Kamień na kamieniu

Książka o życiu. To chyba najważniejsze, potem o wsi, o miłości, o szukaniu swojego miejsca, o rodzinie. Szymon Pietruszka wiele doświadczył, można by pomyśleć, że więcej złego niż dobrego, ale on nie ocenia, nie szuka winnych, sam siebie też przesadnie nie obwinia. Narrator, a zarazem główny bohater, mówi o rzeczach ostatecznych w sposób naturalny- trzeba pobudować grób, to go buduje, trzeba walczyć- idzie na wojnę, chociaż może trochę bardziej niż obywatelski obowiązek zadecydowała chęć odpoczynku od żniw i innych prac na roli. Czyta się bardzo dobrze, niby strumień świadomości, ale czytelnik nie traci wątku, narrator płynnie i naturalnie przechodzi od tematu do tematu. Można dojść do wniosku, że cierpienie jest tak nieodłącznym towarzyszem człowieka, jak chleb powszedni. I ,co za ulga, nie trzeba się go wstydzić, bo dzisiejsza kultura popularna często próbuje nam wmówić, że stare, brzydkie i smutne nie istnieje. To wielkie szczęście, że w polskiej literaturze jest tak genialny artysta jak Wiesław Myśliwski.

Książka o życiu. To chyba najważniejsze, potem o wsi, o miłości, o szukaniu swojego miejsca, o rodzinie. Szymon Pietruszka wiele doświadczył, można by pomyśleć, że więcej złego niż dobrego, ale on nie ocenia, nie szuka winnych, sam siebie też przesadnie nie obwinia. Narrator, a zarazem główny bohater, mówi o rzeczach ostatecznych w sposób naturalny- trzeba pobudować grób,...

Wspaniała. Książka o życiu i śmieci opowiedziana przez głównego bohatera i narratora jednocześnie - Szymka Pietruszkę. Jest tu o dzieciństwie, wsi, wojnie, o miłości, o człowieku, wydaje się jakby kwintesencji życia w tej jednej powieści. Piękna proza, skłania do zadumy, pokazuje obrazy codzienności życia ze wszystkimi jego obliczami.

Wspaniała. Książka o życiu i śmieci opowiedziana przez głównego bohatera i narratora jednocześnie - Szymka Pietruszkę. Jest tu o dzieciństwie, wsi, wojnie, o miłości, o człowieku, wydaje się jakby kwintesencji życia w tej jednej powieści. Piękna proza, skłania do zadumy, pokazuje obrazy codzienności życia ze wszystkimi jego obliczami.

Cieżka przeprawa, ale warto było. Losy Szymka to zdecydowanie materiał na długie rozprawy. Mój mąż chwilami łapał się za głowe jak mu opowiadałam co słychać u Pietruszk, chwilami razem uznawaliśmy go za mitomana, a czasamiimponował mi swoją rozwagą lub życiowym sprytem. Zdecydowanie polecam.

Cieżka przeprawa, ale warto było. Losy Szymka to zdecydowanie materiał na długie rozprawy. Mój mąż chwilami łapał się za głowe jak mu opowiadałam co słychać u Pietruszk, chwilami razem uznawaliśmy go za mitomana, a czasamiimponował mi swoją rozwagą lub życiowym sprytem. Zdecydowanie polecam.

9/10.

9/10.

Jeżeli jedna z definicji epopei mówi, że jest to literacki obraz społeczeństwa w przełomowych momentach historycznych to "Kamień na kamieniu"jest chyba epopeją. Epopeją zanikającego chłopskiego świata. Dokładniej, świata kultury chłopskiej. Właśnie słowo "chłopski" ma dla Myśliwskiego szczególne znaczenie. Nie wiejski, nie ludowy, ale chłopski. Niby powieść opowiada "burzliwy żywot Szymona Pietruszki", ale tak naprawdę to powieść jest chyba pożegnaniem ze światem chłopskich wartości, chłopskiego sensu życia,chłopskiego języka. Języka, który zdaniem Myśliwskiego był najważniejszym przejawem chłopskiej wolności. Nie radio, telewizja, gazety dostarczały wzorców jego mowy, ale on tworzył swój świat przy pomocy pomyślanego przez siebie zestawu słów, które nigdy nie posiadały swojej ostatecznej wersji.

Sama powieść to arcydzieło. Nagradzana wieloma laurami przyznawanymi przez zacne gremia,, ale Myśliwski - wspomina o tym w "Rozmowach istotnych" - bardzo sobie ceni słowa wypowiedziane przez jedną z uczestniczek spotkania autorskiego we Wrocławiu, która powiedziała mu:

"...że działała w Solidarności i że w stanie wojennym wyjechała z Polski. Ktoś jej wysłał "Kamień na kamieniu". Po przeczytaniu powieści zdecydowała, że wraca do Polski".

I jeszcze głos z Ameryki.
Jeden z amerykańskich krytyków w recenzji do Kamienia na kamieniu napisał, że proza Myśliwskiego to "list pisany do Boga".

Jeżeli jedna z definicji epopei mówi, że jest to literacki obraz społeczeństwa w przełomowych momentach historycznych to "Kamień na kamieniu"jest chyba epopeją. Epopeją zanikającego chłopskiego świata. Dokładniej, świata kultury chłopskiej. Właśnie słowo "chłopski" ma dla Myśliwskiego szczególne znaczenie. Nie wiejski, nie ludowy, ale chłopski. Niby powieść opowiada...

Absolutne mistrzostwo!

Absolutne mistrzostwo!

Każde zdanie z osobna – jak kamień na kamieniu – buduje tę książkę. Coś pięknego.

Każde zdanie z osobna – jak kamień na kamieniu – buduje tę książkę. Coś pięknego.

Jest coś takiego w książkach Pana Myśliwskiego, że sprawiają one ogromną przyjemność z czytania. Piękny język, niesamowity klimat. Prawdziwa uczta.

Jest coś takiego w książkach Pana Myśliwskiego, że sprawiają one ogromną przyjemność z czytania. Piękny język, niesamowity klimat. Prawdziwa uczta.

Genialna książka genialnego autora. Już dawno nie byłam tak smutna, że ilość stron się kurczy.
Filozofia "prostego człowieka", którą po części zapisałam sobie w kajecie :) Mistrzowskie wywody m.in wójta i księdza, arcyzabawny monolog sklepowej Kasi.
Jednym słowem: arcydzieło!

Genialna książka genialnego autora. Już dawno nie byłam tak smutna, że ilość stron się kurczy.
Filozofia "prostego człowieka", którą po części zapisałam sobie w kajecie :) Mistrzowskie wywody m.in wójta i księdza, arcyzabawny monolog sklepowej Kasi.
Jednym słowem: arcydzieło!

Długa i "znojna" historia życia na wsi w trakcie i po wojnie. Bohater od dziecka do grobu żyje na wsi (kieleckiej?),relacjonuje historie z wojny i wcześniejsze, zmiany w życiu powojennym. Dużo długich "monologów" i wywodów o życiu, wręcz filozoficznych. Przejmujące i dość ciężkie ale pewnie przeczytałbym raz jeszcze

Długa i "znojna" historia życia na wsi w trakcie i po wojnie. Bohater od dziecka do grobu żyje na wsi (kieleckiej?),relacjonuje historie z wojny i wcześniejsze, zmiany w życiu powojennym. Dużo długich "monologów" i wywodów o życiu, wręcz filozoficznych. Przejmujące i dość ciężkie ale pewnie przeczytałbym raz jeszcze