Bardzo fajnie mi się to czytało i oglądało. Bardzo ładnie rysunki, nie mam zbyt dużego doświadczenia w komiksach, jednak tutaj bardzo dobrze się bawiłem. Mimo, że oglądałem pierwsze sezony serialu. A tutaj historia jest bardziej spójną i ciekawa niż na małym ekranie.

Bardzo fajnie mi się to czytało i oglądało. Bardzo ładnie rysunki, nie mam zbyt dużego doświadczenia w komiksach, jednak tutaj bardzo dobrze się bawiłem. Mimo, że oglądałem pierwsze sezony serialu. A tutaj historia jest bardziej spójną i ciekawa niż na małym ekranie.

Bardzo ładne ilustrację.
Spodziewałam się innego zakończenia historii co nie zmienia faktu ze i tak mi się bardzo podobała.

Bardzo ładne ilustrację.
Spodziewałam się innego zakończenia historii co nie zmienia faktu ze i tak mi się bardzo podobała.

Po przeczytaniu książki i obejrzeniu serialu przyszedł czas na powieść graficzną.
Republika Gilead obejmująca większość terytorium USA powstała w wyniku objęcia władzy przez radykalną organizacje religijną. Opresyjny, neopurytański reżim w którym rządzą mężczyźni a kobiety są traktowane jako obywatele drugiej kategorii. Pośród nich te które w poprzednim systemie były lesbijkami, rozwódkami czy choćby singielkami i są nadal w wieku reprodukcyjnym zostały zamknięte w specjalnych ośrodkach szkoleniowych gdzie przygotowywane są do roli żywych inkubatorów dla dzieci gileadzkich mężczyzn z wyższych sfer a wszystko widziane z perspektywy Fredy, jednej z tytułowych podręcznych.
W przypadku opowieści graficznej mającej pierwowzór książkowy jedną najważniejszych rzeczy jest to aby ciekawie i jak najbardziej odwzorować atmosferę pierwowzoru przy zachowaniu jak największej ilości detali.
W tym przypadku komiks tak samo jak książka Margaret Atwood jest wciągającą i wartą polecenia lekturą. To krótka ale naprawdę mocną opowieść porywającą czytelnika do okrutnego świata stłamszonych, poniżanych i wykorzystywanych w majestacie prawa kobiet.

Po przeczytaniu książki i obejrzeniu serialu przyszedł czas na powieść graficzną.
Republika Gilead obejmująca większość terytorium USA powstała w wyniku objęcia władzy przez radykalną organizacje religijną. Opresyjny, neopurytański reżim w którym rządzą mężczyźni a kobiety są traktowane jako obywatele drugiej kategorii. Pośród nich te które w poprzednim systemie były...

Nie mam niestety porównania jak wypada powieść graficzna z powieścią źródłową ani z serialem, mogę więc ocenić jedynie jako samodzielne dzieło. A pod tym względem wypada naprawdę ciekawie. Interesująca dystopia w trochę innym stylu niż te inne najpopularniejsze jej przykłady w popkulturzy (głównie dlatego, że skupiona na kobiecym punkcie widzenia). Kreska bardzo dobrze dopasowana do stylu powieści, kilka obrazów zostanie w mojej głowie na dłużej. Pod względem tekstowym wydaje mi się, że jednak jest trochę zbyt powtarzalnie, prostolinijnie i monotonnie.

Mimo wszystko polecam jako zapoznanie ze światem Podręcznej.

Nie mam niestety porównania jak wypada powieść graficzna z powieścią źródłową ani z serialem, mogę więc ocenić jedynie jako samodzielne dzieło. A pod tym względem wypada naprawdę ciekawie. Interesująca dystopia w trochę innym stylu niż te inne najpopularniejsze jej przykłady w popkulturzy (głównie dlatego, że skupiona na kobiecym punkcie widzenia). Kreska bardzo dobrze...

Zastanawiasz się czasem, jak może wyglądać przyszłość? Wysokie, nowoczesne budynki, latające samochody i ludzie w futurystycznych ubraniach. To jedna z najpopularniejszych wizji świata. Prawda może okazać się jednak zgoła odmienna. Dystopijny obraz ludzkości pokazała w sposób mistrzowski Margaret Atwood w powieści “Opowieść podręcznej”. Książka stała się fenomenem na całym świecie. Dlatego też doczekała się adaptacji w formie powieści graficznej przez Renée Nault.

