11 krótkich opowiadań w których czytelnik obserwuje świat, to co się w nim dzieje a także przeróżne ludzkie zachowania z perspektywy różnych osób i zwierząt a także uczuć. Dzięki personifikacji autorka w prosty sposób pokazuje życie. Jego zalety, wady, to co w nim piękne i niekoniecznie przyjemne. Każdy z tych bohaterów posiada wady jak i zalety a także własne problemy - mniejsze i większe.

Na podstawie ich poczynań, przeżyć, podjętych decyzji a także wniosków, czytelnik może snuć własne przemyślenia. W głowie rodzą się refleksje o życiu i o nas samych.
Jakimi ludźmi jesteśmy? Jak postąpilibyśmy w takiej sytuacji i czy teraz postępujemy właściwie?

Nie są to różowe i cukierkowate bajeczki a pełne metafor i symboli historie. Historie skłaniające do snucia przemyśleń i refleksji o życiu a także o nas samych.

11 krótkich opowiadań w których czytelnik obserwuje świat, to co się w nim dzieje a także przeróżne ludzkie zachowania z perspektywy różnych osób i zwierząt a także uczuć. Dzięki personifikacji autorka w prosty sposób pokazuje życie. Jego zalety, wady, to co w nim piękne i niekoniecznie przyjemne. Każdy z tych bohaterów posiada wady jak i zalety a także własne problemy -...

"Lustro i inne opowieści" to książka, która podczas czytania skłania nas do przemyśleń i analizy, nie tylko tekstu, ale i życia... natomiast użyte metafory trafiają w sedno prawdy o nas samych.
Mamy w niej 11 opowiadań, poruszających różne tematy. A same historie, każdy może interpretować w inny sposób. I właśnie ta wielowymiarowość opowiadań jest dla mnie atutem tej książki. Myślę, że mogłaby być fajną lekturą, bo mimo niewielkiej objętości (zaledwie 136 stron),daje podwaliny pod wiele ciekawych rozmów...
Moje ulubione opowiadania to tytułowe "Lustro" traktujące o egocentryzmie, a także nadmiernym patrzeniu tylko na swój wygląd.
"W pociągu", które zwraca uwagę na pracoholizm i co to znaczy żyć pełnią życia oraz
"Aigle" - o rodzicielstwie i tłamszeniu własnych dzieci, ale i o tym, że, o ile warto się doskonalić, to każdy z nas ma swoje mocne strony i trudno oczekiwać, żeby koń nagle śpiewał jak słowik, a orzeł stał się tylko stworzeniem lądowym.
Zachęcam Was do zapoznania się z tą książką i dajcie znać, które opowiadanie Wam się najbardziej spodobało? 😉

Cytat:
"Chciałam dobrnąć pierwsza, by udowodnić sobie, że mnie stać. Skupiałam się na wyznaczonym celu. Zapomniałam, że omijałam wiele stacji, na których mogłam się zatrzymać. Wysiąść."

"Lustro i inne opowieści" to książka, która podczas czytania skłania nas do przemyśleń i analizy, nie tylko tekstu, ale i życia... natomiast użyte metafory trafiają w sedno prawdy o nas samych.
Mamy w niej 11 opowiadań, poruszających różne tematy. A same historie, każdy może interpretować w inny sposób. I właśnie ta wielowymiarowość opowiadań jest dla mnie atutem tej...

Muszę przyznać, że jest to naprawdę dobrze wydana książka, w twardej oprawie z ładną okładką. Na jej 136 stronach mieści się aż 11 opowiadań! Możemy w nich zobaczyć życie z perspektywy przeróżnych osób i zwierząt - przykładowo: myszy, pszczoły, zapatrzonej w siebie księżniczki i spersonalizowanego smutku. Ja bardzo lubię opowiadania, chociaż raczej preferuję dłuższe, jednak w tym przypadku zestawienie kilkunastu kilkustronicowych opowiadań ma głębszy sens, a mianowicie ukazanie, że każdy poszukuje swojego sensu życia.

