Takie - takie sobie. Fabuła idzie do przodu - no bo idzie. Tak się siada, czyta, kończy - wpadło i wypadło.

Takie - takie sobie. Fabuła idzie do przodu - no bo idzie. Tak się siada, czyta, kończy - wpadło i wypadło.

Paweł Pawlak to nowy autor wśród mojej przygody z książkami. Lubię sprawdzać "nowości" nawet do kilku lat wstecz, najchętniej właśnie wybieram autorów, których nie znam, o których nigdy nie słyszałam, a nuż może mi się spodoba styl pisania i zostanie ze mną na dłużej. Intryguje mnie znajdowanie perełek wśród jeszcze nieodgadnionych. Czy tym razem też tak było, o tym piszę niżej.

Paryż - miasto miłości, jednak nie tym razem, gdyż w nim została popełniona kolejna wstrząsająca zbrodnia. Detektyw Daniel Lecroix musi powstrzymać szaleńca, nim ten dokończy swoje napoczęte dzieło. Jest pewny, że sam nie da rady, dlatego na pomoc wzywa swojego starego przyjaciela. Wspólnie próbują wygrać wyścig z czasem.

Zaczęłam czytać i po kilku pierwszych stronach, miałam wrażenie, że książkę już czytałam, zerknęłam na rok wydania i wszystko było jasne - było to niemożliwe. Fabuła jest bardzo podobna do książki do której dodałam niedawno recenzję - "Nie patrz w tamtą stronę" Marcina Grygiela. Brakowało mi wartkiej akcji, wszystko się wydłuża w czasie, a sam styl pisania nie przypadł mi do gustu - jest on bardzo chaotyczny, z jednego bohatera autor w mgnieniu oka przechodzi na kolejnego, dopiero po krótkiej chwili zastanowienia doszło do mnie, że jest to inna postać i inne miejsce. Mimo iż książka jest krótka, to nie przyciąga, nie czyta się z zainteresowaniem, o tempie już nawet nie wspomnę - powala w negatywnym tego słowa znaczeniu. W "Odkupieniu" irytowały mnie wtrącenia obcojęzyczne niczym u Pani Agathy Christie, której książki uważam za schematyczne i nudne. To z całą pewnością nie było udane spotkanie z autorem.

Podsumowując: Lektura jest bardzo krótka, lecz do tego bardzo nudna. Brakuje czegoś co by fabułę napędzało do przodu. Mam wrażenie, że książka jest miksem kilku innych, bardziej popularnych dzieł. Miałam wrażenie jakby autor z kilku lektur stworzył jedną - "swoją". Pomysł może i byłby dobry, gdyby go trochę ulepszyć, wykonanie marne. Nie polecam.

Paweł Pawlak to nowy autor wśród mojej przygody z książkami. Lubię sprawdzać "nowości" nawet do kilku lat wstecz, najchętniej właśnie wybieram autorów, których nie znam, o których nigdy nie słyszałam, a nuż może mi się spodoba styl pisania i zostanie ze mną na dłużej. Intryguje mnie znajdowanie perełek wśród jeszcze nieodgadnionych. Czy tym razem też tak było, o tym piszę...

"Idea - oto coś, co przywiodło człowieka do tego okropnego czynu, a nie zwykła zemsta czy chęć wzbogacenia".


Paryż – miasto kultury, malarstwa, architektury oraz miłości. To wyłącznie pozytywne elementy kształtujące obraz tego miejsca na Ziemi w naszej świadomości. Gdy więc do głosu dochodzą w nim nieludzko wstrząsające morderstwa, trudno zrównoważyć sobie takie dwie skrajności. A przecież czas ucieka i z każdą minutą, przybliża się wizja kolejnej zbrodni.

Bazylika Sainte Clotilde w Paryżu staje się świadkiem strasznej makabry. W jej wnętrzu zostają znalezione zwłoki kobiety ułożone w kształcie krzyża z odrąbaną głową, w miejsce której morderca położył łeb kozła. Detektyw Lecroix chce jak najszybciej schwytać zabójcę, dlatego też prosi o pomoc swojego przyjaciela z Polski - profesora Witolda Orleckiego. Przed bohaterami trudne wyzwanie, a czas biegnie nieubłaganie.

Paweł Pawlak w dość oszczędnej formie zbudował całkiem ciekawy kryminał z niezwykle interesującym tłem w postaci licznych ciekawostek z tematyki historii Paryża, architektury sakralnej oraz samej religii. Trudno byłoby nie odnieść się do tych informacji, skoro cała intryga kryminalna związana jest właśnie z religią. To bardzo interesująca płaszczyzna tego utworu, która zasługuje na uznanie czytelnika.

