Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Paweł Pawlak to nowy autor wśród mojej przygody z książkami. Lubię sprawdzać "nowości" nawet do kilku lat wstecz, najchętniej właśnie wybieram autorów, których nie znam, o których nigdy nie słyszałam, a nuż może mi się spodoba styl pisania i zostanie ze mną na dłużej. Intryguje mnie znajdowanie perełek wśród jeszcze nieodgadnionych. Czy tym razem też tak było, o tym piszę niżej. Paryż - miasto miłości, jednak nie tym razem, gdyż w nim została popełniona kolejna wstrząsająca zbrodnia. Detektyw Daniel Lecroix musi powstrzymać szaleńca, nim ten dokończy swoje napoczęte dzieło. Jest pewny, że sam nie da rady, dlatego na pomoc wzywa swojego starego przyjaciela. Wspólnie próbują wygrać wyścig z czasem. Zaczęłam czytać i po kilku pierwszych stronach, miałam wrażenie, że książkę już czytałam, zerknęłam na rok wydania i wszystko było jasne - było to niemożliwe. Fabuła jest bardzo podobna do książki do której dodałam niedawno recenzję - "Nie patrz w tamtą stronę" Marcina Grygiela. Brakowało mi wartkiej akcji, wszystko się wydłuża w czasie, a sam styl pisania nie przypadł mi do gustu - jest on bardzo chaotyczny, z jednego bohatera autor w mgnieniu oka przechodzi na kolejnego, dopiero po krótkiej chwili zastanowienia doszło do mnie, że jest to inna postać i inne miejsce. Mimo iż książka jest krótka, to nie przyciąga, nie czyta się z zainteresowaniem, o tempie już nawet nie wspomnę - powala w negatywnym tego słowa znaczeniu. W "Odkupieniu" irytowały mnie wtrącenia obcojęzyczne niczym u Pani Agathy Christie, której książki uważam za schematyczne i nudne. To z całą pewnością nie było udane spotkanie z autorem. Podsumowując: Lektura jest bardzo krótka, lecz do tego bardzo nudna. Brakuje czegoś co by fabułę napędzało do przodu. Mam wrażenie, że książka jest miksem kilku innych, bardziej popularnych dzieł. Miałam wrażenie jakby autor z kilku lektur stworzył jedną - "swoją". Pomysł może i byłby dobry, gdyby go trochę ulepszyć, wykonanie marne. Nie polecam.