Patos i chaos.
Patetyczna treść i chaotyczna forma.
Autorowi zalecałbym przeczytanie Wańkowicza "Monte Cassino", żeby się nauczył jak pisać o wojnie bo przez książkę z trudem przebrnąłem (w przerwie jako odtrutkę musiałem zaaplikować Sapkowskiego). Przy nim Kafir urasta do poziomu mistrza pióra i prawie mu podniosłem punktację.
A wielka szkoda bo bardzo ciekawy i dla mnie mało znany epizod z początku wojny afgańskiej.

Patos i chaos.
Patetyczna treść i chaotyczna forma.
Autorowi zalecałbym przeczytanie Wańkowicza "Monte Cassino", żeby się nauczył jak pisać o wojnie bo przez książkę z trudem przebrnąłem (w przerwie jako odtrutkę musiałem zaaplikować Sapkowskiego). Przy nim Kafir urasta do poziomu mistrza pióra i prawie mu podniosłem punktację.
A wielka szkoda bo bardzo ciekawy i dla mnie...

Książka Stantona przedstawia pierwsze dni amerykańskiej inwazji na Afganistan, gdzie do akcji w tajemnicy skierowano siły specjalne czy agentów CIA. Punktem kulminacyjnym jest zajęcie Mazar-i Szarif oraz późniejszy bunt Talibów w Kala-i Dżangi. Autor jest dziennikarzem, więc spodziewajcie się dosyć specyficznego, bardzo osobistego stylu. Książka w głównej mierze powstała na bazie wywiadów oraz rozmów z żołnierzami, więc w tekście pojawia się sporo nawiązań do życia rodzinnego, prywatnych przemyśleń na temat wojny. Powoduje to również, że dosyć długie jest wprowadzenie do właściwego tematu pozycji. Poznajemy naszych bohaterów, ich reakcje na 11 września i ta część jest o tyle ciekawa, że pozwala zobaczyć jak wygląda przygotowania sił specjalnych, ale też jaki chaos informacyjny panował wśród Amerykanów i jak tak naprawdę Amerykanie byli nieprzygotowani do wojny. Ciekawe jest też nakreślenie tła wewnętrznego walk w Afganistanie po inwazji sowieckiej, natomiast trochę mi brakło szerszego przedstawienia sytuacji państwa na arenie międzynarodowej. Same działania wojenne były również dosyć specyficzne. Amerykanie jeżdżą po górach, ustawiają sprzęt, naprowadzają lotnictwo i bombardują talibskie pozycje. Mało jest opisów walki przy użyciu broni konwencjonalnej, co też zresztą pokazuje w jaką stronę ewoluowało pole walki. Pod tym względem ciekawie wypadają metody działania i współpraca między piechotą (czy raczej w tym wypadku kawalerii) i lotnictwem, zwłaszcza, że zdarzały się przypadki bratobójczego ognia, problemy z komunikacją czy po prostu totalnie chybione zrzuty związane z kłopotami z namierzaniem pozycji. Książka zawiera niestety dość dużo literówek, co może irytować podczas lektury. Umieszczono również wkładkę zdjęciową i dwie mapy przedstawiające Afganistan oraz jedną ukazującą drogę konnych żołnierzy do Mazar-i Szarif.

Książka Stantona przedstawia pierwsze dni amerykańskiej inwazji na Afganistan, gdzie do akcji w tajemnicy skierowano siły specjalne czy agentów CIA. Punktem kulminacyjnym jest zajęcie Mazar-i Szarif oraz późniejszy bunt Talibów w Kala-i Dżangi. Autor jest dziennikarzem, więc spodziewajcie się dosyć specyficznego, bardzo osobistego stylu. Książka w głównej mierze powstała na...