Duet Lecroix i Orlecki to połączenie dość nietuzinkowe. Te dwie, tak zupełnie różne postacie, tworzą udany team, w którego właśnie w takiej różnorodności tkwi siła. Detektyw Lecroix to bowiem dość nieuporządkowany policjant, któremu często towarzyszy roztargnienie. Z kolei profesor Orlecki to jego kompletne przeciwieństwo – porządek to dla niego sprawa priorytetowa, a skrupulatność to jego drugie imię. Połączenie doświadczenia śledczego oraz umiejętności analizy nabytej wiedzy profesora, pozwala w konsekwencji na postępy w śledztwie.

"Odkupienie" to kryminał, którego nieco mroczny klimat i zaskakujący finał, pozwalają mi nazwać dobrą lekturą. Jeśli więc macie ochotę oddać się skomplikowanemu śledztwu, które odsłania najbardziej ukryte zakamarki ludzkiej duszy, zajrzyjcie do tej książki. To powieść na jeden wieczór.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl

"Idea - oto coś, co przywiodło człowieka do tego okropnego czynu, a nie zwykła zemsta czy chęć wzbogacenia".


Paryż – miasto kultury, malarstwa, architektury oraz miłości. To wyłącznie pozytywne elementy kształtujące obraz tego miejsca na Ziemi w naszej świadomości. Gdy więc do głosu dochodzą w nim nieludzko wstrząsające morderstwa, trudno zrównoważyć sobie takie dwie...

„Odkupienie” okazało się przyjemną i ciekawą lekturą z zaskakującym finałem. Może porównanie do powieści Dana Browna nie jest jakoś szczególnie trafne, ale nie zmienia to faktu, że książka przypadła mi do gustu. Jedyne czego żałuję to to, że powieść tak szybko się kończy, zdecydowanie chciałoby się więcej. Mam nadzieję, że w kolejnych książkach Paweł Pawlak rozwinie jeszcze bardziej skrzydła i da nam możliwość przez dłuższy czas cieszyć się lekturą.

https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2019/02/pawe-pawlak-odkupienie.html

„Odkupienie” okazało się przyjemną i ciekawą lekturą z zaskakującym finałem. Może porównanie do powieści Dana Browna nie jest jakoś szczególnie trafne, ale nie zmienia to faktu, że książka przypadła mi do gustu. Jedyne czego żałuję to to, że powieść tak szybko się kończy, zdecydowanie chciałoby się więcej. Mam nadzieję, że w kolejnych książkach Paweł Pawlak rozwinie jeszcze...

MIASTO ZBRODNI

Zawsze z ogromnym zainteresowaniem sięgam po książki, które ukazują się nakładem niewielkich wydawnictw. Można wśród nich odnaleźć prawdziwe perełki. Tym razem w moje ręce trafiła powieść „Odkupienie” Pawła Pawlaka i Agaty Bijak, która ukazała się nakładem wydawnictwa Manufaktura Słów. Książka miała swą premierę zaledwie kilka dni temu.

Pełen imponujących zabytków, otulony atmosferą romantyzmu Paryż staje się areną wstrząsającej zbrodni. Detektyw Lecroix wezwany na miejsce zbrodni jest wprost porażony makabrycznością popełnionej zbrodni. Młoda kobieta, naga, pozbawiona głowy. Taki widok wstrząsa nawet doświadczonym śledczym. Do tego nietypowe miejsce zbrodni – jedna z zabytkowych paryskich katedr. Zdruzgotany Lecroix wie, że to nie będzie typowa sprawa. Na pomoc wzywa swego przyjaciela z Polski, profesora Witolda Orleckiego, eksperta od sztuki sakralnej i zabytków. Gdy zaledwie dzień później dochodzi do kolejnej okrutnej zbrodni, policjant wie już, że rozpoczęła się walka z czasem. Na ulicach miasta grasuje seryjny morderca. Czy detektywowi uda się, we współpracy z profesorem oraz swoja oddaną asystentką, rozwikłać zagadkę zatrważających zbrodni? Morderca wydaje się nieuchwytny, a zegar odmierza czas bezlitośnie...

