Mam całą serię Tajemnice Maiden Lane i absolutnie nie żałuję, że kupiłam tą serię. Od książek po prostu nie można się oderwać. Tu mamy historię poznanych wcześniej - księcia Maximusa i Artemis. Dwa całkowite przeciwieństwa - książę, to surowy, przestrzegający zasad człowiek, robiący tylko to, co przystoi księciu - Artemis jest damą do towarzystwa, bez statusu, tytułu i pieniędzy. Książę ma jednak dwie twarze - nocą staje się Duchem St. Giles, a jego główny cel, to zemsta i obsesyjne wręcz szukanie mordercy rodziców. Podczas początkowo przypadkowych spotkaniach i bliższym poznawaniu się, zaczyna się rodzić uczucie. Maximus próbuje z nim walczy, przedkładając konwenanse i fakt, że zgodnie z tytułem musi się im poddać. Ale...., czy można walczyć, a przede wszystkim wygrać z namiętnością, pożądaniem i wielką miłością? Mamy tu długo kreślony i rozwijający się wątek sensacyjny, a także, jak w każdym tomie świetnie pokazane postacie drugoplanowe. Kiedy wszystko jest rozwiązane - autorka pokazuje nam wszystkich bohaterów, których poznaliśmy wcześniej i którzy byli Duchami St. Giles. Myślę, że to świetne zamknięcie całości i historii mrocznej dzielnicy z pełnym wachlarzem jej bohaterów, targającymi nimi emocjami i uczuciami, które często - tak myślę - udzielają się i czytelnikom.
Zawsze będę polecać ten cykl - jest wprost fantastyczny!

Mam całą serię Tajemnice Maiden Lane i absolutnie nie żałuję, że kupiłam tą serię. Od książek po prostu nie można się oderwać. Tu mamy historię poznanych wcześniej - księcia Maximusa i Artemis. Dwa całkowite przeciwieństwa - książę, to surowy, przestrzegający zasad człowiek, robiący tylko to, co przystoi księciu - Artemis jest damą do towarzystwa, bez statusu, tytułu i...

"Książę nocy" Elizabeth Hoyt do całkiem dobre zakończenie pewnego etapu w cyklu "Tajemnice Maiden Lane", bo pomimo tego, że zawiązało się kilka nowych wątków z przewidywaną kontynuacją w kolejnych tomach, to najważniejszy sekret 6-ksiągu, czyli kim jest Duch St. Giles, została rozwiązana. Mało tego, mam wrażenie, że ostatnie sceny są najlepszym podsumowaniem tego wątku i nic lepszego nie można było wymyślić.

Główna fabuła w tym tomie skupia się na kolejnej parze i rozwoju ich, jakże klasycznego, związku damy do towarzystwa, a zarazem zubożałej szlachcianki Artemis Greaves oraz księcia Maximusa Wakefielda. Oboje bohaterów miałam okazję poznać już wcześniej i fascynujące było odkrywać, jak wiele tajemnic oboje przez cały czas skrywali. Dodatkowo wątek sensacyjny został tu świetnie rozegrany - było go wyjątkowo dużo i doczekał się satysfakcjonującego zakończenia.

Żałuję bardzo, że w Polsce nie wyszły kolejne odsłony tego cyklu, choć planuję przeczytać je kiedyś już w oryginale. Jestem bardzo ciekawa losów kilkorga bohaterów, których już zdążyłam polubić, a nie otrzymali jeszcze głównego wątku. Cały cykl jednak polecam miłośni(cz)kom romansów historycznych z pieprzykiem :)

"Książę nocy" Elizabeth Hoyt do całkiem dobre zakończenie pewnego etapu w cyklu "Tajemnice Maiden Lane", bo pomimo tego, że zawiązało się kilka nowych wątków z przewidywaną kontynuacją w kolejnych tomach, to najważniejszy sekret 6-ksiągu, czyli kim jest Duch St. Giles, została rozwiązana. Mało tego, mam wrażenie, że ostatnie sceny są najlepszym podsumowaniem tego wątku i...

