy Jo. Wydanie ilustrowane.
Książka powstała za namową czytelników. Możemy w niej poznać kolejne losy bohaterów „małych kobietek”. Tym razem mamy możliwość poznania starszych bohaterów oraz w to w jaki sposób działają społecznie. Jo otwiera ze swym mężem szkołę, która jak na tate czasy wydała się nowoczesną. Autorka pokazuje nam losy...