"Służby specjalne w akcji"
Niedawno skończyłem radziecki opis walk w Afganistanie (Tragedia i Męstwo Afganu) i przyszła kolej na amerykańską odsłonę. Zacznijmy od stylu. Ten jest wyjątkowo lekki i przyjemny dla czytelnika. Momentami można odnieść wrażenie, że czytamy pełną akcji dobrą sensacyjną powieść. To na plus. Niestety ten przystępny styl niesie ze sobą sporą dawkę nachalnej amerykańskiej propagandy. W stylu "USA i nic lepszego na świecie nie ma". Autor zbytnio nie chce się zagłębiać w korzenie konfliktu i nie tłumaczy właściwie genezy talibów na afgańskiej ziemi.
Pojawili się tam, szkoleni przez CIA, do walki z wojskami radzieckimi. Wyposażeni w amerykańską doktrynę walki partyzanckiej i częściowo broń. Kiedy spełnili swoją rolę, zostali porzuceni w myśl kolejnej amerykańskiej zasady "murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść". Niestety uzbrojeni fanatycy religijni, którzy zostali pozbawieni kagańca to zły pomysł na demokracje. Uczniowie przerośli nauczycieli i zaczęli kąsać z dużym rozmachem.
Dlatego "Dwunastu odważnych..." musiało walczyć- tego typu przemyśleń nie znajdziemy w książce.
Drugim minusem dość lekkiego stylu są czasami złe dane na temat cech niektórego uzbrojenia. Czołgi T-62 są wyposażone według autora w budzące grozę działo 152 mm. Tymczasem było ono zaledwie 115 milimetrowe.
Niestety takich potknięć jest trochę. Dotyczy to głównie radzieckiego sprzętu.
Jeżeli odrzucimy wspomniane wyżej wady, staniemy się nieczuli na "amerykańskie demokratyczne eldorado" dostaniemy niezłą opowieść o działaniu sił specjalnych w terenie.
Jest to o tyle cenne, że temat ten dotychczas był eksploatowany przez pisarzy sensacyjnych a nie dokumentalnych. Nasza opowieść wydarzyła się naprawdę, w większym lub mniejszym stopniu dokładności zdarzeń. Warto ją poznać...
Książka jest wydana bardzo starannie, na dobrym papierze w twardej oprawie. W środku znajdziemy oprócz tekstu starannie dobrane tematycznie do opowieści fotografie i dwie dość ogólne mapy.
Lubisz adrenalinę i tajne akcje - przeczytaj opiniowaną publikacje. Nie poczujesz się zawiedziony.

"Służby specjalne w akcji"
Niedawno skończyłem radziecki opis walk w Afganistanie (Tragedia i Męstwo Afganu) i przyszła kolej na amerykańską odsłonę. Zacznijmy od stylu. Ten jest wyjątkowo lekki i przyjemny dla czytelnika. Momentami można odnieść wrażenie, że czytamy pełną akcji dobrą sensacyjną powieść. To na plus. Niestety ten przystępny styl niesie ze sobą sporą dawkę...

Książka ciekawa przedstawiająca początek amerykańskiej interwencji w Afganistanie w 2001 roku i mało znany udział żołnierzy amerykańskich sił specjalnym w tym wydarzeniu.
Na początku autor przedstawia nam bohaterów swojej książki, metody ich walki oraz szkolenie jakiemu są poddawani. Następnie akcja przenosi się do Afganistanu i krajów z nim graniczących. Czytelnik może sobie dzięki temu uświadomić jak dużym wyzwaniem logistycznym było przerzucenie sił w ten rejon. W kolejnych rozdziałach Zapoznajemy się z historią walk żołnierzy amerykańskich sił specjalny, którzy asystowali sojuszowi północnemu w walce z talibami.
Do największych plusów książki można zaliczyć sam jej temat, raczej nieznany w Polsce. Kolejną zaletą są opisy poszczególnych jednostek biorących udział w walkach takich jak 160 SOAR czy 5 SFG oraz ich metody działania i wykorzystywany sprzęt. Książka jest też bardzo dobrze wydana (dobry papier, twarda oprawa. ciekawa okładka).
Pozycja posiada jednak kilka minusów. Dosyć irytujące są literówki, które nie powinny się zdarzać (np. czołgi z działami 152 zamiast 125 mm, itp.). Kolejnym mankamentem, przynajmniej w mojej ocenie jest nadmierny amerykański patriotyzm bijący z książki (Ameryka jest wspaniała i wszystko co robi jest słuszne) ale jest to mankament który pojawia się w wielu książkach amerykańskich autorów. Innym minusem są fotografie. Są one czarno białe i bardzo małe, a sam autor pisze że przy pisaniu dysponował setkami zdjęć dotyczącymi tematu. Można było się pokusić o dodanie kilku stron ze zdjęciami w lepszej jakości.
Mimo wszystko książka jest pozycją wartościową, którą można polecić każdej osobie zainteresowanej siłami specjalnymi lub współczesnymi konfliktami.

Książka ciekawa przedstawiająca początek amerykańskiej interwencji w Afganistanie w 2001 roku i mało znany udział żołnierzy amerykańskich sił specjalnym w tym wydarzeniu.
Na początku autor przedstawia nam bohaterów swojej książki, metody ich walki oraz szkolenie jakiemu są poddawani. Następnie akcja przenosi się do Afganistanu i krajów z nim graniczących. Czytelnik może...