Po raz szósty zagłębiam się z zaułki Maiden Lane by zobaczyć wszystko to co się tam kryje. Po raz szósty mam okazję spotkać się z Duchem, tym razem tym trzecim, najbardziej zdeterminowanym i ukierunkowanym na konkretny cel. Nie tylko chce on zwalczyć zło kryjące się w cieniu, zlikwidować nielegalne destylarnie dżinu, on ma też jeden ważny i bardzo osobisty cel - chce pomścić śmierć rodziców. Pod maską Ducha kryje się bowiem Maximus, książę Wakefield, surowy, obowiązkowy, trzeźwo podchodzący do rzeczywistości. Jego cele ulegną nieoczekiwanie zmianie gdy na jego drodze stanie dama do towarzystwa kobiety, którą wybrał na przyszłą żonę. I chociaż dzieli ich wszystko: status, majątek, pochodzenie, historia rodzinna - jedno jest pewne, z uczuciem, które się pojawiło nie da się walczyć.

,,Książę Nocy" odsłania zupełnie nowe i zaskakujące oblicze Maximusa, starszego brata znanej już lady Hero i Phoebe. Przestaje on być surowym, zasadniczym gburem a staje się człowiekiem z krwi i kości, który nagle zostaje postawiony pod murem i zmuszony do zastanowienia się co dokładnie jest dla niego ważne. Czy ma się poświęcić w imię zasad i wybrać za żonę pustą i głupiutką Penelope, posiadającą jednak odpowiednie pochodzenie i status społeczny czy jednak iść za głosem serca ku Artemis. Artemis, która jest skomplikowana, nieobliczalna, twardo walcząca o swoje, posiada szalonego brata i jest tylko ubogą krewną na utrzymaniu. Już w momencie gdy dochodzi między nimi do pierwszej wymiany zdań, wydaje się, że sprawa jest przesądzona ale oni oboje uparcie obstają przy swoich decyzjach. Dzięki temu mamy pasjonującą opowieść, od której nie sposób się oderwać.

,,Książę nocy" to wciągający romans historyczny. Chociaż wiadomo jak się skończy, nie można odmówić bohaterom energii, pasji, namiętności. Targają nimi sprzeczne emocje i muszą podejmować niełatwe decyzje. Elizabeth Hoyt nie opowiada o grzecznych, idealnych postaciach i dzięki temu wiem, że jej powieści to pewniak, z którym świetnie spędzę czas.

Po raz szósty zagłębiam się z zaułki Maiden Lane by zobaczyć wszystko to co się tam kryje. Po raz szósty mam okazję spotkać się z Duchem, tym razem tym trzecim, najbardziej zdeterminowanym i ukierunkowanym na konkretny cel. Nie tylko chce on zwalczyć zło kryjące się w cieniu, zlikwidować nielegalne destylarnie dżinu, on ma też jeden ważny i bardzo osobisty cel - chce...

Artemis i Maximus Batten (książę Wakefield, brat Hero oraz Phoebe, Duch St. Giles) - ich przygody, przeżycia i gorący romans.
To już szósta część. Bohaterowie poprzednich, nadal się pojawiają. Fabuła ciekawa, każda część porusza inne niuanse związane z problemami ludzi żyjących w Anglii w XVIII wieku.
Przybliża stroje, obyczaje i zasady rządzące dawnym światem, angielską arystokrację z XVIII wieku.
Dobrze i szybko się czyta.

Artemis i Maximus Batten (książę Wakefield, brat Hero oraz Phoebe, Duch St. Giles) - ich przygody, przeżycia i gorący romans.
To już szósta część. Bohaterowie poprzednich, nadal się pojawiają. Fabuła ciekawa, każda część porusza inne niuanse związane z problemami ludzi żyjących w Anglii w XVIII wieku.
Przybliża stroje, obyczaje i zasady rządzące dawnym światem, angielską...

