Opinia może zawierać SPOILERY!!!


Harrison Haddon jest w szkole jednym z tych, których wyśmiewają bardziej znane dzieciaki, a zwłaszcza sportowcy. Szczupły, blady i kujonowaty. Jego marzeniem jest grać zawodowo na fortepianie, jednak jego rodzice mają dla niego inny plan - lekarz. Dodatkowo musi ukrywać swoją orientację, ponieważ ani szkoła ani rodzice tego nie zaakceptują. Wszystko w życiu Harrisona zaczyna się zmieniać, kiedy w ramach wymiany z Wielkiej Brytanii przylatuje Levi Aston i staje się współlokatorem Harrisona na czas jego pobytu w Sydney.

Od samego początku Harrison i Levi się dogadują. Zaprzyjaźniają się a z każdym dniem ich relacja zmienia się i ewoluuje. Levi wyciąga Harrisona ze skorupy i pokazuje mu, że warto dążyć do spełniania własnych pragnień. Ale czasu ucieka a Levi będzie musiał wyjechać... Jak ta dwójka poradzi sobie z rozstaniem?


Powiem szczerze, że na nic wielkiego się po tej historii nie spodziewałam i jestem mile zaskoczona. Jest to niby jedna z wielu podobnych historii, ale było w niej coś co powodowało, że nie mogłam się od niej oderwać.
Zarówno Harrison jak i Levi to fajni młodzi bohaterowie z dwóch różnych światów. Bardzo fajnie było widać na ich przykładzie jak na dzieci wpływa zainterowanie, akceptacja ze strony rodziców. Jak ważne jest wsparcie. I co się dzieje z młodym człowiekiem, który tego wsparcia i zrozumienia jest pozbawiony. Levi był niesamowity w wyciąganiu Harrisona ze skorupy, z ukierunkowywaniem go na podążanie za swoimi marzeniami. Razem tworzyli słodka, uroczą parę, która opierała się na przyjaźni, zrozumieniu i pożądaniu, no i oczywiście na miłości. Strasznie przyjemnie mi się o nich czytało.

Autorka porusza temat, który nie jest niczym nowym a jednak ważne by o tym mówić. Jakie szkody mogą wywołać oczekiwania i presja ze strony rodziców. Brak zrozumienia. Brak rozmowy. Brak relacji. Harrison dzięki Leviemu wykazał się dużą odwagą, postawił wszystko na to by podążać za własnymi marzeniami, by być wreszcie sobą.

Nie każda książka wywołuje u mnie przemyślenia. Jednak ta je wywołała... zaczęłam się zastanawiać nad kwestiami komunikacji w rodzinie. Coś w tej książce było, coś w losach Harrisona i jego rodziny poruszyło, zasmuciło, zmusiło do myślenia. Lubię gdy tak się dzieje, to znaczy, że książka zostawia po sobie jakiś ślad, że tak szybko o niej nie zapomnę.

Dobra książka, która może być naprawdę uświadamiająca. Myślę, że niektórzy rodzice mogliby ją przeczytać, bo widać jakie szkody można ponieść, kiedy w życiu wszystko jest ważniejsze od relacji z dziećmi.
POLECAM!

Opinia może zawierać SPOILERY!!!


Harrison Haddon jest w szkole jednym z tych, których wyśmiewają bardziej znane dzieciaki, a zwłaszcza sportowcy. Szczupły, blady i kujonowaty. Jego marzeniem jest grać zawodowo na fortepianie, jednak jego rodzice mają dla niego inny plan - lekarz. Dodatkowo musi ukrywać swoją orientację, ponieważ ani szkoła ani rodzice tego nie...