Książka jest jakaś "dziwna". Nie wiem czy to wina autora czy tłumaczenia ale źle mi się ją czytało. Z jednej strony wciągnęła mnie, a z drugiej cały czas miałem do niej jakiś niewytłumaczalny dystans.
Co do tematu - jest bardzo ciekawy i naprawdę warto tę pozycję przeczytać. Przyznam, że nie znałem wcześniej szczegółów planu, który na Evereście chcieli zrealizować wspinacze zza naszej południowej granicy.

Pozycję polecam, ale proszę, nie zniechęcajcie się jej początkiem. Warto dobrnąć do końca.

Książka jest jakaś "dziwna". Nie wiem czy to wina autora czy tłumaczenia ale źle mi się ją czytało. Z jednej strony wciągnęła mnie, a z drugiej cały czas miałem do niej jakiś niewytłumaczalny dystans.
Co do tematu - jest bardzo ciekawy i naprawdę warto tę pozycję przeczytać. Przyznam, że nie znałem wcześniej szczegółów planu, który na Evereście chcieli zrealizować...

Lektura trudna. Przede wszystkim obfita w opisy i elementy relacji krok po kroku zdawane przez Vlankę. Akcja rozciąga się, trzyma mocno w napięciu i rozpływa się po organizmie jak lawa, aż w momencie kulminacyjnym wulkan wybucha zasnuwając oczy łzami i wprowadzając aurę rozczarowania i goryczy. Mimo przygotowań do wyprawy, radości z niej płynącej, zakończenie tej historii zdaje się przewidywalne, bo od samego początku jest gęsto i ciężko. Wyczuwalne napięcie.
Wydarzenia, jak wspomniałam- autentyczne, a sam autor w sposób bardzo oddany zapisuje kolejne stronice chcąc w sposób jak najbardziej dogłębny i dokładny przedstawić nam sylwetki wspinaczy.
Szaleństwo? Głupota? Egoizm? Kto rwie w stronę tak potężnego przeciwnika jakim są góry i wdaje się z nimi w zacięte gierki? Ten, kto ma w sobie szaleńczo trudną do zrozumienia miłość, którą nosi głęboko w sercu, która kieruje jego umysłem i pnie w stronę najwyższych ścian.

Lektura trudna. Przede wszystkim obfita w opisy i elementy relacji krok po kroku zdawane przez Vlankę. Akcja rozciąga się, trzyma mocno w napięciu i rozpływa się po organizmie jak lawa, aż w momencie kulminacyjnym wulkan wybucha zasnuwając oczy łzami i wprowadzając aurę rozczarowania i goryczy. Mimo przygotowań do wyprawy, radości z niej płynącej, zakończenie tej historii...

Książka jest nierówna. Początek, kiedy poznajemy przygotowania słowackich wspinaczy i ich drogę do bazy, jest najsłabszy. To część, w której autor (dziennikarz i pisarz) próbuje pisać "od siebie". Zupełnie mu to nie wychodzi. Do tego to fatalne tłumaczenie. Znalazłam w Internecie fragment słowackiego oryginału i trochę złośliwie porównałam. Niestety, tłumacz zrobił przekład niechlujny, a czasem błędny. I jeszcze ta interpunkcja! Korektę książki zrobił przecinkowy nieuk! Znalazłam też błędy ortograficzne i językowe! Wstyd!
Tam, gdzie autor ogranicza się do spisania suchych faktów, książkę czyta się najlepiej. Spisane nagrania zarejestrowanych rozmów między szefem wyprawy a lekarzem, czekającym w II obozie na powracających ze szczytu wspinaczy, robią wrażenie. Całe szczęście, że autorowi nie przyszło do głowy okrasić tego fragmentu swoimi przemyśleniami czy komentarzami. Potem znowu powraca "twórczość" autora. Dobrze, że jest przeplatana wypowiedziami bliskich zaginionych wspinaczy, więc jakoś da się to czytać.
Podsumowując, według mnie słowaccy wspinacze zasługują na o wiele lepszą książkę. Z drugiej strony, jestem w stanie przyjąć argument, że lepsza taka książka niż żadna. W końcu, jak przebrniemy przez pierwsze 80 stron, potem będzie już całkiem nieźle.

Książka jest nierówna. Początek, kiedy poznajemy przygotowania słowackich wspinaczy i ich drogę do bazy, jest najsłabszy. To część, w której autor (dziennikarz i pisarz) próbuje pisać "od siebie". Zupełnie mu to nie wychodzi. Do tego to fatalne tłumaczenie. Znalazłam w Internecie fragment słowackiego oryginału i trochę złośliwie porównałam. Niestety, tłumacz zrobił przekład...

Niezła.
Ale też nie bardzo dobra.

Tak, dowiedziałam się czegoś nowego.
Książka zasiliła moją wiedzę o podbojach Everestu.
Dowiedziałam się co nieco o postaciach, które już gdzieś kojarzyłam (Rob Hall, Peter Bozik)i poznałam nowych wspinaczy.
Wartość historyczna na plus.

Książka pozostawia jednak niedosyt.
Sama tragedia została opisana bardzo bezpłciowo.
W kilku zdaniach wręcz.
Rozumiem, że nie wiadomo co się stało ze wspinaczami, brakowało mi jednak głębszej analizy, emocji, czegokolwiek.
Zwłaszcza że to moja -nasta książka w tym temacie i jest z czym porównywać.
Ma się wrażenie jakby książka była pisana na szybko, a nie po ponad 20 latach od tragedii.
Temat nie został niestety wyczerpany.
Na minus zdjęcia. Kiepska jakość.

Niezła.
Ale też nie bardzo dobra.

Tak, dowiedziałam się czegoś nowego.
Książka zasiliła moją wiedzę o podbojach Everestu.
Dowiedziałam się co nieco o postaciach, które już gdzieś kojarzyłam (Rob Hall, Peter Bozik)i poznałam nowych wspinaczy.
Wartość historyczna na plus.

Książka pozostawia jednak niedosyt.
Sama tragedia została opisana bardzo bezpłciowo.
W kilku...