Kolejny romans historyczny dołącza na moją półkę. Tym razem jest to "Książę nocy", czyli szósta część cyklu "Tajemnice Maiden Lane", autorstwa Elizabeth Hoyt. Tym razem autorką skupia się na Artemis oraz Maximusie, bracie Hero oraz Phoebe.

Mam wrażenie, że ta część jest cięższy od poprzednich, przepełniona różnymi emocjami, nie zawsze tymi najlżejszymi. Maximus, książę Wakefield, jest dość tragiczną i mroczną postacią. Ale kto z nas nie lubi takich bohaterów 😁? Ja mam do nich zdecydowaną słabość. Maximus w wieku 14 lat był świadkiem czegoś, czego żadne dziecko nie powinno widzieć - morderstwa rodziców. Od tamtej pory żyje tylko żądzą zemsty. Ta pogoń za mordercą, to jego siła napędowa, coś, co utrzymuje bo przy życiu. Po prawie 20 latach bezustannych i niezbyt owocnych poszukiwań, Maximus podejmuje decyzję, że przyszedł również czas na założenie rodziny. Najlepszą kandydatką na żonę wydaje mu się Penelope Chadwick, bogata i piękna panna, niestety niegrzesząca bystrością. Niestety plany pokrzyżowuje mu spotkanie z Artemis, damą do towarzystwa Penelope. Dziewczyna jest kompletnie inna od swojej kuzynki i większości panien z towarzystwa. Ta "inność" zaczyna fascynować Maximusa, ale jedna przeszkoda wydaje mu się nie do przeskoczenia. Artemis jest biedna, a do tego w jej rodzinie były przypadki szaleństwa. To w oczach Maximusa są rzeczy, które kompletnie dyskwalifikują Artemis z pozycji kandydatki na księżną.
Tak, jak wcześniej wspomniałam książka jest pełna emocji - miłości (wbrew wszystkiemu, wbrew konwenansom i otoczeniu),pożądania, chęci zemsty, lojalności i poczucia obowiązku. Ale też ogromnej potrzeby miłości, czułości i zaufania. Widać po Maximusie to, jak bardzo potrzebował tych uczuć i jak bardzo zmęczyła go rola mściciela. Chociaż sam nigdy by tego nie przyznał, takie życie w poczuciu winy i poszukiwaniu zemsty przez tyle lat, na pewno ie należało do łatwych czy przyjemnych.
Jeśli chodzi o Artemis, to myślę, że to bohaterka, którą można polubić. Jest silna, inteligentna i lojalna. Pomimo tego, że jest w dość ciężkiej sytuacji, nie poddaje się i nie płacze nad swoim losem. I nie bacząc na konwenanse i konsekwencje postanawia spełnić swoje pragnienia. Razem, Artemis i Maximus tworzą silny i nieulękniony związek. Podobała mi się ich relacja, ich rozmowy oraz relacje z otoczeniem.

Hoyt potrafi stworzyć interesującą historię z ciekawymi bohaterami. Pomimo tego, że to już szósta część, książki nie są pisane według tego samego schematu, dlatego każdą czyta się z zainteresowaniem. Jest to cykl, więc warto czytać po kolei, natomiast nie jest to niezbędne. W każdej pojawiają się postaci z poprzednich, ale tym, co spina wszystkie, to postać Ducha St. Giles, dlatego warto sięgnąć po wszystkie.
Mam natomiast małą uwagę do korekty - koń jednego z bohaterów, Trevillona, w jednym z rozdziałów nazywa się Pierwiosnek, a kilka rozdziałów dalej Sasanka 😁 A jestem prawie pewna, że chodzi o to samo zwierzę.