“Opowieść podręcznej” to historia o tym, jak fanatyzm i narzucanie innym swoich poglądów rujnuje świat. Autorka nie boi się wytknąć ludziom hipokryzji, gdy ich własne wybory prowadzą do katastrofy, która wpływa negatywnie również na nich samych. Jest to opowieść o niesprawiedliwości, która dotknęła kobiety. Pozbawione praw i wolności stały się własnością mężczyzn. Ich jedyną rolą w społeczeństwie stało się rodzenie dzieci. Główna bohaterka obdarta z tożsamości musiała znaleźć sposób jak żyć w świecie, w którym traktowana jest jak przedmiot.

Bardzo podobała mi się adaptacja “Opowieści podręcznej” w formie powieści graficznej. Najważniejsze wydarzenia i elementy oryginalnej historii zostały zachowane. Pozwoliło to skupić się na przesłaniu, które Atwood chciała przekazać czytelnikowi bez rozpraszania się na zbędnych szczegółach, które nie wpływały na fabułę książki. Ponadto rysunki wykonane przez Renée Nault sprawiały, że każda strona stawała się osobnym dziełem sztuki. Idealnie odwzorowywały akcję dziejącą się w powieści. Dzięki nim, czytając, nie gubiłam się we własnej głowie, próbując wyobrazić sobie opisywaną scenę. Ilustracje obrazowały to, co w książce mogło zajmować kilka długich zdań. Dlatego sam komiks miał mniej stron, co wpływało na szybkość czytania oraz pozwoliło na zobrazowanie scenerii, która nie zawsze była kluczowa dla fabuły (jednak miło było ją zobaczyć),przy jednoczesnym skupieniu się na akcji i dialogach. Margaret Atwood w sposób trafny i dosadny potrafiła stworzyć zdania, które wpływały na osobę czytającą, skłaniając do przemyśleń.

Sięgając po “Opowieść podręcznej” w formie graficznej liczyłam na mocną historię, która skłoni mnie do myślenia, ale równocześnie porwie mnie swoją fabułą, przez co zapomnę na chwilę o świecie mnie otaczającym. Zdecydowanie dostałam to, co chciałam. Była to opowieść krótka, miała zaledwie 240 stron, jednak w mojej głowie zostanie na długo. Warto się przekonać samemu, co sprawiło, że “Opowieść podręcznej” stała się swego rodzaju klasykiem. Jeśli więcej osób przeczytałoby tę książkę, to może moglibyśmy zatrzymać przyszłość, która coraz bardziej wygląda jak ta z powieści.

Zastanawiasz się czasem, jak może wyglądać przyszłość? Wysokie, nowoczesne budynki, latające samochody i ludzie w futurystycznych ubraniach. To jedna z najpopularniejszych wizji świata. Prawda może okazać się jednak zgoła odmienna. Dystopijny obraz ludzkości pokazała w sposób mistrzowski Margaret Atwood w powieści “Opowieść podręcznej”. Książka stała się fenomenem na całym...

Opowieść podręcznej Margaret Atwood jako powieść graficzną wpadła w moje ręce niedawno i skradła moje serce. Nawet zaczęłam oglądać serial pod tym samym tytułem.

Książka opowiada o losach dziewczyny w świecie zupełnie innym od naszego. Bezpłodne kobiety biorą do domu Podręczne, aby te rodziły za nie dzieci. W takiej właśnie sytuacji poznajemy Fride. To jej 2 dom. Kobieta musi sprostać wielu przeciwnościom losu aby utrzymać się przy życiu.

Co mogę powiedzieć o książce?
To powieść z bardzo mocnym przekazem. Po lekturze byłam wstrząśnieta. Absolutnie rozumiem fenomen tej opowieści. Pokazuje nam, do czego ludzkość może doprowadzić w bardzo brutalny sposób.

Frida, młoda kobieta i matka, została utrzymana przy życiu tylko dlatego że była płodna. Mogła się przydać. Była katowana w szkole dla Podręcznych. Odebrano jej dziecko. Jej los jest przypieczętowany.

Mimo swojej krótkiej formy powieść graficzna pokazuje wiele wydarzeń z życia Fridy. Są w niej retrospekcje, ukazujące szkolenie, a także życie przed tą katastrofą. Czytelnik ma szeroki ogląd na sytuację.

