Tomik jest zbiorem tekstów, dla których inspiracją stała się twórczość naukowa Hanny Zaremskiej. Dotyczą one losów asz-kenazyjskiego rodu Kalonimidow, funkcji pokuty monarszej, kary za czyn zoofilii w Rewalu (Tallinie),opowieści o porwaniu złoczyńcy przez diabła, ochrony granic przez osadzanych na nich bandytów, kronikarskiej zapiski o pobycie Jana Kapistrana we Wrocławiu, cudów i rozumienia świętości księżnej Kingi, piętnastowiecznej pochwały Krakowa, florenckich matematyków-mierniczych, tajemniczych biskupów ormiańskich na Islandii. Zakres tematyczny i chronologiczny artykułów, chociaż szeroki, tylko w niewielkim stopniu oddaje rozległość badań Jubilatki. Układają się one w charakterystyczny dla kultury średniowiecznej produkt - księgę-kodeks, swoistą bibliotekę, zawierającą podstawowy i w tej formie wielokrotnie powielany korpus tekstów w jednej lub więcej dziedzinach wiedzy. Powstająca przez niemal pół wieku „księga” Hanny Zaremskiej ma jeszcze jedną właściwość, zarezerwowaną dla pionierskich dzieł najwybitniejszych uczonych: wskazuje mediewistom, nie tylko polskim, pola nieodkryte bądź zaniedbane i metody ich uprawy. Znalazły się wśród nich m.in. bractwa religijne i obowiązki żywych wobec zmarłych, późnośredniowieczne społeczeństwo miejskie w lustrze jego codzienności, święta i zapisów ostatniej woli, przestępczość i jej zwalczanie, ukazane najpełniej w studium katowskiego zajęcia i w opowieści o banitach. Plon bodaj najobfitszy wydało ostatnie dwudziestolecie Jej badań, poświęcone historii Żydów. Tworząc w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin galerię średniowieczną, obdarzyła tym plonem hojnie także setki tysięcy zwiedzających tamtejszą wystawę główną.