Jak sprawić by szara codzienność nabrała sensu? Każdy z naszych bohaterów w jakiś sposób próbuje sobie odpowiedzieć na to pytanie. Każdy z nich próbuje jakoś okiełznać rzeczywistość, a my możemy przyglądać się jak oni to robią, wyciągać własne wnioski i zastanowić się nad sobą.

Jest to lekka lektura, do przeczytania w maksymalnie dwie godziny, więc myślę, że warto poświęcić chwilę na zapoznanie się z tymi opowiadaniami, ponieważ wymuszają one zastanowienie się trochę nad naszym własnym życiem i tym, czego od niego pragniemy.

Recenzja znajduje się również na blogu: http://niezwykle-slowa.blogspot.com/2018/08/48-lustro-i-inne-opowiesci.html

Muszę przyznać, że jest to naprawdę dobrze wydana książka, w twardej oprawie z ładną okładką. Na jej 136 stronach mieści się aż 11 opowiadań! Możemy w nich zobaczyć życie z perspektywy przeróżnych osób i zwierząt - przykładowo: myszy, pszczoły, zapatrzonej w siebie księżniczki i spersonalizowanego smutku. Ja bardzo lubię opowiadania, chociaż raczej preferuję dłuższe, jednak...

Druga w dorobku autorki książka ze zbiorem krótkich, jednakże niezwykle wymownych opowieści odzierających nasze ludzkie zachowania, aspekty psychologiczne i cechy charakteru. Człowiek to istota złożona i stanowi doskonałe studium do obserwacji. Właśnie w takim ujęciu autorka pokazuje swoje postaci, często samotne, wyuczone pewnych regułek, łatwo ulegające stereotypom, ale także jednostki silne, egoistyczne, rozkapryszone. Mimo, iż jej bohaterami jest nie tylko pierwiastek ludzki, ale spersonifikowane zwierzęta, autorka po raz drugi dokonała znakomitego nakreślenia relacji międzygatunkowej. Dla wszystkich, którzy potrzebują jakiegoś punktu zwrotnego, bądź dostrzeżenia jego problemu i akceptacji.

Każdy bohater stanowi indywiduum. Zmaga się ze swoją rzeczywistością i otoczeniem, od którego stroni, ucieka, zamyka się. Takie nasze ludzkie, bliskie nam i znajome z autopsji elementy zwykłych codzienności. Szukanie własnych dróg, prozaicznych radości, ale przede wszystkim punktu zaczepienia, iskry gotowej naprowadzić nas na zmiany. Autorka każdej postaci nadała swoistości i takich cech, które albo nas do niej przybliżają, albo najzupełniej nie znajdują w naszych oczekiwaniach aprobaty. Samo życie. Czy i my nie przywdziewamy masek i nie odgrywamy swoich ról?

Zbiór opowiadań Lucyny Mijas jest jak skrawki prawd o nas samych. Czytając je ma się wrażenie, że jest w nich jakby trochę nas. Metafory i symbole, jakich użyła autorka zbliżają nas emocjonalnie do każdego napotkanego w nich bohatera. To nie są wydumane lekkie bajeczki. To opowieści terapeutyczne. Pozwalają spojrzeć na konkretny problem z innej strony, analizują go, przekładają, formułują, nadają nowych znaczeń. To opowieści bardzo refleksyjne, z zaskakującą pointą, dającą do myślenia. Odpowiednio wymownego tonu dodają im także czarno-białe ilustracje Bartosza Gruszeckiego. Idealnie wpasowują się w ich tło. Te historie zostaną w Was na dłużej!



https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/07/lustro-i-inne-opowiesci-lucyna-mijas.html

Druga w dorobku autorki książka ze zbiorem krótkich, jednakże niezwykle wymownych opowieści odzierających nasze ludzkie zachowania, aspekty psychologiczne i cechy charakteru. Człowiek to istota złożona i stanowi doskonałe studium do obserwacji. Właśnie w takim ujęciu autorka pokazuje swoje postaci, często samotne, wyuczone pewnych regułek, łatwo ulegające stereotypom, ale...