Baśniowa opowiastka, która wzbudziła we mnie lekki niesmak (to chyba znak, że pewne historie powinno się czytać tylko w określonym wieku)... Z jednej strony wszystko fajnie: jest zdeterminowany bohater, który dąży uparcie do celu, czyli do zdobycia jako żonę córki Słońca i Księżyca. No i, rzecz jasna, udaje mu się cel osiągnąć, nie bez pomocy uczynnej żabki zresztą... Czyli bajka, jak się patrzy.

Ale: główny bohater zraził mnie tym, że tak zadzierał nosa i uważał się za lepszego (nie pasowała mu żadna dziewczyna z okolicy, zażyczył sobie więc córki księżycowej). Zdobył dziewczynę tylko i wyłącznie za pomocą swojego bogactwa i podstępu (żaba skradła dziewczynie wzrok, zmuszając ją do związku z chłopcem). I tak dalej, i tak dalej. Zabrakło mi tu jakichś głębszych treści, które mogłyby dla młodych czytelników stanowić wartość, zamknąć opowieść w jakimś morale.

Domyślam się, że w tej książeczce znajduje się zaledwie skrócona wersja historii, nie mniej jednak okrojono ją chyba trochę za mocno - pozbawiając wartości, jakie powinna nieść ze sobą baśń.

Baśniowa opowiastka, która wzbudziła we mnie lekki niesmak (to chyba znak, że pewne historie powinno się czytać tylko w określonym wieku)... Z jednej strony wszystko fajnie: jest zdeterminowany bohater, który dąży uparcie do celu, czyli do zdobycia jako żonę córki Słońca i Księżyca. No i, rzecz jasna, udaje mu się cel osiągnąć, nie bez pomocy uczynnej żabki zresztą... Czyli...