Podsumowując - polecam miłośnikom romansów historycznych, nie tylko tę część, ale także poprzednie i mam nadzieję następne. Wiadomo, jak to w cyklu są lepsze i gorsze książki, ale w ogólnym rozrachunku jest to jeden z najlepszych historycznych cykli, które ukazały się na naszym rynku😊

Kolejny romans historyczny dołącza na moją półkę. Tym razem jest to "Książę nocy", czyli szósta część cyklu "Tajemnice Maiden Lane", autorstwa Elizabeth Hoyt. Tym razem autorką skupia się na Artemis oraz Maximusie, bracie Hero oraz Phoebe.

Mam wrażenie, że ta część jest cięższy od poprzednich, przepełniona różnymi emocjami, nie zawsze tymi najlżejszymi. Maximus, książę...

Znalazłam przypadkiem tą książkę i jak nie czytam książek typu Harlequin, to z zaskoczeniem stwierdziłam że wciągnęło mnie na maxa... No i niestety jak zaczęłam czytać pierwszą to w ciągu kilku dni przeczytałam wszystkie... trochę smutne bo teraz szukam dalej czegoś ciekawego...
Cała seria jest ze sobą powiązana. Jeśli w jednej książce poznajemy kilku bohaterów to w kolejnych się również pojawiają. Czasami mają wpływ na bohatera danej części, a czasami po prostu są. Zaskakujące jest to że jak czytamy jedną książkę to w niej pojawia się wątek kolejnego romansu: innej osoby i zmusza czytelnika do poszukania kolejnej części rozwiązującej tenże romans. Ciekawe rozwiązanie dla autorów romansów chcących na jakiś czas związać ze sobą czytelnika. Taka misterna nić powiązań - chyba to mnie najbardziej zafascynowało.
Kilka wątków jest wspólnych jak np duch st. Giles i akcja całej serii raczej dotyczy jednego miasteczka, ale ogrom bohaterów z których każdy ma inny problem jest niesamowity. Dużo emocji i przygód polecam !!!

Znalazłam przypadkiem tą książkę i jak nie czytam książek typu Harlequin, to z zaskoczeniem stwierdziłam że wciągnęło mnie na maxa... No i niestety jak zaczęłam czytać pierwszą to w ciągu kilku dni przeczytałam wszystkie... trochę smutne bo teraz szukam dalej czegoś ciekawego...
Cała seria jest ze sobą powiązana. Jeśli w jednej książce poznajemy kilku bohaterów to w...

Kiedy każda komórka twojego umysłu krzyczy STOP SENSACJI, nie ma wyjścia. Trzeba zabrać się za coś, co oderwie nasze głowy od zbrodni, okrucieństwa i zwykłej ludzkiej podłości. Remedia bywają różne. Moim aktualnie był Książę Nocy Elizabeth Hoyt.
Trochę obawiałam się nieznajomości kilku poprzednich części, ale okazało się to całkiem niepotrzebne. Oczywiście, jak zawsze polecam czytanie serii we właściwej kolejności, ale akurat w tym przypadku, choć czytanie w kolejności nadal jest wskazane, nie jest niezbędne.
Elizabeth Hoyt potrafi przekonać czytelnika do swojej historii i swoich bohaterów. Umie zaczarować odbiorcę, który bez problemu wchodzi w świat wykreowany przez autorkę. A świat ma piękny. Należy pamiętać, że bywa on okrutny. Dobrze, że dużo w nim kontrastu kolorystycznego i w sumie wiadomo kto jest z tych „czarnych” kto z „białych”. Dawne stroje, tajemnice, piękne kobiety, śmiesznie nieogarnięte kobiety, próby zawładnięcia mężczyzną, „walki” o względy kobiety. Ładnie. Ale w tym ładnym świecie jest też miejsce na zazdrość, okrucieństwo, brak szacunku dla drugiej osoby, związek silny emocjonalnie, który jednak nie ma przyszłości, miłość, która nie powinna zaistnieć, zasady, konwenanse pętające bohaterów.
Na ile one będą ważniejsze od innych, równie wartościowych spraw?
Jedno jest pewne, nie potrzebne nam nerwy, choć od czasu do czasu można powściekać się na beznadziejne zachowania bohaterów, całość i tak skończy się dobrze. Wszyscy będą zadowoleni, a czytelnicy dostaną zapowiedź kolejnej części.
Lubię Hoyt, lubię jej opowieści i nie ukrywam, że ich lektura sprawia mi dużo przyjemności. To fantastyczna odskocznia od innej literatury, ale i od szarego dnia codziennego, który każdemu trafia się raz na jakiś czas.
Polecam jako lekturę potwierdzającą że nawet Książę może robić głupoty, a potem jak ślicznie je potrafi naprawić.