Bohaterowie wykreowani przez Atwood to przeróżne charaktery. Jedni odnajdują się w swojej sytuacji, inni walczą o wolność, o życie, o przetrwanie.

Mam też zwykłą wersję tej książki. Muszę kiedyś ją przeczytać, bo historia jest świetna.

Jeśli chodzi o sferę graficzną to kreska oddaje klimat tej historii i pasuje do całości świata Podręcznych.

Opowieść podręcznej Margaret Atwood jako powieść graficzną wpadła w moje ręce niedawno i skradła moje serce. Nawet zaczęłam oglądać serial pod tym samym tytułem.

Książka opowiada o losach dziewczyny w świecie zupełnie innym od naszego. Bezpłodne kobiety biorą do domu Podręczne, aby te rodziły za nie dzieci. W takiej właśnie sytuacji poznajemy Fride. To jej 2 dom. Kobieta...

O mój Boże. Ta książka rozwala. Dosłownie rozwala. Nie czytałam jeszcze oryginału ale teraz nie ma innej opcji. Książka jest cudowna a jednocześnie straszna. Nie umiem opisać jej słowami, dlatego ta opinia jest taka bez ładu i składu.

O mój Boże. Ta książka rozwala. Dosłownie rozwala. Nie czytałam jeszcze oryginału ale teraz nie ma innej opcji. Książka jest cudowna a jednocześnie straszna. Nie umiem opisać jej słowami, dlatego ta opinia jest taka bez ładu i składu.

Graficzna adaptacja „Opowieści podręcznej” w wydaniu Renée Nault stanowi ciekawe uzupełnienie książki Margaret Atwood, w której przedstawiono dystopijną Republikę Gilead oraz zasady, jakimi rządzi się życie zamieszkujących ją ludzi. Kobiety tego państwa podzielono na kilka grup, z czego szczególną uwagę przykuwają podręczne oraz przypisana im rola żywych inkubatorów. Przydatność każdej z nich zależna jest wyłącznie od zdolności wydania potomstwa na świat, gdyż dzietność stanowi centrum zainteresowań Republiki Gilead i ma kluczowe znaczenie dla nieprzerwanego trwania tej dystopii. Nie wchodząc w fabułę książki, która wielu osobom dość dobrze jest znana, warto sięgnąć po ten komiks, aby skonfrontować własną wizję świata powieści z tym, co proponuje Renée Nault. Oczami Fredy prowadzi czytelników przez dom Komendanta, aby pozwolić im doświadczyć uczucia nieustającego nadzoru, przed jakim żadna podręczna uciec nie może. Stłamszone kobiety nie marnują czasu na myśli o wyzwoleniu, lecz ściśle podporządkowują się regułom życia Republiki Gilead, która na wszelkie sposoby próbuje wytępić z ich pamięci wspomnienie o dawnym świecie. O ile zdaniem oprawców w czasach anarchii panowała wolność do czynienia wszelkich okropności, od czego rzekomo uwolniono podręczne, o tyle nie sposób oprzeć się wrażeniu o nadejściu ery rażących sprzeczności, skoro doświadczają terroru tylko z tego powodu, że są pożądane.

Graficzna adaptacja „Opowieści podręcznej” w wydaniu Renée Nault stanowi ciekawe uzupełnienie książki Margaret Atwood, w której przedstawiono dystopijną Republikę Gilead oraz zasady, jakimi rządzi się życie zamieszkujących ją ludzi. Kobiety tego państwa podzielono na kilka grup, z czego szczególną uwagę przykuwają podręczne oraz przypisana im rola żywych inkubatorów....

Wstrząsająca.

Wstrząsająca.

Bardzo mi się podobało. Od lat nie czytałam komiksów, w dodatku to mój pierwszy komiks dla starszego czytelnika. Naprawdę mnie zachwycił, świetna kreska, idealnie pasująca do opowiadanej historii. Na pewno będę polecać a sam tytuł zagości na stałe w mojej biblioteczce.

Bardzo mi się podobało. Od lat nie czytałam komiksów, w dodatku to mój pierwszy komiks dla starszego czytelnika. Naprawdę mnie zachwycił, świetna kreska, idealnie pasująca do opowiadanej historii. Na pewno będę polecać a sam tytuł zagości na stałe w mojej biblioteczce.