Detektyw Lecroix i profesor Orlecki, mimo iz są przyjaciółmi od wielu lat, stanowią pozornie nie pasujący do siebie duet. Lecroix zaangażowany w śledztwo , bałaganiarz, nieco roztargnioy jest całkowitym przeciwieństwem poukładanego, skrupulatnego i punktualnego Orleckiego. Miłośnik porządku kontra błyskotliwy improwizator. To musi być ciekawe połączenie. Wieloletnie doświadczenie Lecroix i analityczny umysł profesora stanowią potężną broń, jednak zabójca, którego ścigają wydaje się nieuchwytny.

Kameralna atmosfera miasta miłości, urokliwe uliczki, tradycyjne kawiarenki, to wszystko składa się na klimat tej książki. Monumentalne kościoły, które są świadkami minionych epok - trudno wyobrazić sobie równie odrealnioną arenę zbrodni. Jednak to właśnie tu, w ostoi wiary, odnalezione zostały potwornie okaleczone zwłoki. Zupełnie tak, jakby obok świata pełnego czaru i piękna współistniał drugi : podziemie grozy, oaza szaleństwa. Zło czai się tuz obok, czas działa na niekorzyść policji, a tróje ludzi robi, co tylko w ich mocy, by zapobiec dalszym tragediom.

„Odkupienie” to powieść o małej objętości. Wielu autorów stworzyłoby jedynie mocno uproszczoną historię, gdyby mieli dysponować tak niewielką ilością stron. Tymczasem Paweł Pawlak w krótkiej formie osiągnął maksimum : wykreował ciekawych, dobrych bohaterów, zawarł mnóstwo ciekawostek z zakresu historii sakralnej, religii i dziejów Paryża, a nade wszystko opracował interesującą kryminalną intrygę. Seryjny morderca, aura tajemnicy i szczegóły toczącego się śledztwa, czyli wszystko to, co tak lubią miłośnicy kryminału. Nieco senna atmosfera miasta, gorączkowe działania policji i poczucie zagrożenia stanowią przykład idealnej opowieści dla wszystkich tych, którzy cenią wysmaowane historie kryminalne w starym stylu. Jest w tym coś z ponurych powieści Chandlera : gęstniejąca atmosfera, wrażenie nieuchronności zdarzeń, mroczna tematyka. Dobra, konkretna powieść, która czytelnikom lubiacym dreszczyk zapewni wrażenia podczas lektury.

Interesujacy pomysł, bez zbędnych ozdobników, szczera, prosta, mroczna opowieść utrzymana w konwencji klasycznego powojennego kryminału amerykańskiego. Sympatyczny detektyw, któremu zależy na schwytaniu zabójcy. Urocza i zaangażowana asystentka. Profesor, który wolałby być zupełnie gdzie indziej. Ciekawe trio, które zmierzy się z najbardziej przerażającą historią w swym zyciu. Czy wyjdą z tej walki bez szwanku? Ta powieść się kręci, narasta, a gdy wydaje nam się, że wszystko jest już jasne, autor bombarduje nas zaskoczeniem. Ten finał jest jednym z najmocniejszych atutów „Odkupienia”. Ta książka wciągnęła mnie od samego początku, ale w końcowej fazie lektury straciłam czujność. Myślałam, że to już koniec, a tymczasem zostałam dosłownie przygnieciona zaskoczeniem. Iście mistrzowsko zostało to opracowane. Beczka rosnących emocji po prostu pękła. Zostałam zaskoczona, zaszokowana, ale i zachwycona pomysłowością pisarza. Świetnie poprowadzona fabuła. Zakończenie to swoisty majstersztyk.

Polecam „Odkupienie” osobom, które nie boja się odkrywać nieco niszową literaturę. Jeżeli, podobnie jak ja, cenicie sprawnie opowiedziane, dopracowane i mroczne historie to jest to książka dla Was. Rasowy kryminał, który od mistrzów gatunku zaczerpnął wyłącznie to, co najlepsze. Nietuzinkowa, pełna tajemnic, absolutnie pochłaniająca powieść, która niejednokrotnie zmrozi Wam krew w żyłach. Idealna lektura dla miłośników niebanalnych zagadek i mrocznych tajemnic ludzkiej duszy. Diabelska ocena to 5.

MIASTO ZBRODNI

Zawsze z ogromnym zainteresowaniem sięgam po książki, które ukazują się nakładem niewielkich wydawnictw. Można wśród nich odnaleźć prawdziwe perełki. Tym razem w moje ręce trafiła powieść „Odkupienie” Pawła Pawlaka i Agaty Bijak, która ukazała się nakładem wydawnictwa Manufaktura Słów. Książka miała swą premierę zaledwie kilka dni temu.

Pełen imponujących...

Nie polecam.

Nie polecam.