Kiedy każda komórka twojego umysłu krzyczy STOP SENSACJI, nie ma wyjścia. Trzeba zabrać się za coś, co oderwie nasze głowy od zbrodni, okrucieństwa i zwykłej ludzkiej podłości. Remedia bywają różne. Moim aktualnie był Książę Nocy Elizabeth Hoyt.
Trochę obawiałam się nieznajomości kilku poprzednich części, ale okazało się to całkiem niepotrzebne. Oczywiście, jak zawsze...

Artemis nie ma łatwego życia, została praktycznie sama na świecie, bez pieniędzy, domu, rodziny. Jej jedyny brat uznany jest za chorego psychicznie (po tym, jak został znaleziony przy zwłokach swoich przyjaciół) i osadzony w strasznym miejscu. Kobieta nie wierzy, że zabił, ale nic nie może z tym zrobić. Przygarnięta przez wujka, została damą do towarzystwa jego córki Penelope, która nie należy do zbyt rozsądnych kobiet.
Książę Wakefield bardzo wcześnie stracił rodziców, był przy ich zabójstwie, co bardzo negatywnie na niego wpłynęło. Opiekuje się siostrami i ma zamiar ożenić się z Penelope i to wcale nie z miłości, a z poczucia, że tak powinien.
Nocami książę wymyka się do St. Giles – dzielnicy pełnej alkoholu, złodziei, gdzie dzieją się straszne rzeczy. Przeprany za Ducha stara się pomagać oraz odnaleźć mordercę rodziców. Ludzie uważają Ducha za kogoś złego, gwałciciela i mordercę, nikt nie wie, co tak naprawdę robi, ani kim jest.
Penelope przyjmuje kolejny, mało bezpieczny zakład, w wyniku którego wraz z Artemis udają się do St. Giles gdzie zostają napadnięte, a następnie uratowane przez Ducha. Artemis zostaje na ręce jego sygnet, po który później się wraca. Kiedy wraz z kuzynką udają się do posiadłości księcia, kobieta dość szybko odkrywa, że Duch i książę to jedna osoba. Postanawia to wykorzystać i walczyć o brata szantażując Wakefielda, że wyzna wszystkim, kim naprawdę jest Duch. Czy szantaż się uda? Czy książę ulegnie? Czy Artemis odzyska brata? Co połączy ją i księcia?

Cała recenzja na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2019/10/wydawnictwo-bis-ksiazka-pt-ksiaze-nocy.html

Artemis nie ma łatwego życia, została praktycznie sama na świecie, bez pieniędzy, domu, rodziny. Jej jedyny brat uznany jest za chorego psychicznie (po tym, jak został znaleziony przy zwłokach swoich przyjaciół) i osadzony w strasznym miejscu. Kobieta nie wierzy, że zabił, ale nic nie może z tym zrobić. Przygarnięta przez wujka, została damą do towarzystwa jego córki...

Pani Hoyt piszę świetnie, nie przynudza, bohaterowie nie są ugrzecznieni, odświeżająca po książkach Pani Dare czy Kleypas, chociaż ja jeszcze trochę tego lukru bym zdjęła.

Pani Hoyt piszę świetnie, nie przynudza, bohaterowie nie są ugrzecznieni, odświeżająca po książkach Pani Dare czy Kleypas, chociaż ja jeszcze trochę tego lukru bym zdjęła.

Świetna książka, polecam...

Świetna książka, polecam...